%%%FOTO1%%%
Vanmorgen op een menselijk uur uit ons bed, zes uur.  Ja, ja dat noemen ze nu ontspannende vakantie.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

We hadden een lange rit voor de boeg.  Eerste stop op de fruitmarkt.  Die druifjes daar, hmmm heel lekker.  En die lieve dame waste ze nog wel voor ons!.

En hop, weer verder tot onze volgende stop; de sanitaire stop, altijd wel welkom.  Langs de weg zagen we vele mensen op weg naar hun kerk.  Elke kerk heeft hier zijn eigen kleur, dus de mensen liepen ofwel in groene tenue, of blauwe of zelfs ’n witte.  Zo kun je altijd zien tot welke kerkgemeenschap zij behoren.

Efkens onze pas laten afstempelen en we zijn in Swasiland. Een ander Afrika.

We worden begroet door kleine kinderen die staan dansen op een brug om de nodige sponsoring te krijgen. We kunnen het niet laten om, na een paar potloodjes achter gelaten te hebben, een ambachtelijke gemaakt beeldje te kopen om deze schatten toch beetje te helpen. Monique haar hart bloedde en weg waren ook de lekkere druifjes.

We hebben tenslotte nog een psuedo Swasi dorpje bezocht met de nodige uitleg door een locale krijger en onze boterham werd verder nog belegd met dans en zang.

Monique kreeg van die zangers weliswaar tranen in de ogen en Vic verstopte zijn gezicht achter de camera om zijne cool niet te compromitteren.

Wij hopen morgen, terug in Zuid-Afrika,  weer eens een wi-fi te hebben om onze blog up to date te brengen en eens te kunne skypen met onze kinderen.

“Baaie, baaie danki” voor jullie begrip en tot morgen.