De Amerikaanse lang korrel en de ronde dessertrijst van bij ons zijn bekend. Maar er is meer. Van alle soorten rijst geldt basmati als een van de meest aromatische. Het is Indiase rijst die wit of bruin kan zijn. Hij is altijd langkorrelig en beroemd om z'n losse, donzige korrel. Bruine basmati smaakt naar noten, witte basmati is ideaal bij curry's en pilafs (Turkse rijstgerechten waarbij je de korrels eerst glazig bakt in olie en dan kookt in water met kruiden of bouillon). Jasmijnrijst - of Thaise rijst  is ook heel geurig. De lange korrels zijn licht kleverig en houden hun smaak zowel in warme als in koude bereidingen. Thaise rijst wordt gebruikt voor curry's en roerbakgerechten. Japanse rijst heeft een korte, ronde korrel die na de bereiding stevig kleeft. Vandaar dat het de perfecte soort is om sushi te maken. De korrels van risottorijst zijn kort en dik, ze nemen veel vocht op zonder uiteen te vallen. Door hun hoge zetmeelgehalte zijn ze na het koken zacht en tegelijk stevig. Eerste klas in zijn soort is de Italiaanse arborio. Rijst kan ook kleur hebben. Zwarte kleefrijst is eigenlijk granaatrood! Ook deze rijst wordt bij het koken kleverig. Hij wordt vaak gebruikt

in desserts. Van rode rijst is de soort uit de Camargue de bekendste. De middelgrote korrel is ovaal en bruinrood, de smaak subtiel. Voortreffelijk bij wilde en eend. Wilde rijst uit Noord-Amerika is eigenlijk

geen echte rijst, maar het zaad van een graansoort die tot de grassen behoort. De korrel is lang en donkerbruin tot purperachtig.

Zijn smaak is nootachtig en vrij pittig. Prima om te combineren met wild,gevogelte, schaal- en schelpdieren. Wilde rijst wordt ongepeld verkocht en moet aanzienlijk langer koken dan gewone rijst. Soms wordt hij vermengd met witte langkorrelrijst.

12-04-2007 om 20:18 geschreven door Christiane

De Koningin van onze inlandse groenten? Dat zou wel eens de asperge kunnen zijn. Nieuwe teelttechnieken (containerteelt, serreteelt en teelt Onder folie) hebben ervoor gezorgd dat de Vlaamse asperge van oktober- november tot eind juni op de markt verkrijgbaar is. Maar toch vormt mei nog altijd dé aspergemaand bij uitstek. Tijd om u te laten verleiden door een absolute lekkernij van eigen bodem…

Voor de oorsprong van de asperges moet je al teruggaan tot de Romeinse tijd. De naam asparagus zou te maken hebben met het Latijnse 'aspergere', wat staat voor besprenkelen, opsmukken. In het Frans worden asperges wel eens 'pointes d'amour' genoemd. In het Duits 'Liebesspitzen', wat een ondubbelzinnige erotische connotatie' oproept. Julius Caesar, Marcus Antonius en Cleopatra, en waarschijnlijk nog vele anderen, geloofden rotsvast in het afrodisiacum-effect van deze groente. Toch maar eens uitproberen...

In ons land situeert de aspergeteelt zich vooral in Klein- Brabant (Puurs, Bornem, Kalfort), de driehoek Leuven- Mechelen- Aarschot, de streek rond Kinrooi en Noord- Limburg. In West-Vlaanderen is de teelt van groene asperges in opmars.

Asperges telen is geen sinecure. De plant vormt korte en dikke ondergrondse wortelstokken die een heleboel kleine worteltjes en knoppen dragen. Uit die knoppen groeien in het voorjaar stengels naar de oppervlakte toe.

De eerste twee jaren vormt elke wortelstok maar enkele stengels. Die laat men helemaal uitgroeien tot een plant met een massa fijne blaadjes, waarna hij afsterft. Pas vanaf het derde jaar ontwikkelen zich meer en meer stengels per wortelstok. Na het zesde jaar gaat de productie weer achteruit.

Op het einde van de winter worden de rijen waarin de wortelstokken zitten, aangeaard tot langwerpige heuveltjes. Mede door de "scheurtjes" in de grond kan het geoefende oog van de teler precies zien wanneer de blanke stengel door de grond gaat breken en zijn 'topje' zal laten zien. Dan is het ogenblik aangebroken om ze één na één te oogsten met een speciale guts, een stuk gereedschap dat, langs de stengel, tot aan de wortelstok glijdt en aldaar de asperge afsnijdt. Wacht de teler iets te lang met het afsteken, dan breekt de aspergekop door de bovenste grondlaag heen en wordt hij aan het licht blootgesteld. Na enkele uren kleurt hij violet of zelfs purper.

Het arbeidsintensieve karakter maakt dat aan deze delicatesse een hoog prijskaartje hangt. Ook de vereiste investeringen spelen mee: het duurt immers drie jaar eer men nieuwe wortelstokken kan oogsten. Kwaliteit heeft nu eenmaal een prijs...

Witte asperges, dé asperge bij uitstek van de Belgische consument, kosten doorgaans meer dan de violette of groene asperges, omdat de teelt ervan arbeidsintensiever is. Witte asperges groeien in opgehoogde zandbedden die mooi geëffend moeten liggen, waardoor ze aan het licht onttrokken worden.

De groene asperge, die in tegenstelling tot de witte asperge niet geschild hoeft te worden, is dan weer afkomstig van de teelt boven de grond. Bij deze teelttechniek hoeven de asperges niet te worden aangeaard; bijgevolg komen ze in contact met het licht en kleuren ze groen aan. Overigens kan men van het pittige kleurcontrast tussen de verschillende aspergevarianten gebruik maken om een betoverend culinair schilderijtje klaar te stomen. Wij presenteren u hierna al een voorsmaakje...

Smultip:

Bij de aankoop: asperges worden meestal verkocht in bosjes. De beste zijn één vinger dik en wit. De stengels moeten gaaf en gelijkvormig zijn met een gesloten kop. Het onderste gedeelte mag niet houterig, hol of te droog zijn. Broosheid is een kenmerk van versheid.

Juist bewaren: gebruik asperges altijd zo vers mogelijk. In de koelkast kunt u ze enkele dagen bewaren wanneer u ze in een goed vochtige doek wikkelt. Wilt u asperges invriezen, dan moet u ze eerst schillen en 2 minuten blancheren. Spoel ze dan af onder koud stromend water, laat ze uitlekken, verpak ze en vries ze in. Nog beter is het ze in dozen te leggen, te overgieten met het afgekoelde kookvocht en ze zo in te vriezen. Dan drogen ze minder uit.

De schoonmaak: breek eerst harde en houterige ondereindjes af. Bij groene en violette asperges moet u verder alleen het ondereinde van de stengels dun en voorzichtig schillen met een dunschiller. Witte asperges zijn wat meer vezelig, hun stengels moet u beginnen te schillen (eveneens met een dunschiller) vanaf 7 à 8 cm onder de kop. Naar onderen toe moet u ze dikker schillen.

Het koken: een minder bekende maar goede kookmethode is de volgende. Breng een grote pan gezouten water aan de kook en leg er de asperges in. Laat ze 15 minuten koken (10 minuten voor groene asperges). Zet dan de pan van het vuur en laat de asperges nog 30 minuten nagaren in het kookvocht en tenslotte goed uitlekken. Wenst u dat de fijne punten stevig blijven, bind de asperges dan met keukendraad in bundeltjes van gelijke dikte en hang deze met het uiteinde van hun draad vast aan het oor van de pan. Zo blijven de fijne punten boven het kokende water en worden ze niet tot moes gekookt.

Koken in de microgolfoven: op deze manier spaart u de helft van de tijd uit. Leg de asperges mooi naast elkaar (en nooit op elkaar) in een schaal van 30 cm diameter en met de punten allemaal in dezelfde richting (of in een stervorm met de punten naar het midden). Overgiet ze met 1 eetlepel water per 225 g en dek de schotel af. Laat ze 8 à 10 minuten (volgens hun dikte) garen met de oven op maximaal vermogen (voor groene asperges 6 à 8 minuten volgens hun dikte). Laat ze dan nog 3 à 5 minuten rusten, verwijder de bedekking en laat ze uitlekken.

Invriezen: de smakelijkste methode bestaat erin om de geschilde asperges 2 minuten te koken in gezouten water, ze vervolgens in dozen te leggen, te overgieten met het afgekoelde kookvocht en zo in te vriezen. Op deze manier drogen ze minder uit.

Mousselinesaus: asperges serveer je liefst puur natuur en met een lichte garnituur. Bijvoorbeeld met gesmolten boter, op zijn Vlaams (een mengsel van gesmolten boter, fijngeprakt hardgekookt ei en peterselie) of met een lichte mousselinesaus.

Voor deze saus klopt u 3 eierdooiers samen met het sap van 1 citroen en 1 dl kookvocht van de asperges op tot een romige massa (peper en zout toevoegen). Zet de pan op een heel klein vuurtje (de saus mag beslist niet koken) en blijf kloppen tot het volume verdubbeld is. Roer er dan 100 g gesmolten boter (zonder het bezinksel) en 100 g licht opgeklopte room onder.

11-04-2007 om 19:02 geschreven door Christiane

Goudsbloem doet het niet alleen goed als sierplant in de tuin, ook in de kookpotten en het medicijnkastje heeft ze haar nut al bewezen.

Vandaag wordt goudsbloem vooral gebruikt om allerlei huidproblemen aan te pakken. Ook dames met menstruatie- of overgangsproblemen ondervinden baat bij enkele kopjes goudsbloemthee. Het staat vast dat goudsbloem gezegend is met reinigende, ontsmettende, samentrekkende en schimmelwerende eigenschappen, waardoor uiteenlopende huidproblemen met succes worden aangepakt. Gebruik een crème met goudsbloem voor bijvoorbeeld droge eczeem, tepelkloven, brandwonden, schrale babybilletjes en moeilijk helende wonden zoals doorligwonden. Ook bij kneuzingen en spataders kan een goudsbloemcrème je van dienst zijn. Zo'n crème kan je gewoon in de apotheek kopen of zelf maken. Doe 100 gram geplette en versnipperde bloemblaadjes in 300 gram verse, gesmolten reuzel. Laat even sudderen en neem van het vuur. Plaats het mengsel gedurende een dag in de zon of op een warme plaats. Vervolgens terug voorzichtig verwarmen, filteren, in een potje gieten, afdekken, laten opstijven en in de koelkast bewaren. De crème blijft ongeveer zes maanden goed. Je kan in plaats van crème ook een kompres met het aftreksel van goudsbloem aanbrengen op een wonde. Dat aftreksel, zeg maar goudsbloemthee, mag ook inwendig worden gebruikt. Dit doe je in geval van menstruatiestoornissen en overgangsproblemen. Goudsbloem is ook een galafdrijvend middel dat dus kan worden ingezet bij geelzucht. De thee maak je door een koffielepel gedroogde goudsbloem (bloem en blad) gedurende tien minuten te laten trekken in een kopje kokend water. Zeven en drinken. Achteraf niet meer opwarmen. Zwangere vrouwen vermijden best het gebruik van te veel goudsbloem aangezien het kruid de menstruatie opwekt.

TIPS:

Bruine lokken: Brunettes kunnen hun mooie lokken verzorgen door ze te spoelen met een aftreksel van goudsbloem. Laat twee eetlepels trekken in 25 centiliter heet water, filter en gebruik het vocht als haarspoelmiddel na het wassen.

Wintervoeten: Last van wintervoeten? Laat een flinke hoeveelheid bloemblaadjes van goudsbloem trekken in twee liter kokend water en maak hiervan een voetbad.

Mierloze groentetuin: Mieren verdwijnen uit je groentetuin als je tussen de planten die worden geteisterd wat goudsbloem zaait.

09-04-2007 om 20:46 geschreven door Christiane

De mooie blauwe, soms ook paarse bloempjes van bernagie of komkommerkruid lijken wel geschapen om geluk en plezier te brengen. Van oudsher wordt het kruid dan ook gebruikt om neerslachtige en verdrietige mensen er weer wat bovenop te helpen. Ook in het hart van heel wat chef-koks heeft het kruid een speciale plaats veroverd. Zowel de bladeren als de bloempjes zijn immers eetbaar en fleuren je gerechten moeiteloos op.

Alleen al van het kijken naar de mooie bloempjes word je vrolijk. Het kruid maakt blij en dit doet het al eeuwen lang. Zowel de bloemen als de bladeren stimuleren de bijnieren en dit kan helpen wanneer je verdrietig bent of last hebt van angstgevoelens. Driemaal per dag 10 milliliter sap als je geteisterd wordt door depressieve gevoelens. Bladeren en bloemen zijn bovendien vochtafdrijvend, koortswerend en bevorderen het zweten. Een lekker hete bernagiethee (5 à 8 bloempjes per kop kokend water) is dus aan te raden bij verkoudheid en griep, zeker als ook de longen te lijden hebben. Bernagie is immers ook een afdoend middel tegen hoest. Valt nog te vermelden dat ook wie door reuma of nierontstekingen geplaagd wordt, toevlucht kan zoeken tot het aftreksel van bernagie.

Naast de bloemen en de bladeren hebben ook de zaden een belangrijke medicinale waarde. Ze bevatten veel gammalinoleenzuur, een stof die ondermeer vrouwen, die enkele dagen voor hun menstruatie last hebben van neerslachtige en humeurige buien kunnen helpen.

Weg kater: Te diep in het glas gekeken? De olie van bernagiezaden biedt alvast de eerste hulp bij ‘zware-katergevallen’. De zaadolie is in capsules te verkrijgen.

In bad: Zijn de spieren stram? Doe dan een handvol bernagiekruid in je badwater. '.

In de keuken: Het oog wil ook wat. Daarom werken veel keukenpieten met eetbare bloemen, waarmee ze hun schotels letterlijk en figuurlijk opfleuren. De bernagiebloempjes zijn daarvoor uitermate geschikt.

09-04-2007 om 19:27 geschreven door Christiane