Zittend op mijn bankje in de heemtuin met uitzicht op:


het heide ven, kun je soms zowel eens wegdromen.
Waar komt al dat moois toch eigenlijk vandaan?
Als je de bijbel moet geloven, heeft God dit alles in zeven dagen geschapen.
Maar Darwin zette daar grote vraagtekens bij.
Volgens hem is alles een kwestie van evolutie.
Maar hoe is die dan begonnen?
Terugvallend op het evangelie van Johannes lees je daar:
"In den beginne was het woord
en het woord was God."
Men zou dan kunnen stellen:
in het begin was er helmaal niets dan God.
[= de scheppende kracht in de Kosmos, aldus Teilhard de Chardin]
En die kracht ontwikkelde 'betaan' {= leven}
De hemel met de engelen, bijvoorbeeld.
Want oude volksverhalen en overleveringen uit allerhande vroegere culturen,
hebben allemaal iets over individuen, die meer hebben dan de mens.

Neem de Griekse beschaving.
Die kende een Olympus vol met goden en half goden
en lieten ons de mooiste verhalen [Ilias; de Giganten] 
en bouwwerken na, die aan dat geloof gewijd waren.


De Egyptische cultuur, die de Griekse vooraf ging,
kende ook zijn Goden en heilige dieren
en bouwden zelfs graftombes voor de eeuwigheid.
Want er was een leven na de aardse dood.


De Chinese cultuur - aan het andere eind van Europa - kende zijn Boedha
en het geloof in het uiteindelijke heiligste, na vele wedergeboorten te bereiken.


En wat te denken van de Mayacultuur in Zuid Amerika?
Zij bouwden voor hun goden de prachtigste tempels,
die we slechts sinds enkele jaren aan het oerwoud onttrokken hebben.


Maar ook in Ethiopië staan kerkgebouwen uit lang vervlogen tijden,
die fresco's bezitten over engelen en heiligen
en gewijd zijn aan de opstanding van Jezus uit de dode.


Kortom, er moet dus iets meer zijn dan ons aardbolletje met alles erop en eraan.
Want als zovele generaties mensen, door alle tijden heen, er mee bezig zijn geweest
en er majestueuze bouwwerken voor hebben opgericht,
dan moet er buiten dit aardse leven nog iets anders bestaan.
Maar wat heeft het een met het ander van doen?
Vondel schreef er het drama: "Lucifer" over, 
in 1654,
 en gaf daarbij als uitgangspunt aan:
'" Hoovaerdy is een liefde tot zijn eigen grootsheit,
maar de Nydigheit een haetster van eens anders geluk."
Of met andere woorden: 
de hoogmoedige benijdt zijn gelijke, omdat deze hem gelijk is
en benijdt zijn mindere, omdat hij vreest dat deze hem gelijk wordt
en zijn meerdere omdat die boven hem staat.
Ergo: aards bestaan en het hiernamaals hebben kennelijk iets van doen met goed en kwaad.
Maar hoe verbindt je dan de evolutieleer met dit na-aards bestaan?
Wat hebben hemel en aarde met elkaar vandoen?

27-04-2009 om 19:41 geschreven door Cees