Vorige maandag 21 mei maakten de lezers van The New York Times kennis met de Waregem. Neen, het artikel handelde niet over het Amerikaans kerkhof Flanders Field in Waregem, het enige in België uit de eerste wereldoorlog. De Amerikanen kregen een goed uitgewerkte kijk op een brokje folklore hier bij ons, nl. de vinkensport. Waregem kan inderdaad gezien worden als het centrum van de vinkensport, zeker nadat het kampioenschap van België hier doorging. Op de website-pagina van de krant vinden we zelfs een gesproken beeldverslag met dia-show met beelden van een vinkenwedstrijd bij de Manezangers. Hetzelfde artikel verscheen op donderdag 17 mei ook in de International Herald Tribune.
De bijdrage in de rubriek Waregem Journal kreeg de volgende titel mee : One-Ounce Belgian Idols Vie for Most Tweets Per Hour. We zouden dit vrij kunnen vertalen als Belgische vinkeniers leven voor het meest suskewiets per uur. En de woorden susk-e-wiets en vinkeniers komen ook voor in het artikel, waar wordt verteld dat sommige van de 13.000 vinkeniers altijd blijven op zoek naar extreme vogelzang glorie en daarbij allusie wordt gemaakt naar de legendarische kampioen Schauvlieghe (SHOWV-lee-egg) van enkele jaren geleden met 1.278 susk-e-wiets.
Het is een degelijk informerend artikel geworden en als we erbij vertellen dat een van de geciteerde vinkeniers historicus Filip Santens is, dan moet het duidelijk zijn dat de lezers van de New York Times ook de gespecialiseerde kennis meekrijgen over onze vinkensport. Hij geeft mee dat er hier al vinkenzangwedstrijden doorgingen in 1596. In deze 400-jaar oude Vlaamse competitie worden de winnende vinken beoordeeld zoals de opera-divas en een susk-e-wiat in plaats van een susk-e-wiet kan leiden tot diskwalificatie of erger tot blijvende schande. Tussen haakjes wordt nog bij vermeld dat the correct sound is susk-WEET".
Meteen kon reporter Dan Bilefsky ook zijn inbreng meegeven en de link maken met de taaltoestand in ons land : Dit is België, verdeeld in het Nederlands sprekende Vlaanderen in het noorden en het Frans sprekende Wallonië in het zuiden. De sport is ook geïnfecteerd door de taalkundige scheiding. Van Vlaamse vinken wordt verwacht dat deze alleen de Vlaamse zang susk-e-wiet zingen, en de Waalse vinken, die enkele mijlen verder te vinden zijn, zingen in een dialect dat meer verwant is met het Frans. Als een vogel nalaat om het Vlaamse susk-e-wiet te zingen kan deze worden uitgesloten. (Hard-core vinkeniers kunnen het verschil onderscheiden).
Zoals met elke steratleet, als Lance Armstrong, is het uiteindelijk het natuurlijk talent dat het verschil maakt tussen een kampioenenvogel en een loser. Mijn vogels zijn als mijn kinderen en een van mijn vogels heet Orban, genoemd naar de Hongaarse voetbalster., aldus wat vroeger in het artikel nog Filip Santens.
De volledige tekst van de bijdrage is nog na te lezen op de internetbladzijde van The New York Times. Op dezelfde web-bladzijde staan drie afbeeldingen, nl. een beeld van op de vinkenzetting bij de Manezangers, een afbeelding van een vink en een kaart van België met de aanduiding van Waregem en de taalgrens. Het middengedeelte met de vink biedt een multimedia mogelijkheid. Als u de link volgt krijgt u een audio slide show, een ingesproken diamontage met beelden van op de zetting in Waregem. We geven de doorklikadressen mee met deze bijdrage.
Artikel : http://www.nytimes.com/2007/05/21/world/europe/21finch.html?em&ex=117997
slideshow met commentaar: http://www.nytimes.com/packages/html/world/20070515_FINCHES_FEATURE/blocker.html
25-05-2007, 09:36 geschreven door wareber
|
