Hier zie je waarin ik geïnteresseerd ben of ook wel wat me heel erg stoort of verontrust.
06-02-2013
Toen stond Sleine stil .
Een tijdje geleden werd op de hoek van het dorpsplein het oude café afgebroken. Men ging er een appartementsgebouw voor in de plaats zetten. Nu was het zo dat een paar oudere Sleidingenaren, o.a. J. Lehoucq en ikzelf , nog zeer goed wisten dat tijdens de oorlog een bom ( 250kg) was ingeslagen in de kelder van de cafébaas-kapper David die daar vlak naast had gewoond..De twee kleine cafeetjes waren ondertussen wel reeds volledig afgebroken en enkel een onbebouwd terrein was gebleven.
Nu men zich echter klaarmaakte om alles te bebouwen en een grote kelderruimte onder de bouw te maken vonden we het toch wel interessant om de aannemer en de gemeente te verwittigen dat nog steeds een bom aanwezig was op de bouwplaats.
Blijkbaar was dit minder belangrijk en hield men zowel bij de ene als de andere weinig rekening met de gegeven aanwijzingen. J. Lehoucq was zich echter meer dan bewust van het gevaar en nam telkens weer contact op met het gemeentebestuur. Maar zoals wel vaker gebeurt bij ons bestuur, men hield liefst weinig of geen rekeing met wat die fantasten uit hun mouw schudden.
Na veel aandringen van J.Lehoucq die tegenover de bewuste bouwplaats een juwelen- en optiekzaak heeft gebeurde er alsnog iets.Op een bewuste dag zag ik iemand bezig met een toestel dat voorwerpen in de grond kon opsporen. Toen ik hem zei waar volgens mij de bewuste bom vermoedelijk in de kelder was gegaan verklaarde hij dat hij daar niets gevonden had. De man verklaarde ook dat het toestel tot ongeveer anderhalve meter diep kon zien of zich iets in de grond bevond. Een korte berekening liet toe vast te stellen dat de bom vermoedelijk toch wel iets dieper ( min. 3 m) zou zitten. Maar... het werk was gedaan en je kon merken dat men in feite weinig geloof hechtte aan het verhaal over de bom.
Dus, een paar weken later, maar beginnen graven met een forse kraan die plots stootte op, wat raadt je, een kanjer van een bom. en dan ... was er paniek.
Binnen het uur werd het centrum van de gemeente ontruimd, afgesloten voor elke vorm van verkeer, en verscheen er overal politie. Binnen een cirkel van ongeveer 500m werd alle verkeer ver uit het centrum omgeleid, werd iedereen aangemaand in huis te blijven, werden bewoners opgevangen in het gebouw van OCMW en mocht niemand nog naar huis.
Gelukkig was er niets ernstigs gebeurd toen de kraanman de bom raakte. Met dergelijke oude munitie, die na verloop van tijd heel instabiel wordt, weet je immers maar nooit. de minste schok kan, indien het tegen zit, reeds een explosie veroorzaken. Alleen wat het zo dat "Sleidinge toen stil stond " voor een paar uur.
Een tijdje en voor sommige inwoners veel spanning later, had DOVO het tuig onschadelijk gemaakt en was één van de laatste herinneringen aan het bombardement van de firma Calcutta in 1944 definitief naar de nevelen van de tijd verbannen.
Het zicht op de bommen - foto's mij met toelating voor publicatie overgemaakt door Joris Laroy - wil ik je zeker niet onthouden. -
Reacties op bericht (1)
08-02-2013
Weekendgroetjes, mooie foto's
Wens jullie een fijn weekend toe
Lieve groetjes, en graag tot een volgend bezoekje
08-02-2013, 20:55
Geschreven door Ria
Over mijzelf
Ik ben Willy
Ik ben een man en woon in een landelijke gemeente vlakbij Gent () en mijn beroep is gepensioneerd .
Ik ben geboren op 18/05/1940 en ben nu dus 84 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: heel wat lezen , tuinieren en op reis gaan (ook weekendjes).
Ik ben nog uit de tijd dat men na zijn studies naar het leger ging. Mijn legerdienst,van 15 maanden, heb ik, met héél veel plezier, doorgebracht in de pantserschool te Stockem (bij Aarlen).
