Deze morgen, zaterdag voor Pasen, was ik heel vroeg uit bed. Elk jaar weer ga ik de tuin in en zoek onder de struiken en overal naar het goede dat die lieve paasklokken wilden brengen.
Dit jaar ben ik speciaal op zoek gegaan naar een unieke soort politicus;
zo een die je kan geloven.
Ik zocht er een, 't zij klein of groot, die datgene
wat hij echt denkt, ook nog klaar en verstaanbaar, zegt
en heel speciaal naar een man die datgene wat hij zegt ook doet.
Spijtig, ook de paasklokken hadden hem niet gevonden en dus . . .
|