Bas Leinders heeft in zijn column “Basta” in de Gazet van Antwerpen letterlijk geschreven dat Sebastien Vettel zijn ploegmaat Mark Webber had moeten voorbij laten. Met een zege gisteren in Brazilië zou de Australiër nog maar tegen een verschil van één punt hebben aangekeken ten opzichte van WK-leider Fernando Alonso. De bewering van Bas Leinders is zonder meer juist. Net als Webber stamt Bas uit een wereld waarin fatsoen nog een betekenis had. Nu niet meer dus.

Over welk fatsoen het gaat ? Da’s nogal wiedes dat de gedachten naar die race (Turkije) gaat waarin de onbesuisde, ongeduldige Sebastien Vettel zijn ploegmaat en zichzelf de vernieling in reed. Webber kon na een nieuwe neus nog verder koersen en finishte derde. Achteraf is het zogenaamd uitgepraat, maar nu de gemoederen zo gespannen zijn voor de laatste race van het jaar, komen die beelden toch weer boven. Als Mark Webber geen wereldkampioen wordt is het embryo van een ontgoocheling daar door Vettel als een bom neergezet. Natuurlijk gaat Marc Webber in zijn beste jaar uit zijn carrière ook niet helemaal vrijuit. Zichzelf op het achterwiel van Kovalainen’s Lotus als een raket de lucht inschieten is ook niet niks als rijfout. En in Korea stom, zonder gegronde aanwijzingen, crashen komt daar bovenop.

Er zijn autocoureurs die zoveel vergaren in de F1 dat ze na hun dood, soms ook bij leven, een standbeeld krijgen. Maar er zijn autocoureurs die als standbeeld worden geboren – zoals Nigel Mansell – en veel aan de hoogste autosportdiscipline hebben bijgedragen. Een vergelijking tussen Mansell en Webber kan ik niet nalaten te uiten. Omdat het standbeelden van bij de geboorte zijn en fatsoen in hun genen hebben. Zoals dat bijna buitenaards ook het geval was met Ayrton Senna. Onthecht van de aardse dingen en vastgespijkerd op de goddelijkheid van de Formule 1.

Mansell’s vrouw Rosanne was niet zo gezien in de paddock. Het was ook een heel gewone vrouw, geen seksbom-allures waarmee je pitpoes kan worden. Neen, Madame Mansell is ooit in de fabriek gaan werken opdat Nigel hersteld na een zware crash, zich een nieuwe auto zou kunnen kopen. Om verder te rijden op de weg naar de top. Dewelke hij overigens bereikte in 1992 met Williams-Renault. Dikwijls reed ik na een GP de Brit voorbij op de gewone weg, in zijn mobil-hoompje, met Rosanne en de joelende kinderen erin. Huiselijk tafereel, aards.

Marc Webber heeft een vrouw die beduidend ouder is dan hij. In het glitterwereldje van de F1 dus eigenlijk weer niet passend in het plaatje Maar wel een gedegen vrouw die precies weet waar ze haar Mark wil brengen. Op die eerste plaats op het hoogste schavotje van het podium in Abu Dhabi. Zij – en Mark ook – wéét dat deze kans zich nooit meer zal herhalen. Vettel daarentegen kan nog zeven keer en meer wereldkampioen worden. Hij is nog maar 23. Maar dat mag geen reden zijn om geen respect te hebben voor Marc Webber die al de lange, moeilijke weg is gegaan die de ander nog maar sinds twee jaar aflegt.

Fatsoen zou op zijn plaats zijn in een team dat sinds de GP van Brazilië wereldkampioen bij de constructeurs is. Met Renault RS 27 motoren in de RS30. Dus Renault is nogal een beetje mee wereldkampioen bij de constructeurs. De Franse constructeur zal overigens de eerste twee volgende jaren Red Bull blijven toeleveren. Als correctheid niet regeert bij Red Bull in de laatste race van het jaar kan het zijn dat ze de pilotentitel aan hun neus zien voorbijgaan. Precies daarop is Fernando Alonso gefixeerd. Hij zou na 2005 en 2006 voor de derde keer wereldkampioen zijn. Toen met Renault en nu met Ferrari. Stel U voor ! Renault zou daar ook niet zo gelukkig mee zijn, want kunnen zeggen dat Webber wereldkampioen is met een Renault klinkt publicitair goed.(Tekst:Walter Rombauts/Foto:Renault)