Op de Bist rechtover de KBC begint het fietspad dat evenwijdig loopt met de rand van de straat. Dit fietspad neemt ter hoogte van het districthuis een 90° bocht naar links richting Doornstraat. Op dit kruispunt (van het fietspad met de rijbaan) staat een verkeersbord B17, dat stelt, dat de fietsers voorrang moeten verlenen aan het verkeer dat van rechts komt. Maar de wegbeheerder heeftde oversteekrood geschilderd, zodat menig fietser de indruk heeft voorrang te hebben op alle autoverkeer.
Ik ben zelfs de mening toegedaan, dat 80% van de fietsers het verkeersreglement nauwelijks kent. Onder druk van sommige politici heeft de wetgever de voorrang voor fietsers zo aangepast, dat het redicuul wordt.
Maar het reglement zegt duidelijk, dat een fietspad is aangeduid door twee onderbroken witte lijnen, zo ver van elkaar, dat een auto en niet kan op rijden, of aangeduid met het verkeersbord D7, een voorrang die ophoud aan elk kruispunt. Hier op de Bist heeft de wegbeheerder dus nog eens extra op gewezen door het bord B17, maar ik durf te weddendat vele fietsers dat anders zien.
1 juli 1959: een dag zoals een andere maar voor ons bijna 19 jarigen onze eerste kennismaking met het leger. Ik moest naar Stockheim bij Arlon voor een opleiding reserve onderofficier bij pantser verkenningstroepen. Nu zouden ze dat elite-eenheid noemen, toen was dat gewoon troepsoldaat. De opleiding was zeer hard, en de jonge mannen van toen waren ook geen helden, maar alledaagse jonge mannen, van universitairen tot kasseileggers (en dat is niet onrespectvol bedoeld) Maar de conditie was iets beter dan nu, en 16 km lopen in 2 uur met volle uitrusting was de doelstelling.
En de leiding zorgde ervoor dat de meesten (98%) dat ook presteerden.
2 januari 1960 dan als kersverse wachtmeester naar Kassel in de BSD(Belgische Strijdkrachten in Duitsland). Als commandant van een Walker Buldog (M41). De mensen van nu moeten zich dat eens voorstellen, een pantserwagen van enkele millioenen frank, volgestouwd met echte munitien zijnde, voor de kenners .30, .50 en 76mm obussen. Daar was dus een 19 jarige snotneus verantwoordelijk voor. En wij vonden dat niet speciaal. Dat was zo,punt.
Er doen zich zo enorm veel zaken voor rondom ons, waar we onze mening nergens kwijtkunnen.
Anekdotes uit ons leven kunnen soms herkenbaar zijn voor dezen die erbij waren, en deze blog misschien onder ogen krijgen. Zij kunnen dan hun eigen mening hierover kwijt. Het zullen voornamelijk zaken zijn, die ik als beroepsmilitair heb meegemaakt.
Maar ook later na mijn afscheid van het leger, als bewakingsagent , en toen ik reeds op pensioen was en als bode bij de rechtbank terecht ben gekomen.
En dan had ik graag een foto bijgevoegd, maar dat lukt niet zo simpel, misschien kan de verantwoordelijke van seniorennet mij hier helpen. Met dank