Reactie van Alice D.G.(68) Berchem:

Jullie artikel heeft me weer eventjes wat rust gebracht!

Heb heel veel herkenningspunten gevonden! Dit jaar is het 10 jaar geleden dat mijn man overleed. Je kan het je niet voorstellen 10 jaar... het is net of het gisteren is gebeurd!

Het gemis went nooit, alleen wordt de stekende pijn milder. Gelukkig heb ik mij, tijdens de moeilijke periode, omringd gevoeld door heel fijne mensen, vooral mensen die op dezelfde golflengte zaten. Zij begrepen mij en we konden erover praten. Ook anderen die het nog niet aan de lijve ondervonden (gelukkig maar )steunden mij. Ook heb ik 2 kinderen die het verlies van hun vader elk op hun eigen manier verwerkten. Op die momenten zijn kinderen een RIJKDOM. Zij schonken mij ondertussen 4 lieve kleinkinderen, die me heel veel moed en liefde geven . Met de 2 oudste heb ik al over "bompa" gepraat, de 2 jongsten zouden het nog niet begrijpen maar dat komt nog.
Zo "holt" het leven verder. Ik hoop nog lang voort te hollen samen met mijn lieve familie.