Zaterdag heb ik samen met een massa mensen afscheid genomen van de man waarmee ik veertig jaar zeer gelukkig gehuwd was. Het was een prachtige dienst met zelfgeschreven teksten en muziek in het crematorium van Hasselt. Hij werd ziek de dag van zijn pensioen. Hij vocht drie jaar. Het was de hel. Ik heb een blog bijgehouden en schreef alles van me af. Een kennis heeft het blog uitgeprint en ingebonden. Een mooie herinnering om te koesteren. Nu probeer ik dapper mijn vroeger (zeer druk sociaal leven) op te nemen.