Inhoud blog
  • KLEINDOCHTER
  • KLEINDOCHTER
  • ALS BIJ AVOND
  • DE WEELDE
  • OP DE TOTEM
    stilte brengt je tot bij jezelf
    het ontdekken van je eigenheid
    laat je groeien tot wie je worden wil.

    Edith Oeyen
    Zoeken in blog

    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    Foto
    ZELFMOORD

    Woorden noteren
    tot je barst
    en koud wordt.

    Edith Oeyen
    Als kinderen poëzie zijn
    wil ik steeds bij
    de jongeren horen.

    Edith Oeyen
    Gebrek aan zuurstof
    doet velen happen  naar lucht
    zoveel zomerzon.

    Edith Oeyen
    Laat ons samen
    de zomer vieren
    en drinken
    van het frisse water.

    Edith Oeyen

    Foto
    Foto
    Foto
    Zij heeft een mond
    als een schuurpoort zei opa:
    hij zoende hem dicht

    Edith Oeyen
    Foto
    Secretaris, penningmeester, voorzitter en cultureel afgevaardigde van de Koninklijke Vereniging van Limburgse Schrijvers.
    Foto
    Zoeken in blog

    Foto
    Foto

    Titels van verschenen werk:

    Glimlach van een zonnebloem, 1981

    Neveldraden en morgendauw, 1983

    1000 Jaar Jericho, 1985

    De schaduw van witte bloemen, 1985

    Het oog parelt, 1986

    De wolken nabij, (met anderen) 1986

    Een huis met duizend ramen, 1987

    Als al de dagen geuren naar jouw naam, 1989

    Een kruisweg door het huis van eenzaamheid, 1990

    De boom van stilte draagt vruchten van vrede, (met anderen) 1990

    Als een zwerfspin schuim ik langs jou, 1993

    Whitehaven, met Deen Engels) 1993

    Op vleugels van verlegen schaamte, 1994

    Dwalend langs onbekende wegen, (met anderen) 1997

    Woeste golven slaan hoog op uit zee, 1999

    Expressie, (met ingrid Lenaerts) 2001

    Van Beringen tot Brussel, 2002

    De ijslaag die ons draagt is dun, 2005

    De Witte Slaap, 2005

    In voorbereiding: DE KNIEPROTHESE



    KINDERVERHALEN

    Leila Muggelijn, 1983

    De zingende roos, 1986

    De toverbloemboom, 1990

     

    Toneel

    Korte stukjes  voor verenigingen.

    en vele andere

    Musicals voor kinderen

    Vivaldi's Lente

    De kinderen van het plein

    Herman, doe iets

    Poëzietheaters

    4 stuks

    Monografie over haar en haar werk

    Geschreven door Raoul Maria de Puydt, over haar werk en haar leven, verscheen in november 2005

    In februari 1993 mocht zij de oorkonde en de medaille van Ridder in de Orde van leopold II in ontvangst nemen als blijk en erkentelijkheid voor haar inzet als letterkundige.Dit ereteken werd verleend door zijne Majesteit Koning Boudewijn.


    Op 3 december 2006 verleende Zijne Majesteit Koning Albert II,  dit op voordracht van de eerste Minister, het ereteken van RIDDER IN DE KROONORDE, als blijk van erkentelijkheid voor bewezen diensten, als letterkundige.

    Foto
    Willy Nelissen en Edith Oeyen op de alg. vergadering van de KVLS oktober 2009
    Foto
    Foto
    Foto

    Recente foto's van de presentatie van de bundel 'EEN NAALD ZONDER OOG', de inleiding werd gedaan door Ina Stabergh en Willy Nelissen, Edith Oeyen en Ingrid Lenaerts lazen gedichten. Het Beverkoor bracht enkele liederen En Raymond Alberghs wist de honderdtwintig aanwezig aangenaam te verrassen met wondermooie pianoklanken.

    Welkom bij De Vrolijke Bloggers
    Welkom op mijn blog!
    Foto
    Foto
    Gedichten: Edith Oeyen, poëzie is mijn passie
    elke dag een gedicht
    22-06-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.EEN NAALD ZONDER OOG

    Een naald zonder oog

    Gedichten van Edith Oeyen

     

    EEN BUNDEL UITZONDERLIJKE GEVOELSPOËZIE

     

    De knieprothese als ondertitel van een gedichtenbundel. Het verdict, de operatie, het verblijf in het ziekenhuis, de revalidatie als bronnen van inspiratie. Het lijkt mij zoiets als het kappen van een ruwe steen tot hij kubiek wordt. Hij krijgt een nieuwe vorm, maar de inhoud blijft gelijk.

    Dit leken mij geen items waarbij een dichterlijke ziel zich geroerd voelt. In dit orthopedisch landschap van bevroren tranen vind je enkel “verbeterde operatietechnieken”, zoals dokter E. Van Vlerken in het voorwoord schrijft.
    Ik maakte echter een grote inschattingsfout: patiënte Edith Oeyen schreef een bundel uitzonderlijke gevoelspoëzie. Authentieke gedichten, geen sentimentaliteit, geen trukenpoëzie.
     
    De originele wijze waarop zij dokters, verplegers, kinesisten, therapeuten een poëtische identiteit geeft, is knap vakwerk. Doorheen gevoelens van pijn, opluchting, onzekerheid, vreugde en verdriet geeft zij haar medespelers de plaats die hun toekomt. Zij schreef een “document humain” dat niet alleen veel zegt over de boodschap, maar evenveel over de boodschapper: een dichteres die de helende kracht van woorden bezit, die verwoordt en verbeeldt wat zij denkt, voelt en aanvoelt.
    Een naald zonder oog is een multifunctionele bundel: een relaas, een dagboek, een handleiding voor lotgenoten.

    Op meesterlijke wijze analyseert de dichteres wat haar overkomt. Ook in Een naald zonder oog is dat de drijfveer van haar schrijven: overleven! Zij doet dit altijd op een diep doorleefde manier, authentiek, niet aangedikt, geen pose, tegen een sober decorum. Een naald zonder oog straalt zoveel persoonlijkheid uit, lees: morele moed, die nergens wordt verstoord door opgeklopte ontroering.

    Ook nu brengt zij op een verfijnde wijze verslag uit van haar medisch avontuur.

     

    De titel van haar bundel, Een naald zonder oog, deed mij bij een eerste lezing niet nadenken, zelfs geen frons, tot ik in een eerste versie van mijn recensie de titel las als: Het oog van een naald. Door het oog van een naald kruipen: nauwelijks aan een gevaar ontkomen, net goed afgelopen, op het nippertje. Zeg nu zelf: zijn dit niet de juiste woorden om te zeggen dat de kapotte knie is hersteld, dat de knieprothese goed is geplaatst?

     

    Waarom Een naald zonder oog als titel voor een poëtisch dagboek? Biedt een naald zonder oog geen uitzicht op wat komen zal? Is dit de reden waarom de dichteres worstelt met inzicht in haar toestand, waardoor twijfel, wanhoop, angst ontstaan?

     

    De bundel kunnen wij indelen in twee delen:

    8670deel 1: één: de prefase of alles wat haar overkomt, hoe ze zich voelt, wat zij erover (na)denkt, de beslissing, twéé: in het ziekenhuis: de opname, de gesprekken met de anesthesist en de dokter, de eerste operatie, op intensieve zorgen, het bezoek, haar contact met verpleegsters en verplegers, haar hoop op beterschap, drie: naar huis, de kine, de controles, de (te) trage beterschap,

    8670deel 2: één: een nieuwe opname, tweede ingreep, het begin van genezing (het kunnen plooien), twéé: een jaar later, een tweede opinie, een nieuwe afspraak, een nieuwe opname, een nieuwe operatie, de hulpverlening, de kine, de hoop, de ergotherapie, drie: nieuwe hoop op beterschap.

     Uit bovenstaande opsomming (de structuur van de bundel) blijkt duidelijk dat de omschrijving “poëtisch dagboek” juist is. De wijze waarop zij haar dagboek verwoordt, is voor mij niet alleen origineel (orthopedie en poëzie hebben weinig of geen affiniteit), maar vooral beheerst, ontroerend toch hoe zij met haar gevoelens omgaat, hoe zij twijfel, angst, hoop, boosheid, dankbaarheid oproept. Dit is een gave die aan weinig dichters is gegeven: in dezelfde verpakking (dagboek), in dezelfde omstandigheden (tijd maken voor poëzie) en in een zelfde woordverkeer het plaatsen van een knieprothese als onderwerp van een gedichtenbundel kiezen.

     

    Ik heb woorden (begripswoorden) als pijn, kwelling, vertrouwen, hoop, tijd, angst in de bundel aangestreept, om de wijze te duiden waarop Edith Oeyen poëtisch en vruchtbaar aan het delven is geweest. De gelaagdheid van haar gedichten is opvallend. Zij heeft haar dagboek, dat drijft op lyrische ontboezeming, ondersteunt door nieuwe ervaringen en ingevingen. Haar observaties leiden tot een levenswijsheid die niet iedereen gegeven is.

     

    Bij het lezen van de meeste gedichten word je stil, doodstil. Hoe vaak en hoe diep moet zij zich over deze specifieke gebeurtenis in haar leven gebogen hebben om dit zo intens te kunnen verwoorden. Wat zo simpel lijkt, en haar zo groot maakt is als dichter, is de wijze waarop zij voortdurend het geleefde leven condenseert in versregels.

     

    Soms begrijp je de diepere betekenis pas na een tweede lezing. Op het eerste gezicht lijkt het gedicht zo eenvoudig dat niets wijst op de gevatte verwoording. Omdat zij het experiment schuwt en zich niet waagt aan woordspelletjes en spitsvondige taalcreaties en zich nooit beweegt op de rand van helderheid en ontoegankelijkheid, wil niet zeggen dat zij geen goede poëzie schrijft. Zij verwoordt haar gevoelens en gedachten in een eenvoudige, particuliere taalkleur.

     

    Argeloosheid, twijfel, vlucht zijn de drie emotionele “kwaliteiten” die in elke bundel van haar opduiken en die zij zorgvuldig met elkaar mixt in poëzie. In Een naald zonder oog was de kans groot dat de dichteres zou vervallen in egotripperij, maar de wijze waarop zij het decorum omhult, haar gevoelens herkenbaar verwoordt, de taal beheerst, verhindert deze valkuil. Bovendien koos zij wijs voor de derde persoon.

     

     

    wilde een vlinder omarmen

    die opvloog

    blz. 29

     

    terwijl zijn zachte stem

    een lied in haar liet zingen

    blz. 41

     

    droefheid weent

    in de poriën van zijn huid

    blz. 50

     

    ze is een spring-in-’t veld

    die huivert

    als iemand een traan verpinkt

    blz. 65

     

    Wat mij eveneens opvalt, is de zorg waarmee Edith Oeyen elk gedicht en de volledige gedichtenbundel opbouwt. Ik wees hierboven al op de structurering, maar er is meer: op het einde van elk gedicht slaat zij een brug naar de werkelijkheid buiten haar, naar de natuur, de wereld van gezonde mensen. Deze eindverzen geven het gedicht niet alleen een pointe, maar zij zorgen vooral voor breedbeeld, een venster op, een verankering in de wereld van de lezer.

    Enkele voorbeelden:

    blz. 9: de avond daalt reeds/in de verte

    blz. 17: de winter is nog veraf/dan volgen vleugels vol sneeuw/en dromen kinderen van spelen.

    blz. 19: het weiland in de verte/draagt nog steeds een groene kleur.

    blz. 21: opwaarts vliegt een vogel/die naar vrede smacht.

    blz. 22: met jonge tederheid/omarmt ergens moeder/een kind dat lacht.

    blz. 24: de nacht heeft in stilte/dauw op het gras gelegd.

    blz. 25: de dood is een witte vlinder/die geurt naar nacht.

    blz. 33: schaamteloos loopt een vos/door de donkere nacht onhoorbaar haast/likt hij zijn lippen.

    blz. 35: het was hopeloos tasten naar jong mos.

    blz. 45: het is al te lang wintertijd geweest.

     

    Het beeld dat zij voor de titel van haar bundel koos, komt voor in het gedicht “Doelloos tasten” (blz. 35):

     

    Hoeveel duisternis

    moest ze doorstaan

    vooraleer ze weer rozen zag

     

    bezoekers waren

    soms als een profeet

    elk had zijn verhaal

    vertelde over lange tijd

    vertelde over hoe het moest

     

    pijnstillers

    pijnstillers

     

    ze telde de strepen op de muur

    voelde zich verstrikt

    in een lus vol twijfels

     

    trachtte de boosdoener te ontmaskeren

    maar hoe dan ook

    het was een naald zonder oog

    een nacht zonder licht

     

    het was hopeloos tasten naar jong mos

     

    Edith Oeyen is een dichteres die met gevoelens om kan. Ook wanneer zij nauw betrokken partij is, overstijgt zij haar eigen wereld.  

    Warm aanbevolen.

     

     

    Thierry Deleu

     

    Edith Oeyen, Een naald zonder oog, KVLS, 2009, ISBN 978-90-8003-020-6

       

     

    22-06-2009 om 10:15 geschreven door Edith Oeyen


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.slaapsronken

    Slaapdronken hol ik achter olifanten aan

    plots indianen aan mijn zij

     geschrokken door een leeuwenklauw

    vlucht ik op een fiets naar de tuin

    waar ik bloemen schik

    de plaats waar ik ontwaak is me onbekend

     

    hallucineren na een verdovende inspuiting

    de huivering liep over mijn huid.

     

     

    Edith Oeyen

    22-06-2009 om 10:08 geschreven door Edith Oeyen


    >> Reageer (0)
    28-02-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.kil is

    Kil is februari en

    nog killer werd het uur

    na je heengaan

     

    al schittert een lauwe winterzon

    ze kan ons niet verwarmen

     

    rust nu de rust die je toekomt

    vlieg in de blauwe lucht

    met de vogels mee

    en straks

    als je op je bestemming bent

    leg dan je hoofd op een kussen

    en kijk van daarboven

    even naar ons

     

    als de zon dan schijnt

    weten wij dat zij

    jouw glimlach weerkaatst.

    Edith Oeyen

    28-02-2009 om 12:44 geschreven door Edith Oeyen


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Nu mijn

    Nu mijn hoofd tolt van onzekerheid

    en ik de weg niet meer vind

    gun me dan de rust van altijd

    de wind zal me dragen

    tot daar waar het steeds vredig is.

     

    Edith Oeyen

    28-02-2009 om 12:42 geschreven door Edith Oeyen


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.uitnodiging

     

    UITNODIGING

    Ze telde de strepen op de muur

    voelde zich verstrikt

    in een lus vol twijfels

     

    trachtte de boosdoener te ontmaskeren

    maar hoe dan ook

    het was een naald zonder oog

    een nacht zonder licht

     

    het was hopeloos tasten naar jong mos.

     

    Edith Oeyen

     

     

     

     

    De Koninklijke Vereniging van Limburgse Schrijvers en Edith Oeyen hebben de eer u uit te nodigen op de voorstelling van de bundel ‘EEN NAALD ZONDER OOG’ of ‘De knieprothese’ van Edith Oeyen. Deze voorstelling zal plaatsvinden op zaterdag 18 april te 20.15 uur in het Casino te Beringen, Kioskplein 25.

     

    Voorstelling van de bundel                    : Ina Stabergh, auteur

    Moderator en woordje over de dichter  : Willy Nelissen, dichter en bestuurslid KVLS

    Voordracht uit de bundel                      : Ingrid Lenaerts en Edith Oeyen

    Muzikale intermezzo                             : Raymond Alberghs, piano

        en enkele liedjes door Het Beverkoor…

     

    De bundel kan bekomen worden de avond zelf en door overschrijving van 12.00 euro plus 2.00 euro verzendingskosten op rekeningnummer 784-5321310-13 van Edith Oeyen, Hanebergstraat 75, 3581 Beringen.

    Graag een berichtje over uw aanwezigheid en met hoeveel personen, dit om praktische redenen.

    Gsm: Edith  0497-663850 of edith.oeyen@telenet.be 

    iedereen is hartelijk welkom  

    28-02-2009 om 12:37 geschreven door Edith Oeyen


    >> Reageer (1)
    26-12-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

     

    Laat de woorden zacht tot je komen

    en je zal het stromen

    van je bloed voelen

    als heling van al je wonden en pijn

     

    laat de zonnestralen

    binnen in je dag

    en je zal ontdekken

    dat ondanks alles

    er toch mooie uren zijn.

     

    Edith oeyen

     

     

     

    26-12-2008 om 09:12 geschreven door Edith Oeyen


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

    In dit donker dal zullen straks vleugels schitteren

    sneeuwvlokken dansen  in het maanlicht

    wij luisteren dan naar een oeroud verhaal

    horen kinderstemmen smeken om eeuwige vrede

     

    voorbij de grens van morgen begint weer een nieuw jaar

    argeloos wensen we weer aan iedereen het allerbeste

    warmen onze handen aan het brandhout bij de haard

     hopen op wat vreugde en een eerlijke glimlach

    voor volgende dagen.

     

    Edith Oeyen

    26-12-2008 om 09:08 geschreven door Edith Oeyen


    >> Reageer (0)
    07-10-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.OP DE TOP

    Op de top van de Calvarieberg

    staar ik naar de hoop op morgen

    bestudeer de heuvelflanken

     geniet van de mildheid

    die een kinderlach me biedt

     

    op vleugels van zijde

    fladdert een vlinder voorbij

     zijn broosheid doet me huiveren

    maar in zijn schoonheid

    zie ik weer leven

    adem me vrij

    en daal traag af

    stap voor stap

     

    op de begane grond

    vind ik weer  moed

    morgen wordt alles beter.

     

    Edith Oeyen

    07-10-2008 om 16:47 geschreven door Edith Oeyen


    >> Reageer (0)
    27-07-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.INDIA

    INDIA 1-71-01-0322

     

     

    Genieten van het moment

    waarop een glimlach

    een glimlach tovert

    zo broos als glas

    en vergankelijk als de tijd 

     

    zij kijken de toekomst aan

    ontdekken een regenboog

    met vele kleuren

    en weten

    het leven is niet altijd gunstig

     

    toch kijken ze met open blik

    naar zoveel meer dan nu

     

    hun lach is een flits

    die de bergwand weerspiegelt.

     

     

     

    Edith Oeyen

     

    27-07-2008 om 00:00 geschreven door Edith Oeyen


    >> Reageer (0)
    26-07-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Groeten

     

    Guatemala 1-76-07-0288

     

    Hun morgengroet brengt

    de vrede dichterbij

    samenhorigheid in de ochtend

    kleurt de lucht helderblauw

    wit hoort nu eenmaal

    bij de onschuld van kinderen

     

    zij trachten naar oneindigheid

    naar een glimlach

    naar een handdruk

     

    hoe talrijk ook

    voortdurend zullen zij

    zwijgend groeten

    hun trouw is als een hemelstijgen

    van de vogels

     

    zij zijn jonge kinderen

    die leren over duizend dingen

    het zingen van hun bloed geeft leven

    hoop en liefde

     

    regendruppels die vallen

    lijken op zilveren kindertranen

    die de maan hebben gezien

    in een heldere nacht

    waarop een nieuwe ochtend volgt

     

    en weer wordt er gegroet.

     

    Edith Oeyen

    26-07-2008 om 15:19 geschreven door Edith Oeyen


    >> Reageer (1)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.een jaar later

    EEN JAAR LATER

     

    1

     

    Het is de onmacht

    die haar om de oren slaat

    haar klein maakt en opstandig

     

    nee

    ze wil geen medelijden

    begrip dat mag

     

    toch is het tellen van de dagen

    in traagte verlopen

    zo vaak welden tranen op

    telkens weer werden ze verbannen

     

    nu echter draagt zij de twijfel

    die iemand aan haar opdroeg

    zij zou een enigma zijn

    een moeilijkheid voor hulpverleners

     

    wat kan zij het maken

    dat haar lijf tegenwerkt

    dat medicijnen allergieën geven

    dat mes en beitel niet helpen

     

    zij vraagt even om begrip

    en nieuwe cellen in haar lijf

    want haar geest is nog jong

    en wil weer werken.

     

    26-07-2008 om 15:18 geschreven door Edith Oeyen


    >> Reageer (0)
    19-04-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.HET DIRECTEURSPARK

    HET DIRECTEURSPARK

     

    Nu zomerlucht uit de hemel valt

    hebben bomen en mensen

    in dit park een afspraak met elkaar

     

    deze offergave van de natuur

    is een wegwijzer naar rust

    ruines van woningen

    dragen oude dagen

    verbergen geheimen

    als een gesloten mantel

     

    het blikkeren van de zon

    geeft de bladeren een gouden glans

     

    wij zijn de pelgrims

    die smeken om het behoud

    van zoveel zuiverheid

    want deze bomen zijn

    de schakel tussen mensen

    en hun adem

     

    dit directeurspark

    heeft schoonheid

    op ons netvlies gebrand.

     

    Edith Oeyen

    19-04-2008 om 00:00 geschreven door Edith Oeyen


    >> Reageer (0)
    17-04-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.IN DIT VERHAAL

    IN DIT VERHAAL

     

    In dit verhaal

    speelt niemand de hoofdrol

    maar vullen mensen

    en bomen elkander aan

     

    want zonder bomen

    is er ademloosheid voor de mensen

    bomen snakken

    naar mensenhanden

    die hen strelen en waarderen

     

    ook vogels horen in

    deze ruimte thuis

    zij beitelen met hun snavel

    een ongezongen lied

    in boomschors

     

    de mens slaat vol bewondering

    het hele gebeuren gade

    en drinkt leven uit de milde gaven

    van de natuur.

     

    Edith Oeyen

     

    17-04-2008 om 00:00 geschreven door Edith Oeyen


    >> Reageer (0)
    15-04-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.HET LICHT

    HET LICHT

     

    Het licht

    waar zal ik het halen

    als de lente

    duistere dagen brengt

     

    hier tussen deze bomen

    zal ik het stelen

    om het dan met mondjesmaat

    los te laten

    daar waar donkere wolken zweven

     

    even wil ik lopen

    over dit jonge gras

    en met zachte hand

    streel ik dan de jonge boomtakken

    die morgen uitgroeien tot stoere bomen

    zij zijn de steunpilaren voor het behoud .

     

     

     

    Edith Oeyen

    15-04-2008 om 00:00 geschreven door Edith Oeyen


    >> Reageer (0)
    14-04-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.MUSSEN

    Mussen sjilpen

    in een onverstaanbare taal

    een credo om deze schoonheid

     

    maar als regen en sneeuw

    dit landschap trotseren

    fluit zelfs

    de nachtegaal bedroefd

    als hij in deze blauwe tuin

    naar vrede zoekt

     

    nu het lente is bouwen vele vogels hier hun nest.

     

     

    Edith Oeyen

    14-04-2008 om 00:00 geschreven door Edith Oeyen


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.HIER HEERST

    Hier heerst een zeldzame stilte

    hebben wandelpaden zich uitgestrekt

    in de wijde wijdste voor onze ogen

     

    voetsporen tonen de weg

    verschrikte spindraden breken

    bij ons passeren

     

    hier spreekt de pijn

    uit oude bomen

    verdriet sijpelt uit hun bast

     

    maar als de mensen wandelen komen

    ontdoen zij zich van winterheimwee

    reiken hun takken

    met veel verlangen naar het blauw

     

    ademen ze zuurstof vol zuiverheid

     

    wij lopen gearmd

    onder hun goedkeurend oog

    en ze beamen onze liefde.

     

    Edith Oeyen

    14-04-2008 om 00:00 geschreven door Edith Oeyen


    >> Reageer (0)
    13-04-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Vergis

    Is dit een vergissing

    of vergis Ik mij

     

    hier is het paradijselijk mooi

    vliegen slanke merels

    van boom tot boom

     

    presenteren jonge twijgen

    hun jurk van witte bladeren

     

    schrijven ze

    in het zachte deinen

    van de wind

    drinken ze van het lentegroen

     

    terwijl jong gras zingt

    om de verse vruchten

    van morgen

     

    geen zorgen

    nu het weer lente is.

     

     

    Edith Oeyen

    13-04-2008 om 00:00 geschreven door Edith Oeyen


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.hier

    4

     

    Hier tussen deze bomen

    ben ik een vrije vogel

    die zijn vleugel uitslaat

     

    het roepen van de verte

    laat me brievieren

    boven in het zonnelicht

     

    roerloos soms

    bewonder ik

    het wisselen van de dagen

     

    zij leren mij bidden

    om zoveel schoonheid.

     

     

     

     

    Edith Oeyen

    13-04-2008 om 00:00 geschreven door Edith Oeyen


    >> Reageer (0)
    12-04-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.IK WIL NIET

    3

     

     

    Ik wil niet

    langer blind zijn

    voor voorbij schuivende wolken

    die per seconde

    van gedaante verwisselen

     

    zij omgorden boom en mens

    toveren licht tussen donker

    laten winterpijn genezen

     

    bloem

    bloesems

    bloed

    boom

     

    alles rondom ons

    getuigt van groen in deze meimaand.

     

     

    Edith Oeyen

    12-04-2008 om 09:23 geschreven door Edith Oeyen


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.KEVERS

    2

     

    Kevers slapen nog

    zij dromen

    over het zachte fluisteren

    van hoge bomen

     

    onbedwingbaar is mijn verlangen

    hen te wekken

    de weg te wijzen

    naar de kleuren

    van verborgen woningen

    tussen zoveel park

     

    met open mond

    staar ik naar dit tafereel

    en voel een traan loskomen

    uit een ooghoek.

     

     

     

     

    Edith Oeyen

    12-04-2008 om 09:22 geschreven door Edith Oeyen


    >> Reageer (0)

    Archief per week
  • 21/04-27/04 2014
  • 20/05-26/05 2013
  • 13/05-19/05 2013
  • 06/05-12/05 2013
  • 29/04-05/05 2013
  • 31/10-06/11 2011
  • 05/09-11/09 2011
  • 24/01-30/01 2011
  • 06/12-12/12 2010
  • 01/11-07/11 2010
  • 04/10-10/10 2010
  • 20/09-26/09 2010
  • 13/09-19/09 2010
  • 30/08-05/09 2010
  • 09/08-15/08 2010
  • 02/08-08/08 2010
  • 26/07-01/08 2010
  • 19/07-25/07 2010
  • 12/07-18/07 2010
  • 28/06-04/07 2010
  • 08/03-14/03 2010
  • 08/02-14/02 2010
  • 18/01-24/01 2010
  • 14/09-20/09 2009
  • 10/08-16/08 2009
  • 13/07-19/07 2009
  • 22/06-28/06 2009
  • 23/02-01/03 2009
  • 22/12-28/12 2008
  • 06/10-12/10 2008
  • 21/07-27/07 2008
  • 14/04-20/04 2008
  • 07/04-13/04 2008
  • 31/03-06/04 2008
  • 04/02-10/02 2008
  • 21/01-27/01 2008
  • 07/01-13/01 2008
  • 17/12-23/12 2007
  • 12/11-18/11 2007
  • 29/10-04/11 2007
  • 15/10-21/10 2007
  • 01/10-07/10 2007
  • 24/09-30/09 2007
  • 17/09-23/09 2007
  • 10/09-16/09 2007
  • 03/09-09/09 2007
  • 20/08-26/08 2007
  • 06/08-12/08 2007
  • 09/07-15/07 2007
  • 25/06-01/07 2007
  • 18/06-24/06 2007
  • 11/06-17/06 2007
  • 28/05-03/06 2007
  • 21/05-27/05 2007
  • 14/05-20/05 2007
  • 07/05-13/05 2007
  • 30/04-06/05 2007
  • 23/04-29/04 2007
  • 16/04-22/04 2007
  • 09/04-15/04 2007
  • 02/04-08/04 2007
  • 26/03-01/04 2007
  • 19/03-25/03 2007
  • 12/03-18/03 2007
  • 05/03-11/03 2007
  • 26/02-04/03 2007
  • 19/02-25/02 2007
  • 12/02-18/02 2007
  • 05/02-11/02 2007
  • 29/01-04/02 2007
  • 22/01-28/01 2007
  • 15/01-21/01 2007
  • 08/01-14/01 2007
  • 01/01-07/01 2007
  • 25/12-31/12 2006
  • 18/12-24/12 2006
  • 11/12-17/12 2006
  • 04/12-10/12 2006
  • 27/11-03/12 2006
  • 20/11-26/11 2006
  • 13/11-19/11 2006
  • 06/11-12/11 2006
  • 30/10-05/11 2006
  • 23/10-29/10 2006
  • 16/10-22/10 2006
  • 09/10-15/10 2006
  • 18/09-24/09 2006
  • 11/09-17/09 2006
  • 04/09-10/09 2006
  • 28/08-03/09 2006
  • 21/08-27/08 2006
  • 07/08-13/08 2006
  • 31/07-06/08 2006
  • 24/07-30/07 2006
  • 17/07-23/07 2006

    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek



    Foto

    Foto

    Laatste commentaren
  • Autisme Storm (Autisme Storm)
        op KLEINDOCHTER
  • ...... (micheline.)
        op Vanop afstand
  • PNJuwJCCdTMQA (pYTZKdbsjhY)
        op WEERAL IS DE TIJD
  • mYwZUsbvZOHHmZSLr (QrDLDjLVJOaD)
        op
  • zeer mooi (veerle Ruijsch van Dugteren)
        op Als angst
  • ppsjes en nog van alles (georges)
        op
  • dag Edith (ingridstranella)
        op HET PLEIN
  • Prachtig gedicht blogmaatje (marylou)
        op eenzaamheid
  • .... (merel)
        op MIJN KLEINZOON
  • Lieve groetjes vanuit De Klinge (Lana & Pip)
        op
  • PPSJES LINK NAAR ONZE UITSTAPPEN EN NOG WAT (georges)
        op Zelfs
  • hey :o) (Lutje)
        op WEERAL IS DE TIJD
  • Lieve winter groetjes van uit De Klinge (Lana en Pip)
        op WEERAL IS DE TIJD
  • uitnodiging (jovo)
        op uitnodiging
  • Een zaterdag groet (Patricia)
        op Groeten
  • ontzettend knap verwoord edith (hartendame2)
        op GOOI ALLE
  • het was (merel)
        op GOOI ALLE
  • ook (merel)
        op Beste wensen aan allen
  • Dag (cleo)
        op ZIE ZE
  • met (merel)
        op Voor zijn tijd
  • Mooie poëzie Edith (Pierre Van Laeken)
        op Voor zijn tijd
  • wat knap verwoord!! (hartendame2)
        op ALLERHEILIGEN
  • even (merel)
        op ZIE ZE
  • even komen (merel)
        op Ruimte
  • Heel mooi gedichtje...lieve groetjes (Athea )
        op OP DE DREMPEL
  • voor? (Hilde De Backer)
        op VRIENDEN
  • Leopold Laarmans (Leopold)
        op INGEPAKT
  • Mooi Edith. (Pierre Van Laeken)
        op
  • wat mooi (merel)
        op
  • maak er (merel)
        op Waarover
  • dag edith (hartendame2)
        op Waarover
  • lang (merel)
        op Hier dreigen
  • mooi verwoord edith (hartendame2)
        op WAT IK NOOIT ZOU WILLEN
  • inderdaad (maarten)
        op we
  • zoals altijd (merel)
        op WAT IK NOOIT ZOU WILLEN
  • prachtig gedicht (hartendame2)
        op Bij Muziek van Trigon over Lichtmis
  • mooi (merel)
        op we
  • Heel toevallig . . . (merel)
        op
  • groeten (naneke)
        op is het
  • mooi (merel)
        op woorden
  • mooi (begrijphetnietje)
        op Mijn moeder
  • Ik wens u een fijne zondag. Erwin (Eros)
        op Nu nog
  • wensjes (begrijphetnietje)
        op Lente 4
  • prachtig (hartendame2)
        op BEN IK
  • gedichten (begrijphetnietje)
        op BEN IK
  • mooi (begrijphetnietje)
        op Leef ik
  • vind ik heel mooi edith (hartendame2)
        op Leef ik
  • ontmoetingsplaats (ingridstranella)
        op Haiku
  • een beetje (begrijphetnietje)
        op Hier ben ik
  • bezoekje (hartendame2)
        op Zo werd ik niets
  • lentezon (begrijphetnietje)
        op Niets
  • haiku's (begrijphetnietje)
        op twee kinderen
  • geluk (begrijphetnietje)
        op Een doosje
  • mooi (begrijphetnietje)
        op Zoveel
  • witte engel (begrijphetnietje)
        op Verpleegster X
  • hoop (begrijphetnietje)
        op EEN STILLE PLEK
  • moord (Pp)
        op ONDER
  • mooi (begrijphetnietje)
        op DE DICHTER
  • universeel (ingridstranella)
        op WINTER
  • feestdag (begrijphetnietje)
        op
  • gedicht 15/12 (ingridstranella)
        op Als een
  • mooi (begrijphetnietje)
        op Kinderen
  • kerstwensen (ingridstranella)
        op Kerstwensen
  • natuur (begrijphetnietje)
        op Onrust
  • op de drempel van december (ingridstranella)
        op Op de drempel
  • gedicht 02/12/06 (ingridstranella)
        op NU DE STILTE
  • 26/11/2006 (ingridstranella)
        op Zal ik
  • dit is een prachtig gedicht (Erna)
        op REGENDRUPPELS
  • gedicht van 21/11/2006 (ingridstranella)
        op REGENDRUPPELS
  • woord en dank (ingridstranella)
        op soms
  • mooi (begrijphetnietje)
        op soms
  • ik schrijf (ingridstranella)
        op IK SCHRIJF
  • liefde (begrijphetnietje)
        op liefde
  • gedichten (begrijphetnietje)
        op Muzikaal landscahp
  • dit gedicht (ingridstranella)
        op NU DE WIND
  • waarheid (begrijphetnietje)
        op EEN WERELD VOL PIJN
  • raar (begrijphetnietje)
        op Jullie jeugd
  • het leven (begrijphetnietje)
        op Ontmantel
  • Als de dood (hartendame2)
        op Als de dood
  • heimwee (begrijphetnietje)
        op Herfstwonder
  • Prachtig Edith!! (hartendame2)
        op Vergiftigd zweet
  • mooi (diaspora)
        op Vergiftigd zweet
  • heel mooi (begrijphetnietje)
        op Samen
  • mooi (begrijphetnietje)
        op VERTROUWEN
  • Hallo Edith (thea)
        op VERTROUWEN
  • ...bekoren. (Herman Coppens)
        op Dit zonderling geheim
  • koude rillingen (begrijphetnietje)
        op Mistige blik
  • gedicht (begrijphetnietje)
        op Dit landschap draagt
  • dit lanschap (ingridstranella)
        op Dit landschap draagt
  • wie zijn wij? (ingridstranella)
        op Wie zijn wij
  • vorige maand (ingridstranella)
        op Vorige maand
  • eenzaamheid (begrijphetnietje)
        op Avond te brussel
  • bij dit gedicht (ingridstanella)
        op MEISJE
  • hallo palued (ingridstanella)
        op WOORD
  • mijnstreek (ingridstranella)
        op Vergane weelde


  • Foto

    Foto


    DE IJSLAAG DIE ONS DRAAGT IS DUN'.

    Deze bundel wordt voorgesteld op het stadhuis te Beringen om 20.00 uur. Hierover schrijft Ingrid Lenaerts: 'In “De ijslaag die ons draagt is dun” viert  Edith de verbintenis van haar wereld met de puurste romantiek die ze aan het witte blad kan toevertrouwen. Ze heeft een patent op een duurzame taallegering verworven, zowel naar vorm als naar inhoud.

    Haar levenspad wordt doorkruist door het voor haar zo kenmerkend gedachtegoed, de analyse van thema’s die de dagdagelijkse dingen omvatten.

    Ze exploreert natuur en liefde, geboorte en dood in een beeldspraak en taalkoloriet die niemand haar kan ontnemen. Daar en alleen daar groeien haar verzen waar zij haar woorden en emoties aan de dichtersgrond toevertrouwt.

    Hier in deze bundel zijn haar gedichten vaak miniaturen van liefde, ongekunstelde landschappen, bloeiende tuinen of kunstwerken om in te wandelen, te verblijven of te verdwalen.

    Maar je vindt er zeker je weg in, de gedichten van Edith geven liefde, ze vragen liefde, ze zijn soms zo eenzaam, dan klateren ze weer van ontzettend zonnelicht. ( Ingrid Lenaerts)


    Foto

    beste

    Na een periode van een drietal weken zal ik weer de draad opnemen  en met de regelmaat van de klok een gedicht plaatsen op deze blog. Een heelkundige ingreep heeft me een tijdje op non actief gezet.
    Groetjes


    Edith
    Mijn favorieten
  • seniorennet.be
  • gedichten ingrid lenaerts
  • met hart en ziel
  • begrijphetnietje

  • Mijn favorieten
  • seniorennet.be
  • begrijphetnietje
  • jovo

  • Foto

    Foto

    Mijn favorieten
  • seniorennet.be
  • http://erna


  • Blog als favoriet !



    Foto

    Foto

    Foto

    Blog als favoriet !

    Blog als favoriet !

    Foto


    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!