In de gemeenteschool had ik als student geen concurrentie. Altijd was ik de eerste van de klas....alleen één keer was ik tweede. Toen had de schoolmeester een koppel duiveneikes gekregen van de vader van een medeleerling en toen was die met de eerste prijs gaan lopen. Dit maar om u te zeggen dat oneerlijke concurrentie van alle tijden is.... Mijn plechtige communie... daar valt ook iets over te vertellen. Het was in die tijd de gewoonte dat de kinderen zich bij de buren "gingen laten zien" in hun paaskleed of kostuum. Naargelang de bezochte buur er goed of minder goed voorstond kregen de communicanten "drinkgeld". Zoals ik al eerder schreef, thuis tegenover woonde een paar, zonder kinderen. Ik, zo fier als als een pauw, de straat over in mijn "col marin" en na de catwalk gepasseerd te zijn kreeg ik 5 frank ! Van pure blijdschap liep in terug naar huis..... maar waarschijnlijk té rap. Ik gleed uit en viel met mijn "paaskostuum" in de plakkerige boerenmodder.... Toen heb ik voor de eerste keer mijn moeder zien huilen.... De arme vrouw had mijn "col marain" zelf genaaid met de hulp van een buurvrouw en ik deed mijn plechtige communie in "gewone kleren".... Om mijn lagere schoolperiode af te sluiten volgt hieronder een gedicht dat ik leerde in het vijfde jaar, ik was er toen 11 . Mijnwerkerskind was de titel. Ik dacht dat het was van Lambrecht Lambrechts Diep in d' aarde werkt mijn vader, ieder etmaal daalt ie af In de sombre mijnenkrochten, waar het stil is als een graf Waar geen zonnestraal ooit gloorde, waar nooit levend wezen kwam Dan alleen wat noeste mensen, zwoegend bij een lampevlam
Diep in d'aarde werkt mijn vader, zwart als kool het naakte lijf In benauwend hete luchten, hurkend, kruipend, mat en stijf Onbevreesd bij 't nare kraken van de stutbalk hier of daar Onbevreesd voor dreigend grauwvuur, honderdvoudig doodsgevaar
Diep in d' aarde werkt mijn vader, boort en beukt en hakt en houwt Delft uit 's werelds ingewanden vrachten steenkool; 't zwarte goud Ziel van nijverheid en handel, spijs van werkhuis trein en boot Diep in d'aarde werkt mijn vader, voor het volk, het land, in nood