Voorzitter: Roger Morren Secretaris: Bart Wijgaerts Schatbewaarder-Decorbouwer: Martin Onkelinx Klank en Geluidverantwoorelijke: Roger Vandenreyt Bestuursleden : Guy Knapen Albert Penxten Louke Thys Brigitte Neuteleers Ereleden : Erevoorzitter : André Vandersmissen (20 jaar voorzitter) Erevoorzitter : Jean Neven (Sponser) Erebestuurslid : Josiane Delsaer Ereregisseur: Fons Thys
Robben Joseph , hij overleed op 7 aug 1985 . Joseph was de man die Wellen op de toneelkaart plaatste in onze streken! Hij leidde de toneelgroep een halve eeuw en was erelid van "De Kluchtige Vrienden".
Philtjens Walter, overleden op 13 jan 1994. Tijdens de repetities van "Bompa Wellen en Bompa Anderlecht" werd hij zeer ernstig ziek en overleed aan een slepende en pijnlijk ziekte.
Roger Berden, overleden op 5 Feb 2003 . Tijdens de repetities van "Trouwe of betoale" verjaarde Roger op 6 feb. Hij had de traditionele taart reeds gehaald om 's avonds te trakteren voor zijn 60 ste verjaardag... In de namiddag deed hij nog een uitstapje met de fiets en..... werd 's avonds levensloos gevonden in Oetersloven, ter hoogte van Canadawinning... Toen zijn dochter me belde had ik echt het gevoel of een broer overleden was... Nooit vergeet ik de momenten dat ik de medespelers het droevige nieuws moest meedelen als ze een voor een binnenkwamen in het repetitielokaal ! Die avond brachten we door bij de echtgenote van Roger....
Dat onze "Kluchtige Vrienden" elkaar hierboven mogen ontmoeten!
a) Wagenspelen in eigen regie en teksten. - Ter gelegenheid van het 75 jarig bestaan van de Kluchtige Vrienden, en bij de eeuwfeestviering voerden we " De avonturen van Malbroek" op, in de hal van de Vrije Basisschool. - Bij de Braderiefeesten de week voor Wellenkermis schreven we een paar stukken en voerden die op met wisselend succes... - Het 20 jarig bestaan van "The¨Patton Drivers" werd dit jaar gevierd met een realistisch Wagenspel, geschreven door het duo VAPA (Vandermissen André en Albert Penxten) V A P A .....
b) Opvoeringen van toneelstukken in andere gemeenten
Tijdens een opvoering van een toneelstuk werden we aangesproken door leden van de KVLV van Kozen. We waren vlug akkoord en twee jaar na elkaar speelden we in Kozen "op verplaatsing" !! Veel hielden we er niet aan over want onze premies waren verteerd eer we terug in Wellen waren. We hielden er wel een prettig gevoel aan over. We werden er als pure vedetten ontvangen.....
Ook in Voort speelden we even op verplaatsing. Daar viel het personeel van de zaal niet zo goed mee... en onze decorbouwers moesten bovenmenselijke inspanningen doen om de decors op fatsoenlijke manier ter plaatse én geplaatst te krijgen.
In Zutendaal speelde de groep mee in een Eenaktersfestival van Open Doek Limburg. Ook daar moest hard gewerkt worden aan de decors.... Ze waren er wel veruit de mooiste !!! Proficiat Wellen
Toneelaktiviteiten buiten " De Kluchtige Vrienden "
Toneel groep De Eenhoorn in St Lambrechts Herk vroeg onze mede werking aan een Passiespel dat opgevoerd werd tijdens de goede week. Ik speelde er de rol van de honderdman. (Nooit heb ik meer kou en schrik(!) geleden als op de rug van die schimmel!)
Bij de groep Pol Stas in St Truiden speelde ik mee in 2 stukken : Wit Zwart en Maigret bij de Vlamingen. Ik geef eerlijk toe dat het als klein amateurke toch wel een belevenis was !
Jurylid
In Gorsopleeuw werd ik gevraagd om als jurylid te fungeren in een onderlinge wedstrijd tussen de toneelgroepen van Borgloon. Bert Champagne en Rita Smets zaten mee aan de jurytafel, samen met de schepen van cultuur van Borgloon en... uw dienaar. Ik geef grif toe dat ik helemaal niet akkoord ging met deze profspelers.... Die amateurs werd de grond ingeboord op een manier dat het niet mooi was... Mijn repliek vergeet ik nooit meer. Ik zei : Denken jullie misschien dat de mensen die in 4 Prov. voetballen niet evengoed hun best doen als die van Anderlecht. Ik werd maar raar bekeken ......
Een woord over de verhouding Fanfare - Toneel lijkt hier wel op zijn plaats dacht ik. Sedert het ontstaan van de Fanfare- en Toneelmaatschappij in 1892 heeft de toneelgroep, tot rond het jaar 1970 altijd gespeeld ten voordele van de Fanfare. Oorspronkelijk was het de bedoeling van de stichters van "De Kluchtige Vrienden" dat de toneelgroep zaad in het bakje zou brengen voor de Fanfare (Een fanfare kost héél veel geld aan instrumenten...) Maar tijden komen en tijden gaan en rond bovenvermeld jaartal begonnen de beide onderafdelingen meer op eigen benen te staan en gaven onderling elkaar hulp en bijstand als ze dit nodig hadden. Er was altijd een fractie van de toneelgroep die liever volledig zelfstandig zou worden, maar dat is nooit doorgegaan. Op sommige ogenblikken was het zo erg, dat er bij een stemming om zelfstandig te worden, een meerderheid voor gevonden werd ! Het bestuur van de toneelgroep moest zich gewonnen geven maar.... zou geen deel uitmaken van de "nieuwe toneelgroep"... Bij gebrek aan doorzettingsvermogen geraakte de groep niet van de grond en.... bleef alles bij het oude. (Het gaat hier dus NIET over het tweetal jaren Nieuw Toneel Wellen) Een paar jaar terug werd de administratie van de VZW zo ingewikkeld, dat het moeilijk werd de administratie van het toneel en de Harmonie ( Intussen is de Fanfare, Koninklijke Harmonie geworden) samen te houden. Vanaf 2005 zijn beide verenigingen volledig zelfstandige VZW 's met een artikel in hun statuten dat ze elkaar in geval van nood zullen helpen en bijstaan en dat de bezittingen, in geval van stopzetting der aktiviteiten, zullen overgaan naar de andere vereniging.
Rond de jaren negentig maakte de voorzitter, als bijkomende hobby, ook lekkere fruitwijn. Traditiegetrouw nodigde hij de medespelers in de herfst uit om zijn "primeurwijn" van het jaar ervoor te komen proeven. Dat bewuste jaar liep het een beetje uit de hand... Voor de repetitie werd het zomerhuis in orde gebracht, de wijn in de frigo gezet en na een korte maar efficiente repetitie trok de groep Langenakkerwaarts. Er werd gelachen, gedanst en.... een beetje té veel wijn gedronken.... Een der echtgenoten van onze medespeelsters was op de hoogte van het gebeuren en kwam de groep een paar uurtjes later vervoegen...... Wat wij niet wisten was dat er een verschrikkelijke mist plotseling was opgekomen.... De "nuchtere" kwam van Hasselt en verwittigde ons voor het gevaar op de weg... Wij gingen buiten een kijkje nemen en inderdaad.... een mistgordijn van jewelste.... De vijver stond nogal kort bij het zomerhuis en plots lag een dame met al haar hebben en houden in het koele frisse water... Met de nodige hulpvaardigheid was ze vlug "gered" en met wat droge kleren van moeder de vrouw, die wel enige maatjes te groot waren, was deze duik al gauw vergeten.... maar er volgde later nog eentje ! Op zulke momenten "vliegen" de uren voorbij en moeder de vrouw hield onze "toeren" toch wel een beetje in de gaten ! Wij hadden weinig begrip voor uur en tijd en zij kwam ons verwittigen dat het slaaptijd was en dat burenlawaai voor niks nodig was... ( Wat is mijn vrouw toch altijd een realistische dame geweest....) 't Werd kalmer voor 5 minuutjes.... Toen werd de radio wat harder gezet en de dans begon opnieuw !!! Lakoniek deed ma de deur open en trok de stekker van de radio uit en 't was gedaan met de muziek! De opmerking van Albert is nog altijd niet vergeten.... "Allez zeg, daar trekt die de juke-box uit!" Rond middernacht begon men aan "naar huis gaan" te denken, maar de mist was nog dichter geworden en de wijn..... daarover zullen we maar zwijgen! Behulpzaam zijn is een normaal gegeven onder vrienden, en zeker onder "De Kluchtige Vrienden". Onze voorzitter,in spe,was met een nieuwe Mondeo voor het eerst op pad.... en met de dikke mist.... De man die het laatst was toegekomen, en dus nog helemaal nuchter, betrouwde het zaakje niet en reed braafjes voorop naar de woning van de nieuwe Fordbezitter. Deze was veilig geland.... Toen dachten ze aan Eric.... Hij was ook lichtjes over de toegelaten grens... en ze zouden even gaan kijken of ook hij veilig was thuis gekomen..... De garage was dicht,er was licht en de deur stond open. Ze wilden zich vergewissen van zijn toestand en gingen even binnen.... maar er was niemand te zien.... Zij hoorden boven wat gestommel en wachten even... maar het werd stil... Na even gewacht te hebben weer wat lawaai... en daar verscheen de echtgenote.... die helemaal,en begrijpelijk,niet goed gezind was..... " Wat gebeurt hier eigenlijk" vroeg ze zich af... Er zat een vreemd koppel in de keuken en.... zij had haar man niet horen thuiskomen... Die had zich in een zetel " te ruste" gelegd en sliep de slaap der gelukzaligen ! Hij had de deur vergeten te sluiten...... Maar het "vriendenechtpaar" heeft de zaak wel kunnen uitleggen aan madame. Toen was het hun beurt om door de dikke mist naar huis te rijden. Maar.... op de Langenakker werd ondertussen ook "toneelgeschiedenis" geschreven ! Nadat iedereen vertrokken was ruimde ik de zaak wat op en sloot de deur van het zomerhuis. Onderweg naar binnen stelde ik vast dat het licht (een hallogeenspot van 1000 watt) nog brandde... Ik ging ze natuurlijk doven. Maar het spel van de mist, de takken van de dennen en het licht was zo mooi.... dat ik plots in het niets trapte en met mijn hebben en houden ook in de vijver lag.... Of ik er rap uit was moeten jullie niet vragen !!! Maar koud en nat........... verschrikkelijk !! Ik met spoed naar binnen, broek en jasje op de radiator gehangen, me afgedroogd en naast moeder de vrouw gelegd.... Zij had het door !!! " Jij hebt in de vijver gelegen" was haar conclusie. Het duurde tot de volgende ochtend eer mijn verhaal hier eindigt ! De schoenen van mijn vrouw stonden vol water......onder de radiator en de lichten brandden in volle glorie boven op het zomerhuis !!!!!!
In het "embryonale" tijdperk zagen we al, dat de toneelgroep optrad in schuren van grote boerderijen of poorthuizen... Deze periode ken ik alleen maar uit geschriften. Vanaf 1910 werd opgetreden in zaal Neuville tegenover de kerk. De eerste eigen zaal: "Zaal Ons Huis" werd in dienst genomen in 1926. Achter de zaal stond een schuil ( in open lucht!) waar onze decors werden opgeslagen. Ieder seizoen moesten we de vogelnesten en vogelpoep opruimen alvorens we aan de werken konden beginnen ! Zoals reeds gemeld diende onze zaal, "De blauw Schuur" in de volksmond, afgebroken te worden wegens onenigheid met de nieuwe buren. Onze "zustervereniging", waarover later meer, kon terecht in zaal Stas. De toneelgroep vertrok, willens nillens, naar de parochiezaal. Ons materiaal vond een plaatsje bij onze decorbouwer Martin Onkelinx. Later veranderde de paochiezaal, na bouwwerken, van naam in "Zaal Centrum".In die periode stopte de Gemeentelijke jongensschool haar aktiviteiten. De ganse school in de midden van de gemeente kwam leeg te staan. Niet lang echter, want zowel Fanfare, toneel als Vrije Radio Wellen aasden op een fatsoenlijk onderdak. Onder burgemeester Vandersmissen gebeurde er, in die periode,veel voor onze toneelgroep. Wij kregen een repetitielokaal en een scholengang om onze decors in op te bergen door tussenkomst van schepen Louis Oudebrouckx. Er werd door de gemeente een gasverwarmingsinstallatie geplaatst en de toneelgroep zat voor jaren op rozen ! (zo dachten we toch!) Iedere Wellenaar weet dat burgemeester Vandersmissen héél veel gebouwd heeft tijdens zijn periode als burgervader.... en hij kreeg het idee er doorgeduwd dat Wellen een nieuw gemeentehuis nodig had.... En dat zou gebouwd worden op de speelplaats van de jongensschool waar ons lokaal stond.....Het heeft veel moeite en aarde aan de dijk gebracht eer het zover was....maar op een dag stond ons lokaal met al ons hebben en houden in..... brand !!!! (zonder insinuaties!) Plezant was anders !!!! Een groot gedeelte van ons bezit ging in de vlammen op... en tijdens de brand, toen we samen naar de vlammen keken beloofde de burgemeester me voor de toneelgroep te zullen zorgen ! En of hij woord gehouden heeft ! De gemeente kocht "Zaal Centrum" van de parochie en verbouwde hem tot een prachtige zaal, uiterst geschikt voor toneelspel, met een fantastische acoustiek. Wij kregen een "spiksplinternieuw" lokaal, aan het nieuwe gemeentehuis vast, met alles erop en eraan ! En een garage om ons materiaal in op te bergen !! Als er een Wellense vereniging tevreden is over haar accomodatie is het wel de toneelgroep. Waarvoor heel hartelijk dank aan de Gemeente Wellen !
"Happy Birhtday" begon onder geen al te goed gesternte.... Een der hoofdrolvertolkers moest op het eind van de repetitie forfait geven wegens verhuis "om dringende reden"..... Gelukkig was dat voor "De Kluchtige Vrienden" geen al te grote ramp omdat onze regisseur deze rol een paar maand eerder gespeeld had te St Truiden bij de groep Pol Stas. Hij was zedelijk verplicht ons te depanneren door op te treden als vervanger. Dat zou hem lang in het geheugen blijven !! Tijdens een van de vertoningen kreeg hij een soort "black out". Kon niet meer verder en hoorde het "fluistermeisje" ook niet meer. Hij ging achter de coulissen zijn brochure raadplegen.... kwam terug op het podium....... en was zijn tekst opnieuw kwijt !!! Terug naar af, deed een tweede poging en toen lukte het.... Maar zijn tegenspeler zat al die tijd alleen voor het publiek... Dat hij niet de eerste de beste was bewees hij door zelf wat te fantazeren om zijn medespeler niet al té zeer te belasten................ Stel je zijn situatie ook maar eens voor !! ¨ ¨ ¨ ¨ ¨ ¨ ¨ ¨ ¨ ¨ ¨ ¨ ¨ ¨ In "The Rose Garden" beleefde ik een aangenaam moment door als 70 jarige onder 4 jonge dames te mogen liggen.... Weinigen zullen dat meemaken.... maar, er is ook een maar natuurlijk. Ik was de "vermeende" moordenaar. De vier diensters besprongen me en daar lag ik onder en moest op hulp roepen .... uit volle borst. Dat was rapper gezegd dan gedaan!! 4 dames van rond de 60 kgr (de een al wat meer dan de ander !!) zaten op me en om te roepen moet je borstkas opengaan.... Probeer het eens als je onder 4 zakken cement ligt .... Da's niet vanzelfsprekend hoor! Maar ik dacht al direct dat ik het aangename maar met het nuttige moest paren en op zulke wijze wat afzien... kon er nog net door, op mijn ouderdom !!!
In "De Bokskampioen" speelde Roger Berden de hoofdrol en gaf zich volledig, zoals het past natuurlijk.... maar die keer !!!! Toendertijd dronk Roger zaliger graag een glaasje jenever en dat kwam hem goed uit want hij mocht regelmatig zijn mond aan " de fles" zetten.... Tijdens de laatste voorstelling dierf men in die tijd al eens een grap uithalen... en dat gebeurde daar ook ! In plaats van de jenever, die Roger dacht te mogen drinken hadden snoodaards een fles SMEETS gevuld met pure azijn.... Hij zette dat spul aan zijn mond, zijn gezicht vertrok wel een beetje, maar dronk precies of er niks scheelde.... maar even later was het wel kermis achter de coulissen !!!!! ¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨ Het omgekeerde gebeurde ook wel !!! Vraag het maar aan Josiane... In een bepaald stuk moest ze flauw vallen en met een zwak stemmetje roepen op water ! Ze deed dat perfect volgens de aanwijzigingen van de regie.... maar er waren wel gedienstige medespelers die achter de coulissen een glas gevuld hadden met jenever ipv water.....Daar was ze een paar ogenblikken niet goed van.... want ze proestte het water uit en gelukkiglijk was dat het einde van een bedrijf. Het was niet aan te raden te kort bij haar te komen want ze sloeg met alles wat ze in de handen kon krijgen..... ¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨ As ich de Lotto win is ook de geschiedenis ingegaan met de nodige grappen... Tijdens een opvoering had mijn tegenspeler het lef om een duimspijker op mijn zetel te leggen... Ik liet me er, zoals voorzien, in- vallen en voelde natuurlijk direct "het obstakel"... Met de nodige verplaatsingen kon ik toch min of meer normaal deze scene spelen, maar zon op wraak !!! "De dader" moest mijn blote tenen masseren en ik had een stukje stinkkaas van Herve gekocht en masseerde daar mijn tenen bij. Trok mijn schoen over die smurie en op het podium was het aan mijn tegenspeler.... Dat gezicht... en die geur.... zijn wel een tijdje bijgebleven!!!
¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨ In Apr 1979 speelden we " Schat ik ben er hoor". Twee échte babys van een paar weken oud speelden daarin "de hoofdrol" ! De momenten dat ze niet op het podium waren sliepen ze bij mijnheer pastoor! Een brave ziel uit de gemeente speelde op die momenten babysit ! Ondertussen hebben die baby's ook al kindjes, maar ik dacht wel dat het zelden gebeurd dat poppen van vlees en bloed op het podium komen !!! Maar in onze "goede" jaren kregen wij de allemaal geflikt ! ¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨
Dit is een onwaarschijnlijk en toch waar gebeurd verhaal... Toen medespeler Walter Philtjens was overleden belde zijn zoon 's anderdaags thuis aan. De sfeer was alles behalve vrolijk natuurlijk. Stel je maar voor.Hij kwam de toneelgroep, in naam van de familie, uitnodigen op de koffietafel na de begrafenis. Ik kende de zoon heel goed en wist dat hij graag een borrel jenever dronk. Vol medelijden zei ik :" Roger, ik weet dat je graag een borrel jenever drinkt, mag ik je eentje aanbieden want je zult al genoeg meemaken deze dagen" Hij waardeerde mijn verzoek en zei dat hem dat goed zou doen. Ik schonk hem royaal een borrel in. "Gezondheid" zei hij en kipte het glaasje achterover en...... hij veranderde onmiddellijk van kleur. "Wat is dat ? Ik ben aan 't verbranden vanbinnen" zei hij. Ik begreep er niks van. Hij deed echt raar. Hij vroeg een glas water en dronk dat in een keer uit en ademde alsof hij een marathon gelopen had. Ik, me nog steeds van geen kwaad bewust, wou de dokter bellen? Hij zei van daarmee nog even te wachten.... gezien de speciale situatie Enige minuutjes later begon hij terug normaler te ademen en vroeg nog een glas water... Toen de paniekstituatie even voorbij was begon ik me toch af te vragen wat er was gebeurd...... Buiten toneelspelen had ik nog een andere hobby, namelijk fruitwijn maken (lekkere!) maar als dat al eens mislukte werd de alcohol eruit gestookt (dat mocht wel niet, maar een literke per 5 jaar kon wel door de vingers worden gezien...) Nu was de situatie zo, dat ik de dag ervoor een flesje kriekenlikeur gemaakt had en de overige alcohol stond in een gewone fles die ik 's anderdaags in de kelder zou opbergen... Nu had moeder de vrouw die bewuste fles onwetend in de barkast gezet en ik had Roger een borrel geschonken van 90 graden....... Gelukkiglijk dronk Roger regelmatig borrels en kon er als jonge kerel goed tegen.... anders waren de gevolgen niet te overzien geweest.... Nu nog, na jaren, komt dit verhaal regelmatig te berde !!! Op zulke momenten wordt niemand gefopt natuurlijk, 't is daardoor dat hij me geloofde. Ik ben er vast van overtuigd dat hij het anders nooit zou aangenomen hebben dat het een jammerlijke vergissing was .......
Na ieder toneelseizoen kreeg de ganse groep een feestmaal aangeboden in een of ander eetgelegenheid als dank voor de gedane inspanningen. Zo ook dat bewuste jaar! De nieuwe voorzitter Roger, nog maar pas in deze functie, vroeg me een avond bij hem thuis langs te komen om deze "festiviteit" te helpen regelen. Er werd gekozen voor een BBQ in een gerenommeerd Wellens restaurant. De voorzitter en zijn lieve echtgenote, echte bourgondiers, waren na een zwaar toneelseizoen gul met lekkere rode wijn... en rond middernacht reed ik met de wagen naar huis. Ik ging de hond nog uitlaten en daarna vleide ik me teruste naast mijn lieve echtgenote... 's Morgens werd ik wakker en voelde dat er iets niet in orde was.... Mijn gebit (dat ik 's nachts altijd in mijn mond hou) was er niet meer! Ik voelde me niet makkelijk en tastte op het nachtkastje en vond niks.. Toen begon de lol (!) natuurlijk. Ik was mijn gebit kwijt en had niet het flauwste idee wat ervan geworden was.... Wat doet een mens dan ? Ik belde naar de vrouw van de voorzitter en vroeg haar of ze mijn gebit nergens was tegengekomen...Die hoorde het in Keulen donderen natuurlijk! Voor een lang verhaal kort te maken... Mijn gebit was verdwenen en is tot op vandaag niet teruggevonden .... (jaren later is er nog weinig kans toe !) Met de nodige commentaar van moeder de vrouw begon ik al verder te kijken en was in gedachten al op de BBQ van de volgende zondag.... zonder gebit !! Dat kon niet... en met behulp van een vriendelijk tandiste was ik op 3 dagen aan een nieuw gebit ! Normaal duurt zoiets een paar weken, maar een erevoorzitter zonder gebit op een toneelfeest.... dat was zelfs voor die lieve dame geen zicht ! Door een extra inspanning van haar kwam dat ook weeral in orde !
Mijn rollen leerde ik meestal al wandelend in mijn tuin (wat een luxe!).... Zo ook, bij een bepaald stuk in de herfst, 't was een prachtige nazomer, leerde ik mijn rol uit het hoofd. Ik knabbelde rustig een versgeplukte appel (ik voelde me bijna in het aardsparadijs) toen ik plots een "hard stukje appel" in mijn mond gewaar werd...Ik dacht direkt aan een losse tand... Ik wou hem uit mijn mond halen, maar hij was "verdwenen" naar "een verdiep lager" ! Wat nu gezongen ? De volgende morgen moest ik per bus naar Brussel voor het een of 't ander congres.... Ik zou en moest die verdwenen tand terug hebben ! De verantwoordelijke van de busreis een smoesje wijsgemaakt dat ik niet mee kon met de bus..... en de volgende dag wachtte ik vol ongeduld op de eerste tekenen... van mijn dagelijkse ontlasting.... In mijn tuinhuisje had ik al het "doorzoek- materiaal" klaargezet ! Toen het zo ver was... mijn behoefte gedaan, zoals in de jeugdjaren, achter een boom, en met een schroevendraaier achter mijn tand aan 't zoeken.... Niet gevonden natuurlijk.... maar na nog eens goed "gevoeld" te hebben hoorde ik een abnormaal geruchtje en de'verloren zoon' kwam te voorschijn !! In een tas warm water, met een afwasproduct , werd mijn tand een uurtje te rusten gelegd en hij blonk weer "als nieuw" ! 's Anderdaags zette een tandtechnieker hem terug op zijn plaats en hij heeft gediend..... tot mijn gans gebit verdween !!!! Ook weer onrechtsstreeks te wijten (?) aan het toneel !!! Dat is voor het volgende sterk verhaal !
In 1979 nam Joseph Robben afscheid als amateurspeler in een stuk dat voor hem geschreven leek:
Bij Heernonkel. Op een bepaald ogenblik stopte hij en kon niet verder. Zijn gehoor was niet meer wat het geweest was . De voorzegster deed zo haar best dat men haar achter in de zaal hoorde ! Niets hielp
tot er een speelster de koelbloedigheid had om zijn tekst over te slaan en verder te gaan. Nadat hij achter decoulissen verdwenen was zei hij: Daar moet een mens 80 jaar voor geworden zijn om dan nog met zijn patatten erdoor te vallen. Daar ondervonden we dus dat iedereen die toneelspeelt eens een black out kan krijgen .
¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨
t Gebeurde bij de opvoering van Boeing Boeing in maart 1983 .. Een medespeelster die niet 100 %
oplette, hoorde een tekst zeggen die fel trok op de tekst die zij 20 bladzijden verder moest spelen. Zij
verscheen ten tonele en er werd gewoon met haar tekst verder gespeeld, maar een van de air-hostessen
moest in kamerjas verschijnen en stond nog in uniform van Sabena. We duwden haar met alle macht het
podium op en de voorzegger kon niet meer volgen, hij was de tekst kwijt. Hij riep, zo hard dat bijna ieder
een het kon horen Trek den doek toe !!!. Dat gebeurde niet, maar die avond was het stuk wel vroeger
afgelopen en er wordt nu nog altijd over nagekaart !
¨ ¨ ¨ ¨ ¨ ¨ ¨
Er kunnen zich tijdens opvoeringen allerhande onvoorziene situaties voordien. In een bepaald stuk gingen
een paar spelers vissen, gewapend met lijn en schepnet. De jongste wierp zijn lijn uit, maar was wat teonbesuisd, want de vishaak, aan de lijn, belandde boven in het doek van het podium, dat diende om de
belichting achter te verbergen .. Gelach in de zaal natuurlijk, maar de ander was een oude toneelrat, zette een stoel op de tafel, kroop erop en trok de haak door het doek en speelde gewoon verder .
Toneelspelers die deze situatie lezen zullen wel begrijpen dat dergelijke toestanden niet plezant zijn !!!
¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨
Als ik de fotos bekijk van uit de beginjaren was het toch maar pover gesteld met het kussen tijdensde voorstellingen ! Dat gebeurde met beide handen in de broekzakken ! Voor zo ver ik me nog herinner
was het niet om iets te verbergen, maar wel omdat ik mijn tegenspeelster niet vasthouden dierf !!!
Later is daar wel even verandering in gekomen geef ik grif toe!
¨ ¨ ¨ ¨ ¨ ¨ ¨ ¨ ¨ ¨ ¨ ¨
In de beginperiode zaten onze souffleurs (voorzeggers (sters) ) in een bak in het midden van het podium.
Ze zaten met hun hoofd juist boven de vloer. Sommige dames dierven al eens de beest uithangen en wandelden regelmatig plechtig tot bij de souffleur die dan een zicht had . op al het moois dat die
dames te bieden hadden Het is ooit gebeurd dat het doek reeds dicht getrokken was voor de pauzemaar onze souffleur dierf of kon niet uit de bak .. op een deftige manier !!
Daar hadden die dames lol in natuurlijk !
¨ ¨ ¨ ¨ ¨ ¨ ¨ ¨ ¨ ¨ ¨ ¨
Als voorzitter moet men zijn discipelen kennen Zo gebeurde het dat een jonge speelster mij kwam vertellen dat haar maandstonden achterbleven Ze had wel contact gehad met een bekende artist
die van op het dak zong .. Ze vroeg me om raad want bij haar thuis dierf ze het niet vertellen
Daar werd goede raad duur, maar eind goed al goed. Een paar dagen later kwam ze s avonds naarde repetitie met een lach van hier tot ginder. Ze kwam naar me toe en zei stillekes aan mijn oor :
Ik heb ze
¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨
Ons clublokaal (na de repeties!!) heeft ook heel veel meegemaakt en gezien, maar nooit erovergeweest ! Na een repetitie was de groep blijven hangen en was de zangvogel in ons wakker geschoten. De buurman horlogemaker heeft die nacht niet veel geslapen.. Met een spetterend koor zongen we om de 5 minuten dé reclameslogan van de tijd : Rodania Hij is er een paar jaar meegestopt ons te sponseren !
¨ ¨ ¨ ¨ ¨ ¨ ¨ ¨ ¨ ¨ ¨ ¨
In datzelfde lokaal heb ik ooit de billen moeten meten op een span boven de knie !! Echt waargebeurd ! Na een discutie onder de dames over wie nu het dikste achterste had werd er besloten de dikte van de billen te meten. Ik moet eerlijk bekennen dat ik al minder plezante werkjes gedaan heb ik mijn leven. Wie de winnares werd is me ontgaan, maar ik weet nog wel dat ik ze allemaal evengraag de maat genomen heb !!
¨ ¨ ¨ ¨ ¨ ¨ ¨ ¨ ¨ ¨ ¨
Een onzer bekwaamste akteurs, maar wat verstrooide professor, werd door een medemaat hetpodium opgeduwd omdat hij meende dat het zijn beurt was . maar daar stond hij en hij moester nog niet zijn Zijn tegenspeelster was koelbloedig en zei lakoniek Ga jij nog maar wat terugnaar de keuken !!
Doodgewone oplossing zou je denken, maar maak het maar eens mee op het toneel
Sterke verhalen
Wat een voorzitter lijden kan.
Ik meldde al dat we grote moeilijkheden hadden bij de werken die de gemeente uitvoerde in de toemaligeZaal Centrum. Onze decorbouwer vertrok met zijn vrouwtje een week naar Spanje en zou danhet decor rechtzetten in de Sporthal van De Eik.
Dat was geen enkel probleem . tot hij zeer ernstig ziek werd in Spanje en moest gerepatrieerd wordenper vliegtuig Hij was gehospitaliseerd en daar stonden wij .
Ik durf hier gerust beweren dat die week een stukje verkorting aan mijn aards bestaan teweeg gebracht heeft !!
Stel jullie voor. Wij wisten waar het materiaal was opgeslagen, maar hadden geen sleutel Na veel heen en weer gezoek hadden we diegevonden, maar de plaats waar we onze decorsgestockeerd hadden was leeg !!!! ( Toen die er binnen gebracht werden hingen er nog geen deurenin die plaatsen. De stukken gingen er maar juist binnen. Als de deuren er werden in gehangen kregenwe de stukken niet meer buiten dus hadden goede zielen, van het gemeentepersoneel, (ja, die
bestaan ook nog!) ons materiaal verplaatst naar een ander lokaal. Maar dat was op slot ! Het was een zaterdag morgen rond 8 uur waar ik van spreek. Waar ga je dan in godsnaam een sleutel vinden van een spiksplinter nieuw jeugdlokaal .En de bestelde kamion van een goeie vriend, zelf-standige, was al ter plaatse, maar ons materiaal was nog altijd spoorloos. Ik had een schrijnwerkergevraagd die ons graag een handje wou helpen. Die was ook al ter plaatste . maar zonder werk !!
Al het opgetrommelde behulpzaam personeel stond er nerveus te wezen en had liefst wat langergeslapen die zaterdagmorgen De burgemeester, himself, heeft ons de sleutel bezorgd, van het lokaal waar de gedemonteerde panelen en paletten stonden ..Het werd een bijna hopeloos gevechtom de decors gebouwd te krijgen, maar eind goed al goed !
Onze gehospitaliseerde decorbouwer raakte hersteld en De kanonnen van Navarrone zal de geschiedenis ingaan als een ongeluksbrenger op alle gebied !!
Ook voor André Vandersmissen, die de leiding van de toneelgroep waarnam van in 1979 begonnen de jaren te wegen en de eeuwfeestviering in 92-93 hadden veel van zijn energie gevraagd. Hij zou de toneelgroep nog leiden tot bij de eeuwwisseling en gaf toen de leiding over aan de huidige voorzitter Roger Morren. Onder de leiding van Roger, jong en dynamisch als hij is, ging het crecendo met de groep ! In November 98 werd een eerste stuk van Hilda Vleugels gebracht : Vakantiebrol.... Glazenbol. In mar 99 kwam Lode Pools als auteur van "Marie Goedgezelschap" zijn stuk zelf bij ons regisseren ! In November 99 was het de beurt aan "Doe het zelf kerkuil" We begonnen een nieuwe eeuw en in Maart 2000 werd "Een souvenir uit Liedekerke" gebracht; In 2001 begon de periode van de regie van Valere Vanmechelen mogen we gerust zeggen ! Hij regisseerde :"Kiekens en Co"in jan 2001, in Nov 2003 "Vraag het aan de facteur" in Nov 2004 " De Zegen der Jaren" in nov 2005 "Het Dorpsplein" en in nov 2006 " Striptease " In nov 2001 was het de beurt aan "Een motie van Wanorde"
In mar 2003 stond een herhaling van "Trowe of betaole" op het programma. ( zie Speciale rubriek later ) In Maart 2004 "The Rose garden" (zie Hfdst Anekdoten) In Maart 2005 "Hotel De tortelduif" In Mar 2006 " De Ronde van Vlaanderen" van Walter Vandenbroeck In Nov 2006 " Striptease" Klucht van K. Kemels In Mar 2007 " Nonnen en mirakels" Klucht van Bert Saeys Regie Lisette Vanhees In Nov 2007 "No Sex in Sussex" klucht Cheques voor verpakte seks) Regi e Valere Van Mechelen In Mar 2008 " Komkommer en Kwel" Klucht van Luc Kerkhofs Regie Anneke Neven In Nov 2008 " Joske, Joséke en Josefa" Klucht van Ruud Deridder Regie : Vandereycken In Mar 2009 " 8 vrouwen" Franse thriller in een regie van Emy Froyen In Nov 2009 "Opa pakt epo" van René Gybels in een regie an Valère Vanmechelen In Mar 2010 " Bwana Banana" an Fonbs Thys in Regie van Anneke Neven In Nov 2010 "De Eerste Wellense Revue" de Bokkendrivers
Tot hier de gebrachte stukken van de Koninklijke toneelgroep " De Kluchtige Vrienden" uit Wellen. De toekomst lacht de groep toe ! De jongeren staan klaar om de "oudere" te vervangen en de geest is "optimaal" ! Wat zou een culturele vereniging als een toneelgroep meer kunnen verlangen !
Na de eeuwfeestviering en op weg naar het magisch jaar 2000 ,zag de toneelgroep er uit als volgt : Voorzitter: André Vandersmissen, Secretaris: Sonja Ruysen Schatbewaarder: Roger Morren Bestuursleden: Roger Berden Martin Onkelinx Albert Penxten Betty Ruysen Spelende leden: Hilda Bellefroid, Roger Berden, Marie-Claire Brialmont, Kristof Coenen, Josiane Delsaer, Walter Hella, Guy Knapen, Mieke Knapen, Hetty Maes, Lindsay Misotten, Roger Morren, Rosette Nelissen, Berna Neven, Josette Neven, Martin Onkelinx (decorbouwer), Albert Penxten, Christa Penxten, Walter Philtjens, Eric Robeyns, Betty Ruysen, Sonja Ruysen, Ronny Tubee en André Vandersmissen. De partners van de spelende leden vormden de anonieme groep van "onmisbare" helpers, die ons op alle gebied behulpzaam waren !
Na de festiviteiten nam de groep een nieuwe start met : Bompa Wellen en Bompa Anderlecht in Mar 1993, geregisseerd door Rem Vastenavondt ! Jef Kump oek op : Een fantastische "verkiezingsklucht" volgde in mar 94 In Nov 94 was het de beurt aan "Papa is Professor" In Mar 95 voerden we " Een parel van een meid" op November 1995 " Het kaartenhuisje"
Daarop volgde er weer een héél moeilijke periode voor de toneelgroep. Het gemeentebestuur had "Zaal Centrum",de vroegere parochiezaal, gekocht en werkte die om tot een polyvalente zaal waar iedere culturele vereniging op een fatsoenlijke wijze aan zijn trekken kon komen. Maar...... 't Was weer kommer en kwel om tijdens de werken aan de zaal "ergens" in onze gemeente een fatsoenlijke plaats te vinden om toneel te spelen..... In Mar 96 werd de sporthal van de Gemeeschapsschool De Eik, omgevormd tot toneelzaal... en we brachten er " De grote Versierder" Omdat er werkelijk té veel arbeid aan was om deze sporthal om te vormen (zie ook Hfdst Anekdoten) werd besloten het kerstspel " En waar de sterre bleef stille staan" in dec 1996 op te voeren in de kapel van het vroegere klooster. Een ramp werd het..... De akoestiek was werkelijk "abominabel" In Mar 97 brachten we toch nog " De nonnen van Navarrone" in de sporthal .... maar het deed onze groep pijn om in dergelijke omstandigheden voor het voetlicht te treden.... Wat waren we gelukkig en fier toen we in Nov 97 in een prachtige nieuwe Gemeentezaal "De Meersche" Huwelijkstrouw in Hoge kringen konden brengen !
In het dagblad "Het Belang van Limburg" verscheen het eeuwfeestprogramma van " De Kluchtige Vrienden" met een artikel van de Wellenaar Johny Put. Het zag er uit als volgt : Op 15 feb 1992, opening van de feestelijkheden met een academische zitting. Op 20,21,27, 28, 29 mar 92 toneelvoorstellingen van "De gebroken Lente" van de Limburgse auteur Lode Pools 12 apr 92, concert met een optreden van Ons Verlangen Beverst, een alombekende muziekmaatschappij. 15 mei, voorstelling van film "Zo leefde Wellen" 18 jun 92 Optreden van de harmonie van de Nationale Rijkswacht. 15 en 16 aug 92 Bokkerijdersfeesten met opvoeren van een wagenspel door de toneelgroep van de Kluchtige Vrienden 15 september "Animatienamiddag" voor de kinderen van de Wellense scholen, aangeboden door de toneelgroep. 7 nov 92 eeuwfeestviering met o.m. tentoonstelling van oude documenten van fanfare en toneel. 13 nov 92 had een academische zitting plaats om het eeuwfeest van de toneelgroep toch de nodige luister mee te geven.. Deze was als volgt georganiseerd : Toespraak van voorzitter André Vandersmissen Optreden van Wellens zangkoor Cantabilé Toespraak voorzitter cultuurraad Leon Hamonts Optreden zangkoor Cantabilé Toespraak Schepen Cultuur, de heer Willy Hamonts Toespraak voorzitter Limburgs Toneelverbond, de heer Celestin Baeten Uitreiking eretekens aan verdienstelijke leden Laatste optreden van zangkoor Cantabilé Slotwoord voorzitter en overhandiging aan de voorzitter van de Harmonie de sedert lang "verdwenen" vlag van de fanfare...... Receptie, die aangeboden werd door het Gemeentebestuur Op 15, 16, 20, 21, 22, 27, en 28 nov werd "Oh Broeder Oh Zuster" van Romain Deconinck opgevoerd in een regie van Fons Thijs met een weergaloos succes, zoals eerder al vermeld ! De toneelgroep "De Kluchtige Vrienden" sloot de eeuwfeestviering af met een vertoning van Johny Voners en Jeanine Bisschops.
Na een prachtige huldiging door het Gemeentebstuur nam Joseph Robben stilaan afscheid en onder de leiding van André Vandersmissen werd : "Wie krijgt een baby ?" gebracht. In Jan 79 werd voor de toneelliefhebber een modern drama " Angst om de Liefde" van Frost opgevoerd. In mar-apr 79 ( wat een tempo.....) was het de beurt aan "Huwelijksreis zonder man" In dec 79 "Schat, ik ben er hoor" van Jack Popplewell. Daarin voerden we 2 levende babys van een paar weken oud ten tonele !!! ( zie hoofdstuk anekdoten!) In jan 1981 was het de beurt aan de dolle klucht : "Voor hete vuren" In Maart 1981 brachten we het bekendste stuk van onze Vlaamse toneelauteur Walter Vandenbroeck "Groenten uit Balen" In jan 1982 werd ons publiek vertroeteld met " De Spaanse Vlieg" Een stuk dat iedere toneelgroep, die naam waardig, moet gespeeld hebben ! Vanaf november 1982 werd het ABN of het AN, zoals dat nu heet, al eens vervangen door het Wellens dialect !!! Het eerste stuk in het Wellens dialect was "Trouwen of Betalen" van Jan Fabricius. Het werd vertaald in "Trouwe of Betoale". In Mar 1983 was het de beurt aan Comeletti met "Boeing Boeing" Dat stuk gaat de geschiedenis is als hééél kort !!! (zie Hfdst Anekdoten) In November 1983 speelden we op aanraden van een Wellense schoolmeester "Killekillekil" In Mar 84 werd voor de derde keer in de geschiedenis van de "Kluchtige Vrienden" de dolle klucht "De Bokskampioen" opgevoerd... Met "De deurpstroowt is een chieke stroowt" (De dorpstraat is een mooie straat" werd er een CRUCIALE periode afgesloten bij "De Kluchtige Vrienden" Dit stuk was het laatste dat onder de regie van de voorzitter opgevoerd werd. Sedert 1985 werd er beroep gedaan op gastregisseurs. Een grote verandering, ten goede, voor de toneelgroep! Het was wel even wennen zowel voor spelers als voor decorbouwers... Er kwamen nu "vreemde eenden in den bijt" die het voor het zeggen hadden..... Maar al vlug stelde iedereen vast dat de kwaliteit van de Wellense toneelgroep met rasse schreden vooruitging. Onze eerste gastregisseur was ene Jan Vanpuyenbroeck die "De Bemoeial" regisseerde in maart 1985 In November 1985 was het "Wa 'n hennig juunk" en in Mar 1986 "Getrouwd of niet" Zo ging het langzaam naar ons eeuwfeest in 1992 !!!! In Nov 1986 "Een engelke zonder vleugels" en in Apr 87 was het "Spanje Olé" waar we onze toneelliefhebbers mee verwendden !!! "Oenkroowd vergit nie" brachten we in November 1987 In maart 1988 werd " Als de poorten opengaan" gespeeld met een 10 jarig meisje in een prachtige rol.... In november1988 kwam Lode Pools met een stuk naar Wellen ! "Tantum Ergo" Kleine bezetting, maar prachtig stuk ! Maart 1989 "Een kink in de kabel" Een zeer bekende klucht ! November 1989 "De avond van de 7 de juli" November 1990 "As ich de lotto win" bekend van Echt Antwerps Theater Ook hier een stukje in voor "Anekdoten" ! Maart 1991 "Pa lup de marathon" en in November 1991 "Happy Birthday" waar de regisseur een rol speelde....(zie Anekdoten!) Zo zijn we beland in ons eeuwfeestjaar !!! In maar 1992 speelden we "Gebroken Lente" van Lode Pools en het eeuwfeest stuk " O ! Broeder O! Zuster" van Romain Deconinck is volgens mijn mening het succesvolste stuk geweest dat "De Kluchtige Vrienden" ooit opgevoerd hebben !!!!!!
Na het 75 jarig jubileum dachten we dat alles terug in zijn gewone plooi zou vallen..... maar niets was minder waar ! "Pietje de landloper" van R. Sanch werd het allerlaatste stuk dat in zaal "Ons Huis" (de blauw schuur) opgevoerd werd.... Door onenigheid tussen de grondeigenaars en de kopers van een aanpalend stuk bouwgrond kwam het tot .... gerechtsexploten met het uiteindelijk gevolg dat we de grond waarop onze "dierbare" zaal gebouwd werd "in zijn oorspronkelijke staat " moesten herstellen..... Wat nu gezongen??? Er was wel nog de parochiezaal.... maar onze toenmalige voorzitter was er falikant tegen dat we in een katholieke zaal (politiek??!!) als Kluchtige Vrienden zouden optreden... Na veel over en weer gepraat en vergaderingen kwam er geen verandering in.....en de toneel groep scheurde zich af van De Kluchtige Vrienden....en kreeg de naam "Nieuw Toneel Wellen".... Een zeer harde en moeilijke beslissing maar in dec 1969 werd het eerste stuk van de nieuwe groep opgevoerd : "Huwelijksmakelaar" van J. Van Wesenbeeck. In dec 70 trad de nieuwe groep voor het voetlicht met "Bruidegom van zijn vrouw" van Schwartz. Er kwam zaad in het bakje.... (vroeger was de opbrengst gewoonlijk voor het aankopen van muziekinstrumenten voor de Fanfare..) en geld is dikwijls de oorzaak van moeilijkheden in een vereniging. Zo ook bij onze nieuwe toneelgroep... Maar op een héél andere manier dan je zou verwachten. Onze kassierster had bij de opvoeringen van de stukken punctueel de kas gemaakt en tot op de laatste centiem klopte de rekeningen en ze zette de doos met het geld op het podium na een repetitie en zei lakoniek : " Mijn werk is af, hier staat het geld en de rekeningen en ik neem het niet meer mee naar huis" Ondertussen was de voorzitter van de Fanfare ook al eens uitgenodigd om hem te tonen dat er geen sprake was van politiek en iedereen van ons wou teruggaan naar De Kluchtige Vrienden als hij de groep toelating gaf om in de parochiezaal op te treden...Al lonkende naar de doos met geld ( voor zijn instrumenten) gaf hij zich over en wij werden allemaal terug lid van "de Kluchtige Vrienden"..... Graag vermeld ik hier dat we in die periode ongelooflijke "fans" hadden... De familie Boes-Delsaer Roger en Josiane stelde ons hun living ter beschikking om er de repetities te laten in plaats vinden.... Van liefde voor het toneel gesproken !
Ondertussen begonnen de jaren te wegen op de grote toneelman van Wellen de heer Joseph Robben en gaf hij de taak van voorzitter van de toneelgroep stilaan over aan André Vandersmissen, uw dienaar. Joseph Robben overleed op 7 aug 1985. Op zijn sterfbed brachten we hem een bezoek en zijn laatse woorden indachtig : " Maak nooit ruzie in de groep, dat is dodelijk" zal ik nooit vergeten. In maart 72 brachten we "De rare familie" van Arnold en Bach. Daar deelden Joseph Robben en ikzelf de eerste keer de regie. In april 74 was "Amor speelt verstoppertje" aan de beurt "Een schoonmoeder uit duizend" van Vandaele volgde in 1975 "Een huis vol herrie" van stephans, Linton in 1976 "Onder één dak" van Jan Fabricius was het afscheidsstuk van Joseph Robben. Hij speelde er in jan 1977 de onberispelijke rol van de oude eenzame vader. (In het hoofdstuk, Anekdoten, komen we daar nog even op terug!)
Toen wist ik nog niet dat "de Kluchtige Vrienden" in 1967 hun 75 jarig bestaan gingen vieren...... Militair zijnde, en over wat vrije tijd beschikkende, werd ik duchtig ingespannen om deze viering te helpen organizeren... Na heel wat opzoekingen, met medewerking van de leden van de toenmalige Fanfare, werd het hieronder vermelde artikel in een reclameboekje uitgegeven. Graag geef ik het hier integraal weer.
TONEEL Het is rond de eeuwwisseling ten jare 1892 (!) dat in Wellen door de toneelkring der "Kluchtige Vrienden" de eerste opvoeringen werden gegeven. Het zijn de Heren : August Vangrootloon, toneelleider Walter Devries August Neven Louis Neven Joseph Marckelbach Martin Wagemans Hubert Stas en nog anderen die wij als pionier van het Wellense toneel mogen vermelden. Bij gebrek aan een eigen zaal houden ze opvoeringen in grote winningen, zoals de boerderij Renaers te Overbroek en bij Waler Devries onder de poort ( bij Eugene Stas, voor het zaaltje werd gebouwd, en nu vervangen door een appartementsgebouw op de hoek van Dorpstraat en Broekstraat ) Na 1910 toen de maatschappij in zaal Devries (aan de kerk) kwam, verlopen de bezigheden der toneelkring normaal. Eerst onder de leiding van Joseph Devries en Bortels Joseph. Na 1933 nam Joseph Robben de leiding op zich en zou een groot deel van de 20 ste eeuw regie en hoofdrollen voor zijn rekening nemen ! Sedert 1918 al nam hij de hoofdrollen voor zijn rekening! Merken wij nog op dat onze Toneelkring zulk een bekendheid verwierf dat zij zelfs buiten de gemeente optraden nl. te Hoepertingen, Halle-Booienhoven, Marline (?) en Kortessem. Om u enig idee te geven van deze zijde der kulturele aktiviteiten van onze vereniging, geven wij hieronder het indrukwekkend palmares der toneelopvoeringen sedert 1918. Meer dan 120 Wellense acteurs en actrices, te veel om op te noemen, hebben aan deze opvoeringen meegewerkt. Graag vermelden we nog dat "Zaal Ons Huis" in 1926 in gebruik werd genomen op grond die afgestaan werd door de familie Neven (Zel!) Alle repetities en opvoeringen van de Fanfare en de toneelgroep vonden er plaats en heette in de volksmond, zolang hij bestond, "De Blauw Schuur"......alhoewel alle politieke aktiviteiten door de reglementen ten strengste verboden waren !
De eerste toneel - en zangopvoeringen hadden plaats in 1892 ! Het origineel bewijs hiervan bevindt zich in ons lokaal (ingekaderd!) 1918 Mijnheer Vliermans gaat trouwen; Putman Mijnheer heeft d'Inflenza; blijspel 1919 Psst ! Mond toe !!;blijspel Te Boesmeer statie;blijspel 1924 Reginald van Valkenburg;Vanraemdock De wanhoop van Pierrot; Entbrouckx 1925 Willy 's vrouw ; Reiman 1927 De arme edelman;van Peene Storm in huis;Speelmans Eilaas;Theelen De Wanhoop van de Panlapper;Leemans Pietje de landloper;Saudek Twee honden aan een been;Vangavere Lodewijk van Nevers;Block Ik kom trouwen;Staes 1928 Willy's trouwdag;Harting Een schat van een vrouw; Dumanoir De ware Jacob;Arnold Lowieke;Parodie 1929 De kuise bruidegom; Bach Het zangvogeltje;Zangspel Elza;de Tiérre 1930 Bietje;Sabbe De grolpot;Reiman De koene zwemmer; Arnold Kosterliefde; Hendrix 1931 Door slechte dagen; Bogaerd Proces-verbaal ; Dewamme 1932 Zieleketens; de Tiérre 't Lammeke; allings De hofslachter; Walter Hemelhuis; De Deken Bij Heernonkel;Ballings 1933 Een halsbrekend huwelijk ;Crispijn Papa 's kinderen ; Centerick 1934 Mottige Janus ;Spree 1935 De voetbalkoning ;Reiman Liesjes feestdag ; Verschueren In 't gouden haantje; Harting 't Geluk vliegt ;Ballings 1936 Zwarte Willem; Vandenberg Onder één dak ; Fabricius De redding ; Ballings 1938 De ware Jacob; Arnold Arie en Gerie zien spoken ; Nieuwland Na scheiden.... verblijden ; Peereboom Antje Hamic 1939 De bokskampioen ; Schwartz De macht der vrouw ; Rentmeester 1946 Toon hee 't miljoen ; Vandaele 1947 De bokskampioen ; Schwartz 1948 Hun kind; Van Eekelen Zieleketens ; de Tièrre Beurskoorts ;Reiman 1949 Hoera ! 't Is een jongen ; Arnold 1950 De voetbalkoning ; Reiman Toon hee 't miljoen ; Van Daele Lijsjes feestdag ; Verschueren 1951 De zondebok ;Vandaele Vrijers voor Tonia; Vandecruys Kosterliefde ; Hendrix 1952 Amor speelt verstoppertje; Mersch 1953 Als de poorten opengaan ;Smits 1954 Veel lawaai om Rika ;Hogeven Onder één dak Fabricius 1955 Mottige Janus ; Spree 1956 Na scheiden...verblijden; Peereboom 1957 Bij Heernonkel ; Ballings De verkochte grootvader; Hamik 1958 Toon hee 't miljoen ; Vandaele 1961 De man met de zeven vrouwen;Hageman Sloeber bij den troep; Buys 1966 De kribbebijter; Reiman De verkochte grootvader;Hamik 1967 De verkochte bruid ;van der Lught
Een hele boterham die "de Kluchtige Vrienden" reeds achter de kiezen hadden vooraleer ik mijn eerste pasjes zette in deze toneelgroep !!
Over de 75 jarige viering zelf herinner ik me dat meerdere fanfares optraden en dat er een Bokkerijdersmars gecomponeerd werd door een beroepsmuzikant, speciaal voor deze gelegenheid. Bij de feestelijkheden behoorden natuurlijk ook vedetten. Zwarte Lola en Jimmy Frey kwamen met hun orkesten de bals opluisteren..... Jimmy Frey was alles behalve tevreden over zijn verblijf bij de "bokkenrijders".... De garçonnieres van dienst hadden hem een broodje doen betalen..... Nog een anekdote, het vertellen waard.... Tijdens de festiviteiten werd er een geitenbok "per opbod" verkocht. Diegene die het laatste bod deed mocht de geitebok mee naar huis nemen. Bij ieder" bodsessie" was de bok tegenwoordig. Bij een van de laatste sessies werd er héél veel geboden en was iedereen zo blij dat ik "danste" met de bok....Zijn poten op mijn schouders en de bok dicht tegen me aan.... Na de danspartij moest ik naar huis een bad nemen en andere kleren aantrekken want de stank was ...een paar dagen niet te harden...... Zonder dan nog te spreken van moeder, de vrouw....die ook niet te fier was op haar ventje.... wat trouwens niet de enige keer zou zijn....
