Een reis van Mexico-stad en omgeving doorheen Midden- en Zuid-Mexico naar Yucatán naar Cancún
30-01-2022
Valladolid 2.
Terug in Vallodolid om morgen Yucatan te verlaten. Ook deze cenote, Ik Kil bezocht, indrukwekkend mooi. De volgende zwemmen we, beloofd. Mooie kleding, zowel in museum als op straat. En wie geboren is op 17 maart mag natuurlijk Irish Pub St Patrick's niet links laten liggen. Voor je het weet mag je mee opdienen.
" Op een onbewoond ei-land..." zingen ze in het liedje. Wel, wij waren er, en helemaal alleen. En dan krijg je zo'n foto's. Een echte rustdag, dus. En dan terugvaren naar ons kleurrijk dorpje en hotel.
Men stelde ons een boottochtje voor en braaf als wij daar zijn, doen we dat dan. Het werd vissen op barracuda, zoeken naar El crocodelito in de Mangrove en vogelspotten op het Maya eiland. Onze vangst, vijf stuks, werd 's avonds dan ook klaargemaakt. Eerst 2 vissen om ceviche de pescado te maken, vis opgelegd in het zuur met tomaat en komkommer. De drie anderen belandden dan weer gegrild op ons bord. Lekker zo.
Aangekomen op het einde van de wereld. Toch zeker het einde van het schiereiland Yucatan. Hotel San Felipe de Jesus, met balkon op de zee. Kleurrijke houten huisjes, houtenwandelpad in de Mangrove, vogelspotten. Rust.
Mooi hotel in deze nieuwe verblijfplaats. En ook weer een nieuwe attractie. Je wordt op de noen bij de zoutwinning verwacht. Dan staat de zon in zulke positie dat alle water roos kleurt. Als de zon even wegduikt, verdwijnt ook het hele effect. Raar, maar waar. Bergen zout waren ook nog ons deel. En we tonen U een begraafplaats op z'n Mexicaans. We vertrekken morgen naar een plekje waar men nog internetvreemd zou zijn, zeggen ze. Mogelijk zijn we dan even 3 dagen minder fotogeniek op onze blog.
We stellen nog eens even onze voeding voor in volgorde van de dag. De ochtend stond heeft dikwijls fruit in de mond. De middag serveert een lekkere soep, sopa de Lima, met een bordje extra. De drank heeft dan weer de plezante naam Jamaica mee gekregen, een fruitwater. De Mexicaanse cocktail bij uitstek is Michelada ( een pint, limoen, tomatensap en een pittig kruidenmengsel en spicy zout op de rand) . Als avondmaal koos ik voor camarones. En dan volgt op het marktplein de zoete zonde : marquesitas. Een flinterdunne deeg wordt tot een galette gebakken, besmeurd met Nutella en verrijkt met een banaan. Mmmm.
Een overgangsdag in een echt Mexicaans dorpje, op weg naar de kust. Maar eerst de juiste foto's kiezen voor de blog, plezant hoor. Verder zie je zeker de abuela nog tortilla maken bij onze hap. En dus Tizimin, het Drie Koningen dorp. Nog een antwoord op de gestelde vraagjes. Zwemmen in de cenote was er wegens tijdsgebrek niet bij. En we mochten niet met de bal spelen in Chi Chen Itza. 😏😊👍
Op 50 km van Vallodolid bevindt zich " de" absolute topper van Mexico. Zonder virussen bijna goed voor 3 miljoen toeristen per jaar. Deze Maya-stad heeft alles om rustig te verpozen. Pre Columbiaanse site, 600- 800 na Christus. De namiddag bracht weer een tochtje met het stalen ros, langs de heuveltjes van, door de jungle, kortom voor echte mountainbikers. Er werd dan ook " genoten" van de xenote.
