Dag 2 Zoutelande - Zonnemaire

donderdag 31-08-2023

Vol vuur springen we, na een rustige nacht uit ons bed. Vliegensvlug zijn we klaar, onze vriend Antoine staat te popelen om te ontbijten. Benieuwd wat onze gastvrouw ons zal aanbieden…De ontbijttafel is net een schilderij, ja als we dat allemaal moeten binnenspelen geraken we vandaag niet meer ter bestemming. We doen ons best. Ondertussen blijft spraakwaterval Jannie ons, als Vrienden op de Fiets gastvrouw haar belevenissen, met veel humor vertellen. We zullen hier helemaal niet weggeraken, ja hier voelt je je echt als thuis…En toch moeten we opkrassen. We beloven Jannie, bij leven en welzijn zeker nog eens terug te komen!

Fietsen beladen een foto en daar gaan we dan voor onze tweede fietsdag. Vandaag zullen we door een fietsvriendelijk, toeristisch gebied op het eiland Walcheren rijden. Daarna op Schouwen - Duiveland, we zijn benieuwd. Wij moeten terug op de vertrouwde LF1 Valkenisseroute geraken. We zien enkele bunkers overblijfsels van de Duitse kustverdediging in Zeeland de Atlantikwall WOII.

Na een kreek met veel eenden gekwaak zijn we in Westkapelle. Dit dorp met zijn hoge duinenreep is het meest westelijke puntje van Zeeland. In de bocht kan je niet naast de vuurtoren op de kerk kijken “’t Hoge Licht” is wel 50m hoog. Maar wij rijden dicht bij Vuurtoren Noorderhoofd en buigen af richting Domburg. Domburg wordt als het meest toeristisch dorp van het eiland Walcheren omschreven. En inderdaad we moeten zelfs van de fiets. We moeten ons stappend door de massa wringen…Een verademing wanneer we op de Mantelingenroute in een groen en rustig natuurgebied belanden. Dit is een smalle bosstrook met binnenduinen en een heggenlandschap. Zalig fietsen we traag op de paden met linden, beuken en eiken, langs waterpartijen en duinen. We horen zelfs de branding op de achtergrond. Lekker genieten van een hapje en een drankje doen we op het schaduwrijke terras van de “Boschhoek” Ja telkens we hier voorbijkomen vleien we ons onder de druivelaars die het altijd drukke terras nostalgisch maken.

Op naar Vrouwenpolder, we blijven in het natuurgebied Oranjezon een loofbos en duingebied met helmbegroeiing en meidoorn en veel bramen. Dit is ook een waterwinningsgebied. Na Breezand komt de 3 kilometer lange Veerse Dam deze dam sluit het Veerse Meer af en is onderdeel van de Deltawerken. Op de fiets zien we links van ons de zee en het strand. We rijden een klein stukje op Noord-Beveland.

Bij knooppunt 4 zijn we aan het begin van de Oosterschelde Stormvloedkering. Al heel wat keren zijn we hier geweest om over dit waterbouwkundig wonder te fietsen. We weten dat het 9km door zee is. De Oosterschelde is een van de grootste wateren van Zeeland. Door de combinatie van zoet en zout water is dit een uniek stuk natuur. De flora en fauna is daardoor zeer divers. Na de watersnoodramp in 1953 werden de Deltawerken gebouwd. De Oosterscheldekering is het grootste en beroemdste Deltawerk. Ik heb de bouw hiervan bewust meegemaakt met studiebezoeken als student Bouwkunde. We krijgen het gezelschap van enkele E-Bikers zij gaan oesters kopen op het vroegere werkeiland Neeltje Jans. We volgen hen tot bij “Proef Zeeland” en genieten op het terras van oesters kibbeling en een frisse pint…dat was heerlijk!

We bereiken nu het eiland Schouwen- Duiveland. Linksaf langs de zee rijden we door het Westerschouwe-bos. Het grootste bos in Zeeland met een heuvelachtig duinlandschap, zandverstuivingen, valleien en duinweiden. Het is een van de mooiste gebieden van Zeeland met vele soorten bomen, planten en vogels. In Burgh kunnen we niet voorbij “Bakkerij Sonnemans” hier wordt al heel lang op ambachtelijke wijze brood en taart gebakken. We genieten van een lekkernij met koffie…en we kletsen gezellig met leeftijdsgenoten in het zonnetje onder de bomen. Maar we willen verder en dat wordt moeilijk met al dat snoepen…na Haamstede rijden we richting Serooskerke, maar eerst komen we aan het Schelphoekgat.  Dit krekengebied is ontstaan na de Watersnoodramp van 1953, grote delen van de zuidkust van Schouwen-Duiveland kwamen onder water te staan. In Serooskerke een ringdorp, staat een monument van betonnen platen op een bakstenen fundament. Hierop staan de namen van de vijftien omgekomen slachtoffers.

Onze gastheer Peter, bij wie we deze avond overnachten in Zonnemaire, heeft mij aangeraden om in Brouwershaven te souperen. Ik verwittig hem telefonisch dat wij dat nu eerst zullen doen vóór we bij hem zullen arriveren straks. Langs een brede beek rijden we het gehucht Brijdorpe voorbij richting Brouwershaven. Op naar het aanbevolen restaurant “de Brouwerie”. Na het dwarsen van het Marktplein bij het Havenkanaal vraag ik de weg aan een dame…” Volg mij maar ik woon recht tegenover het restaurant”.  De patron Steven is volop zijn terras aan het schikken, we mogen gerust een plaatje kiezen. Grote dorst doet ons onmiddellijk een la Trappe trappist bestellen. Souperen, hiervoor dienen we nog wat geduld te oefenen. Maar geen nood het terras loopt vliegensvlug vol met fietsende leeftijdsgenoten. We hebben zelfs een gesprek met een Vrienden op de fiets gastgezin uit Ede. Ymker en George overnachten ook bij een VOF-adres in Zonnemaire…

Na een voorgerecht met schelpen en zeevruchten verorberen we nog een roggevleugel en een ijscoupe dessert. Het was een culinair festijn hier bij Marjelle en Steven in hun prachtige tuin van de Brouwerie.  Een echte aanrader! We worden nog even tegengehouden door de dame waaraan we de weg gevraagd hebben. We moeten haar beloven morgenvoormiddag op de koffie te komen bij hen…

We hadden gehoopt in Renesse te overnachten maar het is het piep klein dorpje Zonnemaire geworden. Het lag vroeger op het eilandje Bommende. Blijkbaar is dit in de Middeleeuwen gesticht door de monniken van “Abdij Ter Duinen”???Na 4km komen we aan bij Peter, we kunnen onze fietsen veilig stallen en moeten met de joviale man nog een uitgebreide praat- en drankstonde houden op zijn tuinterras. Maar na een tijdje overvalt ons de vermoeidheid en moeten we noodgedwongen onze bedjes opzoeken. Slaapwel!