Dag 3 Zonnemaire – Sommelsdijk

Vrijdag 1/09/2023

Na een rustige nacht laten we ons naar beneden glijden. Peter heeft ons goed ingelicht hoe we de wel heel steile verdiepingstrap best afdalen. Alles lukt prima. Na twee vrijwel zonnige dagen wordt er regenachtig weer voorspeld…We maken ons geen zorgen het kan best meevallen, denken we. Samen met Peter doen we ons tegoed aan de flink gevulde ontbijttafel, terwijl we heel wat teweet komen over het leven op het eiland! Maar na een poosje moeten we toch vertrekken, afrekenen, fietsen beladen een foto, en daar gaan we voor onze derde dag.

Vandaag blijven we nog een tijdje op Schouwen - Duiveland, later fietsen we naar het eiland Goeree- Overflakkee. Maar eerst rijden we nog eens door Zonnemaire. De naam komt van "Sonnemare," wat verwijst naar het water tussen de eilanden Bommenede en Schouwen. "Sonne" staat voor het zuiden en "Mare" betekent water.  We verlaten het dorp richting Grevelingenmeer.

Het Grevelingenmeer is het grootste zoutwatermeer van West-Europa. Na de boerderij “Kijkuit” peddelen we op het dijkpad naar de haven van Brouwershaven. De maritieme geschiedenis van de stad was erg groot in de bloeiperiode van de Gouden Eeuw. Om over het sluisbruggetje te geraken moeten we die zelf in gang laten gaan. Zoals beloofd gaan we Bea en Rinus, rechtover de Brouwerie goede dag zeggen…Wat hebben we deze mensen gelukkig gemaakt. We worden met open armen ontvangen. Onmiddellijk krijgen we koffie en gebak. Ondertussen hebben we een humoristisch gesprek met Rinus, een krasse maar zieke verteller. Zo horen we dat hij een gewaardeerd keurmeester was, van de sierkonijnenwedstrijden in Nederland. De vele bekers en diploma’s bevestigen zijn enthousiasme. Het paar laat ons met moeite vertrekken, het gaat jullie goed Bea en Rinus!

Op het marktplein komen we voorbij het standbeeld van Jacob Cats de staatsman en dichter is hier geboren. Langs statige herenhuizen komen we plots terug aan het meer. Het water lijkt veel blauwer dan de wat grijze lucht erboven.Na Brouwershaven, rijden we Den Osse en iets verder Scharendijke voorbij. Twee plaatsen bekend bij zeilers, surfers en duikers.

Renesse is al jarenlang een van onze meest populaire bestemming op Schouwen – Duiveland. Hier hebben we al enkele keren overnacht meestal in een trekkershut. Gelukkig is het vandaag minder druk dan in de vakantieperioden. We hebben 20km op ons tellertje en het is net middag en het begint te regenen. Een drankje en een hapje zijn welkom… We vlijen ons vlug neer op het door ons gekende en afgesloten serreterras van “het Wapen van Zeeland”. Hoelang zou dat geleden zijn, vragen we ons af!

Met een flinke Trippel en wachtend op ons vissoepje bewonderen we de ronde kern van het dorp. Deze is gebouwd rondom de Jacobuskerk, een startpunt en- of stempelplaats voor de Route naar Santiago de Compostela, vanaf hier is het +/- 2500km. Wanneer we starten is het met regenbescherming, af en toe wat hard en minderharde regen op de Brouwersdam. Deze 6,5 kilometer lange dam is de verbinding tussen de eilanden Goeree-Overflakkee en Schouwen-Duiveland. Met de Grevelingen aan de ene, en de Noordzee aan de andere kant. Midden tussen de twee eilanden ligt Port-Zélande een vakantiepark op een soort eiland. Wanneer we op Goeree-Overflakkee aankomen zijn we in Zuid-Holland. Dit eiland wordt omsloten door de Noordzee, het Haringvliet, het Volkerak-randmeer, de Krammer en het Grevelingenmeer. Langs enkele landweggetjes met hemelse vergezichten naderen we Ouddorp. Dit dorp staat bekend als een van de meest kerkelijke dorpen, er zijn maar liefst zes kerkgenootschappen. Zouden ze nu werkelijk allen iets anders geloven???

Na Ouddorp zijn we heel vlug in Goedereede dit is bij uitstek het allermooiste en liefelijkste dorpje op onze tocht! Het heeft een pittoresk centrum vol historische gebouwen, we zijn precies nog in de middeleeuwen…Alles is ook mooi versierd met bloemen en planten een zaligheid voor het oog. In de Pietersstraat kunnen we niet voorbij de Oude bakkerij. We genieten van een artisanaal gebakken appeltaart met een heerlijke koffie. Dit allemaal terwijl we een aangenaam gesprek voeren met de uitbaatster. Wanneer we het pand verlaten is de zon opnieuw van de partij op het pleintje geraken we niet voorbij het terras van het “Stadscafé Goeree”. We blijven hier veel te lang kletsen met een groep wielertoeristen…Het wordt een inspanning om weer verder te fietsen, we worden lang uitgewuifd, wat was dat allemaal?

We blijven het Havenkanaal volgen tot Havenhoofd. Dit was een vroeger vissersdorp. Het beeld van een “Visserman met mand” is een eerbetoon aan de vissers welke hun vis aan wal brachten met een korf op de schouder. Na de Deltahaven bij Stellendam komen we in een prachtig natuurgebied langs het Zuiderdiep.

De Scheelhoek een vogelkijkgebied bij de Haringvliet.Vroeger was Scheelhoek een zandplaat in de monding van het Haringvliet. Als het vloed was stond dit gebied onder zout water. Men zet af en toe de sluizen een klein stukje open om het water dat langs Scheelhoek stroomt te laten verzilten. Trekvissen krijgen hiermee de mogelijkheid om de Rijn en Maas op te zwemmen en zich voortplanten.

Het Haringvliet is een voormalige zeearm van de Noordzee, in Zuid-Holland tussen Voorne-Putten en de Hoeksche Waard in het noorden, en Goeree-Overflakkee in het zuiden. In 1970 werd het Haringvliet in het kader van de Deltawerken door de Haringvlietdam van zee afgesloten en werd er bij de dam de Goereese sluis aangelegd voor de scheepvaart. Bij knooppunt 73 moeten we plots bij een erf over een sluis. Dit is het ”Sas van Dirksland” deze oude sluis is buiten dienst, maar was tot 1970 een schut- en uitwateringssluis.

En plots 3km verder zijn we op ons overnachtingsadres in Sommelsdijk een tweelingdorp met Middelharnis, waardoor het lijkt alsof het één dorp is. Heerlijke ontvangst door onze gastvrouw en gastheer Lydia en Marcel. We krijgen een prachtkamer en worden onmiddellijk getrakteerd op koffie in de weelderige tuinpergola. Na een wasje en een plasje raad men ons aan een eetgelegenheid te zoeken bij de haven in Middelharnis. Daar zijn er genoeg horen we!

We stuiven ernaartoe maar op de hoek van de straat hebben we meer dan prijs, een stortbui doet ons snel de regenkledij aantrekken. Doornat vliegen we zonder nadenken een bistro binnen. Verkeerde gok, blijkt nadien. Zowel eten als bediening zijn beneden peil…Vlug opkrassen is de boodschap! Op de terugweg, het is ondertussen gelukkig droog, snoepen we nog een slaapmutsje in café “Croissy”. Bij de open haard met een laatste trippel en een meer dan gezellig babbel, wordt het hoog tijd om te gaan slapen. Net vóór het donker wordt, zijn we terug! Slaapwel.

26-11-2024 om 18:16 geschreven door Via de la Plata

Dag 4 Sommelsdijk – Bergen op Zoom

zaterdag 2/09/2024

Het lijkt niet meer zo grijs als gisteren. We haasten ons naar beneden waar Marcel en Lydia ons ontbijt klaar hebben.Alles staat met veel zorg klaar in de tuinpergola. We vleien ons tussen de bloemen en struiken en genieten van al dat lekkers hier.

Ons bezorgd gastenpaar komt ons regelmatig extra bevoorraden en weet dat Vlaamse fietsers een flink ontbijt kunnen verorberen. Lydia krijgt een dikke pluim van Antoine, hij heeft erg genoten van de lekkere honing of zoals hij altijd zegt “heuunink”.  Na nog wat gebabbel wordt het hoog tijd op te vertrekken, op naar Tholen…. Over de Philipsdam naar Bergen op Zoom in Noord-Brabant.

We verlaten het dorp via de Binnenhaven van Middelharnis. Middelharnis heeft een directe verbinding met het Haringvliet en beschikt over een binnenhaven voor de recreatievaart en een buitenhaven voor de beroepsvaart. De naam Middelharnis is afkomstig van schorrengebieden met noemde deze Hernissen, vandaar voor de middelste Middelharnis.

We rijden door poldergebied langs een watering “de Vliegers” naar Nieuwe Tonge. Dit is een van de vele dorpen welke erg geteisterd werd tijdens de watersnood van 1953 er bleef bijna niets meer over van dit dorp. Hier staat een monument “de Drenkeling”. We zijn nog steeds onder de indruk van dit vreselijk gebeuren welke we als kind toen bewust beleefd hebben, ook al waren we er ver vanaf toen!

Bij knooppunt 91 hebben we 15km en moeten over de Philipsdam een onderdeel van de Deltawerken. Deze dam is stervormig en sluit de wateren Krammer en Volkerak direct af van de Oosterschelde. De Philipsdam loopt van de Grevelingendam naar Sint Philipsland. Door een smal donker tunneltje geraken we aan de andere kant van de autoweg. We rijden vermoedelijk een 8-tal kilometers door het water en over de 4 Krammersluizen.  Deze enorme sluizen zijn samen met de Philipsdam aangelegd. Ze bedienen de drukke vaarroute tussen Zeeland en de grote rivieren. Na het verlaten van de dam rijden we enkele kilometer over het schiereilandje Sint-Philipsland. Naast het Schelde – Rijnkanaal volgen we de weg tot op het eiland Tholen.

Bij het Stinkgat, een oude kreek in een laaggelegen gebied waar vrijwel altijd water staat, zijn we in de gemeente Oud-Vossemeer. We buigen af en rijden de lage polders in. En plots te midden van het rustige, schilderachtige landschap, duikt Antoine een erf op. Hij zag een paneel, met de melding “Brasserie Rijk der Vitaminen”. We vermoeden dat we op een zorgboerderij zijn. Er komt ons een jongeling verwelkomen, laat ons plaatsnemen op het terras en verdwijnt plots, “ik ga de baas Alex halen” horen we hem roepen! En ja enkele minuten later verschijnt de patron op een landbouw- quad. Hij lokt ons mee in zijn brasserie en we bestellen een Paix-Dieu en laten hem een soepje maken. We zijn goede aangevers precies…Wanneer we op het zonnige terras ons biertje nippen blijft er maar volk toestromen. Onze arme Alex heeft het zo druk dat wij extra lang op onze soep moeten wachten! Hier is duidelijk iets mis met gebrek aan personeel en bediening. Geen nood we krijgen een ruime portie soep met veel bruinbrood…Onze gastvrije patroon excuseert zich en komt toch nog een gezellig praatje maken met ons!

In de blakende zon en met een aangename temperatuur peddelen we tussen de uienakkers tot Scherpenisse. Dit is het kleinste dorpje van het eiland Tholen. Heel vlug zijn we in Sint-Maartensdijk een mooi liefelijk tipisch Hollands dorpje met een ruim marktplein. Hoog tijd om ons namiddag snoepje te nemen, we stappen restaurant het Kosthuys binnen en genieten op het zonnige achterterras van heerlijke taart met koffie. Ondertussen hebben we een gezellig praatje met eveneens genietende leeftijdsgenoten.

Het is even zoeken om tussen de huisjes een smal paadje te vinden, welke langs een geul, “de Pluimpot”, een afgedamde zeearm, om op de dijk te geraken. Bij Schelphoek aan de Oosterschelde is het omhoog tot op het dijkfietspad. Na elke bocht is er een zandstrandje en af en toe duikplaatsen met een steigertje. Bij Gorishoek is er een pontje naar Yerseke, maar bij nader toezien is dit enkel in de zomer. Het is er rustig en zalig fietsen langs het water op deze dijk na een 10-tal km zijn we aan de Schelphoek bij Strijenham. We duiken de dijk af naar “Tholen” een stad met stervormige omwalling. Deze stad is vrijwel volledig omringd door water en was vroeger erg strategisch gelegen. Wanneer we op een plein een druk terras voorbijfietsen kunnen we er niet aan weerstaan. We wringen ons tussen de talrijke fietsers, wonder het zijn West-Vlamingen uit de streek van Tielt op bedrijfsuitstap…Wat een gezellige boel plots op het terras van “Hart van Tholen”. Het wordt een drukke verbroedering met echt Belgisch bier natuurlijk….

Wanneer we het Schelde-Rijnkanaal kruisen is het nog precies 10 kilometer tot bij ons overnachting adres. Na Halsteren volgen we de Schelde vesting en de Binnen Schelde. We laten de stad links liggen en willen eerst tot bij de familie van der Geer rijden. Ten zuiden van het stadscentrum komen we in een erg groene omgeving om 18h aan bij Ria. Na een babbelpauze en een drankje, krijgen we een mooie kamer op de verdieping.

Een uurtje later fietsen we naar het centrum. Bergen op Zoom behoort tot één van de oudste steden van Nederland. Door smalle straatjes, over oude pleintjes komen we op het marktplein. Een prachtig historisch plein omringd met monumenten een fameuze torenkerk en het stadhuis. Wat een drukte heerst er hier toch vinden we een plaatsje op het terras van Café-restaurant “de Bourgondiër”. En ongelofelijk de dienster herinnert zich Antoine nog. Enkele maanden geleden waren we hier toen met de Bende van Bob. Onze vriend heeft toen wat fratsen verkocht, “dat weet ik nog” zegt ze spontaan. Ja nu is hij helemaal in zijn nopjes, we bestellen een la Trappe en zijn lieveling souper mosselen….Net vóór het donker is zijn we terug bij ons gastenpaar. Zou er gesnurkt worden??? Slaapwel!

01-12-2024 om 12:09 geschreven door Via de la Plata

Dag 5 Bergen op Zoom – Antwerpen

zondag 3/09/2023

Wat loom kruipen we uit bed. Het is onze laatste dag vandaag, terug naar huis dus. Netjes alles inpakken en benieuwd wat Ria ons zal presenteren. Het wordt zoals bij vele families Vrienden op de Fiets opnieuw een hele belevenis.  Ria en Eric laten ons genieten van een reuze ontbijt. Ondertussen willen ze alles weten en horen over onze jarenlange tochten. Maar na lang treuzelen is het toch onze fietsen beladen en afscheid nemen van dit uiterst sympathieke paar. Op naar Vlaanderen!

Ongelofelijk we kruisen de straat en zijn al na 100m onmiddellijk in de natuur. We duiken naast het Markiezaatsmeer de Kraaijenberg binnen. Het is een wat heuvelend bosachtig landschap met schelpenpaden naast moerasplassen. Na een uitkijktoren komen we op de weg naar Woensdrecht.  Hier zijn we echt op de Brabantse Wal. We komen op bekend terrein, enkele maanden geleden overnachten wij bij de dames Mariëtte en Hanneke in Hoogerheide. We weten dat we op een hoek voorbij een Sherman-tank moeten op een dalende weg naar Hoogerheide. We lezen op de gedenkplaat “De slag om Woensdrecht oktober 1944 De Sherman-tank behoorde toe aan een Canadese divisie…”

Wanneer we het dorpsplein Hoogerheide voorbijvliegen kunnen we het niet laten wij de dames aan te bellen. Spijtig Mariëtte en Hanneke zijn er niet! Later laten ze mij weten dat ze ook op fietstocht waren….Na Ossendrecht komen we op een heidegebied. De Ossendrechtse duinen dit is een stiltegebied met zandduinen en zeedennen. Er broeden diverse vogelsoorten zoals de Vlaamse gaai, het roodborstje, pimpelmees en koolmees. Er zijn ook schaapskudden aanwezig.

Bij fietsknooppunt 1 zijn we in Putte. Het is 11h hoog tijd om onze dorst te lessen. Op het terras van taverne “Grenszicht” net om de hoek, vleien we ons in het zonnetje. Het wordt onze laatste drink. Wat hebben we opnieuw een prachtig avontuur beleefd…Antoine kan er niet over zwijgen “het was onvergetelijk met ons twee net als de eerste keer in 2006”.  Flink nippend aan een La Trappe Quadrupel, spreken we af om in 2024 samen nog eens naar de Provence te trekken, maar dan wel met een E-bike…Ik beloof mijn vriend net zoals altijd, alles goed voor te bereiden.

 Heel vlug zijn we nu via Ekeren, Luchtbal en het Bonapartedok in Antwerpen. Niets vermoedend wat komen zal, neem ik afscheid van mijn immer optimistische vriend. Aan de voetgangerstunnel buigt Antoine af naar Beveren-Waas, ik neem de trein naar Brugge. Zoals iedereen weet, zijn de toekomstplannen helemaal anders verlopen. Enkele maanden later kreeg Antoine een hersentrauma en is nu na een langerevalidatie opgenomen in een WZC.

“De grootste rijkdom in het leven is gezondheid, liefde, vertrouwen en vriendschap”.

Groetjes Bob

01-12-2024 om 12:15 geschreven door Via de la Plata