Dag 14 Woudrichem – Breda
vrijdag 28-06-2024
Een rustige nacht is een absolute zaligheid hier. Op het afgesproken uur wagen wij ons naar buiten. En ja de weergoden zijn ons gunstig gezind. Er wordt een mooie dag aangekondigd. Emmy heeft de tafel in de tuinpergola al klaargezet. Het lijkt een schilderij, hier worden we uitzonderlijk verwend met al het lekkers wat je maar kunt bedenken. Ons gastgezin mag echt fier zijn, hier is het werkelijk een droom om gast te zijn. Toch moeten we na een wel heel lange babbel net zoals verleden jaar, opnieuw afscheid nemen van Jan en Emmy.
Op de Groenendij fietsen we terug naar Woudrichem. We willen absoluut nog eens op de vesten van de oude stad fietsen. De vestingwerken zijn nog authentiek, zoals ze in opdracht van Willem van Oranje zijn aangelegd. Halverwege de 20° eeuw werd de militaire functie officieel opgeheven. De visserij is heel belangrijk geweest, zo is er hier nog een Visserijmuseum. Ook de robuuste Martinuskerk en de molen zijn prachtige bewaard. Slot Loevestein ligt iets verder op een soort eiland. We volgen de Afgedamde Maas tot Rijswijk. Deze rivier is een oude tak van de Maas en eindigt bij Woudrichem waar de Waal overgaat in de Boven-Merwede. We fietsen westwaarts richting Werkendam, maar eerst zien we Fort Altena. Een van de vele verdedigingswerk van de Nieuwe Hollandse Waterlinie. Deze forten moesten het rijkere Nederland beschermen tegen invallen van buitenlandse legers.
Op de Sasdijk van Werkendam heerst er grote bedrijvigheid, het is oppassen geblazen. Na de kruising van de Steurgatbrug zijn we aan de Biesbosch bij de Selevia Hoeve. We hebben geluk samen met een groepje fietsers kunnen we mee met het klein pontje naar de andere oever van de Steur. We blijven de mooie groene dijk langs het watervolgen en genieten van de betoverende schoonheid van de Biesbosch.
De waterlopen waarlangs we nu fietsen krijgen bij elke splitsing een andere naam. Na de Steur komen we aan het Gat van Paulus en iets verder bij Gat van het Zand of Loopgauw. Bij knooppunt 14 aan de Aakvlaai, zijn we op het meest zuidelijke van de Biesbosch. Het is een wildernis van struiken, waterplanten en wilgenbosjes. Op de indicatiepanelen wordt vermeld dat dit gebied vol reeën, bevers, hazen en talloze zeldzame vogels zit. Op de vele eilandjes hebben wij enkel wilde paarden kunnen spotten!
Bij Keizersveer kruisen we de Bergsche Maas en buigen af naar Waspik. Dit is een rustig liefelijk dorp met een merkwaardig versierde kerk. Onze dorst lessen doen we in een cultuurcafé. We volgen een waterloopje de Donge het is een typische laaglandbeek. Dit is een verzameling van beekjes met bronnetjes van regenwater uit zeer lage gebieden.
We rijden Dongen binnen om een kleinigheid te eten, maar het is ietsje telaat enkel in een frituur geraken we nog aan wat friet en drank. Na het kruisen van het Wilheminakanaal duiken het bos “Boswachterij Dorst” binnen, wat een verademing na al dat druk verkeer. Dit uitgestrekt bosgebied bevindt zich tussen Rijen, Oosterhout, Teteringen en Dorst. Het gebied bestaat voornamelijk uit grove dennenbos dat op een heidegebied is aangeplant. Vroeger noemde dit gebied de Seterse Heide.
Zonder dat we het goed en wel beseffen zijn we aan de grens met Breda. Nu is het opletten, we moeten gelukkig maar, op een afgebakend fietspad de rijksweg volgen. Bij de brug over de Mark is het op gps tot aan ons verblijf. Zonder enig probleem staan we na 65km bij ons Vrienden op de Fiets adres van Yvonne. We moeten onze fietsen achteraan in een weelderig binnen tuintje stallen. “Maar eerst iets fris drinken” beveelt onze vriendelijke dame. Yvonne heeft blijkbaar nood aan een praatje. Maar we blijven meer dan één uur aan de babbel…Wanneer we onze gastvrouw om de wifi vragen om het thuisfront op te roepen, is ze heel verwonderd. We moeten er erg mee lachen…Yvonne was er bij de aanvraag om bij haar te verblijven, van overtuigd dat wij een stel waren! Ze vindt het stom en wij wuiven haar gedachten weg. Ze zoekt de aanvraag op en ziet inderdaad dat wij fietsvrienden zijn! Dat zal ons lang bijblijven, verzekeren we haar lachend.
Na een wasje en een plasje staat we te popelen om de stad te verkennen. Maar Yvonne toont ons hoe wij morgenvroeg moeten tewerk gaan. Alles zal mooi in de koelkast te vinden zijn en koffie maak je zelf maar. Deelt zij ons mee, ik sta heel laat op en jullie zullen al weg zijn. We rekenen af en bedanken haar voor het prettig en gastvrij verblijf…
Ver geraken we niet, de drukte bij Biercafé De Beyerd doet ons halthouden. Hier kan je niet enkel souperen maar ook proeven van meer dan 125 verschillende bierspecialiteiten. We houden van de sfeer van het typisch “Bruin café” en met onze vriend Antoine in gedachten, bestellen we onmiddellijk een Paix-Dieu, zijn lieveling bier. De patroon heeft zelfs een souper suggesties op basis van Val-Dieu bier, dat kunnen we niet afslaan toch! En het heeft ons gesmaakt. Onze wandeling in de stad Breda sluiten we af met een ijscoupe.
|