Leraar die al 10 maanden in coma ligt, huilt bij horen stem verloofde aan telefoon
 Mathew Taylor voor zijn vreselijk ongeval met zijn Indonesische verloofde Anda.
Mathew Taylor ligt na een vreselijk motorongeval op het eiland Bali al sinds juli vorig jaar in een diepe coma. Toch gaf de 31-jarige leraar plots tekenen van leven toen hij de stem van zijn verloofde hoorde aan de telefoon, die op zijn ziekenbed tegen zijn oor werd gehouden. Sindsdien toont Taylor almaar meer tekenen van herstel. Telkens de telefoon gaat, beweegt hij zijn hand.
De Brit Mathew Taylor (31) ontmoette zijn vriendin Anda Nurul (27) toen hij in 2009 naar Indonesië verhuisde om er les Engels te gaan geven. 18 maanden later geraakte hij levensgevaarlijk gewond na een verschrikkelijk motorongeval op het eiland Bali en zakte hij weg in een diepe coma. Omdat Taylor geen medische verzekering had, moest hij naar naar Groot-Brittannië overgebracht worden.
Zijn vader Darrell gebruikte tienduizenden euro's van zijn spaargeld om de peperdure eerste behandeling op Bali te betalen. Vervolgens werd hij getransporteerd naar het Royal Derby Hospital in Overseal (Derbyshire). Anda kreeg een visum voor drie maanden om haar ernstig zieke verloofde bij te staan. Toen dat visum verliep, moest de wanhopige vrouw (die Nederlandse literatuur studeert aan een Indonesische universiteit) onverbiddelijk terug naar Bali. Ze moest haar verloofde in coma achterlaten.
Enkele weken geleden toonde Mathew Taylor dan toch de eerste tekenen van herstel. Toen zijn verloofde belde om te informeren naar zijn toestand, hielden familieleden van de leraar in coma de telefoon tegen zijn oor. Als bij wonder begon Taylor te huilen. Hij ging met zijn hand naar de telefoon en er rolden tranen over zijn wangen. Heel stilletjes mompelde hij volgens zijn familieleden ook een "Yes" op fluistertoon op een vraag van zijn verloofde.
"Nu is hij stilaan aan het herstellen", laat zijn stiefvader weten. "Hij blijft nog altijd in een iets lichtere vorm van coma, maar als hij de telefoon hoort, dan beweegt hij zijn hand naar links en naar rechts. We zijn zo blij dat hij eindelijk beter aan het worden is. We zitten bijna constant aan zijn ziekenhuisbed. Na al die maanden werden we stilaan hopeloos, maar nu zijn we dolblij dat hij toch tekenen van leven gaat. We bidden dat hij uiteindelijk toch zal kunnen trouwen met de vrouw van zijn dromen." (br.hln)
|
