Boy George heeft zijn Amerikaanse tournee moeten afzeggen. Hij is hiertoe genoodzaakt omdat hij geen visum krijgt voor de Verenigde Staten. De Britse artiest, die in de jaren tachtig furore maakte met zijn band Culture Club, zou niet welkom zijn omdat er een rechtszaak tegen hem loopt in Engeland.

Geen visum gekregen
De 45-jarige George wordt ervan verdacht een man die hij via een datingsite had ontmoet vorig jaar tegen zijn wil te hebben vastgehouden in zijn appartement in de Britse hoofdstad. In november wordt een uitspraak in de rechtszaak verwacht. Vorige week werd al bekend dat de visumaanvraag van de artiest was geweigerd, nu blijkt ook een tweede poging te zijn mislukt. George verklaarde dinsdag teleurgesteld te zijn dat hij zijn tournee moet afzeggen. "Ik vind het heel vervelend dat ik mijn Amerikaanse fans niet zal zien."

Tournee uitgesteld
De zanger zei van plan te zijn om zijn toer langs 25 Amerikaanse steden, die op 10 juli van start zou gaan, te verplaatsen naar de winter.

Roberto Carlos Braga (Cachoeiro de Itapemirim, 19 april 1941) is een Braziliaanse zanger en componist. In de jaren '60 was hij een van de voormannen van de Braziliaanse rock-'n-rollstroming Jovem Guarda ("De Jonge Garde"). Later maakte hij meer romantische en religieuze muziek. Verder heeft hij in verscheidene films gespeeld.

Roberto Carlos is geboren in het binnenland van Espírito Santo. Zijn vader Robertino Braga was horlogemaker, en zijn moeder Laura Moreira Braga naaister. Hij was het vierde en jongste kind van het gezin. Zijn broers en zus heten Lauro, Carlos en Norma. Als kind had Roberto Carlos de bijnaam Zunga. Hij was een rustig en dromerig kind. Hij luisterde veel naar de radio, maar speelde ook voetbal, op de fiets of met de vlieger, of ging zwemmen in de rivier. Zijn idool in die tijd was Bob Nelson, een Braziliaanse artiest die zich als cowboy kleedde en countrymuziek zong.

Op zijn zesde verloor hij een deel van zijn linkerbeen bij een treinongeluk. Sindsdien gebruikt hij een prothese vanaf zijn knie.

Toen hij 9 was, zong hij voor het eerst op de radio. Dit was op aansporing van zijn moeder, in een kinderprogramma op het lokale radiostation ZYL-9. Hij voerde de bolero Amor y más amor uit. Hiermee behaalde hij de eerste plaats in een soort wedstrijd, en won en handvol snoepjes. Ook de volgende twee zondagen won hij, waarna hij veel gevraagd werd om in het radioprogramma op te treden.

Hij leerde piano en gitaar te spelen. Eerst van zijn moeder, later als amateur op het Conservatorium van Cachoeiro de Itapemirim. Ook begon de gitarist die hem op het radioprogramma begeleid had, Zé Nogueira, hem gitaarles te geven. De gitaar waarop hij dit deed, is later aan Roberto Carlos cadeau gegeven, toen hij als bekende artiest zijn geboortedorp bezocht.

In de tweede helft van de jaren '50 verhuisde Roberto Carlos naar Niterói. Zoals veel adolescenten uit die tijd kwam hij in contact met de rock-'n-roll van artiesten als Elvis Presley, Little Richard, en Chuck Berry.

In 1957 nam een klasgenoot hem mee naar de wijk Tijuca, waar hij Tim Maia, Edson Trindade, José Roberto en Wellington leerde kennen. Met hen vormde hij een band, The Sputnicks. Regelmatig traden zij op in het programma Clube de Rock, gepresenteerd door Carlos Imperial op de zender TV Tupi. Toen Roberto Carlos in dit programma eens Elvis Presley imiteerde, werd hij uit de band gezet, omdat men vond dat de bandleden alleen samen mochten optreden. Later imiteerde Tim Maia in hetzelfde programma Little Richard, en werd ook uit de band gezet.

Toen Roberto Carlos in deze periode eens de songtekst van het lied Hound Dog nodig was, werd hij via een wederzijdse vriend voorgesteld aan Elvis-fan Erasmo Esteves. Later zou deze onder de artiestennaam Erasmo Carlos een belangrijke partner van Roberto Carlos worden.

In 1961 bracht Roberto Carlos zijn eerste lp, Louco por Você, uit. De meeste nummers waren geschreven door Carlos Imperial Deze lp had echter weinig succes. Roberto Carlos weigerde echter om de rock-'n-roll op te geven. Samen met Erasmo Carlos schreef hij de nummers voor zijn tweede lp, Splish Splash, waarvan een aantal singles grote hits werden.

De beweging Jovem Guarda begon met zijn derde lp, É Proibido Fumar. Roberto Carlos was een belangrijke voorman van deze Braziliaanse rock-'n-rollbeweging. Hij werd dan ook O Rei ("De Koning") genoemd, zoals met Elvis Presley ook gebeurd was.

Vanaf 1965 presenteerde hij samen met Erasmo Carlos en Wanderlea een nationaal programma op het nationale TV Record dat ook de naam Jovem Guarda had. Dit programma droeg er veel aan bij om de beweging bekend te maken. Het programma is tot 1968 in de lucht geweest.

In deze periode deed hij aan verschillende muziekfestivals mee. Toen hij als vertegenwoordiger van de Jovem Guarda een festival van MPB won, kwam hem dit op kritiek te staan. In het laatste deel van de jaren '60 was er een groeiende invloed van de soul op zijn platen.

Ook maakte hij in deze tijd een aantal films, die werden geregisseerd door Roberto Farias. Hierin speelde Roberto Carlos zichzelf, maar dan als een soort actieheld. De films zijn sterk geïnspireerd op de Beatles-films. Ook later heeft hij nog films gemaakt.

In de jaren '70 hield de Jovem Guarda op te bestaan. Dit betekende tevens een radicale koerswijziging in de carrière van Roberto Carlos. In het het vervolg componeerde hij romantische en religieuze muziek.

Buiten Brazilië heeft hij veel succes in de rest van Latijns-Amerika, Portugal, Spanje en Italië. Vanaf deze periode brengt hij elk jaar een lp in het Portugees uit, en het volgende jaar een Spaanstalige versie van dezelfde plaat. Verder maakt hij elk jaar een muziekspecial op het landelijke tv-netwerk Rede Globo, waarin hij veel gasten ontvangt.

In de jaren '80 had hij veel romantische hits. In de jaren '90 begon hij vooral de "gewone vrouw" te bezingen: klein, mollig, met een bril en boven de 40. Ook bleef hij in deze periode religieuze nummers schrijven.

In 2001 deed hij een sessie voor de Braziliaanse MTV Unplugged. De cd en de dvd kwamen echter pas zeven maanden later uit, vanwege een ruzie tussen Rede Globo en MTV, met name over de perfectionistische houding van Roberto Carlos. Later zijn er nog verschillende cd-boxes met zijn verzamelde werk uitgebracht.

In de jaren '50 trouwde Roberto Carlos met Cleonice Rossi. Met haar had hij een zoon, Roberto Carlos Segundo, en een dochter, Luciana. Het echtpaar scheidde in 1978. Hierna was hij in de jaren '80 getrouwd met de actrice Myriam Rios.

In 1991 erkende hij een buitenechtelijk kind, Rafael, als zijn zoon. Met zijn moeder, María Lucila Torres, had Roberto Carlos in 1965 een relatie gehad. Twee dagen na de erkenning van Rafael overleed zij aan borstkanker.

In de jaren '90 trouwde hij met de pedagoge Maria Rita. Deze overleed in 1999 aan een kanker aan het bekken. Dat was het enige jaar dat hij geen lp uitbracht, en geen special maakte voor Rede Globo. Uiteindelijk leidde zijn rouwperiode tot een breuk met platenmaatschappij Sony. In 2000 maakte hij het album Amor sem Limite als eerbetoon aan haar. Op deze lp schreef hij de nummers voor het eerst niet samen met Erasmo Carlos, omdat hij ze te persoonlijk vond.

De weduwe en drie dochters van de overleden Italiaanse operaster Luciano Pavarotti hebben een deal gesloten over zijn erfenis.

Pavarotti's manager Terri Robson heeft gezegd dat de overeenkomst is bereikt op 'een correcte en vriendelijke wijze'. Verdere details over de overeenkomst zijn niet bekend.

Ruzie
aanse media berichtten sinds de dood van de zanger vorig jaar dat er ruzie zou zijn tussen de weduwe en de dochters over het achtergelaten vermogen. Het fortuin van de operaster wordt geschat op ongeveer driehonderd miljoen euro. Pavarotti overleed in september 2007 op 71-jarige leeftijd aan kanker in zijn woonplaats Modena.

Bon Jovi geeft volgende week zaterdag een gratis concert in Central Park. Voor frontman Jon Bon Jovi is optreden in het beroemde park in New York naar eigen zeggen een droom die uitkomt. Het concert is aangekondigd als een van de festiviteiten die het afscheid van Yankee Stadium luister moeten bijzetten. De honkballers van de New York Yankees krijgen een nieuw stadion.

Blaze of glory
Burgemeester Michael Bloomberg heeft gezegd te hopen dat het einde van het bestaan van het stadion wordt gevierd in een 'blaze of glory', refererend aan één van de hits van Bon Jovi. Vanaf morgen zijn de gratis concertkaarten te verkrijgen bij honkbalwedstrijden en andere evenementen in The Big Apple.

De rockband, die ook hits scoorde met onder meer 'Always' en 'It's my life', gaf twee weken geleden nog een concert in het Boudewijnstadion in Brussel.

Pukkelpop heeft opnieuw enkele namen toegevoegd aan de affiche. De bekendste naam is ongetwijfeld Stereophonics. Daarnaast zakken ook Blood Red Shoes, Leila, The Subs en The Rones in augustus af naar Kiewit. Operator Please, Dan Deacon en Jubilee laten dan weer weten dat ze afzeggen voor Pukkelpop.

Stereophonics komt op Pukkelpop de nieuwe plaat 'Pull the pin' voorstellen, het zesde studioalbum alweer voor het trio uit Wales. Naast het schuurpapieren stemgeluid van zanger Kelly Jones zijn de Stereophonics vooral bekend van radiohits als 'Mr. Writer', 'Have a nice day', 'Dakota' en meer recent 'My friends'.

Voor de nostalgici is er Blood Red Shoes. Dit Britse duo doet volgens de Pukkelpoporganisatie denken aan Nirvana, PJ Harvey en Babes in Toyland. Niets van dat bij Leila, een Britse met Iraanse roots die onlangs meegevraagd werd door Björk als support act. Begin juli brengt ze het album 'Blood, looms and blooms' uit. Leila wordt nu al getipt als een van de belangrijkste elektronische acts voor de komende jaren.

Pukkelpop voegde ook weer enkele Belgische namen toe aan de affiche. The Subs bijvoorbeeld, wiens debuutalbum in oktober verschijnt. Op 18 augustus, enkele dagen na hun aantreden op Pukkelpop, verschijnt 'Sinner songs', het eerste volwaardige album van The Rones. De Limburgse groep heeft volgens Pukkelpop op korte tijd een stevige sound ontwikkeld "die het midden houdt tussen de donkere electronica van Nine Inch Nails en de potige hooks van Queens of the Stone Age".

Voorts zijn er ook enkele afzeggingen te noteren. Het Australische Operator Please zegt zijn komst af omdat het wil werken aan een nieuw album en ook Dan Deacon en Jubilee zien zich genoodzaakt om hun Pukkelpop show te cancelen. (sps)

De ticketverkoop loopt online via Proximus Go for Music op de website van Pukkelpop en via de gebruikelijke voorverkooppunten, eveneens terug te vinden op www.pukkelpop.be.

Stapt Anouk aanstaande zondag rond 15u met gouden tanden het podium van Rock Werchter op? De Nederlandse rockster wil na zeven jaar haar blinkende glimlach terug. Die gouden glimlach zou ook wel eens een soort gouden handdruk kunnen zijn: Anouk wil ermee stoppen.

Hoesjes
Hoewel heel veel mensen haar destijds vertelden dat het aartslelijk was, wil Anouk opnieuw gouden hoesjes over haar tanden laten spannen. Dat heeft ze verteld in het programma RTL Boulevard. In het gesprek liet Anouk ook doorschemeren binnenkort haar microfoon aan de wilgen te zullen hangen. Ze wil namelijk als songwriter werken voor andere artiesten. "Als het eenmaal kan, ben ik weg. Misschien wel sneller dan je zou verwachten. En dan kan niemand me meer vinden."

Piet Veerman (Volendam, 1 maart 1943) is een Nederlandse zanger.

Veerman begon in het hobby-bandje The Everly Kosters, en werd bekend met de groep The Cats. Vanaf de monsterhit Lea (1968) zong Piet Veerman de meeste lead vocals in op de singles in plaats van Cees Veerman (geen familie). In 1975 begon hij een solocarrière (Rolling On A River), maar pas in 1985 nam hij definitief afscheid van The Cats. De groep spande een rechtszaak tegen Veerman aan, maar verloor.

Twee jaar later scoorde Veerman een nummer-1 hit met het nummer Sailin' home (1987). De platenmaatschappij weigerde een videoclip op te nemen en Veronica heeft toen zelf een videoclip gemaakt omdat het nummer zo hoog in de Top 40 stond. Na het maken van de clip behaalde het liedje ook de eerste plaats en bleef vier weken op nummer 1 staan.

Op 30 augustus 2007 maakten de redactieleden Johan Tol en Michel Veerman van het magazine "One way wind" in het Noordhollands Dagblad bekend dat zij werken aan een autobiografie van de voormalige leadzanger van The Cats.

• In Volendam, waar veel mensen een bijnaam hebben, staat Veerman bekend als 'Koster'.
• Tijdens de oudjaarslijst van Radio 2's Top 2000 staat Veerman ook genoteerd met zijn nummer 1-hit uit 1987.
• Op 24 maart 2006 kreeg Piet, evenals de andere nog in leven zijnde Cats, de onderscheiding Lid in de Orde van Oranje-Nassau

Janis Ian (geboren als Janis Eddy Fink, New York, 7 april 1951) is een Amerikaans singer-songwriter en auteur.

Ian leerde al op 3-jarige leeftijd pianospelen van haar vader, een muziekleraar.

Op 14-jarige leeftijd debuteerde zij met een zelfgeschreven liedje, Society's Child, die haar in de Verenigde Staten van 1966 meteen nationaal bekend maakte. De tekst ging over een relatie tussen een blank meisje en een zwarte jongen. De discussie of zoiets wel kon brandde los en Janis stond in het middelpunt van de belangstelling.

Haar carrière kreeg verder vorm toen zij het album Between the Lines uitbracht. Het nummer At Seventeen, over de gevoelens van iemand van die leeftijd die zich eenzaam voelt, werd een van haar bekendste liedjes. Andere bekende nummers zijn Jesse, Fly too high, On the Other Side of the Sun, Between the Lines en Stars.

In de jaren '70 maakte zij diverse platen; daarna werd het wat stil rond Ian. Zij trad nog wel op in Nederland in het begin van de jaren '80 met Conny Vandenbos, een bewonderaarster. Zij heeft een plaat met vertaalde liedjes van Janis Ian uitgebracht. Samen zingen ze daarop het duet Don't leave tonight.

Korte tijd was zij getrouwd met een Portugese man. Na een periode van stilte, waarin zij door bedrog door een boekhouder financieel aan de grond zat, kwam ze terug met Breaking silence. Daarbij kwam zij ook uit voor haar homoseksualiteit. Thans heeft zij al jarenlang een relatie en is zij in 2003 getrouwd met Patricia Snyder.

Janis Ian woont in Nashville en treedt nog steeds op, ook in de Benelux. De laatste jaren beweegt zij zich ook op het terrein van het schrijven van science fictionverhalen. In juli 2008 komt haar autobiografie uit onder de titel 'Society's Child'.

Recente cd's zijn God & the FBI (2002), Billie's Bones (2004) en Folk is the new Black (2006). Het live-album Working without a Net (2003) is een compilatie van haar liedjes en haar beste optredens. Janis' muziek pendelt heen en weer tussen folk, country, blues, en een heel eigen stijl.

James Blunt, geboren als James Hiller Blount (Tidworth (Wiltshire), 22 februari 1974) is een Britse zanger, ex-officier in het Britse leger en songschrijver, wiens debuut-album, Back To Bedlam en de daarvan gereleaste singles (vooral nummer-1-hit You're Beautiful hem beroemd maakten in 2005. Hij bespeelt zeer veel instrumenten, waaronder piano, gitaar, orgel en marimba. Hij staat onder contract bij Linda Perry's Amerikaanse label Custard Records. James Blunt won twee BRITT Awards en werd genomineerd voor 5 Grammy awards. Hij woont momenteel in Ibiza-Spanje.
Na zijn studie aan de Bristol University ging Blunt in het leger. Zijn familie had een lange legertraditie; ook zijn vader had in het leger gezeten. Toen James in Kosovo diende, schreef hij in 2002 het nummer No Bravery. Later kwam dat nummer ook op Back To Bedlam, zijn debuut-album. Blunt was officier in het leger, en had dienst tijdens de begrafenis van koningin-moeder Elizabeth Bowes-Lyon. Hij was een van de soldaten die haar kist droegen.

In 2002 kreeg James Blunt een platencontract. Hij begon meer muziek te schrijven en werkte lang aan zijn debuutalbum. Dit album, dat uitkwam in 2004, was Back To Bedlam. De eerste single hiervan, High, was niet succesvol in de Top 40. Dit tot verbazing van Blunt, die juist had verondersteld dat dit het meest succesvolle nummer zou zijn. De release van de immens populaire single You´re Beautiful bewees het tegendeel. Eerst zou You´re Beautiful alleen worden uitgebracht in het Verenigd Koninkrijk. Toen het daar een van de grootste hits sinds lange tijd werd, werd de single alsnog ook in Europa uitgebracht. Met You´re Beautiful brak Blunt door als artiest; bijna in alle Europese landen belandde de sinlge op de nummer-1-positie.

Als derde single werd Goodbye my Lover uitgebracht. Ook die single haalde in veel landen de top 10, evenals de vierde single Wisemen.

Zijn eerste concert in Nederland gaf Blunt in mei 2006 in Paradiso.

Na het grootte succes van Back To Bedlam werd er een tour gestart, de Back To Bedlam Tour. Na het succes hiervan kwam de Bedlam Sessions Tour. Hij speelde tijdens die concerten een aantal nummers die waren afgevallen voor het album. In de BBC-studio geeft hij nog een concert dat hij Chasing Time noemt. Tijdens deze toer speelde James Blunt ook in Nederland. Op 30 januari 2006 stond hij in de heineken Music Hall en op 4 juli trad hij op in de Westergasfabriek in Amsterdam.

Blunt besloot een live-album uit te brengen van de Bedlam Sessions Tour. Er werd besloten om het album Chasing Time - The Bedlam Sessions te noemen. Het bevat een dvd van het Chasing Time concert en een cd van The Bedlam Sessions tour. De CD bevat het nummer Fall at your Feet (oorspronkelijk van Crowded House).

James Blunt trad op 7 juli 2007 ook op bij Live Earth in Wembley, waar hij onder andere Wild World van Cat Stevens speelde.

In 2006 wordt besloten een nieuw studio-album te maken. In augustus 2007 wordt een nieuwe single uitgebracht: 1973 en op 17 september 2007 wordt het album All The Lost Souls voor het eerst in Nederland uitgebracht.

1973 word over de hele wereld een grote hit, ook in de Nederlandse top-40 scoort het nummer goed. In december zal de nieuwe single worden gereleased: Same Mistake. 17 maart 2008 zal Blunt optreden in Ahoy.

Zijn muziek krijgt niet enkel positieve reacties maar roept bij velen ook aversie op. In 2006 werd de naam James Blunt opgenomen in het Britse 'Dictionary of Cockney rhyming slang' (a 'right James Blunt') in verhouding tot het Engelse woord 'cunt'. Blunt zou hier sportief op hebben gereageerd; "Naar John F. Kennedy werd een luchthaven genoemd - Naar mij mijn favoriete deel van de vrouwelijke anatomie".

Weird Al Yankovic wou een parodie maken op het nummer You're Beautiful, (You're Pitiful), met toestemming van James Blunt. Yankovic kreeg toen echter problemen met James Blunt's platenmaatschappij Atlantic.

Jennifer Aniston wijkt geen moment van de zijde van haar vriend John Mayer. De Amerikaanse actrice woonde vrijdag en zaterdag optredens van de zanger bij in Londen, zo meldt het Amerikaanse tijdschrift People.

De blonde actrice arriveerde vrijdag via een zijingang in een club in de Londense wijk Brixton. Het publiek zag hoe de Friends-actrice met haar haar speelde terwijl ze de show van haar vriend volgde. Gisteren was ze opnieuw van de partij tijdens het festival Hard Rock Calling in Hyde Park in de Britse hoofdstad. Zondag treedt Mayer op tijdens het Glastonbury Festival.

Afgelopen week was het duo samen in Amsterdam. Mayer gaf zondag een optreden tijdens Picnic in the Park in Den Haag, terwijl Aniston in de hoofdstad was voor de filmvakbeurs Cinema Expo.

De 39-jarige Aniston en haar negen jaar jongere liefje zijn sinds twee maanden onafscheidelijk. De liefde bloeide op toen Aniston in Miami verbleef voor opnamen van de komedie 'Marley & me' met Owen Wilson.