Robert Sylvester Kelly (Chicago, 8 januari 1967), beter bekend als R. Kelly, is een Amerikaans R&B-zanger. Hij begon als lid van de groep Public Announcement en startte vervolgens in 1993 een solocarrière. R. Kelly scoorde enkele megahits met I believe I can fly en If I could turn back the hands of time. Daarnaast is hij actief als songwriter en muziekproducent.
R. Kelly groeide op in een arme buurt. Oorspronkelijk zong hij in treinen in ruil voor kleingeld, maar in 1991 kwam zijn carrière van de grond. Hij is vooral bekend van zijn (in Nederland) nummer 1-hits I believe I can fly en If I could turn back the hand of time uit respectievelijk 1997 en 1999.
Sommige van zijn teksten worden (vooral in de Verenigde Staten) als te seksueel bekritiseerd, maar andere teksten hebben een hoog gospel-gehalte (R. Kelly heeft in interviews aangegeven God gevonden te hebben).
In juli 2007 heeft Kelly een hit met Usher, getiteld Same Girl. R. Kelly is vaak negatief in het nieuws vanwege zijn vermeende seksuele relaties met minderjarige meisjes. In 1994 trouwde hij (kortstondig) met de toen 15-jarige zangeres Aaliyah, die in 2001 bij een vliegtuigongeluk om het leven zou komen.
De afgelopen jaren zijn in verschillende Amerikaanse staten aanklachten tegen R. Kelly ingediend wegens kindermisbruik en kinderpornografie. Om die reden weigeren veel Amerikaanse radiostations zijn muziek te draaien. In zijn geboorteplaats Chicago liep een onderzoek tegen R. Kelly nadat een videoband opdook waarop te zien was dat R. Kelly seksuele handelingen verrichtte met een 14-jarige dochter van een zakenpartner. Zowel R. Kelly als het betreffende meisje als haar familie ontkennen dat het 14-jarige meisje op de videoband te zien is. Kelly werd in 2008 onschuldig bevonden in de zaak. In Florida werd R. Kelly in januari 2003 aangeklaagd voor 12 gevallen van het bezit van kinderpornografie. De aanklachten werden echter ongegrond verklaard omdat het bewijsmateriaal illegaal was verkregen.
In 1995 bevestigde de Belgische auteursrechtenvereniging SABAM dat het lied You are not alone, dat R. Kelly voor Michael Jackson schreef, oorspronkelijk in 1993 werd gecomponeerd door de Belgische componisten en producers Eddy & Danny Van Passel onder de naam If we can start all over. Deze compositie stond op nr. 1 in de Verenigde Staten, het Verenigd Koninkrijk en tal van andere landen. R.Kelly beweerde het nummer te hebben gecomponeerd, maar faalde daarvan bewijs te leveren. Na 12 jaar, op 11 september 2007, kregen Danny en Eddy van Passel gelijk volgens de Belgische rechter dat zij en niet producer R.Kelly de hit You Are Not Alone hebben gecomponeerd. Op 3 september 2009 bevestigde ook het Hof van Cassatie het arrest van 2007 en de uitspraak moet "internationaal" worden gepubliceerd.
Victor Gabriel Gilbert 1847 1933 was een Frans kunstschilder
Victor GabrielGilbert1847 1933 was een Frans
kunstschilder
Klik op de foto om een filmpje van zijn overige werken te bekijken
Victor Gabriel Gilbert werd geboren in Parijs, 13 februari
1847
Gilbert werd opgeleid
door de historieschilder Victor Jean Adam en de landschap- en dierschilder
Charles Busson.
Gilbert heeft een reputatie opgebouwd alsschilder van Parijse taferelen,zoalszijn tijdgenoot Jean Beraud (1849-1935). Gilbert blonk uit in
portretteren van markt scènes in Parijs, straat markten met groenten en fruit
verkopers, maar vooral Les Halles, de centrale markt voor levensmiddelen in
Parijs met haar smeedijzer en glasweefsel en haar talloze kraampjes waar vlees,
vis, groenten en fruitwerden verkocht.
Elegante Parisiennesenkindertaferelen komen veel voor in het oeuvre
van de Parijse schilder Victor Gilbert, zij waren een populair onderwerp voor
Gilbert en voor verzamelaars van zijn werk.
Gilbertexposeerde regelmatig
op de Salon des Artistes Français waar hij een zilveren medaille uitgereikt
kreeg in 1889 . Op het einde van zijn carrière ontvinghij de prijs Bonnat in 1926. Gilbert werd
verkozen tot Chevalier de Legion d'Honneur, zoals was zijn leermeester Charles
Busson, in 1897.
Gilbert was een zeer succesvol kunstenaar, wiens werken werden
gezocht in heel Europa en in Noord-Amerika.Rond 1900 werden zijn werken verkocht in New York.
Gilbert stierf in Parijs in 1933.
Zijn werken zijn te vinden in musea in: Bayeux, Besancon,
Dieppe, Le Havre, Luik, Lille, Nice en Straatsburg.
Antieke Chinese vaas 225.000 euro minder waard nadat vrouw ze zelf restaureert
Antieke Chinese vaas 225.000 euro minder waard nadat vrouw ze zelf restaureert
Yongzheng ten tijde van de Qing-dynastie
In Groot-Brittannië gaat volgende maand bij veilinghuis Woolley and
Wallis een waardevolle Chinese vaas uit de periode van de Qing-dynastie
onder de hamer. Niets bijzonders, ware het niet dat de vaas voordien bij
een opsmukoperatie al letterlijk onder de hamer was gegaan. Resultaat:
de vaas is 200.000 pond (226.535 euro) minder waard, zo valt te lezen op
de website van de Britse krant The Daily Mail.
Omdat er in de uitstulpende rand van de vaas een stukje ontbrak, nam de
dame destijds het familiestuk onder handen met een hamer. Ze sloeg ook
andere stukjes uit de rand, om het geheel wat symmetrischer te maken.
Maar de vaas kon de vrouw niet meer deren. Ze gaf het waardevolle stuk
weg aan een vriend. Jaren later zag ze de vaas opnieuw in de tuin van de
vriend. De vonk sloeg opnieuw over, waarop ze de vaas, die dateert uit
de periode 1821-1850, opnieuw in huis nam.
De vrouw wou de vaas
uiteindelijk wegsmijten, tot ze zag hoe een gelijkaardig stuk bij een
veiling 192.000 pond haalde. Ze stuurde een foto naar het veilinghuis,
het vervolg laat zich raden. "Zonder de beschadiging zou de vaas 250.000
pond waard kunnen zijn", dixit Clare Durham van Woolley and Wallis. Het
waardevolle stuk wordt volgende maand geveild met een startprijs van
30.000 pond. Al wordt verwacht dat het dubbele gehaald zal worden.
Geen enkele diersoort is ernstiger bedreigd door kanker dan de
Tasmaanse duivel. De populatie van dit Australische dier had al hevig te
lijden onder een gezichtstumor, waarbij hun gelaat wegrot en de dieren
uiteindelijk van honger sterven. Maar waar is die kanker zo plots
vandaan gekomen? Bij de Tasmaanse duivel is de mens zonder twijfel de
oorzaak, maar ook andere dieren kregen mogelijk door ons toedoen kanker.
Kolonisten probeerden de Tasmaanse duivels lang geleden al uit te
roeien, waardoor de huidige populatie ernstig ingeteeld is. Daardoor
zijn de dieren veel zwakker geworden en werden ze ook vatbaar voor
ziekten. Aangezien de kanker heel besmettelijk is, dreigt de hele soort
er nu aan ten onder te gaan. Het verhaal van de Tasmaanse duivel is
gelukkig voor het dierenrijk uniek, maar toch duikt kanker ook bij
andere soorten vaker op. Wetenschappers onderzoeken daarom of de mens
ook hier de dader kan zijn. We zetten een aantal voorbeelden op een rij:
Zeeleeuwen in Californië: Dierenartsen
ontdekten bij een vijfde van de zeeleeuwen die in Californië strandden
dat ze aan een urogenitale kanker leden. De zieke zeeleeuwen hadden een
grotere concentratie PCB's in hun lichaam dan gezonde dieren. De
chemische stoffen, die intussen verboden zijn, hebben hun immuunsysteem
aangetast, waardoor de kanker gemakkelijk kon toeslaan.
Platvissen in de Elbe: Vrouwelijke
platvissen in de rivier Elbe hebben vaak ongewone leventumors.
Waarschijnlijk kregen ze die door blootstelling aan pesticiden, kwik,
chroom en andere schadelijke stoffen. Die kwamen in het water terecht
door toedoen van de Oost-Europese industrie langs de oevers van de
rivier.
Beloega's in Canada: In 2002 bleek 27
procent van een groep gestrande beloega's in het Canadese St. Lawrence
aan kwaadaardige darm- en borstkankers gestorven te zijn. Ze liepen de
ziekte mogelijk op door het eten van wormen die in bodems leven die
besmet zijn door aluminiumfabrieken in Quebec. De oudste, meest
vervuilende fabrieken zijn intussen gesloten. Daardoor is het aantal
kankers de voorbije jaren wel gedaald.
Groene zeeschildpadden in VS: Ongeveer
22 procent van de dode groene zeeschildpadden aan de oostkust van de VS
stierf door tumors op hun huid, schild, ogen, hart, longen en lever. De
oorzaak is nog onbekend, maar dat de kankergevallen talrijker zijn in
vervuilde gebieden, doet vermoeden waar de oorzaak minstens gedeeltelijk
moet worden gezocht.
Tong in Washington: In de
Amerikaanse staat Washington is leverschade vastgesteld bij tong die in
de buurt van olieraffinaderijen leeft. Bioloog Lyndal Johnson vreest
het ergste: "Als zelfs vissen al kanker krijgen, dan is dat een signaal
dat we dringend wakker moeten worden."
Frank Boeijen (Franciscus Johannes Maria Boeijen) (Nijmegen, 27 november 1957) is zanger, dichter, componist en muzikant. In de jaren '80 was hij populair met de Frank Boeijen Groep, een belangrijke band uit de Nederpop in die tijd. Zijn werk kenmerkt zich door poëtische, vaak melancholieke teksten en melodieuze muziek in een stijl tussen pop en chanson.
Frank Boeijen is geboren en getogen in Nijmegen en woont er zijn hele leven. Hij komt uit een katholiek gezin met tien kinderen, van wie Frank de jongste is. Zijn jeugd stond al in het teken van veel muziek: thuis, waar zijn oudere broers muziek meebrachten van Bob Dylan en Neil Young en op school, waar hij vaak mocht voorzingen....
Twee recente studies over hoe mensen zich gedragen bij honden en
katten, tonen dat die beesten wel degelijk een voorkeur hebben naar het
geslacht van hun baasjes. Honden zijn sneller geneigd om zich te binden
aan mannen, terwijl de band tussen katten en vrouwen dan weer sterker
is. En hoewel het woord "trouw" en "hond" onlosmakelijk verbonden zijn
in ons wereldbeeld, zouden katten een diepere en complexere relatie
hebben met hun baasjes, en eentje die meer lijkt op de band die we met
onze kinderen hebben. De studie brengt ook iets anders naar voor:
neurotische, onrustige en agressieve honden voelen zich meer
aangetrokken tot mannen die psychologisch dezelfde trekjes hebben.
De twee onderzoeken vonden plaats aan de Universiteit van Wenen en het
Konrad Lorenz Research Station, en ze bevestigen grotendeels trends uit
andere recente studies van anthrozoölogen wereldwijd. Het feit dat
honden zich sneller aangetrokken voelen tot en een intensere band hebben
met mannen zou te maken hebben met hun afstamming van de wolven en de
manier waarop een wolvenroedel sociaal is gestructureerd, aldus
anthrozoöloge Manuela Wedl.
De studie brengt ook iets anders naar
voor: neurotische, onrustige en agressieve honden voelen zich meer
aangetrokken tot mannen die psychologisch dezelfde trekjes hebben.
Poekie, uw sociale partner Het
team onder leiding van Kurt Kotrschal concludeerde ook dat de relaties
die baasjes met hun katten hebben complexer en dieper is dan die
eigenaars met honden hebben. Ze evolueert ook meer, en van beide kanten.
"Voor katten zijn relaties met hun baasjes veel meer dan puur het
behoud van de affectie van de persoon die hen eten geeft", stelt de
studie. "Katten zijn veel meer echt sociale partners van hun eigenaars
dan honden."
Eén van de zaken die katten bijvoorbeeld doen en
honden niet, is het systematisch onthouden van gestes die hun baasjes
doen en die op een later tijdstip "terugbetalen". Volgens het onderzoek
lijkt de relatie van een baasje met zijn kat meer op die tussen een kind
en een ouder dan dat bij een hond het geval is. "De onderliggende
dynamiek in kat-mens relaties is quasi identiek aan die bij mens-mens
relaties; een kat is vanuit relationeel standpunt in essentie een kind
met een vacht."
Mannen en vrouwen zijn totaal verschillende wezens. De boeken staan
er vol van. Maar af en toe vertonen we opvallend veel gelijkenissen met
het andere geslacht. Wij zetten de 6 belangrijkste raakvlakken voor jou
op een rijtje...
1. We zijn niet perfect We verwachten dat onze
partner, vriend, moeder, vader, broer en zus perfect is. Onmogelijk,
want niemand is immers volmaakt. Het is zoals het populaire gezegde
luidt: "Vergissen is menselijk, vergeven is goddelijk." Hoewel we verre
van goddelijk zijn, zijn we wel allemaal in staat om te vergeven en te
vergeten. Het is juist daarom dat we de lat wat minder hoog moeten
leggen voor anderen. Het is bovendien dringend tijd dat we elkaar wat
meer begrijpen en verdraagzamer zijn.
2. Vooroordelen doen pijn Mannen
denken alleen maar aan seks en vrouwen zijn brokkenpiloten. Deze
stereotypen klinken ons allemaal ongetwijfeld bekend in de oren.
'Hokjesdenken' lijkt wel eigen aan de mens. Toch is dat allesbehalve
goed voor ons zelfvertrouwen. Ook al komen we er niet graag voor uit,
vooroordelen maken zowel mannen als vrouwen erg onzeker en het doet ons
stiekem pijn. Iedereen heeft een vrije wil en we zouden daarom ook vrij
mogen, zelfs moeten, kiezen wat we willen en wie we willen zijn.
3. We willen geliefd, gewaardeerd en aanvaard worden We
verlangen ernaar dat mensen ons graag hebben, dat ze van ons houden,
ons nemen zoals we zijn en ons accepteren, wat er ook gebeurt. Vrouwen
worden regelmatig bestempeld als 'doetjes' en zijn een pak emotioneler
dan mannen, maar is dat wel zo? Achter het imago van de stoere bink
schuilt nochtans vaak een klein hartje. Maar het is net omdat mannen
ervan uitgaan dat het 'not done' is om voor je emoties uit te komen, dat
ze die eenvoudigweg voor zichzelf houden.
4. We zouden meer van onzelf moeten gaan houden Kritiek
geven is gemakkelijk. We vergelijken ons met modellen, celebrity's maar
ook met mensen uit onze directe omgeving zoals collega's en vrienden.
We weten precies wat het schoonheidsideaal is, waar het andere geslacht
van houdt en wat de maatschappij van ons verwacht. Hoe meer we onszelf
gaan spiegelen aan anderen en kritiek hebben, hoe meer dat aan ons gaat
knagen. Na verloop van tijd zie je enkel nog de negatieve kantjes en
moffel je de positieve weg omdat je er gewoonweg geen aandacht meer aan
schenkt.
5. We hebben moeite om iemand te vertrouwen We
worden in ons leven meermaals met onze neus op de feiten gedrukt: de
persoon die jij het meest vertrouwde heeft tegen je gelogen, je
bedrogen, je teleurgesteld of in de steek gelaten. Van je fouten leer
je, dus neem je jezelf voor om niemand nog blindelings te vertrouwen.
Maar dat kan ook tegen je gaan werken, want voor je het weet word je om
het kleinste beetje achterdochtig. Daarom is het belangrijk dat je niet
te snel een oordeel velt over anderen en ze het voordeel van de twijfel
geeft. Er is niets mis met vertrouwen, maar wees niet te naïef.
6. We hebben dromen, doelen en ambities Het
maakt niet uit welke dromen we willen waarmaken en welke doelen we
nastreven. Iedereen heeft ambities, maar die zijn voor iedereen anders.
Toch komt het doel meestal op hetzelfde neer: we willen succesvol zijn
in hetgeen we doen. Berg daarom je dromen niet op en ga er 100 procent
voor, wees gedreven en hou vol.
Duizend jaar oude Japanse culinaire tradities in gevaar
Duizend jaar oude Japanse culinaire tradities in gevaar
Vis is onmisbaar in de Japanse keuken. Het land haalt al duizend jaar
z'n voedsel uit de oceaan. Maar wat als dat voedsel radioactief blijkt
te zijn? Japan dumpte deze week een grote hoeveelheid radioactief water
in zee. Een oude culinaire traditie is plots met uitsterven bedreigd.
"Als dit nog erger wordt, weten we niet wat er zal gebeuren", zegt de
manager van een populaire sushiketen in Japan. Zijn restaurants
ontvangen een derde minder klanten sinds de aardbeving en de tsunami van
11 maart. Oorzaak is de angst voor radioactief voedsel door de kernramp
in de centrale van Fukushima. Al weken zou er radioactief water lekken
en naar de oceaan stromen. En deze week zag Tepco geen andere oplossing
meer dan het overtollige radioactieve koelwater gewoon in zee te dumpen.
De
Japanse bevolking bleef er de laatste weken al bij al opvallend rustig
bij. Maar nu er radioactieve stoffen in het zeevoedsel gevonden zijn,
groeit de nervositeit. In het begin van de week werd radioactief jodium
aangetroffen in een kleine vissoort, de konago of zandspiering. Op de
plaats van de vangst werd meteen een visverbod ingevoerd.
De
jodium-concentratie ligt 140.000 keer boven de limiet die de Japanse
overheid als veilig beschouwt. Daarnaast vormt de aanwezigheid van
cesium nog een groter gevaar. Volgens de Japanse visserijsector zal
niemand onveilige vis eten, aangezien die door lokale vissers niet meer
verscheept wordt. Toch is dat voor de klanten geen geruststelling en op
de markt van Tokio is de visverkoop sinds donderdag ernstig
achteruitgegaan.
De
gedachte aan besmet zeevoedsel boezemt de Japanse bevolking veel angst
in. Ze hebben daar historisch gezien ook alle reden toe. Zo is Japan het
enige land dat het slachtoffer is geworden van een nucleaire oorlog. En
in de jaren 50 en 60 werd Japan getroffen door een ramp voor de
volksgezondheid toen giftige stoffen in de oceaan terechtkwamen en
duizenden mensen aan kwikvergiftiging leden.
Sommige
restaurants komen creatief uit de hoek om hun klanten te overtuigen dat
de vis veilig is. "We denken er aan om geigertellers te voorzien", zegt
de manager van de sushiketen. Vissers uit het oosten van Japan zullen
mogelijk aan de westkust moeten gaan vissen, maar daar leven andere
soorten. Als de nachtmerrie straks werkelijkheid zou worden, zullen de
Japanners hoe dan ook hun eetcultuur moeten aanpassen.(br.hln - foto's epa- afp)
Sommige vrouwen gooien alles in de strijd om de gevolgen van de
zwaartekracht tegen te gaan. Ze verdoezelen hun hangborsten, smeren
allerhande crèmes op hun boezem en roepen soms zelfs de hulp in van een
plastische chirurg. Maar volgens tv-presentatrice Marielle Frostrup is
dat perfect te verhelpen. Hoe? Door dag en nacht een beha te dragen.
Geen eindeloze fitness-sessies of plastische ingrepen. Je kunt de strijd
tegen de hangborsten ook vanuit je bed aanbinden door simpelweg een
beha te dragen. Althans, dat beweert het 48-jarige sekssymbool Frostrup.
"Het
beste advies dat ik ooit kreeg, komt van Paula Yates. Toen ik voor de
zoveelste keer over mijn borsten jammerde, smeekte Paula me om in geen
enkel geval aan mijn voorgevel te laten prutsen. Ze verklapte dat ze al
meer dan 15 jaar dag en nacht een beha draagt. Dus volgde ik haar goede
raad op en draag ik sinds kort steevast een beha in bed!"
Yates
en Frostrup zijn niet de enige dames die prat gaan op dit
schoonheidstrucje, ook Marilyn Monroe hield meer dan een halve eeuw
geleden op dezelfde manier haar flinke boezem in vorm.
"Soms werp
ik een blik in de spiegel en sta ik ervan te kijken dat alles zo snel
gaat hangen. Ik weet dat niemand er eeuwig jong uit kan zien, dus
probeer ik het verouderingsproces dan maar een beetje weg te lachen."
besluit Frostrup.
Aanvankelijk kon ze haar geluk niet op, deze duif in een Pools park.
Maar haar hapklare lunch bleek haar lelijk de das te hebben omgedaan.
Letterlijk en figuurlijk.
De duif raakte immers met haar nek
gekneld in de boterham. Wat het diertje ook probeerde, het kon niet van
de korst afraken. Het enige alternatief was het stuk brood gewoon op te
eten. Daar kwamen evenwel ook de nodige lenigheidsoefeningen aan te pas.
Ezelin redt schaap uit muil van pitbull en krijgt medaille
Ezelin redt schaap uit muil van pitbull en krijgt medaille
De ezelin Dotty heeft een onderscheiding gekregen van een Britse
dierenbeschermingsorganisatie omdat zij Stanley, een schaap, uit de muil
van pitbull terrier heeft gered. Het heroïsche tafereel ontrolde zich
voor de ogen van boerin Ann Rogers (63) uit Yorkshire.
Dotty zag hoe Stanley in de wei werd aangevallen door de hond. De ezelin
repte zich naar de vechtende partijen en greep de hond in haar muil. De
pitbull was danig geschroken van deze démarche en maakte zich uit de
voeten. Op zijn vlucht viel hij evenwel nog twee paarden aan van boerin
Ann.
De hond werd gevangen en afgemaakt. Het schaap verloor twee tanden en hield een verlamd gelaat over aan de schermutseling.
Dat
Dotty het opnam voor Stanley hoeft geen verwondering te wekken. De twee
werden onafscheidelijk toen de boerin zich vijf jaar geleden over de
ezelin ontfermde toen ze haar aangereden aantrof langs de kant van de
weg. Ann bracht Dotty in dezelfde stal als Stanley. Die was op dat
moment in de steek gelaten door zijn moeder. Dierenliefde, het bestaat.
Een derde van vlinders in België met uitsterven bedreigd
Een derde van vlinders in België met uitsterven bedreigd
In België wordt iets meer dan 30 procent van de vlinders met
uitsterven bedreigd, zo meldde Natuurpunt vandaag over de situatie in
ons land. Over heel Europa is dat 'slechts' negen procent. Ook is de
populatie van 160 vlindersoorten sterk gedaald. Dat heeft de
milieuorganisatie European Wildlife vandaag bekendgemaakt.
De natuurlijke habitat van de vlinder, groene en bebloemde grasvelden,
wordt over heel Europa bedreigd volgens European Wildlife. "In België is
dat voornamelijk te wijten aan de intensieve landbouw, waardoor er nog
maar weinig wilde bloemen- en grasvelden te vinden zijn", zegt Wouter
Vanreusel van Natuurpunt.
Ver boven Europees gemiddelde Uit
de meest recente gegevens over de vlinderpopulaties in Vlaanderen
blijkt al dat een derde van de Belgische vlinderpopulaties met
uitsterven bedreigd is, wat ver boven het Europese gemiddelde is.
European
Wildlife organiseerde in Oost-Europa verschillende projecten in
natuurreservaten om de leefomgeving van de vlinders te herstellen.
"Natuurpunt doet dat ook in Vlaanderen, maar de versnippering van die
gebieden is een groot probleem", aldus Vanreusel.
Klimaat Ook
het klimaat kan wegen op bepaalde vlindersoorten, waardoor de
vlinderpopulatie sterk afhankelijk is van strenge of zachte winters.
"Sommige soorten hebben zich ook aangepast en hun aantal neemt toe",
zegt Vanreusel die eraan toevoegt dat vlinders die aangepast zijn aan
ons klimaat of weinig specifieke eisen stellen aan hun omgeving, het
doorgaans goed doen.
Kinderen naar bed krijgen is zwaarste taak van de dag
Kinderen naar bed krijgen is zwaarste taak van de dag
Het lastigste moment van de dag: de kinderen naar bed krijgen. Je
kinderen overtuigen om tv of computer uit te zetten, schijnt lastiger
voor de huidige ouders dan een veeleisende baas. Eén en ander blijkt uit
een Britse rondvraag.
Je kinderen richting bed sturen bezorgt ouders stress. Doorgaans nemen
de bedroutines 23 minuten in beslag, een vierde van de kinderen doet er
meer dan 30 minuten over, sommigen zelfs een uur.
1
op 5 ouders geeft grif toe de kleintjes stiekem om te kopen. 17 procent
belooft dat er tijdens het weekend wat langer mag opgebleven worden, 28
procent laat de kinderen effectief wat langer kijken en zes procent
deelt snoepjes uit om hun kroost te overtuigen.
Een vierde van
alle ouders beschrijft bedtijd als een 'constante strijd', 89 procent
als 'extreem stresserend'. Even veel ouders vreest dat de kleine verder
tv kijkt in de eigen slaapkamer of computergames speelt.
Omkoopaffaires
of niet, de voorleesverhaaltjes schieten er na zoveel gejengel meestal
bij in. Drukke, stresserende ouders zijn te moe en nemen niet meer de
tijd om een bedverhaal voor te lezen. Een spijtige zaak, temeer omdat
verhaaltjes essentieel zijn bij de ontwikkeling van het kind. Het
verhoogt de lees- en schrijfvaardigheden en maakt een kind creatiever.
Hoe radioactief water hele voedselketen kan besmetten
Hoe radioactief water hele voedselketen kan besmetten
Japan heeft deze week grote hoeveelheden radioactief water in de
oceaan gedumpt. We mogen echter niet zomaar aannemen dat het besmette
water vlot zal oplossen in die grote watermassa. Bovendien is dit de
slechtste tijd van het jaar en kan de radioactiviteit zich verspreiden
via plankton, de basis van de hele voedselketen in zee.
Niemand weet zeker wat er met de radioactiviteit in de oceaan zal
gebeuren. Een jaar geleden spoelden enorme hoeveelheden olie in zee in
de Golf van Mexico. Nu voegen we er nog door straling besmet water aan
toe. Kan die enorme watermassa op onze planeet dat allemaal wel
verwerken? De omstandigheden in Japan waren ook nog eens erg ongunstig.
Er komen twee stromingen samen die besmet water en voedsel over een
grote afstand kunnen verspreiden. En in de lente krioelt het er van
plankton, de onderste trap van de voedselketen in de oceaan.
Het
gaat om twee belangrijke stromingen: de Oyashio en de Kuroshio. Beide
stromingen zorgen samen voor toevoer uit het poolgebied én uit
subtropische gebieden. Waar de stromen samenvloeien is het een feest
voor fytoplankton, omdat het er rijk is aan voedingsstoffen. Maar deze
lente komt het fytoplankton in radioactief water terecht.
De
Franse Sirocco-groep berekende mogelijke scenario's. Hun modellen zijn
gebaseerd op wiskunde en kunnen de biologische complexiteit in de oceaan
natuurlijk niet vatten. Ze geven echter wel een idee van wat er kan
gebeuren. Bij hun berekeningen houden ze rekening met allerlei factoren
zoals de topografie onder zee en de getijden.
Aan de ene kant
zijn er de radioactieve deeltjes die via de lucht in de oceaan
neergedaald zijn. Die zouden zich over 600 kilometer langs de kust
verspreid hebben, tot 150 kilometer van de kustlijn. Daarnaast zijn er
de radioactieve deeltjes die rechtstreeks via het gedumpte water in de
oceaan stroomden. Deze zijn veel gevaarlijker omdat ze duizend keer
intenser zijn.
Er is niet alleen
slecht nieuws. De Kuroshio-stroom zou als een soort buffer werken die
het besmette water grotendeels uit de buurt van Tokio houdt. Veel
deeltjes zullen zich echter ook verticaal verspreiden en naar de
zeebodem zakken. Daar worden ze op hun beurt opgevangen door zeedieren.
Of
de radioactiviteit op wereldschaal de oceaan zal besmetten, is nog niet
duidelijk. Het hangt er van af hoeveel er in zee terechtkomt en hoe ver
het besmette water zich zal verspreiden. En tot slot is door allerlei
lekken in Fukushima ook nog niet geweten hoe lang het radioactieve water
naar de oceaan zal kunnen stromen.
Nieuw-Zeelandse hagedissen wachten 40 jaar met seks
Nieuw-Zeelandse hagedissen wachten 40 jaar met seks
Klik op de foto om de trailer te bekijken
Geen seks voor het huwelijk? Twee hagedissen namen dat in
Nieuw-Zeeland wel heel ernstig op. Al veertig jaar vormden Henry en
Mildred een koppel toen ze in 2008 eindelijk besloten te paren. Het
inspireerde filmmakers om het bizarre liefdesverhaal naar het witte doek
te brengen.
Henry is 111 jaar oud, Mildred is 80 jaar. Het leeftijdsverschil is dan
al lang niet meer belangrijk. De twee brughagedissen zijn samen 191 jaar
en toch zijn ze pas drie jaar geleden aan hun gezinnetje begonnen.
"Love in Cold Blood" is de titel van de film die het verhaal van de twee
hagedissen zal vertellen. Dat is een verwijzing naar het feit dat
hagedissen koudbloedige dieren zijn.
De hagedissen wonen in een
museum in Nieuw-Zeeland en werden de voorbije decennia wel vaker bij
elkaar gezet om te paren. De vonk leek echter maar niet te willen
overslaan. Bij Henry werd in tussentijd een tumor verwijderd, misschien
een verklaring waarom de mannelijke hagedis niets presteerde.
Op
een late april in 2008 troffen de verraste verzorgers Henry bovenop de
vrouwelijke hagedis aan. Mildred legde zes maanden later elf eieren en
intussen heeft het koppel elf kleine hagedissen gekregen.
In 2012 neemt De Gouden Boekenuil de traditie van De Gouden Uil
opnieuw op. De belangrijkste literaire prijs in Vlaanderen werd in 2010
voor het laatst uitgereikt en krijgt nu een nieuwe naam en een nieuw
kleedje. De Gouden Uil Literatuurprijs verdwijnt, maar de Boekenleeuw en
de Boekenpauw krijgen een opwaardering als jeugdliteratuurprijzen.
"Met De Gouden Boekenuil krijgt de belangrijkste literatuurprijs in
Vlaanderen een tweede adem", luidt het bij de nieuwe organisator
Boek.be. Nederlandstalige literaire werken die in 2011 verschijnen,
zowel van Vlaamse als van Nederlandse auteurs, kunnen meedingen naar de
titel. De winnaar wordt op 5 mei 2012 bekendgemaakt in Gent. Het
prijzengeld bedraagt 25.000 euro.
De
vakjury, voorgezeten door Phara de Aguirre, bepaalt wie de prijs in de
wacht sleept. Vier literaire recensenten uit Vlaanderen en Nederland en
één academicus stellen een longlist van 20 titels samen en bepalen half
februari welke vijf werken de shortlist halen. Daaruit wordt de winnaar
gekozen, maar alle genomineerden ontvangen 1.000 euro. De Prijs van de
Lezer is voorts 2.500 euro waard.
De Gouden Boekenuil is een
initiatief van Boek.be en komt tot stand met de steun van Fintro (BNP
Paribas groep). De mediapartners zijn Humo, Canvas, Radio 1, Cobra.be en
De Standaard. Ook de stad Gent ondersteunt het initiatief.
De
Boekenleeuw en de Boekenpauw - prijzen voor de beste auteur en
illustrator van kinder- en jeugdboeken - zullen voortaan ook vertaald en
Nederlands werk en illustratoren bekronen. Het prijzengeld wordt
opgetrokken. (br.hln)
Afkicken van sms of facebook: onmogelijk voor jongeren?
Afkicken van sms of facebook: onmogelijk voor jongeren?
Elke ouder weet het: pak een mobieltje of computer van een tiener af
en er ontstaat een driftbui. Dergelijke uitbarstingen zijn geen zuiver
pubergedrag: de ontwenningsverschijnselen die jongeren ervaren als ze
van hun gadgets beroofd worden, zijn vergelijkbaar met die van
drugsverslaafden.
Een onderzoek richtte zich op jongeren tussen 17 en 23 jaar in 33
verschillende landen. 24 uur lang werden studenten verboden om gebruik
te maken van telefoons, sociale netwerksites, internet of tv. Vaste
telefoons en boeken mochten wel gebruikt. Ook werd gevraagd een dagboek
bij te houden. 79 procent van de vrijwilligers meldden al snel
bijwerkingen, gaande van angst tot verwarring en isolement.
1
op 5 rapporteerde gevoelens van onverschilligheid, 11 procent voelde
zich in de war of als een mislukkeling. 1 op 5 kreeg angst of voelde
zich geïsoleerd. Sommige studenten hadden zelfs hun mobiele telefoon
nodig om hem gewoon aan te raken. Slechts 21 procent zag de voordelen
van een medialuw dagje.
Heel wat
studenten bleken zich bewust van de verslaving. "Media is mijn drug, ik
heb geen alcohol, cocaïne of andere vorm van sociale ontsporing nodig",
stelt er eentje. "Zonder mijn media ben ik verloren". Anderen weten
letterlijk niet wat te doen met zichzelf. In de keuken rommelen in de
kasten om onnodig te zoeken in de kasten, werd regelmatige routine, net
als een drankje uitschenken.
Susan
Moeller, hoofdonderzoeker van de Universiteit van Maryland stelt dat
technologie het sociale netwerk vormt voor jonge mensen vandaag de dag.
Hun hele leven hebben ze doorgebracht achter dit medium. "Al willen
sommigen een tijdje zonder de technologie voort, ze vrezen dat ze zouden
worden verstoten door hun vrienden. Als de leerlingen hun mobiele
telefoons en andere gadgets niet hadden, melden ze echter meer
diepgaandere gesprekken. Nogal een aantal rapporteerde een verschil in
de kwaliteit van het gesprek en de diepgang".
Immigratie brengt aantal inwoners België op 11 miljoen
Immigratie brengt aantal inwoners België op 11 miljoen
Ons land telt voor het eerst in zijn geschiedenis 11 miljoen
inwoners, blijkt uit cijfers van het Rijksregister. Er wonen sinds eind
vorige maand 11.007.020 mensen in België, melden de Concentrakranten.
De cijfers zijn een optelsom van het bevolkingsregister, het
vreemdelingenregister en het wachtregister. In het laatste register
zitten ook asielzoekers die België misschien weer moeten verlaten.
Miljoen in 20 jaar België
had bij zijn ontstaan in 1830 3,8 miljoen inwoners. Rond de
eeuwwisseling waren er dat al 6,7 miljoen. Het zag er lange tijd naar
uit dat we de kaap van 10 miljoen nooit zouden ronden, maar dat was in
1991 dan toch het geval. Twintig jaar later is daar dus nog eens een
miljoen inwoners bijgekomen.
Immigranten De
toename is vooral toe te schrijven aan Poolse, Roemeense en Bulgaarse
immigranten. En de jongste tijd komen ook steeds meer mensen uit
Zuid-Europa naar ons land. (br.hln - foto belga)
Chimpansees tonen hun sympathie voor een ander door te gapen. Dat
blijkt uit studie van het primatenonderzoekscentrum van de Nederlandse
apenonderzoeker Frans de Waal aan de Amerikaanse Emory Universiteit in
Atlanta. Gapen is voor dit soort apen dus een expressie, zoals lachen
bij mensen.
De onderzoekers lieten de chimpansees filmpjes zien van van gapende
soortgenoten. Het was al wel bekend dat gapen aanstekelijk is, maar uit
onderzoek bleek dat de chimpansees 50 procent meer gaapten bij de apen
die ze kenden. Onderzoekers denken dat dit komt doordat de chimpansees
zich beter kunnen inleven in bekenden en dat bewijst dus dat apen ook
genegenheid voelen voor elkaar.
Bij mensen was al bewezen dat ze
zich beter kunnen inleven in iemand van wie ze houden. Bij apen blijkt
dit niet anders te zijn. De onderzoekers hopen nu dezelfde soort testen
te doen met andere diersoorten.
Archeologen zeggen dat ze de eerste homofiele holbewoner hebben ontdekt.
Het skelet van de man werd in Tsjechië opgegraven. Het werd gedateerd tussen 2.900 en 2.500 voor Christus.
Volgens de archeologen wijst de manier waarop de man begraven werd erop dat hij een andere seksuele geaardheid had dan een hetero-man.
In die tijd werden mannen immers altijd begraven op hun rechterzij, met het hoofd naar het westen gericht. Vrouwen werden op hun linkerzij begraven, met hun hoofd in de richting van het oosten gericht. De opgegraven man lag als een vrouw begraven.
Bovendien was hij omgeven door huisgerief als potten; rituelen die tot dusver enkel bij graven van vrouwen zijn aangetroffen. Mannen werden begravan met wapens, hamers en messen. Geen toeval
De archaeologen denken niet dat het om toeval of een fout gaat. "We weten dat de mensen uit deze tijd veel belang hechtten aan begrafenisrituelen, dus het is onwaarschijnlijk dat de positie van het skelet een vergissing was", aldus Kamila Remisova Vesinova. "Het is veel waarschijnlijker dat de man een homo of een travestiet was." (br.vandaag.be)
