Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Clementine
Beeld/dichters/kunstschilders
14-01-2012
jason de Caires Taylor ...onderwater sculpturen
Jason deCaires Taylor (geboren 12 augustus 1974) Is een Engels beeldhouwer gespecialiseerd in de creatie van de hedendaagse onderwater beelden die na verloop van tijd uitgroeien tot kunstmatige koraalriffen .
Taylor integreert zijn vaardigheden als een natuurbeschermer, onderwaterfotograaf en duikinstructeur om unieke installaties die de bewoning en de groei van koralen en mariene leven aan te moedigen te produceren. Zijn vroege werk omvat lotgevallen Grace Reef, The Lost correspondent en de Unstill Life.
Allen zijn gevestigd in 's werelds eerste openbare onderwater beeldentuin park in Molinere Bay, Grenada , West-Indië, gepubliceerd in 2006.
Meer recent zijn meest ambitieuze project tot nu toe is de creatie van 's werelds grootste onderwater sculptuur museum, MUSA , gelegen voor de kust van Cancun en de westelijke kust van Isla Mujeres . Werken in het museum zijn onder Hombre en lama's (Man on Fire), La Jardinera de la Esperanza (The Gardener of Hope), El Colecionista de los Sueños (De Dream Collector) en La Evolució
n Silenciosa (The Silent Evolution) ...
Trompe-l'oeil
is een schildertechniek die bedrieglijk realistisch aandoet.
Het woord trompe-l'oeil is Frans en betekent letterlijk bedrieg het oog, of gezichtsbedrog.
Over het algemeen wordt het in stillevens toegepast, maar ook in muurschilderingen, om bijvoorbeeld de echte aanwezigheid van pilaren of standbeelden te suggereren.
In plafondschilderingen kan met deze techniek gesuggereerd worden, dat er bijvoorbeeld een koepel op de ruimte aanwezig is, zoals bijvoorbeeld in de kerk van Sant'Ignazio te Rome.
Een specifieke vorm van de trompe-l'oeil is de anamorfose......
--
....
Ontsnappen aan kritiek, door Pere Borrell del Caso, 1874
Door het zeer nauwkeurig schilderen van de vormen en vooral de schaduwen van de voorwerpen wordt een sterke illusie bereikt.
De belichting moet dan strikt overeenkomen met de belichting, die van nature in de ruimte aanwezig is. Waarschijnlijk zal het schilderen van bijvoorbeeld nepzuilen als versiering goedkoper zijn geweest dan het aanbrengen van feitelijk marmeren zuilen......
Marc Chagall, geboren als Movsja Zacharovitsj Sjagal (Russisch: Мовша Захарович Шагал, Jiddisch: סג"ל of משה שאַגאַל) (Vitebsk, 7 juli 1887 Saint-Paul-de-Vence, 28 maart 1985) was een Frans kunstschilder van Joods-Wit-Russische afkomst.
Chagall werd geboren in het deel van het Keizerrijk Rusland dat tegenwoordig Wit-Rusland is. La Hij was de zoon van een eenvoudige haringhandelaar en de oudste van negen kinderen. Het gezin was chassidisch joods.
Nadat hij op de basisschool kennis maakte met tekenen kreeg hij vanaf 1906 schilderlessen van de lokale kunstenaar Yehuda Pen. Zijn moeder stimuleerde zijn kunstzinnige ambities.en vertrok naar Sint-Petersburg om daar te studeren aan de kunstacademie onder leiding van Nikolai Roerich.
Van 1908 tot 1910 studeert hij onder leiding van Léon Bakst aan de Zvantsevas kunstacademie. Bakst stond toen aan het begin van een geweldige carrière als decorontwerper.
Dit was een moeilijke periode voor Chagall. Joodse burgers konden alleen in St. Petersburg . Toch bleef hij in St. Petersburg tot 1910, al bezocht hij Vitebsk met grote regelmaat. Daar ontmoette hij in 1909 zijn toekomstige vrouw Bella Rosenfeld.
In 1922 verlieten Chagall en zijn familie Rusland voorgoed. Eerst gingen ze naar Berlijn maar reisden spoedig door naar Parijs, waar hij zich in 1923 weer - dit keer met zijn familie - vestigde.
In 1927 illustreerde hij de fabelbundel van Jean de la Fontaine, waarvan in 2003 een heruitgave in boekvorm is verschenen. Hij maakte reizen naar Israël (1931) en Polen (1935) en werkte tot de Tweede Wereldoorlog aan zijn bijbelillustraties.
In 1937 verwierf Chagall het Franse staatsburgerschap. Vanwege de Duitse bezetting van Frankrijk tijdens de Tweede Wereldoorlog en de vervolging van Joden, vluchtte Chagall.
De Amerikaanse journalist Varian Fry hielp hem ontsnappen uit Frankrijk. Via Spanje en Portugal kwam Chagall met zijn familie in 1941 aan in de Verenigde Staten van Amerika waar hij zich vestigde in New York.
Charles Courtney Curran (Hartford, Kentucky, 13 februari 1861 - New York, 1942)
.....
Nénuphars
Curran was de zoon van een vertegenwoordiger en ging in 1879 naar de Cincinnati School of Design. Toen zijn familie een jaar later verhuisde naar Sandusky (Ohio) sloot hij zich bij hen aan en verliet de opleiding.
In 1882 ging hij naar New York en studeerde daar tot 1887 aan de National Academy of Design, waar hij al in 1883 exposeerde en meerdere prijzen won.
Aansluitend ging hij, op aansporing van zijn docenten, naar Parijs. Daar studeerde hij aan de Académie Julian, onder Benjamin Constant, Henri Lucien Doucet en Jules-Joseph Lefebvre. Hij exposeerde van 1889 tot 1891 met veel succes in de Parijse salon, alsook, met meerdere werken, op de Wereldtentoonstelling van 1889.......
.....
....
...
.....
Curran maakte vooral naam met impressionistische landschappen en estheticistische portretten, vaak van mooie vrouwen in mooie omgevingen. Herkenbaar is de invloed van James McNeill Whistler.
......
Rien Poortvliet
Marinus Harm (Rien) Poortvliet (Schiedam, 7 augustus 1932 Soest, 15 september 1995) was een Nederlands illustrator, tekenaar en kunstschilder. Het tekentalent van Poortvliet manifesteerde zich al vroeg.
Na de mulo ging de jonge Rien werken bij een reclamebureau en daar kon hij al enigszins zijn talent kwijt. Hij had onmiskenbaar ook talent voor het reclamevak, want nadat hij de dienstplicht bij de marine had vervuld klom hij op tot senior-manager op het reclamebureau van Unilever.
Toch had Poortvliet meer plezier in zijn nevenactiviteiten voor diverse uitgeverijen.
Hij illustreerde allerlei boeken van o.a. Jaap ter Haar, Leonard Roggeveen en Godfried Bomans.
Hij was hartstochtelijk jager en begon zo ook allerlei natuuronderwerpen te tekenen.
Eind jaren zestig was Poortvliet zo ver dat hij zijn baan meende te kunnen opzeggen om zich als zelfstandig illustrator te vestigen.
Hij had echter niet genoeg werk en om toch brood op de plank te krijgen, stelde hij een boek samen met zelfgemaakte tekeningen en aquarellen aan de hand van zijn jachtervaringen. Later maakte hij ook een dergelijk werk over het leven van Jezus Christus.
Poortvliet zag zichzelf als tekenend verteller. Zijn tekeningen deden het verhaal, hooguit maakte hij ter uitleg een kort bijschrift
...
-----Alessandro Filipepi, beter bekend als Sandro Botticelli (Florence, rond 1445 - aldaar, 17 mei 1510) was een Italiaans kunstschilder uit de Italiaanse Renaissance.
Zoals met vele Italiaanse kunstenaars uit zijn tijd het geval is, wordt zijn leven beschreven in het beroemde boek Le Vite van de 16e eeuwse Giorgio Vasari. Zijn bijnaam kreeg hij vanwege zijn broer, die zo dik was dat hij Botticelli oftewel "het tonnetje" werd genoemd.
Botticelli werd geboren in de rione genaamd Ognissanti in Florence.
Hij zou kort in de leer geweest zijn bij "het vaatje", een goudsmid. Bij wie hij daarna in de leer ging is onduidelijk; het vermoeden bestaat dat dit bij Fra Filippo Lippi was, maar ook Andrea del Verrocchio wordt wel genoemd in dit verband.
In het laatste geval zou Botticelli Leonardo da Vinci als medeleerling hebben gehad.
In 1470 opende hij zijn eigen studio.
In 1481 en 1482 verbleef hij in Rome, waar hij fresco's schilderde in de Sixtijnse Kapel, net als toen onder meer Cosimo Rosselli en Perugino deden. (Michelangelo werkte er pas jaren later.)
Omdat er daar maar drie fresco's van zijn hand zijn wordt vermoed dat de opdrachtgevers ze niet waardeerden.
Sandro Botticelli is niet eenvoudig in een categorie onder te brengen - deels kan hij gerekend worden tot de late Middeleeuwen en deels tot de vroege renaissance
Het doek '1949-A-No. 1' van de Amerikaanse abstract-expressionistische schilder Clyfford Still heeft in New York bijna 62 miljoen dollar opgebracht, omgerekend ruim 45 miljoen euro.
Dat is een recordbedrag voor een werk van de in 1980 overleden Still.
Clyfford Still (Grandin, North Dakota, 30 november 1904 - Baltimore, Maryland, 23 juni 1980) was een Amerikaans kunstschilder en een van de voormannen van het abstract expressionisme.
Still stond bekend als een moeilijke, compromisloze persoonlijkheid, en hij leefde op gespannen voet met de kunstwereld van New York, die hij regelmatig beschuldigde van machtspolitiek en machtsmisbruik. Voor Still gold zijn autonomie als kunstenaar en mens en zijn geestelijke vrijheid als hoogste goed.
Stijl
Still zei alleen zichzelf te schilderen: naakt, strijdbaar, trots.[1] Het werk uit '37 tot '63 waar hij bekend om is geworden, is groot en abstract. Het formaat wordt extra benadrukt doordat er op het doek kleine velden van kleur naast meterslange stukken zijn aangebracht. Verticale 'vlammen' die naar boven reiken lijken zich buiten het doek voort te zetten. In tegenstelling tot schilderijen van andere kunstenaars die op groot formaat werkten.
Iemand vroeg me "kan je hier iets mee beginnen?" ze had een geweldige doos met materiaal voor olieverf vast.
Ik dacht wie weet, ik schilderde al jaren aquarellen
en die doos is enkele maanden blijven staan door een operatie aan mijn rechterhand. Ik liep steeds met het gedacht rond, ik moet daar wat mee doen .
Dus ben ik enkele weken geleden naar een cursus voor olieverf schilderen gestapt
, het ligt me wel, je kan verbeteringen aanbrengen wat niet kan bij aquarellen.
Ik ga hier zeker de wereld niet mee veroveren maar het werkt voor mij ontspannend voor geest en lichaam.
John Constable (East Bergholt, 11 juni 1776 Londen-Hampstead, 31 maart 1837) was een Engels landschapschilder en aquarellist van het romantisch realisme. Hij werd geboren in East Bergholt in het graafschap Suffolk. Het gebied rond Dedham Vale, langs de Stour in Suffolk staat bekend als 'Constable Country'. Flatford Mill, het onderwerp van een van zijn beroemdste schilderijen, The Haywain, was eigendom van zijn vader, een brouwer in goeden doen. Een ander bekend werk is Hampstead Heath.
Constable trouwde, na langdurige afwijzing door haar vader omdat hij niet goed genoeg was, met Maria Bicknell. Zij kreeg zeven kinderen, waarna zij overleed aan tuberculose.
Constable was vooral geïnteresseerd in lichteffecten en wolkenluchten. Ook schilderde hij enkele prachtige kustgezichten. Zijn gedegen voorbereidende studies vormen een mooi onderdeel van zijn werk.
Een deel van de aan hem toegeschreven werken wordt tegenwoordig geacht door zijn zoons te zijn gemaakt.
Belangrijke collecties van Constables werk bevinden zich in de National Gallery, de Tate Gallery en het Victoria and Albert Museum in Londen.
Jean-Baptiste Simeon Chardin (2 november 1699 - 6 december 1779) was een Frans kunstschilder vooral bekend door zijn genrestukken.
Chardin stond er om bekend veel in opdracht te werken voor rijke kunstliefhebbers. Zijn werken waren bij deze lieden populair vanwege hun charme. Na de weelderigheid van de Rococo in Frankrijk stak er een andere stroom kunstenaars de kop op. Daarvan was Chardin er een. Hij richtte zich vooral op de middenklasse bij het kiezen van zijn onderwerpen. Het leven van de doorsnee man en vrouw in zijn tijd. Zijn charmante genrestukken hadden een subtiele compositie. Door kunstcriticus Denis Diderot werd hij erg gewaardeerd om zijn realistisch naturalistische uitvoering. Om een vast inkomen te krijgen hield Chardin zich ook veelvuldig bezig met het maken van prenten voor de markt.
Een van zijn bekendere werken is Gebed voor de maaltijd dat door hem in 1740 werd geschilderd en tegenwoordig te zien is in het Louvre in Parijs. Hij wordt vaker vergeleken met Johannes Vermeer om de manier waarop ze beide op een poëtische manier een huiselijke voorstelling kunnen neerzetten zonder opvallende effecten of illusies toe te passen.
BAROK en ROCOCO Kunstenaars uit de 17e eeuw wilden meer gevoel en emotie in hun werk brengen. Er komt beweging en onrust in hun werk en de ordening wordt asymmetrisch.
De katholieke kerk kreeg de reformatie en de beeldenstorm over zich heen. Na het midden van de 16e eeuw begint geleidelijk de bloei weer. In de 17e en 18e eeuw laten kerk en vorsten hun absolute macht gelden. Zij geven de belangrijkste opdrachten. Door pracht en praal willen ze indruk maken. Barok is plechtig en triomfantelijk. Het woord barok is afkomstig van het Portugese woord barocco wat onregelmatig gevormde parel betekent.
In de 18e eeuw wordt alles nog meer overdreven. Interieur van paleizen van het Franse hof, buitenkant en binnenkant van gebouwen en kerken zien er feestelijk uit.
Kenmerken
* barok straalt steeds beweeglijkheid, pracht, praal en triomfalisme uit,
* kerken moeten hemelse heerlijkheid uitstralen,
* kostbare materialen, marmer en bladgoud,
* plattegrond van kerk is ovaal en rechte lijn wordt zoveel mogelijk vermeden,
* vormen zelden symmetrisch,
* er is veel licht en donker werking,
* sterke kleurcontrasten,
* bij rococo de zelfde vormen maar speelser en grilliger,
* barok is verspreid over geheel Europa
* in rococo zelfde vormen als in barok alleen nog fijner en grilliger.
Ongelijkheid als een rotswand, Fr. rocaille, zorgt voor de naam van de nieuwe stijl, Rococo, voor de kunst in de 18e eeuw.
Italië.
