Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Clementine
Beeld/dichters/kunstschilders
06-09-2010
Piet Bekaert (Vichte, 8 mei 1939 - Deurle, 7 juli 2000)
-
Garden Terrace
by Piet Bekaert
< Piet Bekaert (°Vichte 1939 - Gent 2000)
is een buitenbeen in de Latemse kunstwereld. Hij studeerde aan het Hoger Instituut voor Beeldende Kunsten Sint-Lucas te Gent, waar hij de richting binnenhuisarchitectuur koos.
Hij vervolmaakte zich aan de Académie Julian te Parijs en het Pratt Institute te New York. Hij verbleef enkele jaren in New York waar hij voor een befaamd architectenbureau werkte. In 1973 richtte hij zijn eigen ontwerpbureau en meubelzaak op aan de Visserij 107 te Gent.
Piet Bekaert is naast kunstschilder een begaafde dichter-auteur en fotokunstenaar.
In 1969 publiceerde hij de in New York geschreven roman Amaryllis en in 1971 verschijnt een fotoboek over zijn constructivistisch oeuvre. Later, in 1975, verschijnen in de Yang-reeks zijn 100 gedichten onder de titel Gotisch Blauw. In 1982 en 1989 publiceert uitgeverij Lannoo een monografie over zijn geschilderd oeuvre. In 1986 komt het onvolprezen fotoboek Tuinen in Vlaanderen uit en twee jaar later Tuinen in België. In 1991 was er een subtiele nieuwe dichtbundel Een Kathedraal als Troostprijs
René François Ghislain Magritte (Lessen, 21 november 1898 Schaarbeek, 15 augustus 1967) was een Belgisch surrealistische kunstschilder en een van de bekendste Belgische schilders in het algemeen.
Zijn werk is een continue zoektocht naar de werkelijkheid, naar de betekenis van objecten en concepten. Niet het plastische maar de ideeën en concepten overheersen. Het oeuvre van Magritte is veelzijdig. Naast schilderijen, tekeningen, gouaches en collages, produceerde hij ook zoals hoger vermeld heel wat affiches. Hij begaf zich ook aan de kortfilm en de fotografie.
In de tentoonstelling worden ook kortfilms getoond die Magritte sedert 1956 maakte met Georgette en zijn vrienden.
Sommige van zijn schilderijen worden als accessoires gebruikt in de films.
In zijn schilderijen (en ook in de films) is er een vervreemding van de realiteit. Het menselijk gelaat wordt niet herkenbaar getoond.
Vaak staan de figuren (ook zo bijv. in een groepsfoto van zijn vrienden) met de rug naar de toeschouwer (resp. camera).
In een werk zoals De Verloofden van 1928 zijn de aangezichten van de geliefden overdekt met een doek.
Franz ridder von Stuck, geboren als Franz Stuck, (Tettenweis (Neder-Beieren), 23 februari 1863 - München, 30 augustus 1928) was een Duitse symbolistische schilder en beeldhouwer. Hij was getrouwd met Mary Lindpainter, een zangeres.
Sezession
In 1882 richtte hij samen met Wilhelm Trübner de Münchener Sezession, deel uitmakende van de Jugendstil, op, wat in de daaropvolgende jaren internationale navolging zou ondervinden.
Debuut
Franz Stuck debuteerde in 1889 met zijn enorme aartsengel, de 'paradijswachter' genaamd. Hij won er een gouden medaille mee en een prijs van 60.000 Duitse mark, destijds een enorm bedrag. Daarna won hij nog vele kunstprijzen en vierde hoogtijdagen.
Professor aan de Academie
Al jong, in 1895, werd Stuck professor aan de Academie voor Beeldende Kunst in München en gaf hij les aan onder andere Wassily Kandinsky en Paul Klee. Otto Mueller, die later deel uitmaakte van Die Brücke, wees Stuck als ongetalenteerd af.
Symbolisme
Gestimuleerd door Arnold Böcklin maakte Stuck het liefst onwerkelijke fabelachtige voorstellingen en allegorische en symbolistische schilderijen als Die Sünde (1893) (Wallraf-Richartz-Museum) en Der Krieg (1894).
Hij beeldde fatale vrouwen af die mannen zagen als wezens die verleid moesten worden en daarna verzwolgen. Hij bewonderde vrouwen en vermoedelijk vreesde hij ze ook.
Op een gezamenlijke tentoonstelling van de fauvisten in 1905 baarde zijn werk Nu, dit fauve uit 1898 groot opzien
Albert Marquet (1875-1947)
Port du Havre
Albert Marquet (Bordeaux, 27 maart 1875 Parijs, 14 juni 1947) was een Frans schilder, medeoprichter en belangrijk vertegenwoordiger van het fauvisme.
Hij studeerde in Parijs met onder andere Henri Matisse, en werkte in het atelier van Moreau. Henri Evenepoel bracht hem in contact met de werken van Claude Monet, Paul Cézanne, Vincent Van Gogh, Georges Seurat en anderen. Hij liet zich meeslepen door de kleurexperimenten van de fauvisten. Zijn stijl zou nog vóór de eeuwwisseling definifief worden.
Op een gezamenlijke tentoonstelling van de fauvisten in 1905 baarde zijn werk Nu, dit fauve uit 1898 groot opzien. Zoals in de werken van de andere Fauves, domineert hierin de toepassing van de pure, niet meer illusionistisch werkende kleur.
Later wendde Marquet zich evenwel af van de felle kleuren van de fauvisten.
Vanaf 1906 worden zijn kleuren steeds genuanceerder. Zijn meest geliefde onderwerpen zijn landschappen en stadsgezichten, vooral van havensteden. Kenmerkend voor zijn schilderijen zijn de sterk verschuivend werkende compositie die is opgebouwd uit heldere kleurvlakken. Niettemin verstond de schilder de kunst zijn landschappen in een stemmige sfeer te hullen. De mooiste voorbeelden hiervan zijn de Parijse winterzichten.
Verder leverde hij ook voortreffelijk werk af als aquarellist.
Albert Marquet (1875-1947) : « Quai des Grands Augustins sous la neige »
Huile sur toile signé en bas à droite. Dim. 65 x 81 cm.
