Garnaalvissers te paard ! ... indrukwekkend schouwspel ... ! 
 
 

Een uniek en indrukwekkend vertoon, van visser en paard één in volkomen harmonie, in de schuimende baren en onder het spel van de wolken. Duizenden keren werden en worden ze vereeuwigd door fotografen, kunstschilders, beeldhouwers.
De vissers te paard zijn werkelijk wereldberoemd. 

 

Steeds opnieuw brengen ze een indrukwekkend schouwspel van een vrij eigenaardige visserijmethode die vroeger over heel de Vlaamse kust beoefend werd, maar die tot op vandaag enkel in Oostduinkerke standhield. Het bonkige boerenpaard trekt aan lange koorden een net door het strandwater. Dat net schuurt over het zand. De garnalen springen op en belanden in het net.



Garnaalvissen te paard gebeurt altijd met laagwater: anderhalf uur vòòr het precieze tijdstip van laag tij, en anderhalf uur erna. Er wordt in totaal dus telkens zo’n drie uur gevist. Eén trek, zoals men dat zegt, duurt ongeveer een half uur. De garnaalvisser komt dus vijf à zes keer uit het water om het net te ledigen en de vangst over te gieten in een rieten mand of “ben”. Ondertussen wordt het paard wat rust gegund.

 

Na het vissen stappen ruiter en paard weer naar huis, waar de garnalen onmiddellijk gewassen en gekookt worden. Elke garnaalvisser heeft wel zijn eigen geheimpjes om de lekkerste garnaal op te dienen. Nog dezelfde dag blinken ze “levende vers” in de handpalmen van vele fijnproevers!

 

De beste periode om het garnaalvissen te paard te beoefenen is het voorjaar en het najaar: vanaf eind april tot eind juni enerzijds, en anderzijds de maanden september en oktober. Dan is de temperatuur van het strandwater op zijn best en voelen de garnalen zich in hun sas. Met wat geluk wacht de garnaalvissers in die maanden een rijke vangst.

 

Oostduinkerke telt nog een zevental actieve garnaalvissers te paard. De gemeente koestert ze allen als kostbare parels. Jonge mannen die houden van de zee en van het paard zorgen voor de verderzetting van deze uitzonderlijke traditie. Geen wonder dat de paardenvissers, na een lange en rijkgevulde loopbaan, als ereburgers van de gemeente beschouwd worden…

 

Veel liefs ... knipoogje ... Miryam

02-05-2008 om 23:23 geschreven door belinda

02-05-2008 om 21:18 geschreven door Jackie

02-05-2008 om 19:23 geschreven door johan1944

Traditie mooi om eens te zien...ben wel al in de zee geweest te paard in Marokko..maar dat moet iets héél speciaal zijn, zou dat graag eens doen.
 Veel liefs en knuffs Vivi.

02-05-2008 om 13:16 geschreven door Vivi.

Dag Lieve miryam, het zijn beelden die ik nog van mijn jeugd herinner, toen ik met mijn broers en ouders een dagje aan zee doorbrachten, de tijd dat we nog zelf eten en drank meebrachten. Lekker hoor een sandwich met hesp of kaas bestrooid met zand. Dacht dat de traditie al een tijdje verdwenen was, duidelijk nog niet, kan dat alleen maar toejuichen.
Nog een prettige dag verder miryam, knuffels en xxxx P.B.



Was gisteren een bloempje vergeten denk ik, maakt deze het goed?

02-05-2008 om 07:49 geschreven door peeters robert

02-05-2008 om 06:40 geschreven door Jeske