In verband met een recent dispuut over plagiaat graag wat volgt : het staat u vrij teksten van mij over te nemen of niet. Bij overname lijkt een bronvermelding mij op zijn minst gepast maar doe je het niet ik zal je niet vervolgen ( tenzij men de teksten commerciëel zou uitgeven) . Laat jouw eigen geweten scheidsrechter zijn, dat volstaat voor mij ruimschoots. De foto's hier zijn meestal van het internet gehaald via Google-afbeeldingen en soms bewerkt door mijzelf. In het vervolg zal ik trouwens ook hiervoor een bronvermelding inlassen.
Baron Ernst

Archief per maand

	01-2011
	12-2010
	11-2010
	10-2010
	09-2010
	08-2010
	06-2010
	05-2010
	04-2010
	03-2010
	02-2010
	01-2010
	12-2009
	10-2009
	09-2009
	08-2009
	07-2009
	06-2009
	05-2009
	04-2009
	03-2009
	02-2009
	01-2009
	12-2008
	11-2008
	10-2008
	09-2008
	08-2008
	07-2008
	06-2008
	05-2008
	04-2008
	03-2008
	02-2008
	01-2008
	12-2007
	11-2007
	10-2007
	09-2007
	08-2007
	07-2007
	02-2007
	01-2007
	10-2006
	09-2006
	08-2006
	07-2006
	06-2006
	05-2006

G	Glorious
H	Hilarious
O	Oddish
S	Strange
T	Tempting
W	Weird
R	Realistic
I	Inspirational
T	Talented
E	Explosive
R	Relaxed

M	Magical
I	Irresistible
L	Loud
O	Overwhelming

Hoe het werkt om van je naam een acroniem te maken.? Kijk bij Bojako !

Zoeken in blog

Inhoud blog

E-mail mij

Druk oponderstaande knop om mij te e-mailen.

Een interessant adres?

Hier staat wat
En nog wat

Het bruidsboeket dat het beter wist

klikgevoelige poëzie (het blog van Baron Ernst)
door Ronald Milo >

28-09-2008

Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

Regen !

late ochtend

' t is heerlijk ' s morgens pas ontwaakt
nog even zich te draaien
de geur van koffie
vers gemaakt
komt uit de keuken
waaien
op de trap
hoor ik haar stap
en veins te slapen
ze weet het wel
maar speelt het spel
vlijt zich zacht naast me
fluistert-schat haast je
maar niet
het regent buiten-
zacht zoen ik haar
inderdaad
' t is waar
de regen
tikt tegen
de ruiten

Muziek: L'Orage -Johann Friedrich F.Burgmüller 1806-1874
Piano: Neleke

28-09-2008 om 01:15 geschreven door Ernst-Georg

» Reageer (6)

23-09-2008

Een steen van eikenhout

ik heb geleerd steen te worden

onbeweeglijk

heldere geuren van het avondbos
in mijn poriën knopend
krans na krans

aan de gretige wortels van de oereik
geef ik steun

sap geurend naar jonge nestvogels
stroomt langs mijn gladde huid
die zich ondoordringbaar sluit

voor die grote druppels
moedig hout

voor de waterloze schors
die mij onvermoeibaar
tracht
te vermurwen
met dit inbijtend vocht

maar ik heb geleerd steen te zijn
bikkelhard
het hakhout
af te wijzen

maar nu
in het uur dat eiken niet meer denken
en jouw tranen
over mijn wangen rollen
heb ik geleerd eik te worden

te groeien

en toch steen te blijven

Muziek: Glissando's uit Automne van Macel Grandjany, Kathleen de Vijlder Harp

23-09-2008 om 22:40 geschreven door Ernst-Georg

» Reageer (5)

21-09-2008

In de naam van ...

Gebed tot de hemelse taxidermist

Jij die de dood niet kent
zelfs nooit lieflijk slaapt
niet eens ooit gaapt
Jij die jouw energieke engelen zendt
Om de waarheid te verkondigen
Aan wriemelende profeten
Jij die jouw energieke engelen zendt
om kinderen te doden
met clusterbommen
en spartelende spirocheten
Jij o hemelse vader
die eeuwig de weg der deugd bewandelt
die zijn kinderen en hun moeders
met bloedarmoede en incest
mishandelt
Jij bent één grote leugen
Amen

21-09-2008 om 22:56 geschreven door Ernst-Georg

» Reageer (14)

19-09-2008

Stop met typen start met praten

Spraakgebrekkig geschreven

Als vermist onder een deken van bemoste klanken
Bemest door de tonen van een waterspreeuw en een leeuwerik
Word ik geboren
Met een lijdzame tepel links in de gelukzalige mond
Een vrijpostige mond
maar met een spraakgebrek
als een speer in de lenden
De poortwachter van de taal
staat met leren schort achter de toog
vergezeld van een tagrijn
die sissende medeklinkers uit mijn gehemelte vangt
en ze doorverkoopt aan de slangen
die in de schort verdwijnen
met de verhitte dukaten
en de pointe van het verhaal

te laat of te vroeg

De spetterende rust van het ideale verhaal
Sterft een massale dood
En wordt ten grave gedragen in de kloostertuin
een driesterrenrestaurant van helende tuinkruiden.
De gevangenis van de logopedie
is nog niet hotelwaardig dus worden er
brandnetels en mosterd
op de tong gestreken
Zij laten de schreeuw exploderen
als een supernova maar diafaan en één octaaf

te laag of te hoog

Niets helpt
Geen carillon, geen oleanders
De deur blijft klappen in de hengels
En scheurt het voorhang van de tempel
waar dictie aanbeden wordt en toneel gespeeld
om te overleven

te veel of te weinig

Ik wil nogmaals en dan weer
en nog een volgende maal
een groeizame dood sterven
Telkens herboren worden
als een zwijgzame monnik in Tibet
met een lijdzame speen links in de vrijpostige mond
als een kei om te kauwen

In de herhaling vindt men zijn meester
en de taal van gedragen poëzie

Muziek: Je vais me recroqueviller sans toi e. a. - Alain Barrière

19-09-2008 om 01:25 geschreven door Ernst-Georg

» Reageer (7)

16-09-2008

Dood

Krachtig bij mekaar gehouden door het afscheid

En als ik dood zal zijn
zal ik dan niet meer weten
dat de vruchten van je glimlach
heviger bloeien dan het langharige gras ?

En als ik dood zal zijn
zal ik dan niet meer weten
dat het kleurenbestand van jouw warme woorden
het pigment verbrandt van mijn inhalig zicht ?

En als ik dood zal zijn
zal ik dan niet meer weten
dat de schaduw die je zo bevallig draagt
lichter op de aarde valt dan licht

En als ik dood zal zijn
zal ik dan niet meer weten
dat de liefde gek maakt als een dronken vogel
dat jij de polsslag van mijn leven bent ?

Als ik dood zal zijn
zou ik dat dan kunnen
vergeten ?

Zal ik nog kunnen vergeten ?
als ik dood zal zijn

Muziek: Casta Diva (uit Norma van Bellini) door Reanat Scotta

16-09-2008 om 23:37 geschreven door Ernst-Georg

» Reageer (8)

13-09-2008

Riante ambiance van een modern interieur

Aan de neus hevig transpireren
Maar ritmisch inspirerend
werken aan een bureel
in vleeskleurige perelaar

Totaal verstelbaar doch
geraffineerd koken met rietsuiker
en zichzelf stijlvol opbergen
in een voldragen steengrijze keuken

In een rationeel geplande badkamer
Van streng ivoor de rouwnagels
van de plattelandsbewoner in jou
uit het optisch accent van je " cognition "onderuithalen

Zich uitgekiend inpamperen
In de warme en trendy frontkleur
van een pyjama met het ruimteaanbod
van een behaaglijk slobberende winterslaap

Ultieme fietstochten in Mekongdelta organiseren
Waarbij de ellende zich weerspiegelt
in de hoogglans van mariengrijs gefumeerde glazen
maar niet doordringt tot het nadeloos gelakt geweten

kortom een inschikkelijk interieur

Muziek: Galloping Comedians van Kabalersky /Murad door Jerry Murads' Harmonicats

13-09-2008 om 02:12 geschreven door Ernst-Georg

» Reageer (5)

11-09-2008

Opstanding

het groot wit scherm van de dood
toont achter glas diafane velden
en schuin geworpen in één schoot
ons uit droomlicht samengestelden

geheel bevrijd van die onmacht binnen
met een mond die niet meer spreekt
schrijf ik de laatste woorden op het linnen
voor het gelaten oog geruisloos breekt

in duisternis die minder stoort
omdat het licht niet hoeft te breken
hoort men geen kloppend hart of woord

geeft leven spoor noch teken
maar plant zich geduldig voort
in 't gonzend bloed teruggeweken

Muziek: Dans van de Uren (La Gioconda van Poncelli) door Mantovani

11-09-2008 om 09:52 geschreven door Ernst-Georg

» Reageer (14)

09-09-2008

Opstanding

Gebed tot Reyntje-Onreintje

Onze vos, die op het SN zijt
gekend zijn mijn naam & professie
mijn boekske doe je open
uw wil geschiedde
op het SN en omstreken
geef u heden het verstand
om humor en poëzie te appreciëren
en vergeef ons onze vrijpostigheid
Gelijk ook wij u vergeven
en leid ons niet in bekoring
om u te verlossen uit uw lijden
maar verlos ons van uwe aanwezigheid
tot in der eeuwigheid amen

09-09-2008 om 00:00 geschreven door Ernst-Georg

» Reageer (4)

07-09-2008

Convulsies

je woelt en weent
verzinkte tranen
zoekt
in de holte van dit bed
de liefde
of haar silhouet.
je verblindt
met je omwenteling mijn tastorganen
zoekt
de verbogen kern
van een heet kompas
in het pulp van mijn orgasme
je huilt
alsof je bezeten was
door het kadastreren
van mijn spasme
je patineert
de klachten op mijn lippen
met de vastgeroeste nagels
van je hoekig lijf
beheert
mijn zilte frescos als xantippe
tot ik als smeulend blad
in uw blakend bekken achter-
blijf

Muziek:Menuet van Bocherini(Kamerorkest Praag)

07-09-2008 om 23:46 geschreven door Ernst-Georg

» Reageer (11)

04-09-2008

Voor Danielle

Gedicht gegraveerd door de auteur op zuil in "petit granit " van Soignies van beeldhouwer Emiel De Block

Muziek:The power of Love , Celine Dion

04-09-2008 om 13:51 geschreven door Ernst-Georg

» Reageer (8)

01-09-2008

Cultuurbarbarisme

De Haram Boeddha' s van Bamyan

.	Het gesmolten azuur van de lucht schrijft een kortverhaal in de enige wolk die als reactie in een bliksemschicht patroon uitrafelt als een langdradige hangbrug over het ravijn van een droom waarbij de draad van het verhaal volledig in de stilte verloren gaat Die oorverdovende stilte werpt een steelse blik op de gesteven modderkorsten van de wadi en besluit na enig overleg met de hobbelige, rode straatstenen en de gracieus wervelende kalachnikovs zichzelf nog even stil in stand te houden Het gebarsten smeedijzer van de oprijlaan druppelt zijn weggesleten schaduw op een verstaald bedaard ijskoud bebaard gelaat in de laadbak van een rode truck De gestolde halal grijnslach van een al te onzekere zekerheid dunnetjes in de achterzak geplooid naast de maagzweer van zijn geweten De boeddha, vastgespijkerd aan de sponningen van zijn nis onverschillig voor de gaten en kraters in zijn borst neuriet in afwachting zacht mee met de benevelde stijgwind om zijn geschonden hoofd Iets over een geur van mest en zweet Dan schieten drie broodmagere jonge talibs twee stofwolken van een zonlichtreflecterende materie in zijn richting Toen ik heel klein was at ik eens te veel zure pruimen en mijn darmen zwolgen en kreunden toen maar minder erg dan nu
Muziek: On a Persian Market; van Ketelby door J.Last

01-09-2008 om 00:00 geschreven door Ernst-Georg

» Reageer (2)

31-08-2008

Pajottenland in BHV

L ' accord du participe passé¹
(of een troebel gesprek aan de kassa van de Aldi
in Affligem (BHV- Vlaams Brabant)

.	Ze was de trotse bezitster van een flashy kapsel, dito BMW en het onstoffelijke vooroordeel dat zo boosaardig onverstaanbaar is dat het verplicht in één trek dient uitgesproken Zij deed alsof ze geen Vlaams verstond ! De hordeur van de persoonlijke materie door de kassierster met een vriendelijk goedenmorgen mevrouw 　 (neen geen goedendag of andere verwijzing naar 1302) reeds half op een kier gezet werd meedogenloos gesloten Je ne comprends pas le Flamand ² En in mijn subjectiefste subjonctif heb ik haar persoonlijk vriendelijk maar onweerstaanbaar boosaardig uitgelegd dat haar onwillige houding mij niet alleen weinig participerend maar wel helemaal passé³ très passé⁴om niet te zeggen trépassé⁵ leek Mais je crois qu ' elle ne comprennait pas non plus le français ⁶ 1.de overeenkomst (in geslacht en getal) van het voltooid deelwoord 2. Ik versta geen Vlaams 3.voorbijgestreefd, verouderd. 4. erg voorbijgestreefd, verouderd 5.overleden 6.Maar ik geloof dat ze ook geen Frans verstond
Muziek:Chi Mai ,The professional: Ennio Morricone

31-08-2008 om 23:53 geschreven door Ernst-Georg

» Reageer (9)

27-08-2008

De denkende ( maar niet te veel) mens

Homo sapiens ( ma non troppo)

.	Dan komt de drift weer boven als een mol ' s nachts en ongezien of als een slang in kringen die de dood omhelzen Dan komt die drift weer en ze niet bedwingen niet in je slaap niet in je wereldreizen maar ze laten zingen als een klok met een dichtgeknepen vuist vol angst voor de gevolgen als een duif die droomt van grotere beesten het verhoogt de marktwaarde van een nieuw verlangen en verbergt de ondergang die flaneert langs vergeten en verlaten zijn langs de kaaien van een al te zeer verborgen en verbogen gedacht : Ik alleen ben ik. Ik Alleenzaam
Muziek: Concierto para Obo: Luis Cobos

27-08-2008 om 00:00 geschreven door Ernst-Georg

» Reageer (6)

24-08-2008

Nare boswandeling van een nachtuil

Ik houd op dit vroege uur
niet zo van natuur
Links de lage zon
uitgerafeld over de velden
Rechts het vage bos
met hoog bebladerde kopspelden
als galgen van onterecht
terecht gestelden

Mijn gedachten die nog kleven
als pieren aaneengeklit in het gras
aangedreven
door een dol gedraaide wind
door wat ooit een konijnenpijp was
Altijd, ook al als kind
heb ik
een ochtend-boswandeling
een gruwel gevonden

Vroeg opstaan
en absoluut onopgewonden
die vreemde omgeving
loom verkennen
bomen aan de vorm
van hun nog vochtig blad herkennen

Later een opstel erover schrijven
Romantiek
Over waaiende bomen
Over wortels in aanslag
Over dun door gebladerte geschilderd
zonlicht neergestreken op
een schilderachtig rottend blad

Om niet na te moeten blijven
Gauw nog enkele bloemen plukken
Om gedroogd en opgedeeld
in correct benoemde stukken
In het dunne schriftje te plakken
Vervolgens snel, heel snel
via het riet langs de vijverkant
de biezen pakken

muziek:Chaplin Main Theme/Smile uit de film "Chaplin"

24-08-2008 om 22:03 geschreven door Ernst-Georg

» Reageer (17)

21-08-2008

21-08-2008 om 19:05 geschreven door Ernst-Georg

» Reageer (18)

18-08-2008

als de bliksem .....

Lijf, geest en een wonderlijke bliksem

De nacht verschuilt zich in het licht
wanneer zij als een dunbesnaarde harp
haar vochtige en nog warme noten voor mijn
bedauwde voeten veegt
met de ontslagbrief van mijn jeugd
opnieuw in haar linkerhand

De zuiderstormen reeds jaren zorgvuldig
op zolder opgeborgen
hullen zich in de ochtend
en gloren met hun handschrift van smaragd
over haar boezem

Het gordijn sluimert heel even
geheel geheven
in een delicaat raamakkoord

De gordel strategisch licht
schuingezakt
lijkt zij een wolk ontvlamd in satijn
en ik buk mij
bekwaam in prikkelen en klappen
van de zweep
verzwijg ik nu de ware reden niet
en verzeng de lavendel
van haar navel
in het zonlicht van deze nieuwe nacht
zo slapeloos doorgebracht

18-08-2008 om 22:06 geschreven door Ernst-Georg

» Reageer (8)

16-08-2008

De rekening a.u.b.

Men telt de eenzaamheid als uren in een dag
Men tilt zichzelf op de schouders
Koraaltanden bijten in het hart
en iedere kleur zelfs het onwillig wit
wordt zwart

Men telt de sterren aan het tuig van elk firmament
Men tilt zichzelf met verbrijzelde vingers
uit het bad van onoverwinnelijk wachten
Gedichten worden slangentanden
gifspuitend in hongerig bloed

De liefde begraaft zich
als een mijnschacht in de nacht
De piano is uitgepraat
Mijn mensenhuid drenkt zich in wijn
omdat de lentekleuren van je ogen
voorgoed uit mijn leven
verdwenen zijn

16-08-2008 om 13:05 geschreven door Ernst-Georg

» Reageer (5)

14-08-2008

Escapisme

Weemoedigheid
die men met droefheid verwart
vervult het hart
licht en goedkoop
maar fanatiek
als een gevallen paard
dat niet meer overeind wil komen

Het is niet te stelpen
Maar het hoeft ook niet
Het valt mij licht
zo bedroefd te zijn
al word ik triest
omdat ik niet
nog bedroefder kan zijn

14-08-2008 om 00:00 geschreven door Ernst-Georg

» Reageer (3)

11-08-2008

Vermolmd binnenste naar buiten graag !

Voor mij liggen de scherven van het grote feest
Op iedere hoek van de tent de bodemloze eeuwigheid
Maar ik zoek niet verder. Het is genoeg geweest
Voetzolen knarsen in pijnlijke droogte van een eenzame eenzaamheid
Het vooruitzicht op de dood geeft onvoldoende steun aan dit voortbestaan
Ze ruist vermolmd in compost als gekwelde vogelzang
bedaard en ongevaarlijk, dwingend maar zonder aandrang
Achter mij liggen de scherven van het grote feest

Het regent

water dat nochtans wind en ontij moet ondergaan
Is eerlijker dan de herinnering aan deze pas ontloken traan
in één nacht uit mijn bloed zoals water uit sneeuw ontstaan

Ik sleep mijn kielzog voor de lendenen uit
Omklem verloren liefdes met een plagiaat van hartstocht
als een boei van vlees een statig maar geducht gedrocht
De grammofoon van het grenzeloos verdriet schreeuwt het luid
Het waren de verkeerde papavers die ik in de buik der aarde zocht
verontschuldig mij
mijn lied is uit

11-08-2008 om 09:55 geschreven door Ernst-Georg

» Reageer (4)

09-08-2008

Aan haar verslaafd

Het bezit van het afscheid
kan men mij niet ontzeggen
Al tracht de waarheid
mij haar wetten op te leggen
Het afscheid is gekomen
het zal ook weer gaan
Mij resten nog enkel dromen
en de morfine van het voortbestaan