Het komt er op neer dat we afbraken

Wat anderen voor ons hadden laten staan…

de bovengemiddeld begaafde sukkel

die ik ben

het bovenbemiddeld verslaafde genie

dat zij was

voor geen van beide

was er gerechtvaardigde hoop

op genezing

drie vrouwen vegeteerden vroeger in ons huis

de basis voor mijn later cultureel bewustzijn

gelegd in leisteen met de brisantbommen

uit boeken waar ik nog te jong voor was

mijn jeugd in lichterlaaie

op rupsbanden van lonely sex en lonely tunes

het gejank van de zware motor van zelfbevrediging

drie hypergetalenteerde mannen

in de keuken van dit eigenaardige gezin

zij werd met een geldkoffertje gedeponeerd bij

een onthaalmoeder die zelf nooit echt

 gelukkig was geweest

zij speelde nooit maar imiteerde

onze erfenis stond lijnrecht

op de eigen opvattingen

maar zij kwam mij over als prettig gezelschap

een duidelijk gezinsleven

kan ik me echter niet herinneren

wij waren meesters in moderne koeltechnieken

verder meldt de geschiedenis alleen

dat we gelukkig waren

ook toen er bommen op Hiroshima en Nagasaki werden gegooid.