CD&V-Kamerlid Eric Van Rompuy neemt op zijn blog opnieuw coalitiepartner N-VA onder vuur. De scherpe communicatie van die partij leidt volgens hem binnen de regering tot spanningen en wantrouwen. "In deze regering is het wantrouwen totaal", stelt de CD&V'er. "Niemand wil de val van de regering, maar kan deze slijtageslag nog twee jaar duren? ", vraagt hij zich af.
Populisten gaan ten onder aan hun eigen slogans eens ze die moeten waarmaken. Dat zal in Vlaanderen niet anders zijn
Dat Van Rompuy en de N-VA niet op één lijn zitten, is een open deur intrappen. Niet zelden is de kritiek van Van Rompuy aan het adres van coalitiepartner N-VA scherper dan die vanop de oppositiebanken. Dat is vandaag niet anders in zijn blogpost onder de titel "Not in my name".
Daarin hekelt Van Rompuy de communicatiestrategie van de N-VA. De recente mediaoptredens van onder meer Bart De Wever, Theo Francken, Zuhal Demir en Liesbeth Homans passeren de revue. De onderliggende boodschap in het stuk is duidelijk: de harde taal van de N-VA-kopstukken past in een electorale strategie en gelukkig maar zitten ook Open Vld en CD&V in de federale regering om te vermijden dat die harde lijn (bijvoorbeeld rond veiligheid, asiel en migratie) wordt doorgedrukt.
Van Rompuy neemt scherp afstand van de N-VA-koers. "Met die ideologie wil ik niets te maken hebben. NOT IN MY NAME. En toch zitten we hiermee in de regering? Het is een gevoel dat ik in die 34 jaar parlementslid nooit heb gehad."
Wantrouwen totaal
Door die houding van N-VA is er volgens Van Rompuy ook een groot wantrouwen binnen de regering. En dat wantrouwen weegt op de regering. "In deze regering is het wantrouwen totaal. Er is geen vertrouwensbasis meer om de sociaaleconomische hervormingen door te zetten. Het verklaart waarom er geen akkoord komt over de hervorming van de vennootschapsbelasting en de meerwaardetaks", aldus de CD&V'er.
Volgens Van Rompuy zal ook N-VA vroeg of laat de rekening gepresenteerd krijgen. "In Vlaanderen schijnt N-VA nog onaantastbaar maar ook hier zal de slijtageslag van hun onvervulde beloften beginnen te wegen. De BRA(cke)XIT was een eerste signaal. Wie voortdurend de anderen de les spelt, krijgt dit vroeg of laat als een boemerang in zijn gezicht. Uiteindelijk zal de bevolking oordelen op realisaties en niet op perceptie. Dat moet Trump nu ook ervaren. Populisten gaan ten onder aan hun eigen slogans eens ze die moeten waarmaken. Dat zal in Vlaanderen niet anders zijn."
