|
|
|
KVE 50+ VZW is een afdeling van KVE |
|
|
28-02-2012 |
28/02/2012 Tongeren & Sagalassos City of Dreams |
.
|
|
|
|
16-02-2012 |
16/02/2012 E.Van Mieghem Museum |
E.Van Mieghem Museum
Ondanks het
tamelijk vroege bezoekuur en de daarmee gepaard gaande perikelen van de
ochtendspits, waren alle deelnemers op tijd voor een bezoek aan dit prachtige gebouw
en museum.
Vanwege het grote
aantal werden we in 2 groepen opgedeeld, eentje mocht een filmpje over het intense
leven en werk van E. Van Mieghem bekijken, de anderen gingen een kijkje nemen
in het gerestaureerde gebouw.
Het Redershuis, waar
vroeger op de eerste verdieping het voor velen nog bekende restaurant La Rade
gelegen was, werd aangekocht en gerestaureerd door de Koninklijke Belgische Redersvereniging
(KBRV) om er haar huidige kantoren in onder te brengen.
De KBRV stelde het
gelijkvloers van het pand voor 20 jaar ter beschikking aan het Van Mieghem
museum.
Het pand, indertijd
getekend door architect Joseph Hertogs en gebouwd in opdracht van koopman
Gustave Albrecht, later schepen, heeft een schitterend interieur van de hand
van de Antwerpse decorateur Henri Verbuecken. De trapzaal met de beglaasde
binnengevel zijn in Art-Nouveau stijl. De privévertrekken zijn omgevormd tot
prachtige stijlkamers.
Ik zei: een kijkje
nemen, maar het was veel meer dan dat, we keken onze ogen uit op het prachtige
resultaat van deze restauratie. Een mooi stuk erfgoed. Het museum Eugeen Van
Mieghem, op het gelijkvloers, toont van hem ca 150 werken. Een terecht fiere
conservator overliep met ons het leven en het werk van de kunstenaar. Het oeuvre van Eugeen
Van Mieghem kent momenteel internationale belangstelling. Op tentoonstellingen
vind men zijn werk terug tussen grootmeesters als Picasso en Van Gogh. Zijn geliefde onderwerp,
de haven met zijn gewone mensen die er leven en werken, krijgt lang na zijn
dood, de verdiende waardering. Zijn werk over de emigranten van de Red Star
Line is onsterfelijk. Van Mieghem was bezield door
het dagdagelijkse leven van de eenvoudige mens temidden een donker tijdperk.
Het museum herbergt
tevens een schat aan brieven en boeken uit die tijd.
Wie meer wil weten
over deze kunstenaar, vind veel informatie in de boeken geschreven door
conservator Erwin Joos.
Eigenlijk is dit
verslag maar een kleine samenvatting van een bezoek waar je voortdurend aangenaam
verrast werd door de schoonheid en creativiteit voortgebracht door mensen.
Laat ons dit kostbaar
erfgoed koesteren en promoten!
Vic Goelen
|
|
|
|
14-02-2012 |
14/02/2012 Campus Vesta |
Campus Vesta
Niettegenstaande het opleidingscentrum wel erg
verscholen lag op het voormalige militaire domein van Emblem, slaagden de
meeste deelnemers er toch in tijdig daar te geraken.
Bij aankomst op het centrale plein konden we
alvast mee genieten van het zicht op een oefening van de oproerpolitie. Ook
brandweerlui deden hun best om een
simulatie van een brand in een raffinaderij onder controle te krijgen.
Een lekker kopje koffie in de cafetaria warmde
ons op. Dan trokken we, samen met onze gids van dienst, Bart Noyens,
hoofdcoördinator praktijkopleidingen, naar een leslokaal op de bovenverdieping.
Heel duidelijk, gedreven, en met af en toe een kwinkslag, maakte hij ons, aan
de hand van slides, wegwijs op het
domein en in de gebouwen. Hij schetste
de evolutie van het centrum tot het
huidige Campus Vesta, een zeer modern opleidingscentrum voor politie, brandweer
en ambulanciers, onder de vleugels van het Provinciebestuur van de provincie
Antwerpen.
Voor alle mogelijke rampsituaties zijn er ter
plaatse oefensites die bestaan uit gebouwen en installaties, dit alles zo
natuurgetrouw als mogelijk nagebootst .
Dat zijn dan sites voor o.a. : een woningbrand,
voor kettingbotsingen, voor een vliegtuigramp, toxische uitstoten,
instortingen, noodzaak tot inzet van een duiker, een dak dichten,
overstromingen, rellen, evacuaties uit gebouwen, treinrampen en ga zo maar
voort.
Zowel vrijwilligers als beroepslui volgen dezelfde opleiding:
brandweer, politie en ambulanciers krijgen les van vaste lesgevers en ook van gastdocenten. Ook het aantal stage uren is
niet onbelangrijk, en is voor de vrijwilligers zwaar in combinatie met hun
beroepsactiviteit.
Na deze boeiende uiteenzetting trokken we met
de gids het terrein op, en wandelden langs de verschillende installaties. Een
groep brandweerlui zagen we in actie bij een oliebrand.
Het blus- of ander vervuilend, materiaal dat
de oefenplaat vervuild tijdens een oefening,
wordt na schoonspuiten met water opgevangen in ondergrondse tanks. Een
gespecialiseerde firma haalt op regelmatige basis die materie op.
Onze gids loodste ons ook langs sites in
opbouw. Aan uitbreiding wordt ook al gedacht. Het nieuwe centrum, pas
ingehuldigd in 2011, kampt nu al met
plaats tekort.
Terug aan het hoofdgebouw, werd onze gids
hartelijk bedankt. Bij een kopje koffie
of thee
konden we nog even napraten. Weer wat wijzer
dan voordien reden we huiswaarts.
L.V.S.
|
|
|
|
24-01-2012 |
24/01/2012 Multiculturele samenleving door Rudi Franssens |
Commentaar van een deelnemer:
Wij
hebben gisteren genoten van die voordracht !!!!
t
was zeer goed voorbereid ( parking , binnen enz enz). Goede opkomst en
voordrachtgever was fantastisch. Nogmaals dank en voor herhaling vatbaar
..
Vriendelijke
groeten
Pol
en Lia
Plezant om zon
commentaar te ontvangen.
Spreker ging
voluit in het eerste gedeelte van zijn betoog en beschreef de soms ergerlijke
toestanden die in de praktijk voorkomen.
In het 2e
gedeelte verwees hij naar de positieve evoluties die te merken zijn.
Romain
|
|
|
|
19-01-2012 |
19/01/2012 Nieuwjaarsviering |
Beste vrienden
Dames en Heren
In naam van de raad van bestuur en in mijn persoonlijke
naam heet ik jullie van ganser harte welkom op dit jaarlijks terugkerende
festijn, dat al meteen de activiteit is waaraan het grootste aantal leden deelneemt.
Bij het binnenkomen hebben we gemerkt dat het voor jullie
een vrolijk weerzien was. Er werden handen geschud, er werd omarmd en gekust dat
het een lieve lust was en iedereen had voor iedereen welgemeende wensen klaar van
geluk en voorspoed in 2012. Het voltallige bestuur van 50+ CRE-AcTIEF sluit
zich daar graag bij aan: s avonds voldaan naar bed, s morgens
gezond weer op en dat de volgende 356 dagen na elkaar. Alles begint immers met
een goede gezondheid! Bovenop wensen we jullie veel vreugde in jullie familie-
en vriendenkring en hopen we dat jullie ook dit jaar met veel enthousiasme
zullen deelnemen aan onze activiteiten. Het is belangrijk voor onszelf dat we
ons gemeenschappelijke verleden koesteren. En hoe kunnen we dat beter doen dan
door samen boeiende en amusante dingen te beleven?
Binnen enkele dagen - op 23 januari om juist te zijn - komt
er een einde aan het Chinese jaar van het konijn (het is dus niet voor niets
dat we in 2011 zeven miljard wereldburgers telden!) om plaats te maken voor het
jaar van de draak in combinatie met het element water. Maar dit jaar zou ik de
Chinese kalender liever links laten liggen om ons des te meer te concentreren
op de eeuwenoude lange tellingkalender van de Mayas.
Volgens de Mayas wordt 21 december 2012 immers de
laatste dag van de mens op aarde. Daarom sprak ik daarnet van 356 dagen en niet
van 366 dagen die een normaal schrikkeljaar telt. De Mayas hebben immers berekend
dat op die dag de aarde recht tegenover het midden van de Melkweg staat.
Onmiddellijk daarna zal het magnetisme van de aarde omkeren en gaat onze bol in
tegenzin draaien. Als je weet dat die nu rond de zon draait met een snelheid
van meer dan 107 000 km per uur en nog eens tegen een kleine 1 700 km
per uur rond zijn eigen as, dan besef je dat de boel helemaal fout gaat lopen
als dit systeem op slag omkeert. Derhalve kunnen we nu plechtig het einde van
het mensdom aankondigen. Dat heeft zo zijn voordelen: we hoeven bijvoorbeeld
geen belastingsbrief meer in te vullen voor 2013 en we moeten niet meer wakker
liggen van het geld dat we hebben verloren aan de crisis. Na 21 december zullen
we immers enkel nog wat kleingeld nodig hebben om te betalen aan de veerman die
ons zal overzetten naar het hiernamaals. Ik wil hier onmiddellijk aan toevoegen
dat ons bestuur - vooruitziend als altijd - zich al heeft gebogen over deze
kwestie en aansluitend heeft beslist dat voor de overblijvende dagen na 21 december
geen korting op het lidgeld wordt toegestaan!
Laat ons van dit laatste jaar dus maar het beste maken ...
En volgend jaar vind ik misschien in andere geleerde boeken een voorspelling
van een of andere Nostradamus die zwart op wit bewijst dat de wereld pas op 30
mei 2013 zal vergaan omdat in de berekening van de Mayas een rekenfoutje was
geslopen. En zo kunnen we nog een hele tijd doorgaan!
Beste vrienden
Ik wil niet té veel met statistieken en cijfers rond
jullie oren slaan - daarvoor is de algemene vergadering van 9 februari wellicht
beter geschikt - maar we hebben een vruchtbaar jaar achter de rug! We organiseerden
in 2011 53 activiteiten en daaraan hebben 513 leden één of meerdere keren
deelgenomen. Het totaal aantal deelnemers bedroeg 2.521. Een prachtige score,
maar wij voelen dat er nog groei in zit. Dit werd ons bevestigd door een team
universiteitstudenten, die onze vereniging volledig hebben doorgelicht. Zij
verwerken momenteel ook de gegevens van de enquête, die velen van jullie op
papier of via het internet hebben ingevuld. Dit jaar zullen zij nog enkele bijkomende
onderzoeken doen alvorens ze hun definitieve rapport afleveren. In afwachting
daarvan hebben wij toch al een folder laten drukken, die voortaan systematisch zal
worden gestuurd naar collegas in het jaar dat ze 50 worden en nog eens op het
ogenblik dat ze hun actieve loopbaan beëindigen. Op die manier hopen we sneller
de interesse van deze doelgroep op te wekken. Onder leiding van Romain en met
de hulp van het volledige bestuursteam is het een prachtige folder geworden,
waarop velen van jullie heel positief hebben gereageerd.
De mensen die deze folder nog niet gezien hebben kunnen er
eentje meenemen bij het naar huis gaan. Zo kun je propaganda maken bij ex-collegas.
Dames en heren
Vandaag staat voor u een erg dankbare voorzitter. Ik dank
jullie allemaal voor het enthousiasme en de positieve ingesteldheid waarmee
jullie hebben deelgenomen aan de diverse activiteiten. Ik dank ook de leden van
de raad van bestuur voor hun inzet en zeker ook voor de onderlinge vriendschap en
hulpvaardigheid die er heerst in dit team. En ten slotte wil ik heel speciaal
Rik Pauwels en Martha danken voor wat zij jarenlang hebben gepresteerd voor
onze vereniging. Zoals jullie weten was Rik een van de medeoprichters van 50+
CRE-AcTIEF in 1997 en beheerde hij onder meer jarenlang de databank. Enkele
maanden geleden heeft hij te kennen gegeven dat hij de fakkel wilde doorgeven.
Rik
We zijn jou enorm erkentelijk voor alles wat je gedurende
14 jaren voor ons hebt betekend. Jij ligt mee aan de basis van het succes van
de vereniging en je hebt talloze initiatieven genomen die ons allen ten goede
kwamen. Maar we zijn vooral geraakt door het feit dat we vele jaren konden
samenwerken met een waardevol persoon, die we bovendien nog onze vriend mochten
noemen. Die vriendschap is wat ons betreft voor het leven, ongeacht het feit
dat je een stapje terug hebt gezet.
En bij deze huldiging wil ik beslist Martha betrekken,
die steeds achter jou stond en je op alle mogelijke manieren heeft gesteund en
aangemoedigd. Aanvaard dan ook deze kleine attentie die onze dankbaarheid symboliseert.
Dames en heren
Rest mij alleen nog jullie allen een leuke namiddag en
smakelijk eten toe te wensen en te toasten op jullie voorspoed in 2012.
Hugo Geets
|
|
|
|
10-01-2012 |
29/04/2014 2° Museumbezoek "Red Star Line" |
2e Museumbezoek Red Star Line
Dinsdag 29 april 2014
2 groepen om 10 uur en 1 groep om 14 uur
De groepen worden ingevuld naargelang de inschrijving. Je wordt verwittigd.
Je wordt verwacht 10 minuten voor aanvang van het vertrek van uw groep in de Montevideostraat 3 in Antwerpen. Te bereiken met openbaar vervoer (tram 7 tot St. Pietersvliet – bus 17 tot Rijnkaai –parking Waagnatie Limaplein)
Het museum brengt u een ontroerend en pakkend verhaal en brengt u naar verschillende bestemmingen. Vanuit Warschau reist u via Antwerpen naar Amerika waar hopelijk een beter leven wacht.
Je treedt in de voetsporen van landverhuizers en ervaart hun enthousiasme en angst, hun spanning en onzekerheid.
Je beleeft het afscheid en de obstakels, maar ook het avontuur, de ontdekkingen en de hoop op een nieuw leven aan de andere kant van de Oceaan.
Het museum vertelt de geschiedenis van de landverhuizers aan de hand van menselijke verhalen. Het is een bijna vergeten geschiedenis, die u levend houdt door te luisteren en te reageren, door ze aan te vullen en te delen.
Zo boekt u bij het Red Star Line Museum niet alleen een tocht naar het verleden, maar ook naar vandaag en de toekomst.
Opgelet! Wij hebben een beperkt aantal kunnen reserveren. Hou er rekening mee, want op = op !
Opgelet!
|
Inschrijven via mail
|
Organisatie activiteit
|
Gsm (alleen tijdens activiteit)
|
romain.goesaert@gmail.com
|
Romain Goesaert
|
0472 45 48 18
|
Rekening KVE 50+
|
Kosten p.p.
|
Uiterste datum
|
Te vermelden
|
BE47 2200 9760 5880
|
13 euro
|
15 april 2014
|
Red Star - 2140006
|
|
|
|
|
16-12-2011 |
16/12/2011 De Poesje |
Ondanks regen, sneeuw en een verkeersinfarct
in hartje Antwerpen was toch bijna iedereen op tijd. In de zeer oude panden,
buurt Vleeshuis, vonden we zoals van ouds de historische kelder terug waar al
zoveel straffe verhalen van de houten poppen naar het publiek werden gebracht.
Deze keer werden de Neus, de Kop, de Schele
en Belleke op onze 50plussers losgelaten. Dat het in ongekuiste versie werd
gebracht zullen we geweten hebben. Tot onze verrassing werden Vivianne,
Etienne, Jean-Pierre, Jeannine, Willy en andere Romains meermaals vernoemd in
De Leeuw van Vlaanderen, Isadrolda en het onvermijdelijke De Maegd van de
Burchtgracht.
Dat het lachen geblazen was tijdens dit stuk
oude Antwerpse humor spreekt voor zich zodat de mensen met een smile
huiswaarts keerden.
Het was gelukkig opgehouden met regenen zodat
nog verschillende Poesje bezoekers van de gelegenheid gebruikt maakten om de
schitterend verlichte Grote Markt en omliggende straten met zijn kersthuisjes
te bezoeken.
|
|
|
|
13-12-2011 |
13/12/2011 Wintercyclus: Reis langs het ijzeren gordijn |
Reis langs het ijzeren gordijn
Niettegenstaande de files en het barre weer
was iedereen tijdig in de Warande geraakt.
Peter Jacobs is een vlotte verteller. We
kregen eerst wat historische achtergrond over het hoe en waarom het IJzeren
Gordijn werd opgericht. Zo vernamen we dat de bloedige onderdrukking door de
Sovjettroepen van de opstand in oktober-november 1956 in Hongarije aan de basis
lag van de oprichting van de grens tussen Oost en West.
De journalisten Peter Jacobs en Erwin De
Decker startten in 2009 hun reis, in het noorden van Duitsland. Het strand van
de Oostzee, vlakbij de Duitse Hanzestad Lübeck werd hun vertrekpunt. Ze volgden
de sporen van hetgeen nog overbleef van
het voormalige IJzeren Gordijn. Het zijn vooral plaatselijke autoriteiten die
nu zorgen voor het behoud en onderhoud van die enkele overblijfselen van Het
Gordijn, zoals daar zijn : wacht- en observatietorens, grenspalen, betonmuren,
gaasafrasteringen, waarschuwingsborden,versperringsgreppels en halve bruggen
Verder is veel van het niemandsland mooi natuurgebied geworden!
Via de Elbe, Salzwedel, Goslar, Eisenach,
Coburg en Kronach bereikten ze de grens met Tsjechië, dat 20 jaar geleden nog
één natie vormde met het huidige Slowakije, namelijk Tsjecho-Slowakije. Daarna
vervolgden de twee journalisten hun reis door Tsjechië met als voornaamste
halteplaatsen Cheb, Ceský Krumlov, Valtice en ,Lednice.
Via Slowakije, met als voornaamste stad
Bratislava kwamen ze aan in Hongarije. De stad Sopron is nu vooral bekend om
hun goedkope tandverzorgingstoerisme!
Met de steden Maribor, Bled en Nova Gorica
zijn we aanbeland in Slovenië, waar vooral het Oostenrijkse karakter van de
architectuur en de mooie natuur in de schijnwerpers staan.
Ook het buitenverblijf van Tito in Bled, dat
nu een luxe hotel werd, komt ter sprake. En wel om het feit dat er in dat
immense luxueuze bouwwerk een lift geplaatst werd waar slechts voor één persoon
plaats was!
Het gebied in de grensstreek met Italië ligt
bezaaid met soldatenkerkhoven. Een verwijzing naar onze Westhoek komt ter
sprake.
Het einde van de reis van onze twee
journalisten komt in zicht als ze aankomen in het Italiaanse Trieste, dat als
een enclave op Sloveens grondgebied ligt.
Enkel een verlaten douanehokje en een bord herinneren er nog aan het IJzeren
gordijn.
Het was een boeiende en leerrijke
uiteenzetting!
L.V.S.
|
|
|
|
04-12-2011 |
04/12/2011 Kerstreis Lille en omgeving. |
Driedaagse Kerstreis naar Lille (Rijsel) en
Omgeving
zondag 4
december: Stipt
om 7 u. vertrokken te Edegem met Peter aan het stuur richting Kortrijk om onze
gids Philippe Despriet (door de meesten onder ons welgekend) op te pikken aan
het Vlasmuseum waar we ook op een warme drank vergast werden.
Verder ging het dan vlot naar Rijsel waar we
in een nog bijna verkeersvrije stad (zondagmorgen) een rondrit maakten om de
eerste indrukken op te doen van het oude en nieuwe Rijsel. Op de Place Rihour vlogen we uit de bus om
met Philippe van naderbij Vieux Lille te bekijken. Aan bezienswaardigheden geen
gebrek, teveel om op te noemen. s Middags trokken we naar restaurant La
Chicorée voor een uitgebreide lunch.
Nadat iedereen terug wat op krachten gekomen was zetten we onze
ontdekkingstocht verder met een bezoek aan het Palais des Beaux Arts de
Lille. Hier gingen we eerst een kijkje
nemen in de kelderverdieping waar zestien Plans-Reliefs tentoongesteld staan. Dit zijn maquettes van Franse, Belgische en Nederlandse
steden op schaal 1/600 gemaakt in opdracht van de gekende fortenbouwer
Vauban. Het doel was om de militairen
vertrouwd te maken met de plattegronden om mogelijke aanvallen te
vergemakkelijken. Nadat we even buiten
moesten wegens een vals alarm konden we de rest van het museum bezoeken met
zijn talrijke schilderijen, beeldhouwwerken, porselein, enz. Anderen trokken al de stad in om aangekondigd
als één van de mooiste kerstmarkten van Frankrijk te bezoeken. Dit bleek echter lichtelijk overdreven. Moe maar voldaan zochten we buiten Rijsel ons
hotel Mercure Lille Aeroport op. Even
wat opfrissen en ons in avondkledij gestoken voor het diner. De aangeboden kip zonder saus was de volgende
dagen het gespreksonderwerp.
maandag
5 december: Na
het rijkelijke ontbijt dat de kip deed vergeten begonnen we aan ons bezoek van
Frans-Vlaanderen. We reden Douai binnen
langs de Porte d Arras (XIV de eeuw) om halt te houden bij de Fonderie de
canons. Hier restte enkel nog een
gebogen buitenmuur en één kanon. Ook het
vermelden waard: het beffroi (belfort
1380) met stadhuis (XV de eeuw). We
verlaten de stad voor een rit door het agrarische Artesië (Artois). Stond niet in het programma vermeld maar
dubbel de moeite waard om te bezoeken: het Canadian National Vimy Memorial,
opgericht ter ere van de hier in WOI gesneuvelde Canadese soldaten. Een 100 ha groot terrein waar nog de
ontelbare bomkraters te zien zijn. De loopgrachten en tunnels kunnen onder
begeleiding bezocht worden. Op het in
1936 ingewijde indrukwekkende oorlogsmonument staan de namen gebeiteld van 11
285 in Frankrijk vermiste soldaten. Na
een korte fotostop aan een Duits soldatenkerkhof waar 44 833 gesneuvelden lagen ging het
verder terug naar Arras. Voor ons
middagmaal werden we verwacht in het restaurant l Astoria Carnot voor weer een
lekker en uitgebreid diner. Dat de wijn
à volonté was kon men merken aan het geluidsniveau van de gevoerde gesprekken
aan tafel. Terug de bus op voor het
vervolg van onze verkenning van Artesië. In Givenchy-Le-Noble kunnen we aan de
inkompoort een blik werpen op het intussen leegstaande en vervallende kasteel
van Givenchy. Met de bus rijden we door
een 4 km lange dreef omzoomd met langs beide zijden twee rijen
lindenbomen. Ze is de verbinding naar het
kasteel van Lignereuil. Prachtig!
Intussen is de wolkenloze en zonnige herfsthemel van s voormiddags veranderd
in een donkere winterhemel met talrijke regen- en zelfs een hagelbui als
gevolg. Terug in Arras kregen we nog de
gelegenheid om de marktplaats en omgeving te bezoeken. Hier stond nu echt een mooie kerstmarkt met
vasttapijt op de kasseien en vele houten verkoopsstalletjes met handwerk en
streekprodukten. Omdat de avond al aan
het vallen was alles ook sfeervol verlicht.
Terug naar ons hotel voor ons diner met als
verrassingsdessert een chocolade ijsblok waar enkelen hun lepel op dubbel
geplooid hebben. Na nog een slaapmutsje
was het tijd om de koffers in te pakken
dinsdag
6 december:
Tijdens het weer overvloedige ontbijt vernamen we via Kris iPod dat we
eindelijk een nieuwe regering hadden.
Niet dat er velen van wakker gelegen hadden. Nadat Peter alle koffers in
de bus geperst had namen we afscheid van Rijsel. De zon was ook weer paraat. Onze eerste stop was in het schitterend
gerestaureerde dorpje Terdeghem (600 inw.) met als bezienswaardigheid de kerk
van Saint-Martin (XII de eeuw) met zijn talrijke kostbare kunstwerken. We tuften verder door het liefelijke
landschap richting Volckerinckhove voor onze lunch in Herberge in
dHope. Het was weer af. Op de weg naar Saint-Omer konden we in
Wormhout en Esquelbecq telkens de prachtige kerk bezoeken gevuld met
schilderijen, houtsnijwerk, glasramen, enz.
In Saint-Omer brachten we een bezoek aan de kathedraal van Notre-Dame
des Miracles (XIII-XVI de eeuw). Ook
hier weer tijd te kort om alles grondig te bekijken ; de Kruisafneming
van Rubens, een astronomisch uurwerk, reuze grote orgels, praalgraven, epifaten
(grafschriften) enz. Onze fotografen hadden werk. Het begon al een beetje te
duisteren als we in Cassel aankwamen voor een aperitiefje aangeboden door een
milde sponsor. Hierna was het zéér
rustig op de bus tijdens de rit naar Ieper waar ons nog een broodmaaltijd
wachtte. In Kortrijk moesten we
noodgedwongen afscheid nemen van onze zeer gewaardeerde gids Philippe, zelfs
chauffeur Peter had nog nooit zo een goede gids gehad tijdens zijn 12 jarige
loopbaan. Na een vlotte rit kwamen we omstreeks 20.30 u. aan in Mariënborg.
t Was weer tof. Met dank aan Romain voor al het
voorbereidende werk.
Afspraak voor een bezoek aan Verdun en
omstreken???
|
|
|
|
03-12-2011 |
03/12/2011 Praatcafé |
Vlijtige handen maakten mooie bloemstukken.
Na een ietwat verlate start staken onze dames
de handen uit de mouwen. Bloemen, geknipt tuingroen, takken, bladeren,
schaaltjes, potjes stonden te wachten om gebruikt te worden. Eens de keuze van
het model en de te gebruiken materialen gemaakt, had onze vlijtige lerares
Jeaninehanden, oren en ogen tekort om iedereen met raad en daad bij te staan,
suggesties te geven, en even een techniek aan te leren. Stilaan groeiden de
verschillende creaties uit tot prachtige bloemstukken, die beslist in een uitstalraam
niet zouden misstaan. Spijtig genoeg was er tijd tekort om aan een witte
kerstboomcreatie met piepschuim en watten, een idee van Jeanine, te beginnen.
Dat sparen we dan voor volgende kerst.
Nadat alle werkjes samen uitgestald werden,
kon de fotograaf van dienst de vlijtige dames vastleggen op de gevoelige
kaart.
LVS
|
|
|
|
29-11-2011 |
29/11/2011 Muziekavond |
Spreker : Leo Segers
Inhoud : opera Porgy and Bess, componist George Gershwin (geboren als
Jacob
Gershowitz) en voor de eerste maal uitgevoerd in New York.
Alle
rollen werden gezongen door zwarte acteurs en actrices..
De
componist stelde dit als eis.
De
opera is na zijn dood pas populairder geworden.
In
1959 is er een filmversie van gemaakt.
Enkele
bekende melodieën : Summertime, A Woman is a sometime thing
Leaving for the promised land
Boeiend verhaal over de mannen van Catfish
Row
Jef De Vos
|
|
|
|
22-11-2011 |
22/11/2011 Leuven & Tienen |
Uitstap Leuven - Tienen
41 deelnemers, zoals gewoonlijk goed op tijd,
voor onze dagtrip naar Leuven en Tienen.
Gelukkig die morgen, geen mist , maar de
dagelijkse files richting Brussel en omgeving kun je niet ontwijken hoezeer
onze chauffeur van dienst ook zn best deed.
Zo kwam het, dat we na anderhalf uur rijden
(nou ja
), in Salons Georges, nabij het
centrum van Leuven, konden genieten van
een welgekomen kopje koffie of thee met begeleidende rozijnenkoek. Rond de klok
van 10 vertrokken 2 groepen met gids naar het centrum voor een wandeling langs
enkele universiteitsgebouwen.
In de Universiteitshal, oorspronkelijk de
Lakenhalle met enkel een benedenverdieping gebouwd in gotische stijl, werd in
1432 de pas gestichte universiteit ondergebracht. In de 17e eeuw
verkocht de stad het gebouw volledig aan de universiteit en werd de eerste
verdieping opgetrokken in barok stijl. De diensten van het rectoraat zijn er nu
nog in ondergebracht.
Kanunnik Pieter van Dale uit Antwerpen en
oud-student van de universiteit, stichtte het Van Dalecollege om arme studenten
uit Antwerpen en Aalst de gelegenheid te geven theologie, filosofie en
kerkelijk recht te studeren. Een mooi gebouw in renaissance stijl met gotische
kenmerken. In dit gebouw bevinden zich de sociale diensten voor de studenten.
Paus AdrianusVI, oud-professor, stichtte het
pauscollege in de 16e eeuw, het werd later herbouwd in
classicistische stijl. Nu is het gebouw een pedagogie voor studenten.
Het was al snel middag en dus tijd voor de
lunch, een uitgebreide broodmaaltijd.
Vermits er nog wat tijd was vóór het vertrek
naar Tienen, en het zonnetje intussen volop van de partij was, maakten velen
gebruik om nog een stapje in de omgeving te zetten.
Leuven, een levende en aangename stad!
Een klein halfuurtje rijden richting Tienen, en
daar stonden de suikergidsen te wachten om ons rond te leiden in de
raffinaderij. De Tiense
suikerraffinaderij, marktleider in België, maakt sinds 1989 deel uit van de de
groep Südzucker AG die 17700 werknemers telt.
We
troffen een fabriek in volle werking en volgden het proces van biet tot suiker.
De werkelijke suikerwinning begint nadat de bieten werden gewassen en in kleine
stukjes geraspt. Deze snijdsels worden
in een grote cilindervormige trommel, de diffusor, gebracht en tegen een sterke
waterstroming in voortgestuwd. De uitlogingsvloeistof, dit is het water met de
opgenomen suiker, wordt aan het einde van de trommel opgevangen waarna het
proces van de scheiding van de suiker en het water kan beginnen. De diffusor,
ontwikkeld in de Tiense raffinaderij, wordt nu nagenoeg in alle suikerfabrieken ter
wereld gebruikt. Toch iets om fier over te zijn! Via kalkzetting, carbonatie en
verdamping wordt de vloeistof verder gezuiverd en de suikerconcentratie
verhoogd. Na verdere verdamping in de kookapparatuur, waar suikerkristallen worden
gevormd, bekomen we eindelijk na droging onze kristalsuiker.
Het grootste gedeelte van de geproduceerde
suiker wordt opgeslagen in silos en van daaruit verdeeld in bulk of via de
verpakkingswerkplaats, dit alles automatisch.
Voorwaar een indrukwekkend bedrijf, een bezoek
waard.
Het was rond de klok van 6 wanneer onze bus,
met, naar ik meen, 41 tevreden deelnemers, terug de parking van Mariënborgh
opreed na een dagje cultuur met een vleugje suiker.
V. Goelen
|
|
|
|
08-11-2011 |
08/11/2011 Iconen tentoonstelling |
SD Worx
bezit een rijke en door kenners hooggeprezen verzameling iconen. Het gaat om
een 900-tal iconen, zowel op hout als in metaal. Het zijn voorwerpen uit een
tijd en een context die de onze niet is. De iconen schilderkunst ligt ingebed
in een eeuwenlange traditie waarin mensen een afbeelding proberen te maken van
iets wat hen in het diepste van hun wezen raakt. De oudste wortels van de
iconen kunst liggen in Egypte.
Het eerste
beeld dat je krijgt wanneer je de museumzaal betreed is indrukwekkend. Al die
iconen die je tegemoet kijken. Allemaal kundig opgehangen en weggeborgen achter
glas in een gekoelde ruimte. Nog meer verwondering als je de wanden ziet
opendraaien. Wanden die nog een grotere schat aan iconen verbergen.
Een
deskundige uitleg over het ontstaan, de verschillende culturen, het beeld, de
lectuur voor ongeletterden, het perspectief, enz werd zeer boeiend gebracht
door onze gidsen.
Ook de
creatie van een icoon vertrekkende van een harsvrij houten stuk, zijn
versterking, de ondergrond met zijn in lijm gekleefde doek bestreken met
gemalen krijt, het aanbrengen van de contouren het bladgoud de kleuren met
een beschermende olie-harslaag (de olifa) werden met woord en beeld begrijpbaar
uitgelegd.
Als
aandenken werden we verwend met een prachtige folder met veel kleurenfotos.
Voor hen die
er niet bijwaren: gemiste kans!
Romain.
|
|
Tags:Iconen
|
|
04-11-2011 |
04/11/2011 Wenskaarten maken o.l.v. Hilde en Luce |
Een stralende lentenamiddag in de herfst
bracht een schare enthousiaste deelnemers bij elkaar die, gewapend met snijgereedschap,
motiefpapier en lijm het voornemen hadden genomen hun eigen wenskaartje te
maken.
De scharen gleden door het papier en de figuren
en motieven werden op de kaartjes gelijmd dat het een lieve lust was.
Algauw was duidelijk dat er veel geduld en toch
wat ervaring nodig is wil je het werk
tot een goed einde brengen.
Creatief bezig zijn, onze dames zijn niet aan
hun proefstuk, getuige de mooie resultaten op het einde. Bekijk maar eens de
fotos. Knap ook het afgewerkte kaartje en de motivatie van onze jongste
deelneemster. Bomma en bompa zagen dat het goed was.
Voor herhaling vatbaar?
Natuurlijk,en niet alleen voor wenskaartjes.
Heb je een hobby die je met anderen wil delen,
geef een seintje en je komt zeker aan de beurt.
Heb je nog wat drempelvrees en wil je enkel
kijken, dat kan ook, kom alvast eens af op vrijdag 2 dec want dan maken we
bloemstukjes.
V. Goelen
|
|
|
|
04-10-2011 |
04/10/2011 PC voor beginners |
Door toedoen van al die omleidingen in de
buurt werden de laptops van Mevr. Jennes, onze lesgeefster, pas op het laatste
moment binnengebracht.
Maar, dankzij de hulp van Leo en Jean-Pierre stond alle apparatuur toch
op tijd klaar in ons les lokaal te
Mariënborgh.
Onze leerlingen keken wel een beetje
zenuwachtig voor het begin van de les. Maar spoedig waren deze absolute
beginners flink aan het oefenen met de muis. Zo zochten ze naar de cursor op het toetsenbord,
probeerden de gom uit, en wisten al
spoedig wat de functie van de
verschillende toetsen was.
Na de pauze werd even de werking van het
internet uitgelegd.
Achteraf was iedereen erg enthousiast en vol
lof over de lesgeefster Mevr. Jennes.
Ze hadden de smaak te pakken, en vroegen om
een vervolg op deze les.
En, wat heel belangrijk was na deze les, ze
wisten het nu wel degelijk :
EEN COMPUTER
BIJT NIET!!!
L.V.S
|
|
|
|
19-09-2011 |
19/09/2011 Citytrip Istanbul |
Citytrip Istanbul
19 september 23 september 2011
Het was een bewogen vertrek op 19 september. Vooreerst was er een
wijziging van het vluchtschema aangekondigd. Vervolgens kwamen er twee koppels
een half uur te laat op de afspraak ten gevolge van een accident op de weg en de vele omleidingen naar de Doornstraat
als gevolg van wegeniswerken. Geen
probleem want alles werd door de KVE leiding in goede banen geleid. De tocht naar Düsseldorf verliep goed en het
inchecken ging vlot tot ieders tevredenheid. Na de onvermijdelijke controles
zaten we in het vliegtuig naar Istanbul. Een goed maal met Turkse wijn vulde
onze lege magen.
Het uitchecken verliep zonder bagageproblemen. We gingen niet direct
naar het hotel maar met een kabellift naar Piere Loti. Het snackje vooraf was
een echt Turks gerecht maar zeker niet slecht. Het uitzicht boven op de stad
was buitengewoon prachtig en zeker met de verlichting bij valavond.
Ons hotel Ikbal De Luxe was degelijk. Maar zoals alle Oosterse
accommodaties met hier en daar de nodige gebreken zoals een niet werkende
douchekop, liften die het soms lieten afweten, handdoeken vergeten en lawaai,
typisch Oriëntaals. Globaal genomen was het goed en waren de meeste kamers
volledig in orde. Het ontbijt was uitgebreid en gevarieerd. Het eerste en
enig avondmaal was goed. De Turkse
wijnen zijn best te drinken.
Onze plaatselijke gids DEHA sprak perfect Nederlands. Hij verbaasde
iedereen met zijn uitgebreide
historische kennis en was ook een spraakwaterval.. Hij wist ons feilloos door
de historische sites te leiden en gaf een duidelijk beeld van wat zich daar had
afgespeeld. Het was waarlijk de moeite om al de pracht en praal te bewonderen.
Vragen ontweek hij niet en stond steeds paraat om te helpen in moeilijke
situaties o.a. bij een armbreuk.
De lunches en diners waren steeds zeer goed verzorgd en lekker. Wij
Westerlingen konden de Turkse keuken zeker appreciëren. Een nieuwigheid was dat
elk warme maaltijd die steeds uit drie gangen bestond, vergezeld was door twee
dranken naar keuze. Dit hield in dat niet individueel moest afgerekend worden
wat een aanzienlijke tijdsbesparing betekende. Dit was wel nodig gezien de
hectische toestanden in het verkeer.
Na enkele dagen hadden we nog
niet de tijd gekregen om de omgewisselde euros naar Turkse Liras uit te geven. De trip was werkelijk All In.
De boottocht op de Bosphorus was ondanks het minder goede weer de
moeite waard. We zagen de Bosphorus brug die Europa met Azië verbindt langs de
onderkant. In het donker is deze brug prachtig verlicht.
Na een defilé van knappe jonge mensen die de laatste ledermode showden
kregen de liefhebbers de gelegenheid om de VISA kaarten boven te halen.
Het haman bezoek was voor velen een openbaring.
Een laatste bezoek aan het archeologisch museum van Istanbul sloot deze
prachtige reis af. De terugtocht verliep even bij het inchecken een beetje
chaotisch maar uiteindelijk viel alles terug in de plooi. Vroeger dan gepland
waren we vermoeid maar voldaan in Mariënborgh
aangekomen.
Een hartelijke proficiat voor de KVE begeleiding.
Karel
|
|
|
|
|
|
Info@50+ |
Stel je vraag aan het bestuur
50+
|
Hoofdpunten blog vzw50plus |
|
|
|
|