Als klein meiske werd ik dus verzorgt door een kindermeisje, Thea, die ons zes kinderen steeds op een rijtje zette en als vogeltjes om beurten een hapje eten voerde.Nog hoor ik haar zeggen tegen mijn kleine broertje...en daar komt een vliegtuig aangevlogen en ga zo maar door.
Haar hele trucendoos werd leeggetrokken en wij vlogen er steeds weer in!
Met z'n allen in het grote bad, terwijl we speelden zagen we dan haar aan de gang met de grote wringer die daar ook in die grote badkamer stond, alles ging zo tussen neus en lippen door, gelijk wij door de ruwe handdoeken heen getrokken werden.
Mijn moeder werkte hard en daardoor was het voor haar nodig om tegen de middag een klein middagdutje te doen.
En omdat het natuurlijk in een groot gezin altijd wel wat roerig was, kreeg zij een heel leuk klein houten huisje in de tuin.
Het "Vossenhol"genoemd !
Een verboden stekje voor ons kinderen.
Het was dan altijd een heel groot feest
als we daar dan ens werden genodigt voor een klein kopje thee
of iets anders gezelligs.
Mijn moeder was al vanaf haar jeugd een astma patiente en kon beter in het bedrijf meewerken ,dan de zorg voor de kinderen.
Juist doordat zij zo snel benauwd werd
zijn mijn ouders in de bossen gaan wonen,
maar bleek het wonen in het bdrijf zelf
toch wat te ingewikkeld, naarmate er meer kinderen kwamen.
Toen ik dus zo'n 7-jaren jong was,
werd er daarom voor ons als gezin
een heel mooie houten bungalow gebouwd.
Voor onze moeder een ware uitkomst.
Haar gezondheid ging er op vooruit.
Ik zie het nog helemaal voor me
een zweedschâlet, waarvan wand na wand
achter elkaar en heel snel
in elkaar werd gezet.
Op de grote schommmel in onze ruime tuin
keek ik dan met heel veel nieuwsgierigheid uit, hoe dit allemaal verliep.
Momenteel heeft het huis
welke steeds iets groter werd, naarmate wijj kinderen ouder werden
zijn dienst gedaan
en zal het eerdags weer de tuin uit gaan.
|
