Ondanks mijn nare belevenissen, even hiervoor beschreven
bleef ik wel steeds een heel blij kind
wat naief misschien, achteraf bekeken
ook te goed van vertrouwen
als rammetje hoort dat er nu eenmaal bij he
Ik hobbelde van bedrijf en personeel
naar huis
heen en weer
altijd was er wel wat te lachen
alleen in de binnenkamer
nee, daar worstelde ik echt met gevoelens die geen kant op konden
waar ik ook bij niemand mee terecht kon
vreemd, op de leeftijd tussen 7 en 12 jaar
heb je een hele andere kijk op zaken
als dit, het is iets wat niet kan en mag
dat weet je
maar al kon ik er helemaal niets aan en tegen doen
je voelt e nog schuldig ook
ten opzichte van God
omdat je niet weerbaar genoeg was
Vaak verstopte ik me in een grote dekenkast
soort gelijk het Anne Frank idee
In het grote huis
nu ik daar toch even naar toe mag springen
hakketakken
waren ook kamers met dubbele deuren en verstopte ruimtes
nog vanuit de oorlogstijd
we vonden er van alles
knijpkatten en gerei
en in de tuin
vonden we zelfs later nog een engelse soldaat, die daar gesneuveld was.
Kogels lagen ook her en der
zwevend op de schommel
grond loskrabbelend spelenderwijs
kwam je helemaal van dit soort dingen tegen
Los van enkele nare dingen, hadden wij allemaal wel een hele fijne jeugd.
Om beurten had je steeds een ander vriendje aan de verschillende broertjes
onder en boven mij
met elk van hen weer een hele andere band
over ieder van hen zal ik later wel wat leuke anekdotes vertellen
voor mijn grote broer was ik het hele kleine zusje
en soms denk ik wel eens
denkt hij dat soms nog steeds?
 Onze karakters waren divers
ik had ook een grote zus
ze noemde mij liefkosend
Haaievin
ja ja, wat een idee
hoe kwam ze erbij zou u denken
nou, deze dame was gek van haaievinnensoep
en nu nog steeds
maak me maar wakker voor
een goed bordje vol chinees