Welkom op mijn blog,zoals ge merkt is mijn naam Lisette ,ik woon te Beveren -waas .En ben gehuwt met Walter .Heb vier kinderen en vier kleinkinderen .Heb een mooie verzameling doodsprentjes bijeen gespaart , samen met Walter ,en daar wil ik u van mee laten genieten .Ook H.Prentjes heb ik hier al geplaatst ...Maar ge moet nu niet denken brrr, doodsprentjes ....Er zijn er bij die héél mooi zijn ,en met mooie gedichten op....En tussendoor eens iets anders plaatsen om het geheel wat op te vrolijken ...Dat moet kunnen ....
Emiel Corneel Van Asbroeck geboren te Peulis-O.L.V.Waver, op 22 December 1898 aangehouden door de Gestapo op 27 Mei 1944 overleden ten gevolgen van de vreeselijkste ontberingen en martelingen in het kamp van Flossenburg (Duitsland) op 2 Maart 1945
Belangrijk is niet de weg die je gaat.Maar het spoor dat je achterlaat.
10-5-1908
20-5-1907
17-3-1907
Zoeken in blog
Hierboven is een prentje van de eerste communie gedaan op 28-4-1912
Zodra de sneeuwklokjes bloeien is het mijn tijd om te gaan.
overleden op 11-oktober-1901
Mijn Hobby's
WELKOM OP MIJN BLOG
17-06-2005
vrijdag
Eerst kuisen , en dan genieten van het weekend!
16-06-2005
voor mijn vrienden
Vriendschap
15-06-2005
Woensdag
Een prachtige dag vandaag.....
14-06-2005
groetjes doen
groetjes
13-06-2005
groetjes doen
hier ben ik dan weer
11-06-2005
vaderdag
Mijn vader is de beste en de leukste. Mijn vader, die is altijd kampioen. En daarom wil ik dolgraag voor mijn vader op vaderdag eens iets bijzonders doen Ik wil voor hem dit versje op gaan zeggen, dit pakje geven, dat heeft hij verdiend. Mijn vader, die is niet alleen mijn vader. Mijn vader is mijn allerbeste vriend!
10-06-2005
naar een wiegeliedje uit Zuid-Afrika
Ik ken een melodietje een menselijk refrein, dat weer ons hart doet bloeden van heet verdriet en pijn. Dit liedje is zo simpel dat elkeen 't kan verstaan: kleine Rudi is vanavond plots naar de Heer gegaan. Ik ken een melodietje van onze sterfelijkheid, maar God geeft mensenharten geloof in d'eeuwigheid.
(Naar een wiegeliedje uit Zuid -Afrika)
09-06-2005
Mooi weer vandaag
Wat een zalig weertje!
08-06-2005
Zo daar zijn we weer.
Daar ik hier geen foto's meer kan plaatsen , maar nog wel babbelen, zet ik mijn foto's op het roosje , en kom hier nog wat babbelen...
AANDACHT : dit blog heeft zijn volle capaciteit bereikt ! Daarom ben ik een nieuw gestart! Iedereen hartelijk welkom op ROOSJE
06-06-2005
eventjes pauzeren
Eventjes een rustpauze inlassen
14-18
Oorlog 14-18
14-18
Geboren te Bellinghen,den 18 September 1884
Maurits-Albert De Vos
Tot zalig Aandenken van de heer
MAURITS- ALBERT DE VOS
zoon van
Mr Edward en Mev. Leonie DE WITTE
KORPERAAL BIJ HET LEGER
geboren te Gent, den 1 October 1890 voor het vaderland op 't eereveld gesneuveld te Bergen (Frankrijk) ,den 10 Mei 1915 ~~~~~~~~~~~~~~~~~~ Hij had den angst- en wanhoopskreet des Vaderlands gehoord... Een vlug "vaarwel", een greep naar buks en degen...en dan voort! Dan voort waarheen de heil'ge plicht om 't vaderland gebood, Spijts oudrensmert en zustertraan trots lijfsgevaar én dood, Hij is gevallen,- als een bloem in 't fleuren afgerukt! Gij weent, o vader, moeder ,zus, door hertzeer neergedrukt; Gij weent, omdat uw toekomstdroom met hem op 't slagveld viel. Het offer, ja, is zwaar, gewis, doch laat niet in uw ziel De wanhoop dieper wonden slaan;maar wendt uw tranend oog Tot Hem, die troost heeft vooe elk leed, den Vader van omhoog! Daar vindt g'hem weer, die heenging en stier de marteldood. Voor Vaderland,voor Vorst en Haard;zoo'n stervling noem ik groot! Hij vond de roem, dien hij niet zocht, op 't bloedig oorlogsveld: Hij streed voor Belgie's heiligst recht en sneefde lijk een held!
vader en 2 zoons
Doodgeschoten * * * * * * * * * Het offer van een vergankelijk leven geldt een een roem die niet zal vergaan en die zal terugvallen op de kinderen en ouders. Toen onstond er een groot rouwbedrijf....en het land was ontroerd over zijne inwoners... De vijand overviel de stad, en sloeg ze met eene groote ramp en doodde veel volk.
Gebroeders Van de Velde
14-18 klik op de afbeelding om te vergroten
Hij zag de oudren broeder Ten strijde gaan en dacht Aan 't leed van 't volk dat zuchtte, Geknecht door vreemde macht... Wat baat het nog te leven, Indien het woest geweld En niet het recht zal heersen?... Dan beter neergeveld En samen met de broeder Het bloed te plengen voor Het Vaderland.En 't offer Des tweeden broeders door Den Heer aanvaard zou schenken De zegepraal, die hij Niet vieren zou op aarde Maar in het jubeltij Der eeuwige victorie, Waar God zijn strijders kroont En 't geven van het leven Met eeuwig leven loont!
05-06-2005
broer
Dit bericht van die voetstappen hieronder heb ik toegestuurd gekregen van mijn broer.....Toch een lieve broer die ik heb hé!Hier een dikke zoen!
voetstappen
Eens had een man een droom.
Hij droomde dat hij langs het strand wandelde, samen met de HEER
Tegen de blauwe hemel tekenden zich perioden van zijn leven af.
Voor iedere periode zag hij twee paar voetstappen in het zand;
het ene paar van hemzelf , en het andere paar van de Heer.
Toen de laatste periode afgebeeld was,
keek hij terug naar de voetstappen in het zand.
Plotseling zag hij dat er vele plaatsen van zijn levensweg
slechts één paar voetstappen was.
Hij merkte ook op,dat dit juist gebeurde tijdens
de moeilijkste en droevigste tijden van zijn leven.
Het deed hem echt verdriet en daarom vroeg hij de HEER
ernaar.
Hij zei:
"HEER, U hebt gezegd dat als ik eenmaal besloot U te
volgen, dat U dan de hele weg met mij zou gaan.
Maar nu zie ik dat er juist in de moeilijkste tijden van
mijn leven, slechts één paar voetstappen is.
Ik snap niet dat U mij juist op die momenten hebt
verlaten."
Toen antwoorde de HEER:
"Mijn dierbaar kind, Ik houd van jou en zou je nooit
verlaten.
In jouw momenten van strijden en lijden, daar waar je
maar één paar voetstappen ziet, daar was het.. dat ik je
droeg.
Een vogeltje
Een vogeltje * * * * * * * * Soms zou ik een vogeltje willen zijn een vogeltje heel klein Dan vloog ik weg van nare dingen soms lijkt het mij heel fijn.
Ik zou vliegen naar al die ik mag, voor hun zing ik mijn lied, een vogeltje maar zonder kooitje, die van de vrijheid geniet.
Maar ik ben geen vogeltje, ik ben een mens meestal ben ik opgewekt en blij, toch zou ik soms weg willen vliegen, als een vogeltje zo vrij.
Alleen wanneer ik verdrietig ben, maar ik ben gelukkig en tevree, dan hoef ik geen vogeltje te zijn, het is gewoon oké !
Lied van de dood
Dees verzen zijn mijn zielesmart, ze zijn de stemmen diep uit 't hart. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Lied van de dood . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Der zullen geen klokken liuen hun droevigdooden-lied, als ik zal vallen,dorstig, int 't bloedig Yzergebied.
Mij zal er geen wagen voeren noch volgen een zwarte stoet van bleke mannen,gelijk men bij Kristene menschen doet... Der zullen geen vrienden komen, en op mijn graf, noch kruis, noch kronen,noch bloemen strooien. 'k Zal sterven zòò ver van huis....
* * *
Maar, als die droeve tijden, van dwang en muiterij voorbij zijn, én 't sedert maanden gedaan is , en uit met mij:
dan zal er een zonne rijzen, van vurig liefde rood.... dan zullen de klokken luien voor hen, die ginds liggen , dood.
Dan zullen de klokken luien een eeuwig verlossingslied. Doch zij ,die ginder liggen,die zullen 't niet horen in 't yzergebied! Frans Van Raemdonck
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Tom 10 jaar
Verlof Oostenrijk 2005
Achiel De Jaeger echtgenote van Mevrouw Jeanne De Wilde Oud-Strijder en Oorlogsinvalied 1940 Politiek Gevangene,Lid van het G. L. geboren te Gent, op 24 Mei 1919 en gestorven te Flossenberg,op 11April 1945, doodgemarteld door de nazibeulen voor Vorst en Vaderland.
Pieter Van Obbergen Lid van den Bond van het H.Hart. Lid van de verzetsgroep (Zwarte hand) gebren te Londerzeel St. Jozef den 16 Januari 1907 en heldhaftig den marteldood gestorven in het nazituchtkamp van Saxenhausen- Oranienburg,in de loop van de maand December1944
Charles Lemahieu zoon van Georges en van Antoinette Declercq geboren te Perenchies(Fr) den 17 September 1924, en door de Duitsche SS aangehouden den 20 Juni 1943 ,naar Duitschland verbannen den 20 Januari 1944 ,en gestorven voor Vorst en Vaderland den 17 Maart ,in het kamp van Siegburg.
Odette-Monike Delplancke Kortrijk 4 december 1933 en er schielijk overleden door een vreselijk auto-ongeval den 8 april 1943
Eerst kuisen , en dan genieten van het weekend!
Vriendschap
Een prachtige dag vandaag.....
groetjes
hier ben ik dan weer
Ik ken een melodietje
Wat een zalig weertje!
Daar ik hier geen foto's meer kan plaatsen ,
Eventjes een rustpauze inlassen
Dees verzen zijn mijn zielesmart,
Der zullen geen vrienden komen,
