Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
deinend op de wind
05-03-2012
de jeugd voorbij
ga mijn kind almaar vooruit met tranen laat ik je los maar nu moet je alleen
draaf niet te hard onthou alles wat ik je ooit meegaf maar nu ontplooit jouw leven met vallen en opstaan misschien later met z'n twee ...
vergeet nooit de plaats waar ooit je huis was telkens weer omarm ik jou met open armen en druk je hard tegen mijn borst leer van het goede in het leven blijf zijn wie je bent en van waar je gekomen bent ... de wind zal me fluisteren waar je bent wacht niet te lang om naar huis te komen ook al is het maar voor even zodat ik je even voelen kan, ruiken en je blonde kop aaien kan geniet er van en weet jij blijft altijd in mijn gedachten !
de nieuwe krokussen steken al hun kopje uit en aan de voet van de oude boom zie ik meer en meer kleur onstaan
ik ben er even bij stilgestaan altijd komt er opnieuw nieuw leven het vervaagt de sombere en donkere dagen en prille bloesems vullen ons harte met liefde en hoop ...
en gisteren kreeg ik het mooiste nieuws ... de dochter van mijn beste vriendin heeft na lange tijd van wachten en almaar wachten haar eerste kindje gekregen ... ze hadden al de hoop opgegeven samen hebben we gehuild van blijdschap ! nieuw leven ...
vanmorgen was het al van dat ... het wielerseizoen is van start gegaan hier thuis zijn ze er al heftig aan toe gegaan ... de namen, bekend of onbekend vliegen hier in het rond ! vanmiddag staat de televisie hier al aan
en vrouwlief ... als je geen wielerfan bent vlucht je liefst zo ver mogelijk weg een ideaal moment om eens rustig uit winkelen te gaan ! mijn auto staat al voor de deur ... maar ik gun het hen wel hoor het zien van de verbeten grijns van de wielrenner de soms o zo gevaarlijke bochten of afdalingen
maakt het voor de toeschouwers een waar spektakel België is nu éénmaal een fietsliefhebbend land ... en ik ik laat alles begaan en stiekem zie ik het liefst de mooigebruinde gespierde benen van hun favouriet ... het oog wil ook wat nietwaar ?
wij kunnen bijna niet meer wachten de oude kale bomen snakken naar een nieuw kleed onder de grond davert het van nieuw leven ...
de eerste krokussen piepen voorzichtig uit de grond weldra krijgen we een mooi kleurentapijt verrukkelijk !
nog eventjes wachten ... we worden er warempel ongeduldig door elke dag kijken wat het wordt hopen op de eerste warme zonnestraal dat straaltje zon dat door de ramen schijnt
en dat de koude en de eenzame harten verwarmt en verblijdt ...
uit een kleine bron ergens diep en onzichtbaar stroomt langzaam water naar beneden het vormt een beekje dat klatert almaar verder door
zichtbaar met genoegen en ploegt zich verder door ongenaakbaar tot het samenkomt in de grote rivier samen worden ze één geheel almaar verder, almaar krachtiger en wat later storten ze zich vol overgave in de grote oceaan
zo is ons leven het begint klein en onbeduidend en we leven met de stroom mee soms zacht, soms met veel obstakels maar allemaal gaan we dezelfde richting uit tesamen of we nu willen of niet en eindigen allen in dezelfde grote oceaan waar we ons in koesteren kunnen ...
schoonheid is niet zomaar een woord het is puur, natuurlijk mooi het straalt licht en kracht uit je kan je eindelloos in verdiepen
kleuren strelen je hart en je wordt er zowaar weemoedig door je beseft niet wat je overkomt je voelt je zo nietig, zo alleen een zuchtje wind maakt je weer wakker
en je hart bloeit terug open zodat je eventjes de grauwe en donkere dag vergeten kan ...
ik hoef geen grote dingen geen kasteel of verre reizen als ik maar gelukkig ben ik geniet van kleine dingen, fijn en mooi ...
rondom mij veel geluk en liefde het pasgemaaid gras in de tuin een plotse vlinder op mijn hand ... kinderen om me heen stoeiend in de tuin kleine, tedere dingen raken mij diep
ik hou het nu klein maar fijn en je zult zien hoe kleiner ... hoe fijner !
hey daar jullie kijken mij zo eigenaardig aan wat is er mis met mij je hoeft van mij niet bang te zijn ook al zie ik er anders uit ook al ben ik niet zo mooi maar het doet me pijn als iedereen me aangapen alsof ik zo lelijk ben ...
niet iedereen is volmaakt maar ik ben hier nu eenmaal ook en heb ook het recht op een beetje leven dus staar niet zo naar mij wees lief en aardig en spot niet met mij ... dat geldt voor jullie mensensoort ook iemand die er anders uitziet wordt ook zo bekeken en bespot en zelfs gepest tot lijdens toe ... !
het wordt weer een mooie tijd voor de kinderen ze worden wat onrustig en willen buiten de eerste zonnestralen willen ze voelen op hun huid terug alles ontdekken wat nieuw is of teruggekomen is ...
de tuin krijgt de eerst beurt zijn alle visjes nog in de vijver ? ergens verder horen zij geluid ... vlug er naar toe en zie
ook zij zijn terug van de partij en waarachtig vier kleintjes er bij ! ze springen een gat in de lucht en de kat die weet er ook van die zit al hoog in de boom
zeg nu zelf het leven kan toch mooi zijn enkel maar eens rondkijken en genieten !
nog eventjes wachten en weldra kunnen we zeggen ik ruik de lente ...
kleuren zullen weer overheersen de zachte ochtendbries zal ons langzaam laten ontwaken en stil daar hoor ik het eerste vogelgefluit het mooiste muziekinstrument kan dat niet evenaren ! ik voel me herleven en raak de eerste bloesems aan een wonderlijk gevoel ...
nog eventjes wachten ...
en kunnen wij terug genieten van het leven en van elkaar !
je bent ver weg in een andere wereld vergeefs praat ik op je in roerloos wacht ik op een teken ik weet je spartelt om weer boven water te komen ...
je wilt terug naar mij maar iets houdt je tegen hier in mijn hart wordt alles droog en dor ik mis je lach en je tederheid
je ziekte is genadeloos als een zwaard boven ons hoofd ... maar ik blijf leven leven voor ons twee en als je te moe bent om te strijden wacht dan aan de overkant tot ik bij je ben ...
allemaal hebben we er één gebouwd ... leven op golven van fantasie prachtige dromen waarin je schuilt en je je veilig voelt ... je eigen luchtkasteel
een plaats voor jou alleen waar niemand je lastig valt je voelt je jong en rijk de prins op het witte paard komt straks nabij samen hoog in de wolken je droomt almaar verder het wordt mooier en mooier maar lief kind ook jij zal eenmaal wakker komen en zien dat je je luchtkasteel nog enkel maar kan koesteren in je hart !
soms maakt een eenvoudig kaarslicht mijn leven mooi en lichter het felle licht van de dag maakt mijn dag moeilijker en minder verdraaglijk licht en geluid komen op mij af als een razende storm ... 's avonds kan ik genieten van de stilte die warrelt rond het glinsteren van de vlam van één kaars ...
je voelt je alleen alles is voorbij en gedragen in verre herinneringen je leeft vandaag maar denkt niet aan morgen tijd heeft geen betekenis je drijft maar mee eindeloos waar naar toe ? niemand weet het
wanneer het weer het toelaat komt mijn fiets weer tevoorschijn alles terug opgeblonken en ik heb het al uitgekiend dit jaar zet ik mijn fiets in de bloemetjes ... vooraan de fiets zet ik nu steevast een klein bakje bloemetjes er in !
het hoeft niet duur te zijn maar ik ben van plan kleurrijk door het leven te gaan ! geen sombere kleuren meer zalige ritjes maken met een boeketje bloemen vooraan op de fiets het vervult me nu al met geluk
geluk is als een echte vriend het hoeft geen woorden een blik, een gebaar is voldoende ook al denk je ik ben alleen ... er is altijd iemand die om me geeft waar je ook bent
geluk en vriendschap zijn zo teer als een kleine bries je koestert het in je hart een fijne draad ... bang om te doorbreken het kleurt je leven mooi als een tere bloem die langzaam op het water drijft
velen trekken er voor een weekje tussen uit het is de tijd om even de sneeuw of de zon op te zoeken ...
met kinderen heerlijk stoeien in de sneeuw of op de latten met nadien een heerlijke après ski of gewoon hoog boven genieten van de zon ...
sneeuw is sneeuw beweert men maar in de bergen heerst er een aparte sfeer een weekje stoeien en spelen zullen de kinderen zeker deugd doen en zeker in de verse berglucht ... ! en de rest die geniet en feest maar mee ...
vanmorgen las ik dat ze op zolder een aantal vogelspinnen ontdekt hebben ... ik zie graag dieren maar een spin is nu eigenlijk niet mijn ding ... ze zijn wel fascinerend de beste architekten ter wereld ! geruisloos en meedogenloos
huisspinnen zijn goede insektenverdelgers maar ik zie ze liever niet in een hoekje of op mijn plafond ronddrentelen ... en dan te zeggen dat er mensen zijn die spinnen verzamelen in een mooie glazen kooi ieder zijn goesting maar zo'n ding komt bij mij niet in huis ! manlief stond er bewonderend naar toe te kijken bij een vriend ... maar het kooitje had een slotje dus zo ongevaarlijk was het niet
thuis gekomen was hij nog altijd bezig van die spin ... en dan was het kort en bondig : diene spin of ik ... !
na drukke dagen waarin je geen tijd hebt voor jezelf waar je van het ene naar het andere holt almaar doorgaan ... je hart bonst vaak uit je lichaam maar zo kan het niet verder en het wordt hoog tijd dat je op de remmen staat en alles aan je voorbij laat gaan en eens denken durft ik leef vandaag eens voor mezelf ...
rust vinden en houden en terug je leven in eigen handen nemen niet omzien wat er nog moet gebeuren de tijd tikt toch verder ... vandaag durf ik terug te dromen van al wat goed en mooi is geen krant of radio vandaag gewoon rust innerlijke rust ... morgen komt nog een dag desnoods doe ik er deze ook nog bij !
.jpg)
