Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
deinend op de wind
25-10-2012
jouw hart
jouw hart je ziet hem niet maar voelt hem kloppen vaak een heel gewoon gevoel maar bij de minste emotie bonkt hij er op los ... je denkt er niet bij na het lijkt allemaal heel normaal !
dit klein deeltje van ons lichaam kan veel verdragen vreugde, pijn en verdriet dokters kunnen helpen maar vaak volgt het hart zijn eigen weg vreugde kan een hart sterker maken rust laat het hart vredig kloppen maar een gebroken hart verteerd door pijn of door verdriet gaat zijn eigen weg en laat zijn sporen na ...
daarom laat ons zorg dragen voor ons hart en dat van anderen ... een gebroken hart kan terug gaan kloppen met veel tijd, liefde en genegenheid !
met een camera kan men alles vastleggen een goede fotograaf weet mooie foto's weer te geven hij steekt er zijn tijd en zijn ziel er in soms heel lang wachten ...
maar het menselijk oog is het beste fototoestel het geeft de werkelijkheid mee maar ook het geluid warmte of koude trillingen soms loerend gevaar het hart van het oog registreert alles wat de camera niet kan ...
maar het geritsel van vallende bladeren en de diepgouden geuren van de herfst kan niemand vastleggen het is een wereld apart ...
gisteren heeft mijn vader de laatste rozen in de tuin afgeknipt ... voor mij zo heel onverwacht
een gebaar dat mij diep ontroerde de laatste rozen van dit jaar zijn voor jou ... zachtjes heb ik ze tussen papier gelegd heel voorzichtig zo breekbaar oneindig mooi en later éénmaal gedroogd en later ingekaderd zijn ze een blijvende herinnering aan mijn vadertje vadertje en zijn tuin vader en zijn bloemen ...
sommigen zeggen veel te weinig "dankjewel" het is maar een simpel woord een eenvoudig gebaar een knuffel, een klein boeketje ... kinderen kunnen hun ouders niet genoeg bedanken voor hetgeen zij soms opgeofferd hebben voor hun welzijn ! mensen die dagelijks aan de zijde van hun zieke staan ... diegenen die altijd klaar staan voor een ander het mag zelfs een vreemde zijn maar vaak gaat een dankjewel er niet van af alles lijkt zo normaal ! maar dat is het niet te weinig aandacht wordt besteed aan diegenen die aan de kant staat met hun vrees, hun toewijding en inzet daarvoor vandaag voor iedereen die niet in het middelpunt van de belangstelling staat dankjewel, een heel dikke knuffel of dit boeketje bloemen speciaal voor jou !
gisteren ben ik na lange jaren het huis van mijn grootouders voorbijgegaan mijn herinneringen aan hen en aan het huis werden aan flarden geslaan onze notenboom, de trots van de tuin waar menig kind onder speelde waar verliefde koppeltjes 's avonds dicht bijeen zaten waar we noten raapten waar we zoveel plezier en verdriet deelden alles was weg ... het meest trieste was mijn notenboom ...
tijdens de herfst hangden wij vogelkooitjes en was er gekwetter van jewelste het leven in en rond de boom was puur geluk ... nu is alles weg het huis werd verkocht de boom verdween met een brok in de keel zag ik er een uiterst modern gebouw staan zo te zien zonder groen zonder vogels geen geluid zonder ziel ...
ik wens jullie allemaal een heel fijn weekend toe ! ze voorspellen boterzachte temperaturen dus even het raam openzetten frisse herfstlucht binnenlaten en de morgen starten zonder haast lui je armen omhoog werpen en genieten ...
eens kijken wat we vandaag allemaal kunnen doen dit keer maak ik er een lui weekend van ik zal niet veel kijken naar de klok dat moet ik al de ganse week doen ! zalig zo'n fijn weekend ik hoop dat jullie ook er het beste van maken geen gedrum aan het fornuis vandaag eet ik eens lekker buitenshuis en laat mij eens bedienen ... en vanmiddag ? wie weet, het kan alle kanten uit ...
jouw gevoelens voor mij zo teer en fijn ik durf haast niet te ademen bij zoveel geluk zoveel geborgenheid zoveel kracht waar achter ik mij schuilen kan ... mijn man, mijn lief mijn beste vriend je geeft me de mooiste jaren van mijn leven jij bent de regenboog achter donkere wolken samen genieten wij van elke bloem van elk straaltje zonnelicht je ademt muziek uit en in je helderblauwe ogen kan ik rustig zwemmen op de tonen van ons levenslied ...
een drupje regen kan geen kwaad maar ellenlange regenbuien houden ons weer binnen herfst, ja het kan mooi zijn maar de andere kant is niet zo fraai ...
veel mensen blijven steeds langer binnen ontzien het buitengaan en vormen een gemakkelijke prooi voor de alomgekende 'herfstdepressies' licht en verse lucht mensen om ons heen en vooral een doel hebben dat is noodzakelijk nu een reden zoeken om toch buiten te komen de winter is nog lang ... we moeten blijven lachen alles met een korreltje zout nemen dat maakt het leven draaglijk er komt terug kleur in je leven en doe zoals deze man pak de leiband en ga met de hond even op stap ...
het valt me op op straat kijken de mensen meer nors en onvriendelijk rond een vriendelijke groet kan er meestal niet af vlug, vlug naar huis, naar het werk een praatje kan er amper van af ... vriendelijkheid is soms ver te zoeken we leven op ons eiland !
dieren tonen vaak meer genegenheid ... ligt het aan ons ? wij kunnen vaak de drukte niet meer aan en lopen onszelf voorbij wat zou ik graag, zoals bij de dieren een winterslaap houden en dan ontwaken in een verfrissende nieuwe wereld !
of die wereld dan beter zou zijn daar durf ik niet op te wedden gewoon beginnen met vriendelijkheid bij de dieren een lik en een aai bij ons is dat zo eenvoudig niet ...
zij kan onnoemelijk kalm en rustig zijn lustig kabbelend een fijne wind, niet te hard streelt mijn haar je voelt je kalm en ontspannen niemand om je heen ...
maar ze is zo onvoorspelbaar ze heeft maar een paar uren nodig om te veranderen in een heftig en vurig spektakel de wind striemt nu door je haar je geraakt bijna niet vooruit meeuwen krijsen boven je hoofd en het zand stuwt omhoog ongelooflijk hoe ze nu veranderd is een kolkende zee verwoestende golven beukend op alles rond zich heen ze spuwt haar golven uit vanuit een huiveringwekkende diepte
maar ik hou van haar hoe ze ook is respecteer haar en heb ontzag zij is niet te temmen ze neemt en ze geeft ...
het geeft weinig warmte maar het fleurt ons op de herfstkleuren staan er schitterend bij je knippert met de ogen en aanschouwt een schitterend schouwspel de herfstzon ...
plots ziet alles niet zo donker en koud en haar gouden stralen maken ons ook mooi van binnen een warme gloed waarbij je je een stuk vrolijker van wordt ...
geef toe het is de moeite waard om dit alles in je op te nemen weldra staat de winter voor de deur en is alles terug een mooie herinnering !
vaak zie je mensen die de eenzaamheid opzoeken om te denken, zichzelf vragen stellen of gewoon roerloos voor zich te staren ... hun gedachten zijn ver van hier hun wereld beleven ze opnieuw ze wenden zich tot iemand iets of iemand waarin zij geloven waar zij hun antwoorden zoeken ...
om tot rust te komen en weer tot zichzelf te komen het overkomt iedereen wel eens zo'n moment dat je het liefst alleen bent zou dit bidden zijn ? antwoorden vragen of om hoop smeken ? of gewoon uit dankbaarheid voor iets dat hen overkwam of waar zij van gespaard zijn gebleven ... het is de moeite waard er even bij stil te staan
vrienden zijn vrienden hebben vriendschap begint heel vroeg open staan voor elkaar er zijn wanneer het nodig is het geeft zo'n warm gevoel
elkaar steunen elkaar begrijpen zonder woorden een band dat je moet koesteren iedereen heeft iemand nodig en jij mijn vriend kan op mij rekenen daar zijn vrienden voor ... samen het leven dragen samen genieten van het leven samen genieten van elkaar dat is nu vriendschap vriendschap voor het leven !
gelukkig zijn ... velen denken geld en roem maakt geluk niets is minder waar een gelukkig mens hoeft niet zo veel enkel het belangrijkste, het liefste bezit om zich heen ... samen, zorgeloos door het leven gaan gespaard van ziekte of verdriet dat is geluk
genieten van kinderen en kleinkinderen een dagje samen uit een kaartje, een onverwacht bezoek weten dat zij aan je denken en dat zij er zijn als jij ze nodig hebt ! geluk is niet te omvatten je hebt het en het is aan jou om het te waarderen elke dag koesteren dat wat je elke dag gegeven wordt delen met elkander en te weten ik ben een gelukkig mens zo kan je een beetje doorgeven aan je naasten wat geluk betekent en help je hen op de goede weg met heuvels en met dalen te streven naar dat ultieme doel gelukkig zijn !
iedereen heeft het nodig dat beetje adrelanine dat tikkeltje meer op het randje af niet teveel maar het geeft je lichaam een boost ...
sommigen kunnen niet zonder hun leven bestaat uit het verleggen van hun grenzen waar menig mens huiverend naar toe kijkt ! niets te hoog of te diep duiken in het onwaarschijnlijke telkens hopen op dat beetje geluk ik vraag mij af waar zij die moed of die onvoorzichtigheid vandaan halen
zij zorgen voor spektakel ademloos kijkt men toe en huivert bij elke beweging mijn hart staat telkens tilt als ik zo'n fanaat aan het werk zie en denk ik dan ben jij nu gelukkiger, meer voldaan nee, zij kijken al naar de volgende stap helaas, dikwijls fataal !
een nieuwe dag de dagen vliegen voorbij wij hollen er maar achterna het is nodig eens op de rem te staan eventjes rond te kijken en te beseffen leef elke dag ! laat niets aan je voorbijgaan geniet van alle kleine dingen leer te genieten ...
alles is zo vlug voorbij we beseffen niet hoeveel geluk wij soms in handen hebben draag zorg voor elkaar en wees er bij, elke dag telkens weer pas dan hebben wij voldoening in ons hart en kunnen wij verder telkens weer ...
het vallen van de bladeren ... het is weer zover de najaarsmoeheid overvalt ons we snakken naar onze zetel en ploffen 's avonds in ons bed we hebben de indruk dat we meer achter dan vooruitgaan
terug de vitamienen uit de kast gehaald vroeg slapen gaan opnieuw gezonde voeding heel veel fruit en vooral ... heel goede voornemens alhoewel het is sterker dan jezelf ...
en ja de griep ligt ook op de loer ook dat nog ... naar de dokter voor een spuit maar dat laat ik aan mij voorbijgaan ik spartel er al jaren door maar voor velen is zo'n spuit wel noodzakelijk ! dus lieve mensen je bent niet alleen hier komt de herfstmoeheid ook aankloppen zelfs de hond heeft er last van ...
het is zondag nog heel vroeg in de morgen bij het krieken van de dag ben ik al op de wandel warm ingeduffeld niet voor heel lang maar toch voldoende om een portie verse zuurstof in mijn longen te persen ...
straks terug naar de ontbijttafel met heerlijk verse koffie en koffiekoeken we maken er een fijne zondag van een luie, lome herfstdag ... maar eerst ga ik nog even op ontdekking zien of ik iets moois kan ontdekken dan pas is mijn dag geslaagd en zie ...
gisterenavond was het stil herfstachtig stil plots een luid geluid luid kibbelend en roepend ik keek omhoog en kreeg een adembenemend schouwspel te zien ... een bende ganzen in v-vorm krachtig, één geheel en doelgericht !
ik verwonder mij steeds aan dit instinct steeds in dezelfde orde het geluid duurde niet lang maar weergalmde nog lang in mijn oren ik dacht bij mezelf zo'n grote groep en wat een discipline daar kunnen wij een puntje aan zuigen ! dichtbij zijn het ook prachtige dieren
wat voelde ik mij nietig bij zo'n schouwspel zo hoog in de lucht zo vrij hun toekomst tegemoet ...
herfstwandeling alles stil en sereen het bladerdek vormt een prachtig tapijt bomen strekken hun bijne kale takken uit her en der hoor je nog geritsel de dieren zijn nog aanwezig maar zijn vliegensvlug ... de hond komt iets tegen heel nieuwsgierig maar raakt het niet aan
we laten alles met rust de natuur verandert alles valt terug op zijn plooi ik adem de herfstlucht in en voel mij zo rustig zo sereen ...
ik voel mij warm vanbinnen en de kracht van de natuur doet mij beseffen om terug verder te gaan ...
