Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
deinend op de wind
12-02-2013
wintermorgen
prachtige wintermorgen een wereld vol ijskristallen stil en ongenaakbaar laat de tijd maar even stil staan te vroeg nog om alles te ontsieren
laat mij nog even genieten van wat men ons geschonken heeft ongerepte natuur stilte om ons heen durf amper te ademen zoveel schoonheid dat ik beleven mag ...
een bloemenveld enkel voor jou heerlijk fris en zacht je mag er in dansen huppelen tussen geurende bloesems geen mens die naar je kijkt
dat denken in de vroege morgen maakt van jou een gelukkig mens je hebt tenminste nog fantasie want dat heb je nodig om steeds verder te gaan mijn bloemenveld zachtgroen gras dartele vlinders zij bestaan voor mij en niemand die mij ziet ...
je oogt zo stoer achter dat masker onaantastbaar mooi volop in kleurenpracht enkel je ogen kijken de wereld in maar ook zo stil zonder gevoelens of zie ik daar een traan ? niemand die het ziet ...
jij draagt het mooiste masker tijd om te feesten en luidruchtig te zijn prachtige maskers om je heen draaiend in een mallemolen iedereen heeft pret en lacht het is immers carnaval
iedereen gluurt en staart niemand herkent iemand verborgen achter het masker kijk je de wereld aan onherkenbaar maar toch zo mooi ! je voelt je veilig en wel danst in het rond muziek weergalmt je voelt je gelukkig en blij even mag je jezelf niet zijn ...
vandaag laat ik mij glijden stap niet over stenen heen volg geen wegwijzers laat mij deinen in het ijle even geen antwoorden zoeken lichaam en geest los laten genieten van wat nu is morgen is weer anders vandaag denk ik daar even niet aan ... maar één ding blijft hetzelfde ik ben er steeds voor jou
vlinder ga niet weg je bent zo broos trilt bij het minste geluid je bent te mooi voor deze wereld onzichtbaar voor velen zonder geluid fladder je van bloem tot bloem leef maar in je eigen wereld die van ons stelt niet veel voor een grauwe kluwen zonder kleuren zonder ziel ...
ik snak er naar de eerste bloemknop de prille lentebloesem terug te zien ... alles is nu zo koud en grijs je wordt er warempel neerslachtig van tere broze lenteknopjes geven ons terug hoop en leven de wereld zal er terug een stuk beter uit zien !
met wat zon er bij zullen wij herademen wij zullen ons draaien naar de zon zoals die eerste lentebloem genieten en herstellen van koude sombere winterdagen ... ik ben er klaar voor die eerste zonnestralen zal ik met dankbaarheid omarmen !
je bent maar een ukkepuk maar je hebt ieders hart gestolen vrolijk trippel je door de kamer je bent ieders vriend 's ochtens ben je daar bij het ontwaken telkens loop je de kinderen achterna nu hebben ze een echte speelkameraad ...
overal ben je er bij en loop je steevast voor ons voeten je kent je plaatsje in de keuken en kijkt ons aandachtig aan niets ontgaat je je oogjes volgen ons overal ...
je brengt leven in ons huis je gekwispel en geblaf laat ons terug lachen jij kleine, ontdeugende ukkepuk maakt het terug mogelijk om blij naar huis te keren !
je bent niet zoals alle andere maar ik vind je mooi je oogt een beetje eigenaardig maar ik vind je leuk je bent niet alledaags maar springt zo in het oog ...
ik zie jou voor de eerst maal en mijn belangstelling is gewekt steek je maar niet weg je mag er gerust zijn je bent enig in je soort !
komen jullie maar tevoorschijn dan zal de wereld wat mooier kleuren jij hebt alvast mijn hart veroverd ... jij kleine lieve vogel !
ik hoor zachte muziek het komt van boven beneden is het stil ik zie de kat zelfs niet meer hoorbare tedere muziek dwarrelt naar beneden ...
teruggetrokken verdween jij terug naar je eigen wereld een wereld waar alles zo mooi is je ogen stralen liefde en vrede uit ik zal je niet storen mijn kind ik zit onderaan de trap en luister en geniet doe jij maar je ding je hart zal weer sneller gaan en straks kan je misschien de wereld weer beter aan ...
humor je hebt het of je hebt het niet het werkt aanstekelijk gisteren waren wij in een vergadering doodsaai allemaal ernstige en droge gezichten mompelde mijn vriendin iets waarop ik prompt in lach schoot die naast mij vroeg wat het was ik zei het door maar zei verstond mij verkeerd waarop zij luid in lachen uitbarstte zo ging het door tot de ganse zaal plat van het lachen lag tranen stroomden van ons gezicht de ene mocht de andere niet aankijken of de andere proeste het terug uit van vergadering is niet veel gekomen en velen wisten waarempel niet waarom wij lachten ... ik geloof ... nadien wisten wij het ook niet meer !
maar het heeft wel deugd gedaan ... de vergadering is voor volgende keer
zachte woorden zeggen zoveel meer dan luide en harde taal een licht gefluister een stil gebaar een onverwachte streling je luistert en kijkt en je voelt alles beter aan je lichaam neemt alles op en voor eens hoef je geen schild te dragen het kan allemaal makkelijker als wij het een beetje zachter aanpakken je voelt je niet zo opgejaagd en kan alles beter inschatten ... vandaag verhef ik mijn stem niet ik laat alles met rust en bezie de wereld op mijn eigen manier rustig maar nieuwsgierig naar wat komen zal ...
eventjes tot rust komen het heeft deugd gedaan alles aan je voorbij laten gaan de wereld stil zetten kan je niet het leven gaat door maar ik ben toch maar op één poot blijven staan ...
vandaag terug in volle vlucht regen of wind we gaan er door kleine of hoge golven de zee neemt mij mee ik koester elke dag ik voel me terug vrij volop levend in water en wind mijn vleugels trillen van geluk een warme zonnestraal streelt mijn klein lijfje ik voel de kracht van de natuur en klim omhoog alsmaar hoger en laat mij verder dan deinen deinend in de wind ...
ik hou het eenvoudig vandaag ik wens jullie allemaal een prachtige dag toe ! eventjes een dag zonder zorgen zonder pijn gewoon een dag om gelukkig te zijn ...
het leven is niet altijd mooi voor iedereen maar jij mijn kind en jij mijn vriend jij bent zoals alle anderen in mijn hart ... je bent zo geboren of op één dag werd je leven overhoop gegooid en kan je nimmer gewoon voortleven zoals een ander maar die blik in je ogen blijft dezelfde warmte geven ...
thuis dragen wij jou op handen wij maken jouw wereld mooi denk niet aan morgen en maak je geen zorgen jij leeft in jouw wereld het is niet altijd gemakkelijk maar door jou zien wij het echte leven je bent puur en echt je bent ieders oogappel een schat dat wij altijd koesteren je bent die eeuwige vlam in ons huis dat nimmer doven zal !
waar ga je heen mijn kind met grote ogen kijk je me aan maar ik weet het niet je blauwe kijkers smeken me om een antwoord maar de toekomst valt niet te voorspellen ...
maak je leven rijk ontpop je als een bloeiende bloem durf een sprong te wagen je bent sterk en je zult wel landen met beide voeten op de grond ik kan maar kijken mijn kind je raad en daad meegeven maar éénmaal moet ook ik je hand loslaten ... en moet je verder hopelijk niet alleen de wereld reikt je de hand maar weet aan wie je je hand en liefde geeft ... en verlies nooit je eigen waarde vergeet nooit van waar je gekomen bent en altijd terug naar toe kan komen !
iets of iemand fotograferen het is een kunst een passie het doordringt je ziel je lichaam staat gespannen om dat éne gevoelige moment vast te leggen ...
fotografen zijn ware kunstenaars spelen met licht en kleur geven ziel aan een voorwerp kunnen van niets iets maken ... laat hen met rust zodat ze in alle stilte kunnen genieten van van datgene wat hen inspireert het is een magische wereld wat vaak onderschat wordt zij hebben de natuur in hun bloed hun adem stokt als hun oog die ultieme plaats ziet en ze het kunnen vastleggen ik bewonder ze en kan uren kijken naar mooie foto's getrokken door gewone mensen dat zijn mensen met gevoelens die de natuur en medemens eren daarvan kunnen er niet genoeg van zijn !
het waren prachtige beelden witte duinen witte bergen wie had dat gedacht dat wij ons even in de bergen waanden ... moeder natuur heeft zich van haar mooiste kant laten zien
moeizaam gingen we naar boven ploeterend door sneeuw en ijs en dan het betoverend uitzicht van die ijskoude zee onder ons ... wat ben ik blij dat ik terug dat weerfenomeen beleven kon ! weldra is het terug voorbij maar die éne mooie foto zal ik koesteren zoiets krijg je niet elke dag ...
al zijn de dagen voor jou zo somber en triest geen licht maar koude, donkere dagen je hebt het koud niets kan je verwarmen maar zie daar aan de verre horizon komt ook zij voor jij tevoorschijn aanvankelijk heel schuchter en lauw ...
maar straks komt zij tevoorschijn nog eventjes wachten nog eventjes geduld dan kunnen wij herademen opnieuw buiten komen in een heldere, zonnige wereld ... onze dagen worden dan een stuk beter die eerste zonnestralen die de donkere gedachten van een koude winter verjagen zal !
iedereen heeft wel iets waar men bang voor is je kan er niets aan doen gevaar kan men vaak zien afkomen een dier dat op je afstormt ...
het weer kan je ook laten huiveren de aarde beeft en davert je voelt je zo nietig maar toch heb je vaak nog de tijd om te schuilen ...
maar erger is nog het gevaar in jou iets dat je niet kan zien sluimerend in geest of lichaam je kan je niet verweren en eens het uitbarst is het vaak te laat ... maar leef niet verder in angst leef dag per dag geniet van elke minuut dat je gegeven wordt en je angst zal minder worden durf gelukkig te zijn met wat je hebt en met wie je bent
