Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
deinend op de wind
16-03-2013
verdoken schoonheid
verdoken schoonheid niet te zien maar het is er ergens ver of heel diep harmonie speels en teder warme streling met elkaar goddelijk mooi soms beschermend maar wie het ziet wordt even stil niet alledaags een sobere dans van stille vreugde ...
je bent klein niets kan je alleen waar je ook bent je hebt hulp nodig moeder is daar ze draagt je met zich mee onvervalste liefde vol hoop voor de toekomst stuwende kracht hoofd fier in de lucht als een rots in de branding ze is er voor jou beschermend maar o zo teder legt ze jouw hoofd tegen haar schouder zal jij er zijn voor haar want de tijd zal komen dat ook zij haar hoofd tegen jouw schouder wil vlijen en bescherming zoekt ...
sierlijk mooi altijd samen zachtjes glijdend door het water teken van geluk niemand die hen stoort wat geniet ik van hen perfect lichaam in harmonie met de natuur wat een wonder heel stil kijk ik toe bang om hen te storen dit is een stil levenslied ode aan het leven hoe met kan zijn eenvoudigweg gelukkig zijn !
bloemenkind je maakt me blij je kleurt mijn dag mooi onschuldig en lief teder streel je de blaadjes bloemen plukken doe je niet daarvoor ben je teveel kind van de natuur guitige oogjes staren je aan de tere bloemkopjes weerspiegelen in je grote blauwe kijkers kleine handjes wijzen naar mij ja ik weet mijn kind je bent gelukkig ik zal je beschermen geniet maar van je mooie bloementuin ...
je staat alleen koud in kil niemand om je heen ijsberg in volle zee niemand durft het aan je te benaderen gevoelens toon je niet zonder emoties kijk je toe ik probeer tracht je te bereiken je laten ontdooien met mijn warmte steeds opnieuw maar ook jij zal smelten door de kracht van liefde genegenheid en geborgenheid ik geef je nog even tijd om dat koude hart van jou opnieuw te laten trillen en terug bij ons te zijn
koude winterdagen komen naderbij koning winter ademt terug ijskoud gure noorderwinden vallen terug aan weg met zachte zonnestralen frisgroen gras eerste lentebloemen alles terug wit huiverend mooi maar niet welkom terug hulpeloos wachten op een zon sterk genoeg om de winter te verdrijven ...
dromen heel ver weg van alle pijn helemaal alleen zachtjes glijden op een stroom van zachte warme zonnestralen donkere wolken in de verte het deert je niet je kan alles aan alles is rust je stijgt almaar hoger zwevend naar de horizon je vleugens raken het water niet vriendelijke golven onder jou tijdloos ik voel me vrij het leven is van mij ook al is het maar voor even die droom die was voor mij alleen ...
je bent eenvoudig mooi sereen je huivert bij de eerste lentezucht mensen plukken je niet ze lopen je zo voorbij zelfs de rots kan niet weerstaan aan je frisse lentekleuren harmonie met de natuur veel heb je niet nodig maar fier sta je te lonken naar de zon jij bloempje daar je hebt mijn hart gestolen ook ik pluk je niet maar geniet met volle teugen ...
leven op de rand dansend op een smalle koord geen muur achter jou armen hoog in de lucht voet voor voet vooruit angst parelt op je hoofd maar je moet verder alleen moeilijker dan je had gedacht maar het is de moeite waard weten dat je het kunt weten dat je de overkant bereikt dat is leven vaak alleen zie daar op het laatste punt staat altijd iemand op je te wachten ontzettend blij je hebt het gehaald !
vandaag voel ik mij jong dartel en speels ik juich de dag toe met open armen niet denken aan morgen dag zonder zorgen huppelend door het leven al is het maar voor even fijn gevoel van binnen uit hart dat bonst van geluk boordevol ideeën neem mij dat niet af zonder dit kan ik echt niet leven ...
wij vonden het fijn eventjes in de lente te zijn alles was mooier voelden ons gelukkig blij zoals die vogel dansend op het water mooie weerspiegeling van wat lente moet zijn teder moment van nieuwe natuur angstig aarzelend voorzichtig naderend even wachten dan blijft ze bij ons die heerlijke lentezon !
het leven is niet altijd vrolijk en ideaal hier zie ik stukjes staan van jullie allemaal soms treffend tot in mijn ziel al ben je ziek hoeft het niet meer allemaal voel je verdronken in zorgen denk je niet meer aan morgen durf je niet te hopen het leven is nemen elke dag opnieuw hoe moeilijk ook jij bent het waard te vechten voor morgen een nieuwe lente in 't verschiet waarbij jij ook terug geniet leef vandaag even zonder zorgen adem de frisse lentewind koester de eerste zonnestraal dat is pas leven !
wij vinden het vanzelfsprekend zon, bloemen en vlinders het zachte gras maar voor de peuter die zijn eerste stapjes zet wat een wonderbaarlijke wereld zoveel om te ontdekken geuren en kleuren alles wat beweegt ... grote blauwe kijkers nemen alles in zich op kleine vingers raken alles teder aan bang om te breken hij houdt zijn adem in bang voor de vlinder die geruisloos rond hem fladdert wat mooi nog nooit gezien maar dat ene witte bloempje daar dat zal ik wel plukken en geven aan ons moeke ...
stille heerlijke zondag luie dag heel veel tijd voor mij alleen een dag om van te genieten vandaag doe ik niet veel ik ben als die vlinder trillend op het groene blad dankbaar wachtend op de zon de zon die mijn hart verwarmen zal mij opnieuw het leven zal tonen ik wacht terug op bloeiende magnolia's zachtgroen gras met lieve madeliefjes nog even en de wereld is terug van jou en mij !
lentetuin een paradijs voor alles wat groeit en bloeit het is mijn klein stukje natuur waar ik niets veranderen zal vanuit het grote keukenraam zal ik terug alles aanschouwen het kleine konijntje zal terug vrolijk rondhuppelen vrij en blij vogels doen zich tegoed vinden een veilige plaats voor hun nieuwe nest bomen zullen terug hun mooiste bloesems tonen in het zachtgroene gras her en der frisse bloemen enkel mijn tafeltje en stoel nog plaatsen want ook ik heb mijn plaatsje in de tuin ik ben er nooit alleen ...
een nieuwe maand vol spanning en ongeduld hopend op zon heel veel zon warme wind ik heb de fiets van stal gehaald terug fonkelnieuw paraat om mij terug de mooiste plaatsjes te tonen benen in de lucht luchtig jurkje heel veel groen rondom mij god, wat ben ik blij dat ik terug buiten kan frisse, helende lucht in mijn longen jij mag ook mee samen worden het fijne dagen en nu wachten maar op die eerste zonnestralen ...
ik wandel alleen enkel mijn voetsporen achtervolgen mij tegenwind mijn haren losjes doorheen ik voel me vrij niemand voor of achter mij de weg is van mij alleen ik ga de zon tegemoet omgeven door zachte muziek van de eeuwigdurende golven het mulle zand tussen mijn tenen dit hier is mijn wereld waar ik eeuwig blijven wil ik denk nog niet aan teruggaan geef mij nog eventjes tijd om te dromen om te leven ...
het gras wordt groener malser straks komt zij weer tevoorschijn mooi en krachtig glanzend in de zon je fier aankijkend stampend van geluk ik zal ze horen draven al van ver mij verwelkomen ik verlang naar die dag dat ik haar terugzien zal borrelend van geluk aarde stampend in het rond en met haar zachte snoet mij haar nieuwe leven tonen kracht en tederheid !
nauwlettend kijk ik rond geen spoor van lente te zien al wat nieuw is komt straks tevoorschijn zacht seizoen vol verwachting huiverend nog van winterkou eerste hulpeloze bloemknoppen het eerste vogeljong onzichtbaar in het diepe nest en ginds op het water onder de oude boom komt straks piepkleine kuikentjes tevoorschijn veilig onder moeders vleugels
