Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
deinend op de wind
04-03-2014
als een kind
eenvoudig stil genietend als een kind lentewind door krullend haar wipneusje op en neer geuren van bloemen blozende wangen dat is lente fris en ongeduldig springen van bloem naar bloem plotse nieuwe vlinder tussen het zachtgroen lentezon verwarm mijn hart ontdooi de kilte laat mij terug leven ...
geen woorden nodig klein geluid haarscherpe blik ontmoet zachte ogen liefde nooit gezien kracht in eenvoud machtige vleugels omfloersen tengere schouders zij houdt van hem teder behoedzaam kijkt zij hem aan zij is niet zijn prooi maar toeverlaat straks gaat hij terug de weidse hemel in stip onder de zon maar weet met één enkele kreet keert hij terug vliegensvlug als in één adem ...
ze zijn zo lief schattig dartel en speels nieuw in huis wat onwennig iedereen draait er om heen wil knuffelen dichtbij zijn geef ze wat tijd om alles te verkennen iedereen te leren kennen eigen hoekje op te zoeken overval hen niet laat hen zoeken spelen ontdekken geef ze warmte vriendschap en worden ze oud niet meer zo schattig en lief wat traag en onbeholpen laat hen niet in de steek ze stonden er steeds voor jou zorg voor hen laat hen niet in de kou ...
warm nest waar je steeds terecht kan eigen hoekje geborgenheid nooit alleen jouw plaats waar je veilig bent ver van alle drukte gewoon jezelf zijn bij mensen die je liefhebben ongeacht wie of wat je bent je bent steeds welkom deur gaat nimmer dicht als je dit bezit koester het denk ook aan hen die later bij jou nestwarmte zoeken laat je deur open ...
de waterval van mijn leven begon zo klein nietig kleine bron bruisend van licht parels van geluk klein stroompje vol plezier dartel en speels maar ik werd een rivier almaar sterker schurend langs dalen almaar voort geluid zwelt aan ook ik kwam aan de waterval luid geraas kolkend water bang stortte ik neer nu wieg ik mee zachtjes in het water gelukkig en tevree tussen bloemen zacht deinend onder de lieflijke stralen van de eeuwige maan ...
nee het is nog geen lente maar ik voel de kriebels snuif de zoete geur eerste bloemen verwelkomen mij teer en fijn zachtjes in het frisgroene gras wiegend in de milde zon ik ben al blij dat ik dit zie zachte zonnestraal verwarmt mijn hart ik huppel rond als een kind nog even wachten dan komen de eerste lammetjes op mij toegelopen god wat voelt dit fijn fris nieuw leven en ik hoor daarbij
mijn lichaam is moe donkere dagen voel mijn hart niet meer onrust snak naar zonlicht heldere dagen blije gezichten vrolijke kleuren moeder natuur kom maar vlug met je grasgroene lente eerste bloemen waar ik mij rustig vleien kan mijn lichaam slorpt terug leven in ik sta terug recht nieuwe verse wind ik ga je omamen voelen en beleven een nieuwe dag een nieuwe lente vol hoop ...
je schuilt achter je masker ongenaakbaar mooi fier en statig ik zie geen lach of traan het is alsof je er niet bent zo ken ik je niet hoor geen klaterende lach enkel stilte geen knipoog of kraaiepootjes je warme glimlach verscholen ook al ben je nu mooi gooi je masker weg wees terug jezelf zodat ik opnieuw je zachte stem horen kan ...
leeg maar ontzettend mooi op verlaten stranden eenzaam wiegend heel stil op de zachte golven half bedolven in het zand eens waren het parels van de zee fier statig sluimerend in het diepblauw vol leven pure schoonheid ik neem ze mee 's avonds hoor ik telkens het ruisen van de zee zo zacht muziek in mijn oren zij blijven mijn mooiste instrumenten dirigenten van de zee ...
moest ik je niet horen of zien ontstaat er plots een stilte komt er even een leegte in de plaats ik vergeet je nooit twijfel niet ik ben er steeds voor jou stilte betekent geen verlies enkel een adempauze wacht op mij ik kom terug nu eventjes niet zoals een vlinder en dat eerste onze lieve heer beestje kom ik telkens weer bij jou terug vergeet dat nooit !
het is niet alles bloemengeur en maneschijn zonovergoten dagen gezellige avonden bij elkaar ieder leidt zijn leven met vallen en opstaan soms milde zon vaak harde regen vechten tegen storm al heb je een grote paraplu bontgekleurd je moet overal door alleen van kind tot ouder iedereen weet wat wenen is ieder heeft zijn weg treuzel niet neem je geluk in beide handen leef laat je niet leven proef van al het mooie blijf niet staan reik steeds naar de zon want zij is de bron van al het leven !
eenzame vogel op zoek vliegt laag waar anderen zijn niemand roept hem toe hij vliegt alleen in de stille morgen opnieuw een eenzame dag doelloos uitkijkend wachten wordt zijn wachten beloond ? klein geritsel in het riet haast onzichtbaar een zachte roep hij draait zachtjes landt hij neer blij gefladder eindelijk nooit meer alleen ...
Valentijn dag van liefde bloemen heel veel bloemen een kaartje bij het ontbijt klein doosje etentje voor twee dat is mooi het is immers Valentijn ... maar wat met ons vele jaren tesamen elke dag voor elkaar met elkaar in liefde en verdriet ziekte en pijn vaak vergeten wij Valentijn maar die eerste kus dat eerste boeketje dat vergeten wij nooit wij hebben geen nood aan één dag om te tonen wat liefde is en toch laat de jongeren ontdekken wat liefde is te beginnen met Valentijn ...
je voelt het elke dag opnieuw knagende onrust bonzend hart op wat komen gaat weg met zachte rust alles gaat vlug veel te vlug geen tijd om te ademen je loopt jezelf voorbij voor je het weet zit je in een andere straat alles moet tijd dringt vandaag druk ik even op de knop heel even opnieuw wat stilte tijd voor mezelf morgen is een andere dag maar denk nu bij mezelf traag gaat ook laat de wereld maar draaien het kan even ook zonder mij ...
ga er voor treuzel niet wacht niet langer volg je hart kijk omhoog staar je niet blind op vandaag verschuil je niet achter die éne troosteloze wolk neem die stap neem terug je leven in hand zet je schrap maak je leven opnieuw mooi boeiend waardevol laat geluk opnieuw in je hart ...
laat mij dromen niet van het leven niet van jou laat mij genieten van heldere kleuren omfloerst door zachte tinten zachte geluiden in de verte eenvoudig vogelgefluit op een warme zachte bries gouden stralen verwarmen mijn gezicht ik geniet van het alleen zijn mijn wereld niet die van jou hier kom jij niet dit is van mij alleen mijn enige echte plekje waar ik mezelf kan zijn waar ik heerlijk vluchten kan laat mij dromen stoor mij niet ...
het was of het gisteren begon aarzelend niet goed weten hoe de eerste zin het werd een kleine tekst onopvallend boordevol fouten tekens die er niet bij hoorden ... die eerste foto werd een mooie afbeelding maar wonder ik kreeg antwoord men zag mijn verhaal ik kreeg vrienden elke dag opnieuw 5 jaar bloggen ik moet even slikken dankjewel vrienden van de eerste dag nieuwe blogvrienden voor elk antwoord om er te zijn voor mij elke dag opnieuw !
fier, trots en prachtig alleen op zijn rots explosie van macht en kracht niets komt dichterbij warm zacht gesnuif harde spieren gespannen ogen turen in de verte geen gevaar hier is het stil breekbaar stil licht gezoem niemand doet hem dit na hier is hij heerser van groene alpenweiden bekroond met eeuwige sneeuw op bergen kathedralen door de eeuwen heen ...
een streepje muziek zacht en fijn wakker worden ik luister heel zacht fijne snaren van een eeuwenoude viool vol gevoel mijn dag begint met muziek fluwelen pianospel doorspekt met een ver getingel de dag is aangebroken klaroengeschal in de verte in zing zacht het lied van mijn leven geluid wordt almaar luider maar de eerste tonen van de merel aan mijn raam raken mij het meest hij is de meester van de muziek ...
