Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
deinend op de wind
08-02-2016
herinneringen ...
herinneringen aan prachtige vakanties zwevend over sneeuw en ijs wind en zon gierend naar beneden god, wat is dit lang geleden was toen een durfal nu kijk ik toe vol belangstelling niet met heimwee heb mijn portie gehad laat die waaghalzerij nu aan anderen over ben blij met mijn foto's dierbare herinneringen aan een gelukkige tijd allen samen ...
als mijn blog opent komt er steeds een vakje waar men een wachtwoord moet invullen van waar dit komt weet ik niet ... is knap vervelend en krijg het maar niet weg !
als je zo'n vakje ziet met wachtwoord gewoon op kruisje bovenaan tikken en het is weg en ben je terug op mijn blog ... dus enkel vakje verwijderen, zoek nog naar een oplossing , begint nu serieus op mijn zenuwen te werken !!!
van achter je masker kijk je me aan weet niet wie je bent man of vrouw ken ik je je bent mooi wondermooi maar wie schuilt achter dat prachtig masker carnaval tijd van maskers iedereen schuilt weg maar ook in het dagelijks leven leven velen achter maskers niet zo mooi vaak ook niet herkenbaar ...
alles gaat zo vlug te snel voor mij welk seizoen nu herfst of winter zie volop bloemen staan straks komt alles tevoorschijn veel te vroeg wil alles tegenhouden maar de winter loert achter de deur kan soms genadeloos toeslaan mens en dier wij raken er niet wijzer op afwachten maar genieten van elke dag niet denken aan morgen vandaag geniet ik van het kleinste bloempje in mijn tuin ...
regen en wind wij maar mopperen kinderen stoeien vol hartelust harde regenbui deert hen niet willen buiten genieten water , heel veel water kleurige laarsjes huppelend op en neer kleine krullebol speel maar wie weet zie jij als eerste straks de regenboog ...
ik zal je beschermen mijn kind alles doen opdat je oogjes blijven glanzen jouw leven is één groot paradijs tussen vlinders en bloemen huppel je rond innemende lach kuiltje in de wangen kleine beentjes in het grote gras maar éénmaal zal ook ik jou moeten loslaten vanuit de verte toezien hopend biddend dat jouw ogen blijven glanzen ...
hou van het leven op de zachte tonen van jouw lied zing zacht mee luister naar de fijne klanken jouw leven is mooi als muziek enkel jij kent de noten je bent de dirigent laat het orkest spelen op de tonen van jouw levenslied ...
je bent hard ongenaakbaar niemand raakt je aan niemand ziet je ziel je bent dor niet mooi om zien verstopt tussen het mooie groen sta je alleen enkel de zon weet je te verwarmen maar ook jij éénmaal toon je schoonheid tussen scherpe naalden tover je de mooiste bloem ...
allemaal samen stil stilletjes glurend van de een naar de ander voorzichtig kuchje plotse niesbui ik heb iets met wachtzalen mijn fantasie gaat op loop begin ieder in een ander kleedje te steken plaats het ene hoofd op het ander lichaam geef haar een snor hem een mooie buste bekijk de benen fantaseer over haar heel veel haar overal
volgende aub ben blij dat het mijn beurt is anders schater ik hen allemaal onder menslief heb me toch even geamuseerd en niemand die het zag ...
maak niet alles zo eentonig een lachbui in een stille wachtzaal hopeloos niezen lopen met heel hoge hakken felle kleuren dragen vloeken op de bestuurder voor jou die éne vinger opsteken stampvoeten als de bus zo je neus voorbij rijdt overvolle brievenbus even laten wat het is durf jij of laat je het allemaal gebeuren ? soms heb ik zin om eens hard te gillen zodat iedereen naar mij kijkt zo zien ze tenminste dat ik er nog ben ...
flirten met het leven zoeken naar het onmogelijke geen mens denkt er aan toch zoekt hij naar het ultieme iets dat niemand ooit heeft voorgedaan nadien zal je naam prijken evenvlug vergeten flirten met het leven roeien naast de dood laat hem ik hou van het leven uitdagingen neem ik wel aan maar flirten met de dood daar doe ik niet aan mee ...
kinderen houden van dieren altijd geweest onvoorwaardelijk zonder schroom kijken ze elkaar aan mens en dier nee kind en dier allebei zo teder beiden zo broos en breekbaar woorden hoeven niet lichte aai kleine vingers zachte snoet ...
onderschat het niet lekker uitwaaien aan zee tijdens heuse storm huiverend denk ik terug aan mijn vader op zee torenhoge golven gapende dieptes ruw en rauwe zee je kende het had er ontzag voor maar het was je leven vissen was je leven brood op tafel ... denk nog vaak aan die dagen turend op de kop van de pier totdat ik je terug zag veilig en wel terug van de woeste zee ...
men plukt je niet heel hoog kijk je naar de zon geen mens die je ziet eigen leven bloem van mijn hart zacht en teder maar toch zo stoer deinend doorheen de frisse bergwind laat je je schoonheid zien edelweiss zoals het lied zo mooi zo herinner ik je ...
niets raakt je zo diep als de lach van een kind ongekunsteld eerlijk ogen diepe poelen van geluk hartverwarmend je houdt je kind in je armen kijkt neer ziet het kleine kuiltje in zijn wangen grote kijkers kijken je aan dit is eenvoudig geluk geluk waarbij je zo rijk voelt ...
winter soms droomt men van een echte winter zoals weleer niet te vroeg juichen het tij kan vlug keren we zijn verwend met zachte winters hoopje sneeuw laagje ijs maar als koning winter je in haar greep krijgt geen weersvoorspellingen die je kunnen waarschuwen hoe hard die wel kunnen zijn ... laten we blij zijn met wat we krijgen we kunnen nog buiten het normale leven gaat door maar het kan ook anders ...
heel hoog niemand kan mij deren traag vlieg ik mee tijdloos omgeven door kleuren hier schreeuw ik het uit bewonder de zachte golven zacht zonlicht overspoelt mij hier kan ik leven even mezelf zijn stijgen naar het hoogste punt waar ik bijna de wolken raak wil niet naar beneden hier is het mooi al ben ik alleen er is zoveel om mij heen even is de wereld van mij ...
