jouw beste vriend in goede en kwade dagen hij vraagt niet veel weet wanneer je het moeilijk hebt staat aan je zij kom je ouder dan heb je nood aan vriendschap als de kinderen komen springt hij uitbundig heen en weer ben je alleen dan ligt hij rustig hèèl dicht bij jou ...
het wordt zo weinig gezegd dat kleine woord ... ouders zorgen voor kinderen buren helpen elkaar een vriend uit de nood helpen troostend woord zachte knuffel in lief en leed
dat kleine woord vaak vergeten maar doet toch deugd eens te horen
ik blijf nog stilstaan voor een overvliegende reiger ganzen in V formatie een ree in het dichte bos vol bewondering naar dat roodborstje dat terugkeerde in mijn tuin het getik van de boomspecht
menslief er is al zoveel kapot gemaakt wil hier geen woorden aan verspillen foto's zeggen genoeg ...
soms ziet men het niet meer terug moet men het enkel stellen met foto's ik heb heimwee naar de natuur van vroeger kinderen van nu vragen steeds meer wat is dat ?
ik heb er nood aan 's avonds kleine vlammetjes rustgevend alles even opzij gooien mijmeren en dromen over al wat is geweest koesterend die mooie momenten die krijg je niet meer terug maar kan nu nog genieten bij kaarslicht van zoveel vreugde liefde gegeven en gekregen ...
met lichte tred op dik bladerdek loop ik alleen door het bos luister naar de stille geluiden andere wereld dan ik gewoon ben besef nu pas hoe prachtig het hier is omgeven door groene kathedralen tapijt van zacht mos zie twinkelende oogjes ik loop hier niet alleen ... hier is meer dan men denken zou !
zachtjes slapen voor velen normaal anderen snakken er naar moe in bed na enkele uren draaien en keren de ganse wereld draait voorbij je denkt en denkt ...
kon ik toch maar slapen diepe gezonde rust even weg van alles maar toch knipper je met de ogen waakzaam het vertrouwde klokje naast je bed
tja daar is ze weer tijd om op te staan zou toch nog eventjes willen liggen ...
je bent nog jong hebt een boel vrienden samen studeren , uitgaan elkaars eerste lief leren kennen hoge verwachtingen voor het leven je zweert bij vriendschap voor altijd ! maar de werkelijkheid blijkt anders één voor één verdwijnen ze uit zicht vrienden van weleer waar je zoveel aan hebt gegeven zoveel mee beleefd
als je je vrienden nog kunt tellen op één hand èchte vrienden mag je al gelukkig prijzen vriendschap is zo broos ...
kast open zomerspulletjes er uit die eerste kou je snakt naar zachte warme herfstkledij heerlijk wollen sokjes 's avonds op de bank zelfgehaakte plaid je aait hem terug liefkozend aan trekt hem omhoog tot aan je kin
mijn trots oude hoge boom waaronder ik uren lang van jou genoten heb in droeve en mooie dagen nu kijk je naar mij ik kijk omhoog zie je prachtige herfstkrans uitnodigend beschermend nog even wil ik bij jou zijn straks jagen striemende regenbuien mij terug naar binnen ...
maar ik weet je blijft bij mij vaak hooghartig buigend door de wind maar ik weet
ja laat het nog een beetje zomeren ramen wijd open zonlicht alom hoedje op wandelend tussen de laatste bloemen wat zou ik dit graag in handen houden
mooie warme zomer je hebt zoveel mooie dagen gegeven zachte nachten rijke sterrehemels het zal terug wachten zijn maar ben blij dat je dit ons gegeven hebt ...
kleine vlinder wonder van de natuur trillend sla je nog even jouw vleugels uit je hebt alles gegeven schoonheid puur en fijn volgde jouw kleuren in mijn tuin je maakte mijn dagen mooi straks zie ik je niet meer maar volgend jaar wacht ik terug tot je opeens verschijnt we terug samen de zomer zullen kleuren ...
je hoeft niet lenig te zijn om een pasje te wagen stilletjes zodat niemand het ziet eens ronddraaien blij en gelukkig je hoeft geen muziek ... ronddraaien op jouw kadans een klein huppelpasje kan voldoende zijn om te tonen dat je gelukkig bent ...
dankbaar zijn met je leven beseffen dat geluk zo breekbaar is samen vaak door diepe dalen terug omhoog klimmen kinderen om je heen jouw leven heeft zin gehad je hebt geploeterd en gewerkt geniet nu van de vruchten
hou van het leven jullie leven in de ogen van kleinkinderen huppelend rondom jou nieuwe toekomst waar jullie de eerste steen voor legden ...
elkaar verstaan ongeacht wie je bent een taal dat iedereen verstaat vriendelijkheid ben je groot een ander klein ben jij rijk een ander arm samenleven kan mooi zijn zolang je maar elkaar verstaat ...
taal hoeft geen woorden een enkele blik kan volstaan !
vrij zijn even helemaal alleen zwevend tussen dag en nacht vleugels wijd open deinend op de wind beneden lijkt alles klein onbeduidend heerlijk gevoel moet dit zijn ver weg van alles één met de natuur het slorpt je op maar toch laat je je gaan want jij weet daar is de horizon ...
voor velen normaal voor anderen een buitenkans even weg van drukte tijd voor jezelf neem rustig de tijd om je te verwennen doen wat je graag doet alles op jouw tijd geen bekommernissen geen lawaai
elk seizoen heeft zijn charme we zijn verwend geweest durf nog niet veel denken aan herfst niet getreurd alles kan nog meevallen prachtig kleurenpalet dik bladerdek ...
zachte zon die ons liefdevol toelacht nee eerst denken aan het mooie van herfst daarvan genieten
