Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
deinend op de wind
30-11-2018
schaapjes tellen ...
komt dit jou bekend voor doodmoe in bed snakken naar een heerlijke nacht niet denken , niet dromen enkel een verkwikkende slaap ...
teleurgesteld kom je na enkele uren terug wakker de ganse wereld gaat aan jou voorbij begint te denken en te piekeren een schietgebedje om toch nog even een dutje te doen
nee, klaarwakker strompel je terug uit bed terug een lange dag dit keer neem ik mij voor over de middag een dutje te doen proberen wat slaap in te halen !
vanmorgen kwam ik wakker met een glimlach dacht aan vroeger hoe blij ik was tikkende regen op de ruiten straks laarsjes aan in plassen ploeteren haar doornat maar kon mij niet deren hield van regen ... schaamteloos stoeien van plas tot plas
maar hoe alles kan verkeren nu kijk ik met één oog buiten veilig de wagen in uit garage rijden èn droog blijven !
dit is mijn plekje mijn veilig hoekje 's avonds stil wereld buiten languit met boek glaasje wijn dikke kussens achter mij knetterend vuur warmte die nog verwarmt ... die rode gloed maakt me rustig en tevreden heb nu de wereld niet nodig
toe laat mij gewoon mezelf zijn dwing me niet om ouder te zijn neem mijn knuffel niet af laat me nog dromen ik ken jullie angsten niet kijk verbaasd naar jullie gezichten
is het werkelijk zo erg om ouder te zijn ? nee antwoord niet zal toch niet luisteren ik leef lekker in mijn wereld deze is mooi ... ik hou van jullie is dat niet voldoende ?
we leven allen onder dezelfde hemel de zon schijnt voor iedereen wolken glijden geluidloos voorbij zacht maanlicht vertedert ...
maar zijn wij allen gelijk ? velen denken van wel niets is minder waar wij mensen verschillen als dag en nacht arm of rijk gezond of ziek temidden familie of eenzaam gelukkig of triest
ja wij leven onder dezelfde hemel maar elk van ons is uniek nee , wij zijn niet dezelfde met dat beetje geluk kunnen wij het een beetje mooier maken en voor velen een stukje draaglijker !
View Raw Image" class="thickbox" href="http://oi48.tinypic.com/2iqzui9.jpg">
intussen terug iets waar men op kan discussiëren ...
kerstmarkt of wintermarkt ?
voor ons een prachtige uitstap wel wat ver maar voor ons de moeite waard kerstmarkt in Dusseldorf jawel ... kerstmarkt onvervalste winterse kerstsfeer badend in het zachte licht allerlei geuren smakelijke braadworsten met heel veel ui knapperige broodjes warme glühwein waan me terug als een kind tussen al dat moois ik trek me van al dat gedoe niet aan voor mij is en blijft het een kerstmarkt !
voor sommigen onbelangrijk het interesseert hen eenvoudig niet ...
maar voor iemand die van de natuur houdt kan mij misschien begrijpen gisteren was ik dolblij terug twee merels gezien in mijn tuin leken verdwenen te zijn achteraf las ik dat een virus vele gedood hebben vond al raar dat ik mijn kleine vrienden niet meer terug zag zij brachten mij zoveel mooi gezang in de vroege morgen 's avonds laat
vlug wat broodkruimels en zaadjes hopelijk komen ze vandaag terug en blijven mijn tuin bezoeken !
velen sluiten de ogen storen zich er niet aan want wat kunnen ze er aan doen ...
met lede ogen zie ik al dat moois van wat de natuur ons gegeven heeft verdwijnen prachtige dieren zeldzaam of niet meer bestaand stukjes groen nu blokken beton
menslief hou mijn hart vast mijn brokje natuur verdwijnt enkel nog een herinnering zal blijven !
gisteren even niet langsgeweest vandaag terug op post ...
de verwarming graadje hoger zachte pull warme sloefkes heerlijk luie zondag eerste kopje koffie straks wat broodkruimels voor de vogels het leven kan mooi zijn ik tracht nu te genieten van elke dag warm of koud geen rompslomp of enge verhalen nee doe gewoon mijn ding vandaag wat ik graag doe ... morgen zien we wel weer !
ons leven zo broos en breekbaar zachtjes glijden tussen geboorte en dood zoals een zeepbel tussen al het moois dat het leven te bieden heeft wees voorzichtig doorprik haar niet met dat beetje geluk kan je nog een hele eind mee ...
voor veel jongeren een gewone dag weten zelfs niet waarover het gaat ...
een grote brok geschiedenis genadeloos en wreed eindigt op rememberance day ! voor jullie die het zich herinneren onze toekomst werd gegeven door hen vaak vergeten op het veld zonder naam waar een enkele bloem nog bloeit !
durf wat meer te ontspannen een glimlach , een lach het kost je niets dankbaar krijg je een lach terug zie niet alles grijs en zwart het is vaak moeilijk dat begrijp ik ...
maar samen zijn één enkele bulderende lach tot de tranen in je ogen schieten het doet zo'n deugd jouw lichaam herleeft voelt zo dor niet aan dat vleugje adrenaline en je krijgt weer hoop om verder te gaan !
vrienden van weleer hebben zoveel beloofd altijd er te zullen zijn in geluk en verdriet
naar mate de jaren slijten dooft ook die vriendschap geen tijd geen interesse meer vrienden waarop je kon bouwen alles kon toevertrouwen je vindt ze niet meer geloof enkel maar in nu die éne trouwe vriend of vriendin daar wil ik nog mijn energie in steken wat de rest betreft het ga jullie goed ook mijn interesse is gedoofd ...
neem je kinderen mee weg van speeltjes gewoon de natuur in laat hen vrij ontdekken mooie herfstnamiddag tussen ritselende bladeren laat hen fee, heks of toveraar zijn ... het bos laat hen fantaseren zoeken naar kabouters tussen paddestoelen kijken tussen bomen
hollen, springen , juichen laat hen kind zijn !
later zullen ze je dankbaar zijn dat je hen dit getoond hebt !
niets is zo fijn als de gewone dagen weekend voor jou alleen even niet denken aan morgen lekker lang luieren niemand die het ziet tijd voor jezelf heb je zin in een wandeling ? of nestel je liever met een goed boek zacht kaarslicht
lievelingsmuziek op de achtergrond ach het is zo slecht niet het is maar hoe jij het maakt !
we praten pas maar over herfst maar nu reeds kondigen ze de eerste sneeuwvlokjes aan ... wellicht toch niet voor iedereen kan het weer niet meer volgen alles raast voorbij sneltrein zo is ons leven wil de tijd vasthouden maar alles flitst voorbij kan jij het nog bijhouden ?
nu ja, we zien wel misschien loopt het zo'n vaart niet en kan ik het toch nog bijbenen ...
