niets is eeuwig maar toch heb je mij vreugde gebracht jouw vrijheid eenvoudig fladderend van bloem tot bloem teer en broos jouw vleugels leken ijzersterk beroerden mij
deed mij opnieuw leven
straks ben je er niet meer zie ik je ooit nog terug lieve kleine vlinder
tranen van blijdschap of verdriet ze komen uit een diepe poel van grenzeloze emoties hou het niet tegen ze uiten je gevoelens ook al wil je dit niet je wil het verbergen zodat niemand dit ziet respecteer die traan
kinderen en bloemen het raakt je hart zo oneindig teer en broos het mooiste van de natuur in één breng ze tesamen en een wonderlijke wereld gaat voor jou open !
gisteren werd alles donker inktzwart in de verte met bang hart wachtte ik af zwaar geroffel van regen bliksemschichten om u tegen te zeggen natuur toonde haar krachten hier besefte ik
blij zijn met de kleine dingen in het leven vanmorgen zachte regen
zoete geuren voorzichtige stappen in het gras heerlijk koel we hebben met zijn allen afgezien hitte is niet onze vriend neem van mij aan wees gelukkig met datgene dat je blij maakt al is het niet veel vol respect
we waren verwittigd hoogzomer telkens zijn we verrast hoe hoog die temperatuur kan klimmen kruipen in het donkerste hoekje happen naar adem komen niet buiten
maak er toch het beste van veel drinken , vers fruit in alle rust
hopelijk krijgen we wat slaap want morgen staat zij er weer dat zonnetje !
het wordt warm , heet , heter zorg voor een hoekje in huis waar het lekker koel blijft sla alvast de parasol maar open beetje vakantiegevoel
blijf niet binnen maak het toch gezellig nu even buiten leven in je bubbel kan ook mooi en sfeervol zijn het is hoe jij het maakt maak van je huis een plekje waar het heerlijk vertoeven is
even dat hele coronagedoe vergeten het is ook jouw zomer !
straks zal dat kleine bolletje terug voor veel warmte zorgen hitte zal terug ons leven overheersen puffend en blazend doorheen de dag 's nachts zoeken naar wat koelte het is zomer maar zal eentje zijn die wij niet gewoon zijn hou het veilig en koel blijf binnenshuis
hoeven daar geen mondkapje te dragen want dat is me wat te veel !
het is niet omdat we senioren zijn dat we niet even uit ons dak mogen gaan ben je nog mobiel blijf niet thuis grijp elke kans waar dan ook er zijn nog mooie plaatsjes waar je heerlijk uitbundig kan zijn terug voelen als een kind geen verandtwoordelijkheid gewoon jezelf zijn haren in de wind terug voelen als dat piepkuiken van weleer !
drukke dagen zijn even voorbij alles gaat plots veel trager , vaak stil goeie raad vliegt in het rond maar velen worden eenzaam verliezen contact leven hun eigen leven , alleen denk ook aan hen vanuit je eigen gelukkige bubbel klop even aan
zie of alles goed is een bloempje , gebakje of stukje fruit toon dat ook zij er nog bij horen het staat voor ieders deur !
anderen zeggen ons met hoeveel we mogen zijn gedragsregels komen op ons af soms onbegrijpelijk vrijheid van mensen wordt beperkt
ja we leven in een bubbel dat anderen zomaar kunnen doorprikken hoe veilig zijn we nog ? angst een eenzaamheid troef koester de mooie kleine dingen ook dat is leven draag zorg voor jouw kleine bubbel die je zo dierbaar is !
nu beseffen we hoe broos en breekbaar het leven is sommigen leven er maar op los niet denkend aan een ander wij koesteren de schoonheid van elke dag het gezelschap van anderen eenzaamheid zal terug haar intrede doen gelukkig kunnen we langs deze weg nog anderen bereiken dus laat je poort op een kiertje open een kleine babbel kan iemand gelukkig maken !
