Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
deinend op de wind
10-03-2010
gsm
Vandaag bijna mijn gsm buiten gekieperd ! Altijd mobiel zijn, altijd beschikbaar... jaja als je gsm werkt tenminste ! Vandaag had de mijne rare kuren, zal wel aan het netwerk gelegen hebben zeker. Toch efkes gekeken (nu ben ik beschaamd) of de batterij opgeladen was en wat denk je ... ja één streepje. Nu zal ik elke avond mijn gsm opladen, dat is zeker, je weet maar nooit. Vanmiddag in het warenhuis stonden we in rij aan de kasse, een gekwebel kwam uit een handtas en prompt kregen we een hele uitleg van hoe en waar het volgend week-end zou verlopen. Enfin nog iets dat wij weten. De man achter mij keek gelukzalig rond en haalde zijn mobieltje uit zijn broekzak, ik had niets gehoord maar dacht meteen, die heeft een trilfunctie op zijn gsm, wellicht daardoor glimlachte hij breed.... Nu is het stil, hopelijk blijft mijn gsm ook stil. -meeuw-
Vanmorgen hebben we met een paar collega's plezant zitten keuvelen over onze kindertijd. Ik heb geluk gehad dat ik bij mijn grootouders gewoond heb en zodus een fijne tijd van mijn jeugdjaren bij hen heb doorgebracht. Ik dacht meteen aan de mooie ritjes die we met zijn wagen deden oa naar bray-dunes waar we dikwijls in de duinen, op een deken, stokbrood aten met camembert en rode wijn. Ik heb eens opgezocht of ik nog een afbeelding van zijn wagen vond en hierboven het resultaat. -meeuw-
Vanmorgen was ik zo wat rond aan het snuffelen op internet. Opeens zag ik een afbeelding van mijn eerste autootje staan : een peugeot 204. Prompt was ik terug afgeleid en was ik weer beland in mijn zalige jeugdjaren. Verdorie wat waren het toen mooie tijden en leute en plezier dat we dan hebben gehad. Mijn autootje heeft veel meegemaakt, mijn eerste werk, op reis, mijn avondjes uit.... Moest mijn autootje nog bestaan dan zou hij veel kunnen verteld hebben, zoete herinneringen. Maar die vertel ik hier niet, die blijven in mijn hart bewaard. Je ziet, men heeft niet veel nodig om terug een sprong in de tijd te maken hé. Zolang het goede herinneringen zijn kan het geen kwaad, heel mooi om de maandagmorgen te starten !!
Ja het is weer zover, de ellende van vele huisvrouwen zal terug beginnen. Het wielerseizoen is terug begonnen. Vanmorgen kreeg ik al een voorsmaakje: stil de proloog zal beginnen Parijs-Nice. Awel, Parijs is mooi, Nice is ook mooi maar wat er tussen in ligt zal voor velen overal over de tong gaan. Veel televisietoestellen zullen steevast op de sportzender staan en de gelukkigen van ons die een tweede toestel thuis hebben zullen zich veilig en wel verstoppen en niet luisteren naar het eeuwig gekwebbel en getatel van de verslaggevers. Nu die mensen moeten ook hun werk doen hoor, niks op tegen, maar veel moet wijken nu voor die paar uurtjes wielmiserie. Ja sport is gezond, volledig mee eens, aktieve sport dus, maar onze mannen zijn toch zo sportief vanuit hun luie zetel, vooral vandaag: want het is koud buiten. Wanneer het een beetje warmer komt dan zullen de fietsen terug uit de garage gehaald worden en de zondagmorgen terug met drommen de wegen onveilig maken. Ik maak het ook elk jaar mee, troost je maar doe zoals ik, wanneer de tv ruimte ingepalmd wordt, neem ik mijn wagen en ga eens een babbeltje maken met een vriendin, ons ma, koffietje drinken, eens goed boodschappen doen. Hm zal toch zo'n slecht tijd niet worden denk ik dan ! Neem dan gewoon wat meer tijd voor jezelf !
Hebben jullie al eens de tijd genomen, misschien zo'n half uurtje om eens te genieten van de zon die op komt uit de duisternis of 's avonds, wanneer die oranje vuurbal terug naar beneden gaat ? Zeker doen !
als langs lanen van eenvoudig zonlicht het eindeloos geluk dartel speelt op duizend en een dauwdruppels die, verloren, uit een wolkenloze hemel die kleine roos als een kristallen spectrum je hart doet bloeien..
Als de zon als een ontstuimig kind aan je voeten speelt en je ons met die glimlach in je ogen een speelbal vol vriendschap toewerpt
Dan komen wij tesamen aan een punt waar de zon de horizon kust en waar de vogel rustig zijn laatste lied zingen kan.....
Gisteren kon ik uitbarsten van geluk ! Die eerste zonneschijn doet warempel deugd en ik ontdekte hier en daar al de eerste sporen van de lente op, jonge bloemknopjes die her en der uit de aarde kwamen. Het was een lange, koude winter en ik denk dat elk van ons nu snakt naar een lente met een zachte, warme bries, met heel veel bloemen rond ons en een bankje waar we rustig mijmeren kunnen zonder al dat lawaai van verkeer, werk en waar we gewoon niets doen, luieren en gewoon genieten, genieten...
Steeds dezelfde vraag: wat eten we vandaag ? Soms pieker je je suf wat je 's middags op tafel moet zetten. De ene dag meer inspiratie dan de andere. Maar vanmorgen dacht ik bij mezelf, heb nog verse garnalen in de diepvries en die laat ik niet lang er in zitten dus vandaag, tomate au crevettes (beetje chiquere naam dan opgevulde tomaat) met frietjes en sla. Frietjes snijd ik zelf en de garnalen heb ik zelf gepeld. Heb vroeger kilo's uitgedaan en is voor mij pure ontspanning dus. Ze waren heel vers dus vlogen ze er uit. Onze Jacky zit dat steevast dicht bij mij moest er iets op de grond vallen .......... God wat lijkt het lang geleden toen ik nog meeging met mijn vader die zelf garnalen trok in zee. Het waren zalige dagen toen...... 's Morgens vroeg met pa naar het strand en als hij dan uit het water kwam kriebelde het dan om te zien wat er in zijn net zat. Soms een tong, een paling maar meestal grijze garnalen, wier, kleine krabbetjes en dan eerst ziften en dan beginnen uithalen. Mijn vader ging er altijd eerst met zijn hand doorheen om te kijken of er geen pieterman in zat, dat zijn van die kleine visjes die een helse pijn veroorzaken als ze je prikken. Heerlijke tijden waren het toen, langzaam volgend op het strand tot hij bij de golfbreker er terug uit kwam. Dank je pa voor deze fantastische momenten. Jij hebt me de liefde voor de zee meegegeven en dat koester ik voor altijd.
daar waar de eindeloze zee de kleine zilvergrijze meeuw opneemt, daar spelen kristallen kabouters met doorzichtige elfjes, daar koestert de maan haar vage warmte tot de zon haar stralenkrans op het paradijs voortstuwt dat kan ik nooit bereiken want ik sta met beide voeten in een rots gehouwd ... mijn kunstenaar... heeft mij zo gemaakt
Vandaag hebben ze storm voorspeld Om 6u vanmorgen was het hier windstil . Stilte voor de storm ? Ik wou de hond buitenlaten maar die was er niet voor te vinden, nochtans het regende niet en waaide het evenmin. Maar zij slimmer dan wij, ze zijn de beste weersvoorspellers. Best dat ik gisteren nog de auto in de garage heb gedaan en heb nagekeken of alles vast is. Je kunt maar gewaarschuwd zijn ! Ze voorspellen 120 km/u en dat is al zeker een forse bries hoor. Maar dat laat ik mij niet door weerhouden hoor, ik moet buiten, de wind voelen en één worden met de natuur. Wij mogen nog niet klagen, vanmorgen las ik dat er overal aardbevingen en tsunamies waren. Dat is pas een ramp als je je hele hebben en houden verliest, vaak ook familieleden en weken nadien nog zoekt naar overlevenden. Dus mensen, wanneer je in de winkel of p het werk bent, begin aub niet terug over het weer, wij leven in een gematigd gebied en daar moeten we dankbaar voor zijn. Nu warm ingeduffeld en weg ben ik ! Tot laters -meeuw-
Vandaag heb ik er opnieuw een snipperdag van gemaakt. Toch meer gedaan dan ik gedacht had. Wat boodschappen gedaan en ik ben langer weg geweest dan ik dacht, was al middag voor ik het in de gaten had. Lap weer de helf van de dag voorbij. Vanmiddag naar de bloemenwinkel geweest want morgen verjaart ons moeder en dan staat zij in het middelpunt van de belangstelling. Manlief heeft voor zo'n grote mand met alle soorten planten in gekozen: hij mag het dragen hoor en ik hoor het al zeggen, waar in godsnaam ga ik die zetten en voor we het weten zal ze al peuteren om te kijken welk soort planten er in staan ! Nu ja 't is een mooie en dat verdient ze ook ! We mogen blij zijn als we ons moeder en vader nog bij ons hebben. Wat zij voor ons gedaan hebben kunnen wij hen niet meer terugbetalen en de liefde die zij ons dagelijks nog schenkt is werkelijk onbetaalbaar en uniek ! Morgen wat verder doen
Vandaag wordt het een dag van lekker niks doen, moet ook kunnen. Precies leeg vandaag, geen inspiratie, enkel rusten. Moest het zomer zijn dan zou ik mij op de zeedijk zetten en gewoon kijken en genieten, maar ja, de zomer is nog ver af en we moeten al blij zijn met wat enkele zonnestralen. Maar niet pessimistisch zijn, de zomer komt er aan, zeker weten ! We horen alvast wat meer vogelgefluit in de tuin en dat is ook wat.
Na een vermoeiend week-end snak ik nu naar rust en stilte. Het werk in het rusthuis is rustig en vlot verlopen. We hebben een paar nieuwe bejaarden kunnen verwelkomen deze week. Voor hen blijft het een grote overstap van thuis naar hun ander 'thuis'. Het is efkes slikken en wennen maar er staat een heel team klaar om hun aan hun nieuwe woning te laten wennen. Velen kijken met een zekere achterdocht als de deur van hun kamer opengaat en ik hen vraag wat zij willen eten, 's avonds en 's morgens. Keuze genoeg ! Vaak krijg ik dan een heel verhaal te horen hoe het thuis was en telkens proberen we dan een babbeltje te slaan. Een lief woord kan meer doen dan een hele konversatie. En telkens als ik dan opnieuw in de kamer kom en je geeft blijk dat je hen kent, dat je hen met de voornaam noemt, dan komt vaak een grote glimlach op hun gezicht tevoorschijn !! Zalig gewoon. Nu wens ik jullie goeie nacht, morgen vertel ik wat meer over mijn wedervaren op mijn werk in het rusthuis. Droom zacht
Zoals beloofd toon ik jullie een paar afbeeldingen van onze kleine viervoeter. Mijn foto's waren te groot om hier te kunnen afbeelden, maar deze geven hem goed weer .........
Vandaag was weer een dag om vlug te vergeten. Opgestaan en wou van alles doen, dat is gevaarlijk want meestal doe ik dan niks. Vanmorgen wat boodschappen gedaan, eten klaargedaan, kortom niets speciaals om naar huis te schrijven. Dan vanmiddag maar naar de bibliotheek geweest? Ja vol goeie moed wou ik vier nieuwe boeken lenen, d'r zou wel ene tussen zitten die mij aanstaat zekers ? Auto in en richting bibliotheek, keuze genoeg, meer dan genoeg maar had één tegenslag: had mijn bril vergeten. Ben jij als eens naar de bibliotheek geweest zonder bril en lukraak 4 boeken meegebracht, ewel ik deze namiddag. Zal vanavond eens kijken wat ik bijeen gesprokkeld heb. Ja is weer één van mijn 'slimme' dagen !
vanavond eens de krant opengeslagen en maar weer vlug dicht gedaan, ligt het aan het seizoen, het weer, de donkere dagen. Overal negatieve berichten, onlusten, rampen, ongelukken, oorlog en dit in tijd van vrede en vooruitgang. Je zou er warempel triestig van worden, en dat wil ik niet, zodus heb ik terug mijn pen genomen ...............
Lieve vrede
Lieve vrede, waar breng je me heen ? Ik kan je niet volgen, over hopen puin tracht ik je te vinden... Niemand wijst mij de weg Niemand toont mij je leven Lieve Vrede breng mij je licht Alles waarmee we leven kunnen Niemand kan zonder jou, Jij redt ons en laat ons nooit in de steek blijf bij ons jij lieve, lieve vrede
Goeiemorgen allemaal. Vandaag wat vroeger opgestaan want onze aquarium moet nodig onder handen genomen worden. Dat is eigenlijk een hobby van mijn man, hij vist ook heel graag, zoetwater en op de pier of gewoon op het strand. Nu bij onze vissen thuis moet het water ververst worden, de pompen schoongemaakt, de kruikjes enzo afgekuist. Maar het loont de moeite, als je dan in je zetel zit, het is een mooi schouwspel en het werkt ook rustgevend ook. We hebben verleden week vier 'scalarts' er in gedaan, kleintjes maar het zijn drukke beestjes (zie foto). Manlief wou er per se ook twee appelslakken er bij. Met mijn fototoestel zal ik eens proberen foto's te maken van de aquarium en dan op mijn blog zetten, proberen wel te verstaan............... Alvast een heel fijne dag voor jullie allemaal !
Tja, alhoewel ik nog uren voor mijn pc tje zou willen zitten wacht het werk op mij. Gelukkig dat wij nog kunnen werken zeg ik dan tegen mezelf. Na een stevig ontbijt en een douchke ben ik er weer klaar voor. Het heeft in het ganse land gesneeuwd en nu besef ik hoe weinig auto's er eigenlijk gepasseerd zijn.Geen wandeling langs de zee vandaag, terug onder de mensen, de realiteit in. Voor diegenen van jullie die op de baan moeten, wees voorzichtig, een ongeluk is vlug gebeurd ! Ik wens jullie een fijne dag toe
Voor diegenen die mij kennen als 'meeuw' weten ze dat ik een kind van de zee ben. Ik ben afkomstig van Oostende, geboren en getogen. Ik kom van een rasechte vissersfamilie. Mijn vader, grootvader en overgrootvader (ijslandvaarder) waren allemaal vissers. Mijn overgrootvader was dikwijls voor 6 maanden weg en vrouw en kinderen (13) waren alleen thuis maar konden goed hun mannetje staan. Moeder werd op handen gedragen en iedereen deed zijn deel in het huishouden. Vroeger toen het stormde en mijn vader was op zee, trooste mijn moeder mij dan en zei: hij ligt voor anker of hij is binnengelopen in een of andere haven. Dan een verlossend telefoontje : ik kom naar huis ! Nooit vergeet ik die intieme momenten toen ik op de kop van de pier uitkeek toen het schip van mijn vader de haven binnenvoer en hij naar mij zwaaide !! Vroeger werd er echt geleefd, dikwijls met veel minder dan nu, maar wat waren we gelukkig en beleefden een gelukkige jeugd ! Zo dit is al een klein beetje dat jullie nu weten over mij
