De VRIENDEN hebben inderdaad een besmetting die niet te helen valt.
Met de seizoenen mee, gedragen door de kringloop van de natuur, op de golfslag van de generaties houden ze zich vast aan de documentaire restanten van de levende geschiedenis.
Voor de stuurlui aan wal een doodse saaie bedoening: DOODSBRIEVEN en DOODSPRENTJES
De VRIENDEN speelden het weer klaar om meer dan een dozijn - A4 dozen ge-pre-klasseerd in de fardengalerij van DE cultuurtempel - straks met label - beschikbaar te stellen.
Wie denkt dat het leger vrijwilligers zweert bij het aftands-vergankelijke fardengedoe heeft vast nog niet genoten van de digitale schotels.. resto: arch-poperinge.be.
Eens de eerder ambachtelijke look voorbij van de frontpagina kan iedere genealoog snoepen en slurpen aan de nectar van archieftoegankelijkheid.
Nieuwjaarswensen zijn via deze website onmiddellijk vergezeld van ons cadeautje: een nieuwe portie gedigitaliseerde bidprentjes. We vermelden hierbij ook CUM LAUDE de bedrijvige scanners, de geduldige identificeerders en de altijd actieve transporteurs digitaal en instrumentaal van dit moderne monnikenwerk.
Ook jongere bezoekers zijn uiteraard altijd welkom.
Een aardje naar hun vaartje.
Professionele begeleiding ..
Wachtend op het jaar van de walvis
Dit moment was even tussen de mazen van het net weggeglipt... Proficiat Jaecques de processenwreter... 1000ste bezoeker 2013 - en lezer van het meer dan 1000ste proces.
Op de verjaardag van onze stadsaarchivaris: Happy birthday
Omdat we het geen hype vinden om via de sociale media happy birthday te flemen doen we het hier op ONZE blog.
Hij werd geen driemaal zeven, maar driemaal tien.
Tijs Ruben GOETHALS leidt al een poos de tempel van de historie van Poperinge. Hij doet het met een jurisprudentiële aandacht. In de enkele jaren van - sorry! - zijn bewind waait er een evolutieve (voor Poperinge niet vreemd), haast miraculeuze, breeduitbloeiende archiefwind. De privé bewaarde verenigingsarchivalia dwarrelden als herfstbladeren het depot binnen. De vrienden staan - ok, niet in de vakantiemaanden - het jaar door klaar om het nu al meerdere keren vermenigvuldigde personeel, aan te vullen.
Historici, debutanten in de discipline, een doorgewinterde Joseph en simpele genealogen vinden de weg naar wat wij onder ons DE cultuur durven noemen...
De muur van het verdriet van Poperinge werd deskundig ingepakt in zuurvrije folio's, en alle documenten worden door ons aller Jacques opengeplooid, van alle ondingen ontdaan, er zal achteraf zeker geen mes meer te voorschijn komen ....
Een hommage aan de jarige met enkele foto's van 12 okt. 2013 in het stadsarchief van Poperinge.
De komkommertijd bracht sensatievoer voor de gazette-lezers. Ons rijk archief heeft altijd nog iets wat niemand al wist. Den Doo, Guido Vandermarliere - ere wie ere toekomt - vond een archeo-stuk tussen de proces papieren...
De krant bloklettert: misdaadmes uit 1780. Guido las het proces voor.
Omdat er nog heel wat rond dit proces zou kunnen verteld worden, geschreven of geacteerd toch ook even enkele hints. Voor de oud-schrift pupillen... vakantiewerk om te bevorderen naar de gevorderden: kom en lees.
Je zou bv. kunenn ontdekken of DUMLIER zijn pijn zelf kapot beet, of dat de gevolgen waren van de pak rammel die hij van Marie Agnes, de café bazin van de Gaepaerd kreeg. Of Matheus Jacobus DUMELIER tabak en een mes in handen had toen hij OUSTLANT kwetste? Was de straf: geeseling en verbanning wel evenredig aan het vergijp. OUSTLANT getuigt nog in november, terwijl hij geraakt was in de epijgaster ader? Was het wel Mattheus Jacobus beesemaeckersmes of een Luyckermes dat het zijne niet was? D.V. zijn dat de initialen van M.(J.) D.?
Voorwaar boeiende litteratuur. Echt iets voor SAPpig. Je abonneert je toch weer volgend jaar?
Ter ere van de schenkers werd er een event gepland en uitgevoerd.
Alle schenkers die in de laatste twee jaar de edele moed hadden erfgoed gratis aan het nageslacht te overhandigen werden uitgenodigd ten archieve. Ze kregen een gesmaakt onthaal.
De stadsarchivaris deed het voorstel. We lazen in de krant dat dit met zusterinstellingen ter stede ook gebeurde en waarom in onze eerbare schatkamer van de duurzame cultuur ook niet.
De VPA bracht zijn steentje bij.
Zo zie je maar het dynamische archief groeit en bloeit.
Het statische archief heeft het recht op notoire bekendheid.
Dit is ook ter plaatse geformaliseerd.Stadsschepen van cultuur Loes VANDROMME kreeg de kwartierstaat.
Het stadsarchief mocht ook de beide schepenen, horum fortissimae mulieres, uit de ploeg de twee sterkste vrouwen verwelkomen.
De eerste vrijdag van het jaar was het even heel heel druk.
Iets te vieren...? Een toast op het nieuwe jaar.
We hebben een gemiddeld jaar achter de rug. De geroutineerde Stadsarchivaris zette alles op een rijtje. En geen vijgen na Pasen. Voor Driekoningen, dertiendag, konden we het verslag van de werking inkijken. (via Poperinge, stadsdiensten, stadsarchief, meer weten, werkingsverslag)
bidprentjes klasseren 2012.
De droge cijfers geven een lichte stap terug.
Maar de ambiance is er niet minder op geworden....
Er is ruimte om nog enkele m archief te incorporeren. Daar is zelfs geen titanenwerk meer voor te verrichten. Dat is trouwens cum laude (cf. verslag van de werking) door de Vrienden gebeurd in de dinsdagavond rendez vous (dat laatste om de Franse Vlaamse medewerking te honoreren).
De inventarisatie en de toegankelijkheid world online is probaat aangegroeid.
Paleo 2002
In 2004 dachten we de bidprentjes in een databestand te inventariseren.... Ten huize van Martin.
De gewijzigde opstelling stimuleerde aandacht en nauwkeurigheid, een stilte die past bij het reverentieële werk ter herinnering aan en het bewaren van de namen van de voorouders....
Vrijwilligers die er altijd bij zijn en dankbare cursisten zij aan zij. We hebben er toch weer wat zin in de Vrienden van het Poperings Archief bestaan nog en zijn er als ze de zaak kunnen dienen...
De boom van de geschiedenis in Poperinge ontbladert nog niet. De lang geconserveerde Huizinga-herfsttij wordt stilaan door de historie-besmette zoekers onthuld. Terwijl Poperinge in zijn abdij-kerklijk verleden politiek dreigt te wankelen, wordt zijn geschiedenis gretig doorwoeld. Frans Jonckhiere mocht dit jaar als 1000ste bezoeker geestrijk vocht in ontvangst nemen.
Het is druk in het stadsarchief. Hier wordt niet enkel gevierd. Op de derde dinsdagavond, dat was dan de dag voordien, werden weer honderden dozen door een half elftal vrijwilligers verplaatst. Het dynamisch archief komt zo, na jaren, waar het conform de moderne eisen wordt bewaard. This day is history.
Het onverdroter heir dat onder het jaar de veldslagen levert omringen de fiere DUIZENDSTE bezoeker: een duizelingwekkend discours.De HH. Milleville, Vandermarliere, de STADSarchivaris Tijs GOETHALS, Jonkhiere, Destailleur, Moeyaert en Doise.
Wie we over de vloer krijgen, wil opklimmen, liefst zo hoog en zo ver mogelijk. De meeste zijn daar zo breed mogelijk in geïnteresseerd. Zo ondervinden we dat 80% van de bezoekers wel op een of andere manier familie is van elkaar. En je hoeft daar helemaal niet voor terug te keren tot Adam en Eva.
Back to the roots.
Jan-met-de-pet - Henk en Ingrid - zijn er al heel vroeg van afgestapt om de strikte schrijfwijze van hun eigen familienaam aan te houden.
En dat de ene vroeg en de andere later uitkomt in de zeventiende eeuw bij dé figuur - de mascotte - van de VPA: Jerome LABAERE.
Voor we het vergeten willen we de troetelbron van het moment signaleren. Sluwerds hebben de boeken met bidprentjes ontdekt: de wonderbare visvangst is gestart. Misschien een idee om er een prijskamp rond te organiseren. Onlangs nog hoorden we een vertrekkende bezoeker zeggen : Goeie middag, smakelijk en hoeveel heb je er vandaag gevangen? Het is contradictorisch verheugend het doodsprentje van een groottante te vinden en er zo familie op familie bij te ontdekken.
Dat's ook zo wanneer we iemand terugzien die heel goed weet hoe rijk ons archief is en weet wat er te vinden is.
Het blijkt dat terug naar de roots ook kan betekenen dat het aangenaam is naar dé wieg terug te keren, daar waar men in zijn jeugd de edele hobby van het vorsen naar de oorsprong ontdekte.
We weten uiteraard niet wat de eminentie zal gedacht hebben, wanneer hij het decorum en de splendid candidness van onze hedendaagse omgeving zal hebben gezien...
Alles in een nieuwe constellatie maar met de voor hem oude en vertrouwde archiefstukken.
Een erg goede dag. Drukte alom in de voorbereidingstijd......br> < Twee opvallende megamoderne organisatorische TROEVEN Primo: In het stadsarchief de kindvriendelijke pamflettaire flying messages... geel omrande ook door volwassenen geapprecieerde notes Secundo de medewerking van omzeggens de totaliteit van de serieuze heemfanatici: de vertellers, de VPA (wij dus), het stadsarchief, westhoekverbeeldt, het hopmuseum en Talbot.
En niet te vergeten de speler die al de acht + één keer meespeelt: Onzen Heertje erfgoedvereniging. Die hadden toch zeker wel alle tentoonstellingsbakken (4+1, die zonder slot) besteld bij de stedelijke raad voor cultuurbeleid......
We houden eraan de collegae die met ons meededen om het erfgoed te honoreren en geen cavelier seul wilden zijn in die periode te danken voor het samenspel.
<
Armoe troef. De verborgen camera constateerde dat ook in het archief armoe meespeelt. Wouter en Tijs wilden het woord ARMOE spellen in magneetconstructie en ze strandden......br>
We kunnen ons afvragen waar al onze medewerkers de kracht putten om alles zo snel klaar te stomen. De explosieve groei van onze website. Geen Jean Foutre, maar een Jean BoisDIN, een bos DIN-dinges, geen vluggere realisaties mogelijk. Je hebt het pas bedacht en floep, kabouter flop heeft het gerealiseerd.
Beste genealogici. Je moet het zien. In de marge zie je de link.
Maar waar halen onze mensen die snelheid. Onlangs ontdekt. Onze Tijs behaalde in de canicross van Vilvoorde de snelheid van 16,39 km. per uur. Zo iets kan niet zonder vruchten zijn. We delen allen in de vitesse van de stuurman! Hoog bezoek
Het hoeft niet speciaal vermeld. Het hele jaar door kreeg het stadsarchief van onderscheiden verenigingen en private personen vaak unieke dingen. Het stadsbeleid is enkele jaren terug van koers veranderd. Het erfgoed kreeg heel wat meer aandacht. Er kwam een modern archiefdepot. Het zou de onmogelijke perfectie hebben benaderd had men de basis wat meer inspraak gegund. Op het laatste moment moest nog ruimte voorzien worden voor de bekende meters aangroeiende doodsbrieven collectie met het droevige gevolg dat een deel van rolrekken niet konden geplaatst worden....
Dé opgekropte schenkers-gulheid is én de luis in de pels én de nachtmerrie van de archivofielen die het antwoord van de stads beleid kunnen voorspellen. We hebben al grensoverschrijdend voorzien voor het archief..... ben je nu nog niet tevreden.
We brengen U de eerste foto van 2011. De Heer Franz Denys, Brussel, bracht als eerste dit jaar zijn pak. Op de foto fam. Denys, stadsarchivaris Tijs Goethals en de voorzitter van de VPA.
Ondertussen wordt een catalogus gemaakt van de 9 rekken VPAdepot.
Onze webmaster Jean heeft niet alleen de klappers online gebracht. Hij heeft er ook veel zelf van gedigitaliseerd. We zijn er fier op! Het applaus was gemeend. Proficiat!
En we vernamen dat de master alle aanbevelingen ter harte neemt. De suggestie van meer openingsuren kwam nu al uit het publiek, maar de gebruiker mag uiteraard ook zijn positieve inbreng doen.
Zoals alle grote bedrijven zouden de vrienden prachtige statistieken kunnen construeren om de groei van onderneming te illustreren. Ze zouden het kunnen hebben over de meer dan 30.000 mm. doodsbrieven die met voetbalploeg van vrijwilligers zijn nagezien en geplaatst zijn tussen kerstdag en nieuwjaar 2010.
In een bergbeklimmers grafiek zouden de sympathisanten en de bezoekers van het archief uit het verslagboek van de stadsarchivaris schieten: een pijlsnelle opgang van het vorserscollectief scheurt over het rooster. In het verleden al was het getallenfetichisme fabelachtig. Wie herinnert zich niet de vergelijking met het stadsarchief van Ieper. Nu wordt het werkelijk wetenschappelijk significant.
We nodigen u uit het jaarverslag na te lezen. De stads website kan aan de prestatie-explosie niet voorbij...
En het kan niet op.
Wie de klappers (indices) van de burgerlijke stand en de parochieregisters van groot-poperinge wil raadplegen, luitser, het kan nu vanuit de luie stoel. Dewebmaster Jean Boidin heeft geruggesteund door het locale UBUNTU-kantoor (cum reverentia) de kroon van het SAP ontbloot. Leve de VPA! http://arch-poperinge.be
We prijzen deze cursus aan - omdat die helemaal op ONS archief is geleest. - omdat onze stadsarchivaris de familiekunde blijkbaar niet veracht noch versmaad - omdat we willen dat je t'ijs opgaat deze vroege winter en je vergewist van de capaciteiten van deze enminence professionnelle
Deze maand december om 20u00 in het stadsarchief op do 9, 16 en 23 december 2010 verslag zie http://www.westhoek.be
Spijts de al te nederige persfotografen schuwe inspirator hebben we toch de gangmakers van het funerair project kunnen vastleggen op de gevoelige plaat. Het evenement kan als geslaagd doorgaan.
De sobere paarsomrande sjabloon products nodigen tot gewijde stilte en enea sfeer.
Een halve voetbalploeg vrijwilligers, een paar VPA'ers, de totale stadsarchief bezetting en de vzw epitaaf die de opdracht kreeg hadden er de handen en de vingers aan vol om in een jaar de oude begraafplaats te digitaliseren, inventariseren en registreren. De databank is embryonaal a point?
Cherf's hommelhof zal eerlang - is toch de bedoeling van het project - on line te consulteren zijn. Nogmaals een verwezenlijking van erfgoed minded Poperinge. CO7 staat, aldus de geruchten, te popelen om passieve en actieve erfgoedwatchers te dienen.
We willen op deze site de inspanningen van ons archief lauweren. We vergeten geenszins de gastvrije dode zusters die hun zerkentapijt opnieuw hebben gespreid om deze tentoonstelling te laten doorgaan.
Hij was eens in Poperinge te gast. Voor het ogenblik zijn een paar mensen op zoek naar de sporen. Wij willen niet achter blijven, vandaar deze nota's. Wie de nota wil lezen kan die hier (bijlage) opvragen.
Enkele mensen hebben samen met cultureel Poperinge en epitaaf het plan op gevat om iets te doen aan de oude begraafplaats. Rond allerzielen plannen ze zich te outen.
Een handvol mensen bezetten een paar uur het stadsarchief. Het is vrijdag. Voor het boek van Franz Denys "bezetting, plundering en bevrijding" was een feestelijk moment gepland. De auteur zelf stelde het oorspronkelijk op prijs om de het lezerspubliek ook wat toelichting te bezorgen. De VPA, gul als ze zijn, stemden toe in een "kroonmoment" voor dit croonestuck.
Door samenloop van omstandigheden: de onzekere gezondheidstoestand en ermee samenhangende agendaproblemen werd de receptie een gezellige babbel met de vooziene door de chefkok gekozen culinaire hapjes en bijbehorende drank, maar auteur Franz Denys daagde niet op..
Na de nodige telefoontjes kon de inviduele subsidiaire info-bagage door co-auteur P.J. Desegher gepresenteerd worden.
En wat hebben we nu bijgeleerd? We houden het in het vervolg zoals het gebruikelijk was. Bij de volgende uitgave geen receptie meer. Met Nieuwjaar? Ja, dat blijft. UITERAARD.
Spijts de al te nederige persfotografen schuwe inspirator hebben we toch de gangmakers van het funerair project kunnen vastleggen op de gevoelige plaat. Het evenement kan als geslaagd doorgaan. 
