Gisteravond heb ik uiteindelijk met de Japanse avondeten genomen. De anderen waren al weg, en zij vroeg of ik zin had met haar iets te zoeken. Het was nog maar 19h en de meeste restaurants hier openen pas om 21h. Uiteindelijk hebben we iets gevonden waar ze wel geen dagmenu wilden geven vóór 21h, maar wel raciones. We hebben dan zwarte rijst met calamares gegeten, heel lekker en zeker genoeg. De Japanse noemt Mina en is freelance software ontwikkelaar. Daardoor kan ze tijd vrijmaken om te reizen, en dat doet ze heel veel. Haar Engels is wel beperkt, maar meestal lukt het me wel te begrijpen wat ze zegt.
Vanmorgen rond half 7 vertrokken vanuit Ourense, om enkele kms later te beginnen aan een steile klim van 100 naar bijna 500 meter boven de zeespiegel. Stevige inspanning, maar daarna is de rest van de etappe redelijk vlak. Het heeft niet geregend tijdens het wandelen al leek het dat soms wel te gaan doen. Soms waren er weer mooie vergezichten, maar het meeste heb ik toch genoten van de typisch Galisische stukken met paden door de bossen. Hier en daar duiken plots dorpjes op, en als er een bar is die open is ga ik soms een café con leche drinken. Gezien de relatief korte etappe was ik weeral vóór 12h bij de albergue. Na de was en de plas ben ik iets gaan eten in het enige restaurant in het dorp, bar Perez. De vis was heerlijk, de frieten niet.
Morgen komt een niet zo zware maar wel lange etappe, zo'n 33km.
|