Gisteravond heb ik inderdaad een lekkere paella gegeten. Toen ik nog even rondwandelde kwam ik toch wel de Japanse en de groep Spanjaarden tegen zeker. Zij gingen eten en vroegen mij om mee te gaan. Ik heb wel niks meer gegeten, maar wel een biertje gedronken terwijl zij aten. Het werd nog heel gezellig op die manier. Zij gingen allemaal vandaag nog vertrekken richting Muxia en Finistera. Edgard heeft laten weten dat hij nu al in Finistera is.
Verder heb ik vandaag uitgeslapen tot 9h, wat geshopt, nog wat mensen tegengekomen die ik op de Camino gezien heb. Heel plezant allemaal. Na de middag al ingepakt wat kon. Klaar om huiswaarts te keren. Vanavond, ik kon het niet laten, nog een paella gegeten.
De laatste 20km. Uiteindelijk ben maar om 6.20h vertrokken wegens toch tijd genoeg. Het was droog maar wel koud.
De laatste klim. Nog een enig moment om de mist in het dal te fotograferen. Dan langzaam bergafwaarts door velden en bossen met hier en daar een dorpje. Uiteindelijk een bar tegengekomen waar ik een klein ontbijt kon krijgen en de laatste stempel in mijn boekje. Dan beginnen er meer huizen te komen, het voorgeborchte van Santiago. Nog meer huizen, terug wat klimmen want Santiago ligt op een heuvel, en plots komt de kathedraal in zicht. Nog enkele kms, nog even zoeken, en ik sta in het bureau voor ontvangst van pelgrims waar ze de Compostela geven. Je moet er wel lang voor aanschuiven, in mijn geval een uur, maar de rij achter mij werd snel langer.
Compostela in de hand, en nu iets gaan eten, want de incheck voor mijn kamer kan maar vanaf 14h. Een simpel menu kost hier al gauw 13€, meer dan ik gewoon ben, maar het valt nog mee in deze toeristische stad.
Ik heb nu een kleine maar heel propere kamer. Alles lijkt nieuw. Alleen de WiFi werkt niet goed. Er is een gratis te gebruiken wasmachine, en een goed uitgeruste keuken. Toch ga ik straks eens lekker eten in de stad. Waarschijnlijk een goede paella.
Gisteren namiddag heeft het heel de tijd hard geregend tot ongeveer 19h. Daar hebben we van geprofiteerd om snel in een naburig restaurant te gaan eten. We, dat waren de Japanse, 4 Spanjaarden die ik ook al een tijdje ken, en ikzelf. Na het eten keerden we terug naar de albergue en op dat moment begon het alweer te druppelen. Het duurde niet lang of het viel er weer met bakken uit. Het heeft heel de nacht geregend denk ik. Ik ben om 6h opgestaan, en toen was het net gestopt. Het was goed te zien dat het veel geregend had. Paden onder water, gladde stenen, en zelfs het asfalt was glad. Maar het was over, en de zon kwam er al eens door. Zalig om zo te kunnen stappen. Vooral door de bossen, waar ik altijd hoop een of ander wild dier te zien. Geen succes vandaag.
Toen ik nog 10km moest doen is er plots toch nog een bui over gekomen, dus toch weer rap mijn regenkleding boven moeten halen. Gelukkig was het maar voor een half uurtje.
Het traject was niet moeilijk, heel de tijd lichtjes omhoog en weer omlaag. Af en toe asfalt, maar niet overdreven veel. Ik heb zo 30 km gestapt tot Ponte Ulla, en daar zit ik nu in een hostal/albergue met de naam O Cruseiro da Ulla. Kamertje met douche en wc voor mij alleen voor 12€. Ik dacht eerst nog 4km verder te gaan tot Outeiro, maar daar is geen restaurant zodat je zelf eten moet meebrengen van een supermercado (in Ponte Ulla) en dan zelf koken. Dat lijkt leuk, maar als 15 of 20 mensen tegelijk eten willen maken in een klein keukentje van een albergue dan gaat bij mij de goesting rap over. In het hostel waar ik nu zit is een restaurant op de benedenvloer. Lekker makkelijk. En ondertussen schijnt de zon hier weer.
Morgen wil ik zo vroeg mogelijk vertrekken voor die laatste 20km. Hoe vroeger aan het bureau waar ze de Compostela geven hoe beter, want het is er soms lang aanschuiven. Daarna ga ik eerst kijken of er nog bekenden aankomen en dan naar het hostel waar ik een kamertje geboekt heb voor 2 nachten.
Gisteravond nog een hele lekkere pelgrimsmaaltijd genoten met Mina, de Japanse, en Pierre, een Fransman. De baas van het restaurant en zijn vrouw waren heel vriendelijk en onderhoudend. Hij sprak niet alleen Engels, maar ook Italiaans. Hij is ook een soort kunstenaar, zo te zien aan het interieur.
Vanmorgen weer vroeg vertrokken vanuit Cea want er stond 34km op het menu. Zwaar bewolkt, en af en toe gemiezer, dan maakt een mens wat minder foto's natuurlijk. Van de temperatuur werd ik ook niet vrolijk, zo'n 7°. De omgeving is trouwens dezelfde als de vorige dagen. Na een tijdje begon het nog natter te worden en heb ik voor de eerste keer op gans deze camino mijn regenkleding aangedaan. Net toen ik aankwam in de albergue A Laxe begon het echt te gieten, en het is pas gestopt rond 17h.
Morgen volgt de laatste dag met meer dan 30km. Straks hopelijk nog eens goed schransen in het restaurant hier in de buurt.
Gisteravond heb ik uiteindelijk met de Japanse avondeten genomen. De anderen waren al weg, en zij vroeg of ik zin had met haar iets te zoeken. Het was nog maar 19h en de meeste restaurants hier openen pas om 21h. Uiteindelijk hebben we iets gevonden waar ze wel geen dagmenu wilden geven vóór 21h, maar wel raciones. We hebben dan zwarte rijst met calamares gegeten, heel lekker en zeker genoeg. De Japanse noemt Mina en is freelance software ontwikkelaar. Daardoor kan ze tijd vrijmaken om te reizen, en dat doet ze heel veel. Haar Engels is wel beperkt, maar meestal lukt het me wel te begrijpen wat ze zegt.
Vanmorgen rond half 7 vertrokken vanuit Ourense, om enkele kms later te beginnen aan een steile klim van 100 naar bijna 500 meter boven de zeespiegel. Stevige inspanning, maar daarna is de rest van de etappe redelijk vlak. Het heeft niet geregend tijdens het wandelen al leek het dat soms wel te gaan doen. Soms waren er weer mooie vergezichten, maar het meeste heb ik toch genoten van de typisch Galisische stukken met paden door de bossen. Hier en daar duiken plots dorpjes op, en als er een bar is die open is ga ik soms een café con leche drinken. Gezien de relatief korte etappe was ik weeral vóór 12h bij de albergue. Na de was en de plas ben ik iets gaan eten in het enige restaurant in het dorp, bar Perez. De vis was heerlijk, de frieten niet.
Morgen komt een niet zo zware maar wel lange etappe, zo'n 33km.
Vandaag gaf de weersverwachting een grote kans op regen. Gelukkig bleef die grotendeels weg en kon ik het eerste stuk, eerst dalend en dan stijgend, vlot stappen. Jammer, maar het grootste stuk van deze etappe loopt over asfalt. De vergezichten zijn er wel, maar nu we in een vrij vlak gebied zitten, is het wat minder spectaculair. Het verdere traject was eigenlijk vrij vlak tot in Ourense. Ongeveer halverwege zag het er ineens toch naar uit dat ik nat zou worden en dus heb ik mijn rugzak regenbescherming aangebracht en mijn regenbroek aangetrokken. Een beetje gemiezer heb ik dan wel gehad, maar regen was er niet bij. Tot ik even een bjar binnenstapte voor een stuk tortilla, dan zag ik het plots wel regenen. 10 minuten later was ook dat voorbij. Na de middag is de zon zelfs af en toe doorgebroken, maar dan zat ik al in de albergue van Ourense. Dat was wel even zoeken, want de vroegere plaats is blijkbaar gesloten. Na veel vragen en zoeken heb ik hem toch gevonden.
Ondertussen heb ik de kathedraal bezocht, wat meestal wel de moeite is. Nu dus ook. Edgard en Marc zijn dus verder gestapt, ik hoop hen nog te zien in Santiago, maar dat valt nog af te wachten.
In de albergue zitten nu drie Spanjaarden die ik ondertussen al wel en week ken. Verder een Duitse, een Japanse en een Koreaanse, die heb ik pas de laatste dagen tegengekomen.
Morgen zal ik, net als vandaag, een kleine 23km stappen. Zo kunnen mijn benen wat recupereren, want daarna volgen etappes van 37 en 33km. De laatste etappe zou iets van 16km zijn.
Vandaag was er in het eerste deel weer een mooie, stevige bergklim. Zelfs al weet ik dat het een lange klim wordt tot meer dan 900m hoog, toch denk ik steeds weer dat ik er bijna ben, tot ik na de volgende bocht vaststel dat er nog een klimmetje komt, dan nog één, en dat gaat zo maar door. Dan kom ik in een dorpje, Albergueria, en zie een bar waar het volhangt met Sint Jacobsschelpen. De patron is wat nors, maar verder beleefd. Ik drink een Cas. Na Albergueria is het klimmen nog niet gedaan, en dan plots, begint de afdaling. Af en toe moet ik op deze etappe weer het asfalt op, maar alles bijeen valt het vandaag goed mee. Uiteindelijk kom ik in een vallei terecht die een hele tijd bijna volledig vlak is. Ik volg een brede weg die over meer dan 3km volledig rechtdoor loopt, daar wil ik snel af en dus ga ik flink door. Op het einde volgen er wat bochten en dan terug een kleine beklimming alvorens ik in Xunqueira de Ambia aankom. Een kleine 32km van Laza.
Het was goed wandelweer vandaag. Niet koud, maar door de bewolking werd het ook niet te heet. Morgen zou het wel eens kunnen regenen.
Onderweg heb ik even tussen de pas geschoren schapen gelopen die naar hun wei gebracht werden. Ik heb enkele pas geslachtte varkens gezien die op enkele paletten lagen naast de weg. Ook heb ik een gesprekje gehad met een Nederlandse die helemaal alleen van het Zuiden van Spanje de camino mat de fiets doet. Ze kampeert heel veel en maakt liever geen gebruik van albergues. En zo kom je soms rare en ook mooie dingen tegen op de camino.
Deze Camino loopt stilaan op zijn einde voor mij. Zaterdag kom ik normaal gezien aan in Santiago. Marc wil vrijdag aankomen, want hij moet een huwelijk bijwonen op zaterdag. Dat betekent dat Marc en Edgard morgen waarschijnlijk 2 etappes doen.
