Ons favoriet plekje in Argonne-Sur-Meuse, overblijfselen van een Duits Veldhospitaal (FeldLager).

Het klinkt misschien erg luguber .. maar overal verspreid treffen we hier oude menselijke, dierlijke restanten aan.
Als je weet dat door steeds aanhoudende artillerievuur,het merendeel van de gesneuvelden telkens weer aan de oppervlakte tevoorschijn kwamen, zoadat ze eigenlijk nooit begraven konden worden ... dan spreken deze beelden voor zich.
Het hele terrein ligt nog steeds bezaaid met granaten, kogels,obussen en allerhande uitrustingsstukken. De vele, soms nog intakte oude flessen bewijzen dat de angst verdronken werd.

Op het ossuarium zijn de niet geindentificeerde resten van op het slagveld van Verdun verzamelde Franse en Duitse soldaten samengebracht.
Voor het Ossuarium vindt U de graven van 15.000 geindentificeerde franse soldaten.

Aan elk uiteinde van de kruisgang bevindt zich een grafkelder van 150M3 met het overschot aan beenderen, deze kan je bezichtigen achter glas.

Een alles overheersende sombere sfeer ... die wordt opgefleurd door de prachtige herfstkleur van die éne boom, één bloem voor vele schamele graven. 
Alhoewel het niet de bedoeling is, om zoals mijn vriend Roelfi zei, hier hele reeksen neer te zetten van hetzelfde onderwerp, wil ik hiermee aantonen hoe verschillend bepaalde invalshoeken zijn.
Telkens roepen ze een andere sfeer op.

Het gemiddelde van de hoekpunt van het platform en de rechtopstaande pilaar vormen het sterk punt in dit sereen tafereel op het Duits soldatenkerkhof in Nantilois.