Wij zijn allemaal maar mensen de ene met een groot, de andere ...met een klein verdriet en of je het nu wel of niet gelooft wat ons bezwaart moeten we, voor we verder gaan een plaatsje geven dan pas kunnen we verder, anders niet.
Kleindochters
Evi Indra Ine
Katjes Evi
Yvonne 21j en oudste zoon René 1j 1971
Stress-mannetje mijnen favoriet
Onze Kunstenaars in actie
Kleindochter Indra
Kleindochter Evi
Laat me los
vanaf hier heb ik alleen te gaan. Ik zal altijd -ergens- bij je zijn. We zijn tochtgenoten, maar hier neem ik afscheid. Ik neem je glimlach mee, je warme liefde ook. Maar hou me niet vast, ik wil zoals altijd in vrijheid, mijn eigen weg kunnen gaan
Gezin oudste zoon + Ad'ka
Tekening gemaakt door Indra
Ine speelt gitaar Afgestudeerd op 't Lemmens Instituut
Familie foto getekend door Ine
Ine en Evi Tekenkunsten botvieren op oude deuren
Welkom op mijn blog, over mijn dagelijkse bezigheden! En bedankt om langs te komen ALFY
23-01-2018
Dinsdag
Zondag was een lange dag geworden om 10u begonnen en om 18u gedaan. Had de ramen langs binnen gezeemd, bij de uren en dagen op het kleine raampje, moest er met white spirit uren verwijderd worden vermits ze nu op zondag ook niet meer opendoen. In het weekend gebeurt het nu dat ze met de mobiele-kar weg moeten, en kun je niet op twee plaatsen tegelijk zijn. Ik had eerst gepoetst zodat ik na de diepvriezen nog juist de vloer moest doen, en dat was goed gegaan. Dan nog naar huis koude wind tegen, en de trap op 3 hoog dan is het kaarsje wel uit. Maandag dan rustig begonnen, in de Foyer redelijk gewerkt. Vandaag eerst tot bij de bakker mijn klantje wou ossegerooktvlees, goed dat ze dat daar hebben. En dan naar Oxfam voor de fruitflesjes. Ik denk begin vorig jaar was er in een tuin verschillende dagen en nachten een licht blijven branden in een stuk aanbouw, ik was daar toen langs gegaan en bleek dat huis te koop te staan, heb toen naar dat nr gebeld om ze te verwittigen, en was het die avond nog uit. Nu wil dat lukken dat in datzelfde huis dat toch ondertussen verkocht was, weeral een paar dagen en nachten in de keuken het licht bleef branden. Ik dacht zijn die op verlof of is er iets voorgevallen? ik weer daar langs en had bij de buur gebeld, en de buur zei dat huis staat ondertussen terug te koop!! het hangt aan de raam boven. Dus ik daar weer naar gebeld, het was het antwoord apparaat. Later belde ze mij op om me te bedanken, als ik zo iets zie denk ik wel meteen aan een ongeval? of de rekening haha. Wij kunnen op die tuintjes zien, en dan valt het rap op als er iets niet normaal is. Als ik naar Oxfam ga passeer ik die straat, dus een kleine moeite. We zijn daarna naar het dorp geweest, moesten in de standaard zijn en vroegen achter de CD?. Het was rond 12u, ik heb de levering ontvangen en er zat nog niets bij!!. Toen we dan thuiskwamen hadden we een mailtje ontvangen om 10u15 dat het binnen was, kunnen we nog eens terug. En spijt dat we hebben In de Foyer was het heeeel stil, de rustigste tot hiertoe.Alfy
Reacties op bericht (2)
26-01-2018
ik zei het reeds : jij bent een bijzonder mens !'k wou dat we dicht bijeen woonden ...en ik je kende !
ze zijn de eerste , als het weekend nu nog wat zon brengt , dan . Zal het genieten zijn door het raam (smile )!
26-01-2018 om 11:27
geschreven door ani
25-01-2018
Fijne Donderdag lieve vrienden
Goeie morgen wat ben jij altijd druk bezig ami dit kan ik allemaal niet meer
Het leven geeft de gelegenheid parels te verzamelen en steentjes weg te werpen,
of steentjes te verzamelen en parels weg te gooien.
Ik kijk omhoog en denk aan jou. In het zwarte gat van de nacht. Ik stel me voor dat jij er bent. En gewoon tegen me lacht. Ik zie je niet, en hoor je niet. Maar doordat ik jou zo hard mis. Ben ik van het feit doordrongen, dat er boven mij "iets" is. Ik sluit mijn ogen en beleef, een intens moment. Ik weet gewoon, ik voel gewoon, dat jij er bent, Patje
Er is een traan in mijn oog. Niemand die hem ziet, Niet een traan van plezier maar van stil verdriet. die traan in mijn oog, rolt ondertussen over mijn wang. Ik kan hem niet meer stoppen, hij gaat zijn eigen gang. Er rolt een traan over mijn wang, en landt op de grond. Een traan van stil verdriet die zoveel zegt voor mij. Er rolt een traan ik stoor hem niet. Omdat soms met een traan je zoveel meer zegt, meer dan met 1 woord.