Wij zijn allemaal maar mensen de ene met een groot, de andere ...met een klein verdriet en of je het nu wel of niet gelooft wat ons bezwaart moeten we, voor we verder gaan een plaatsje geven dan pas kunnen we verder, anders niet.
Kleindochters
Evi Indra Ine
Katjes Evi
Yvonne 21j en oudste zoon René 1j 1971
Stress-mannetje mijnen favoriet
Onze Kunstenaars in actie
Kleindochter Indra
Kleindochter Evi
Laat me los
vanaf hier heb ik alleen te gaan. Ik zal altijd -ergens- bij je zijn. We zijn tochtgenoten, maar hier neem ik afscheid. Ik neem je glimlach mee, je warme liefde ook. Maar hou me niet vast, ik wil zoals altijd in vrijheid, mijn eigen weg kunnen gaan
Gezin oudste zoon + Ad'ka
Tekening gemaakt door Indra
Ine speelt gitaar Afgestudeerd op 't Lemmens Instituut
Familie foto getekend door Ine
Ine en Evi Tekenkunsten botvieren op oude deuren
Welkom op mijn blog, over mijn dagelijkse bezigheden! En bedankt om langs te komen ALFY
23-04-2025
Woensdag
Weer op tijd weg, onderweg! boekje halen, bakker binnen, brood meenemen voor mijn dochter. Toen ik nu binnen kwam, wou Naru niet uit zijn Bench komen Het is toch ne rare kerel, liet hem zijn gareel zien! maar het hielp niet Heb een klein afwasje gedaan met de hoop, maar nee. Heb het dan maar aangedaan toen hij er nog in lag, wat hij allemaal laat doen en heb hem er een beetje uit getrokken Toen was het inorde voor hem. We hadden juist geen 3km gewandeld, hem thuis weer afgezet en weg. Heb weer veel geluk gehad met het weer, want sinds ik binnen ben! heeft het al goed geregend Dacht dat het morgen mijn laatste dag was? maar dochter kan me vrijdag nog gebruiken Ze heeft Naru, ze komen iets plaatsen! en moet vriend gaan afhalen die thuiskomt, dus krijg ik thuiswacht. Altijd blij te kunnen helpen Alfy
Reacties op bericht (2)
24-04-2025
Wacht
Haha nu ben je ook al hondensit... ja, en waarom niet... huisdieren zijn ook familie... precies even gedaan met het mooie weer maar het was wel nodig wat regen want alles begon uit te drogen... toch een mooie paasvakantie gehad... en nu hop hop naar de volgende klus... dada!
24-04-2025 om 09:38
geschreven door Myette
23-04-2025
Alfy, bij ons van hetzelfde. Deze voormiddag nog droog kunnen wandelen, namiddag regen.
Ik kijk omhoog en denk aan jou. In het zwarte gat van de nacht. Ik stel me voor dat jij er bent. En gewoon tegen me lacht. Ik zie je niet, en hoor je niet. Maar doordat ik jou zo hard mis. Ben ik van het feit doordrongen, dat er boven mij "iets" is. Ik sluit mijn ogen en beleef, een intens moment. Ik weet gewoon, ik voel gewoon, dat jij er bent, Patje
Er is een traan in mijn oog. Niemand die hem ziet, Niet een traan van plezier maar van stil verdriet. die traan in mijn oog, rolt ondertussen over mijn wang. Ik kan hem niet meer stoppen, hij gaat zijn eigen gang. Er rolt een traan over mijn wang, en landt op de grond. Een traan van stil verdriet die zoveel zegt voor mij. Er rolt een traan ik stoor hem niet. Omdat soms met een traan je zoveel meer zegt, meer dan met 1 woord.
Het is toch ne rare kerel, liet hem zijn gareel zien! maar het hielp niet 
Heb een klein afwasje gedaan met de hoop, maar nee. Heb het dan maar aangedaan toen hij er nog in lag, wat hij allemaal laat doen 
en heb hem er een beetje uit getrokken 
Alfy 
