over seringen .
toen we hier hadden gebouwd en er een begin werd gemaakt om de tuin aan te leggen
" aanleggen " was in die tijd een zeer groot woord , want we deden alles zelf met zo weinig mogelijk uitgaven --- geld hadden we niet !
dus was het meestal een struikje van iemands tuin en af en toe eentje kopen bij een tuinder !
MAAR we hadden een heel goede oude vriend , letterlijk dan , hij was al 70 ( haha )en bij hem groeiden de seringen als onkruid !
prachtige donkere seringen !
dus kwam hij helpen en bracht kleine boompjes mee en plante ze rond het tuinhuis !
vele jaren stonden ze er te pronken , mijn lief en ik noemden ze liefdevol " PROS" zijn boompjes , naar die lieve vriend die er niet meer was ,
maar ook seringen blijven geen leven lang meegaan , ze worden oud en sterven ook .
er kwamen jaren lang jonge scheuten ernaast , zodat ik er heel lang heb gehad ,
maar sedert een paar jaar zijn ook die weg --- geen spoor van PROS meer .. al denk ik nog heel dikwijls aan hem en zijn lieve vrouw , die zo goed voor ons " toen jonge " mensen zorgden
we hadden er gewoond gedurende het bouwjaar van ons huis , in een piepklein bijgebouwtje , en waren net hun kinderen --
onze tuin had nog een paar mooie struiken , met de naam van de schenker , dat was onze manier om dankbaar te zijn , want , die grote tuin moest beplant worden en rijk waren we niet !
maar met liefde en zorg is hij mooi geworden ---
en eerlijk ,
ik mis de seringen nog !
|