Gewone ritme: Zonsopgang, zonsondergang, zonsopgang. Als
een bergrivier die vooruit loopt. Draaien, draaienen draaien,
het is nutteloos. De rivier loopt, steeds verder bubbels, dag nadag.
Maar er zijn in de bochten van de rivieren om te rustenlangs weg,
zoals de baaien van de plaats, de ziel om weg te gaan. Weg van de
drukte en drukte op de weg. Op een manier om uit te rusten en verder
te stromen. Daar is het stil en warm. Daar houden ze van ons en
wachten. Daar, waar het raam licht is. Waar vrienden wonen!
Bloemen die bloeien voor jou en voor mij.
21-05-2019 om 07:35
geschreven door Fernand.
|
$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$ab$$$aaa.gif)
