Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Over mijzelf
Ik ben leen, en gebruik soms ook wel de schuilnaam anel.
Ik ben een vrouw en woon in west vlaanderen (Belg) en mijn beroep is Werkte vroeger in het ziekenhuis. (33 jaar) nu invalide.
Ik ben geboren op 19/04/1952 en ben nu dus 72 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Trainen met mij hond . Schilderen,kaarten maken, boeken lezen,.
Een mooie dag vandaag, Deze namiddag ben ik nog eens met mijn hond gaan trainen en het heeft goed gedaan. Ik heb nu al 24 bestralingen achter de rug. Morgen ook eerst vlug naar Kortrijk en dan moet ik naar de computerles, dat is wel een beetje lastig omdat ik tamelijk moe ben van de bestraling, maar als ik een les niet ga dan ga ik niet meer mee kunnen, dus een beetje op mijn tanden bijten en het zal ook voorbij gaan. Nog een mooie avond aan al mij blog vrienden
Vandaag terug een nieuwe dag, hopelijk heb ik niet zoveel pijn als gisteren na de bestraling? Ze zeggen altijd de laatste wegen het zwaarst maar het is zo hoor ik ben het moe , en ja het is al lang, na vandaag ga ik er dan 23 gehad hebben dan nog 8 wat verlang ik tot het voorbij is, oei ik ben terug hetzelfde aan het zeggen. Deze namiddag moet ik dan terug met mij moeder naar de dokter voor haar been en hopelijk is dan dan ook vlug opgelost. Gisteren ben ik met ma naar enkele winkels geweest want we moeten naar een trouw en ma moest ook in het nieuw, we hebben een pull en bloes meegebracht dat zal ze dragen op een lange broek (zwarte) ja ma is 82 jaar en alles wat ik nog kan doen voor haar doe ik graag, hopelijk kan ze nog lang hier blijven en tamelijk goed zijn. Dat is dan een beetje mij dag wat ik ga doen. Geniet van de zon . groetjes
Terug een nieuwe week, terug naar de bestraling ook al heb ik geen goesting maar mij ventje wil dat ik er verder aan doe maar ik ben het moe, maar ik zal zien ik moet er wel nog 10 krijgen en dat is nog 2 weken en een dag want de eerste mei komt er in en dan moet ik niet gaan. Dank aan al mij vrienden hier dank voor de steun. Groetjes
Vandaag terug de laatste dag van de week dat ik moet gaan voor die bestralingen, nu mag ik terug eens 2 dagen uitrusten en dat heb ik nodig. Want de plaats waar de bestraling gebeurd begint een beetje rood te worden. Vandaag ga ik achter de 21 bestraling Oef dan nog 10 het word nog een lange tijd. Dank voor de verjaardagwensen.
Vandaag terug een nieuwe dag, maar geen gewone, ik ben jarig, van mijn ventje heb ik een goede fles champagne gekregen en die gaan we samen uitdrinken want gisteren was het zijn verjaardag. Ik ga ook een zak snoep meenemen naar Kortrijk want die mensen zijn daar al zo vriendelijk en dat doet goed als je daar elke dag moet gaan. Vandaag ga ik achter de 20.
Halo, vandaag een veel mooiere dag dan gisteren. Nu ben ik al 18 keer geweest naar de bestraling, zoals je ziet tel ik de dagen af. En hopelijk kan ik dan een beetje genieten van het leven. Ik wil tegen iedereen zeggen die mij blog leest. GENIET VAN HET LEVEN.
Ik heb een rotdag achter de rug vandaag. De persoon die me voert met het ziekenvervoer is een buurvrouw. Maar een speciale(ze moet altijd gelijk hebben, dus laten we haar best gerust en hebben anders niet veel contact met haar, juist een goedendag en anders niet veel want ze is gekend bij de buren). Maar ik maakte er geen probleem van dat ze mij af en toe voerde .
Maar vandaag was het anders. Verleden week was er iemand bij ons om een paadje aan te leggen. Wij wonen in een klein straatje en voor ons huis is er een stuk land die nog niet gebruikt was. De aannemer van de metselwerken kwam met het een en ander dat ze nodig hebben en ze kipten dat uit op dat land van een boer. Maar ja daar heb je wat stof van, en die buurvrouw had wat stof gekregen op haar ramen, en de aannemer stond voor haar deur en nog het een en ander.
Dus deze morgen zat ik in de auto en opeens begon ze met te reclameren dat het niet kan dat het nog gebeurd en dat we dat in het vervolg moeten vragen en nog van alles. Ik zei dat ze moest aangebeld hebben en dat tegen moest gezegd hebben. Maar ze zei dat het dan niet paste. Maar ze bleef maar zeveren en altijd hetzelfde tot ik zei dat het genoeg was en dat ze daar nu moest over zwijgen, en dan werd ze kwaad en zei tegen me wat en je denkt zeker dat je het laatste woord zal hebben dat kan niet ik ga het hier nu zeggen. Ik werd kwaad en zei nog eens dat ze daar over moest zwijgen en dat ik eindelijk een zieke ben en daar niet over nu moest zeveren. Ik zat daar in de auto en ik had moeten kunnen ik sprong er uit van kwaadheid, ik beefde van kwaadheid, en vandaag gaat het niet ik heb er zelf migraine van gekregen. Toen ik thuis kwam heb ik gebeld naar de verantwoordelijke dat ik niet meer wil vervoerd worden door die persoon en ik vertelde alles ze zei ook dat het geen manieren zijn en dat er nog mensen zijn die niet meer willen dat zei rijd met de wagen. Maar ze vond het goed dat ik gebeld heb om het haar te laten weten. Ik weet niet hoelang ik nog te leven heb dat weet niemand, maar ik wil al die zever niet meer horen, het is al genoeg dat ik alle dagen naar Kotrijk moet. Oef het is er uit, nu nog mijn hoofd die moet beteren. En ik ga proberen van al die zever niet aan te trekken Hopelijk word het morgen een mooiere dag.
Het heeft me goed gedaan eens goed te gaan trainen met de hond, en met wat een weer, we moeten er van genieten. Deze avond gaan eten bij mijn zoon , lekker bbq, eens mens moet genieten van het leven, elke dag opnieuw. Vandaag voel ik me goed, amaai geen bestraling en morgen ook niet je kan niet geloven hoe goed dat doet als ik eens 2 dagen niet moet gaan. Want zoals je weet ben ik dat al lang moe, maar wat doe ik er aan? Ik moet het volhouden ik heb geen keus. Dus genieten.
Vandaag ben ik voor de 14 keer geweest, en het begint nu echt te wegen, ik ben het moe van alle dagen naar Kortrijk te gaan, alle dagen hetzelfde alle dagen zo moe en te voelen dat ik bijna niets kan doen, Gisteren heb ik mijn ma moeten voeren naar de dokter in Roeselaere en dat was echt lastig, maar ik kan toch haar niet alleen laten gaan ze is 82 jaar en zei doet ook zoveel voor mij.
Ik weet niet of ik dat nog zo lang zal kunnen uithouden ik weet wel dat ik moet maar ja.
Vandaag terug van start voor mij 13 bestraling van de 31, Het heeft me goed gedaan dat ik eens 3 dagen niet moest gaan, dan kon ik een beetje uitrusten. Met Pasen en gisteren heb ik een beetje buiten gezeten dat doet toch goed. Nu leer ik veel meer te genieten van het leven, ik probeer het ook wat rustiger aan te doen, en me aan zo weinig dingen te ergeren want het lost toch niets op. Ik voel ook dat er veel vrienden geen tijd meer hebben. Jammer.
Geniet allemaal van het mooie weer en het leven, het is maar als je eens ziek ben dan weet je wat het is om gezond te zijn.
Vandaag terug mijn laatste dag van deze week. En nu ben ik een 3 dagen vrij van bestraling. Ik ben nu al 12 keer geweest van de 31 keer. Je ziet ik tel ze af. Ik zei vandaag tegen de dokter had ik het geweten dat had ik mijn borst laten amputeren dan was ik er al van af. Ze keek op de papieren en ze zei neen je ging toch moeten bestraling krijgen. Dus de kanker was op een slechtere plaats dan van mijn andere borst? De andere keer was het de borst er af en ik moest niets hebben van bestraling. Een geluk dat ze al zo veel kunnen want mijn borstreconstructie is echt mooi en van de littekens zie je ook al niet veel meer. Hopelijk blijft alles verder nu goed gaan. Alleen ben ik veel moe en kan ik niet veel. Maar ik ga en moet er door geraken want als ik daar zit te piekeren helpt het niet.
De dag vandaag was tamelijk goed, Ik ben wel tamelijk moe, Vandaag heb ik 2 uur in mijn bed gezeten, en daarna ben ik buiten gekropen met mijn hond,ik heb me erdoor gesleept maar ben toch geweest. Deze morgen zei een verpleegster tegen me amaai jij heb ook al het een en ander meegemaakt. Je moet goed zorgen voor je zelf. Wel ben ik af en toe bang dat ik denk dat ik ga sterven aan kanker? Maar dat weet niemand. Ik ben er toch veel mee bezig. Ik verlang tot die bestraling achter de rug is. En dan ga ik eens op reis denk ik.
Wat heeft dat goed gedaan, om te gaan trainen met mijn hond. Vandaag voelde ik me toch een beetje beter dan gisteren, ik was niet zo moe.
Deze morgen zei ik tegen de verpleegster dat ik zo moe ben en ze zei dat het nog slechter zal worden en dat het zeker tot 3 weken na de behandeling blijft in me zitten.
Oef dat word een lange lastige tijd. Ik ben nu nog maar 8 keer geweest van de 31 keer ik mag er niet aan denken dat het nog is tot begin mei.
En hopelijk is het dan gedaan.
Dank aan al die lieve mensen die eens iets van zich laten horen het doet goed.