Het Vlaams Belang startte gisteren, op 11november, een 24uur durende zitactie. Ze reageren tegen de opvangmogelijkheden in Poelkapelle.

De actie vond schuin tegenover het asielcentrum op het gehucht Vijfwegen in Poelkapelle plaats. De actievoerders beslisten om te starten om 11uur, een symbolisch moment, want enkele kilometers verder in Ieper werd dan de Last Post geblazen.

Filip Dewinter, die speciaal naar de Westhoek was afgezakt, begon de actie met een toespraak. Volgens Nancy Six van het Ieperse Vlaams Belang is hun signaal duidelijk. 'We trotseren weer en wind om te tonen dat Vlaams Belang het opvanggebeuren met argusogen blijft volgen. We laten de buurtbewoners niet in de steek.' Een tiental actievoerders bracht er de nacht door. De actie duurt nog tot vanmorgen 11uur.

Er hebben reeds meermaals acties plaatsgevonden in de Westhoek tegen dit asielcentrum. Hoed af, voor de moedigen die niet opgeven. Het is niet met medelijden dat West-Europa en Vlaanderen het probleem van de massale invasie zal oplossen. Een kordate stop aan illegalen en mensen zonder papieren is de enige manier om te redden wat nog te redden valt. Niets is zo makkelijk dan deze mensen toegang verschaffen tot ons land om ze vervolgens te dumpen op kosten van de gemeenschap. 

Het is krèk op deze wijze dat onze grootsteden Antwerpen, Gent, Brussel en ook de middelgrote gemeentes hebben omgesprongen met de migratie : zeg maar och arme tegen de negertjes, de balkanezen, de islamvriendjes en laat ze vervolgens aan hun lot over ; de eigen bevolking kan voor de overlast opdraaien. En wie er wat over zegt, is een racist. 

Ray 

Dit is Engeland en niet nazi-Duitsland. Geuniformeerden met gevaarlijk blaffende honden arresteren 170 EDL (England Defence League) leden op 11 november 2011.  Mogelijkerwijze hadden de EDL-ers de intentie op te stappen naar Saint Paul's Cathedral waar een groep "occupyers" al weken het plein voor de kerk bezetten. Met de charmante goedkeuring van de geestelijkheid, die nooit te beroerd is de verkeerde kant te kiezen.

Groot-Brittannië staat al lang onvoorwaardelijk achter vreemdelingen, terroristen, tafelschuimers, oproerkraaiers, islamwaanzinnigen, linxe vechtjassen, enz.  Wie opkomt voor de Engelse belangen is een staatsvijand en wordt nu zelfs opgepakt op basis van "misschien kunnen ze iets doen dat wi niet graag hebben".

Denkt men nu werkelijk dat men het volk zo kan blijven behandelen ?

 De politiediensten in Luik zijn overgegaan tot zeven administratieve aanhoudingen na de herdenkingsmars voor Jordy Makono Kasavubu, een van de twee overvallers van een juwelier in Tilff. Na afloop van de manifestatie werd er keet geschopt door een dertigtal deelnemers. "Momenteel wordt onderzocht wie verantwoordelijk gesteld kan worden voor de schade aan een tiental geparkeerde auto's", aldus de woordvoerder van de Luikse politie. Reportage RTL.

Ook Nederland is tuk op de verrijking van de multicriminele maatschappij

 Uit de landelijke monitor over Marokkaanse en Antilliaanse Nederlanders 2011 van researchinstituut Risbo (Erasmusuniversiteit) - opgezet in opdracht van het ministerie van Binnenlandse Zaken - blijkt dat 38,7 procent van de Marokkaanse mannen tussen 12 en 24 jaar in de Marokkanengemeenten de afgelopen 5 jaar één of meerdere malen bij de politie is beland. Het gaat vooral om vermogens- en geweldsdelicten. 

Koploper is Den Bosch: van de jonge Marokkaanse mannen in die leeftijdsgroep die op 1 januari 2010 in die stad woonden, is 47,7%  de voorgaande 5 jaar ooit verdachte geweest. Dat percentage stijgt nog jaarlijks. 

Bij vergelijking van de criminaliteitscijfers onder 12- tot 24-jarigen blijken Marokkaanse jonge mannen vrijwel overal vaker verdachte dan hun Antilliaanse leeftijdsgenoten, zelfs in 20 van de 22 Antillianengemeenten.   

Ook Marokkaanse meisjes vormen een groeiend probleem. In negen Marokkanengemeenten is méér dan 10 procent van de meisjes tussen 12 en 24 jaar ooit bij de politie beland. In 18 gemeenten doen de Marokkaanse meisjes slechter dan de Antilliaanse meisjes. Koploper is Antillianengemeente Groningen, waar één van elke vier Marokkaanse meisjes politiecontacten heeft gehad, anderhalf keer zo vaak als hun Antilliaanse leeftijdgenoten en zes keer zo vaak als Nederlandse meiden.

De scores van Marokkaanse jongeren liggen een stuk hoger dan die van autochtone jongeren: gemiddeld is 13 procent van de autochtone mannen en 3 procent van de autochtone vrouwen tot 24 jaar als verdachte bekend bij de politie

Bron: Nieuwreligieuspeil.net

Weinig bekend en niet vanzelfsprekend : Frank Sinatra, wereldster – zanger, acteur, entertainer – ladykiller en vermeende maffiavriend, had een grote bewondering voor Israël.  Zijn liefde zette hij om in daden: hij streed tegen het antisemitisme, ondersteunde de Haganah, schonk 1 miljoen US$ aan de Hebreeuwse Universiteit.  Al in 1945 speelde hij de hoofdrol in een bekroonde korte film “The house I live in”, die geproduceerd werd als ondersteunend middel tegen onverdraagzaamheid en antisemitisme.  

In 1962 bezocht hij het Heilige Land – de Israëlische staat vierde zijn 14de verjaardag - en draaide er zelf een video: de film was oorspronkelijk 20 minuten lang; U hoort de stem van Frank op de achtergrond.

In 1966 speelde hij de rol van Vince, een Amerikaanse piloot in de film “To cast a giant shadow” over de onafhankelijkheidsstrijd van Israël.  Voor de liefhebbers, hierbij een kort fragment:

Shalom Frank ! Lolita

Op het einde van de Kinderwelzijnstraat in Kalmthout, grenzend aan de Kalmthoutse Heide, ligt een uniek stuk natuur dat dreigt verloren te gaan door de macht van het geld.

Bouwbedrijf Van Wellen heeft - ondanks veel protest van de bevolking en een drievoudig 'njet' van het Kalmthoutse gemeentebestuur - met de hulp van de juiste machtige en kapitaalkrachtige relaties, advokaten en rechters toch toelating gekregen om dit mooie bos weg te halen om er dure woningen te bouwen.

Wij vinden het zeer erg dat mensen zich gewetenloos ten dienste stellen van wie macht en geld heeft om die dan nog rijker te maken met als argument "Ik doe waarvoor ik betaald wordt en ik doe niets onwettelijks". Dat is inderdaad waar. Dit bouwproject is blijkbaar niet onwettelijk. Maar het is niet omdat iets volgens de wet gebeurt, dat het ook rechtvaardig en menselijk is. Er gaat een stuk schoonheid en natuur verloren, alle kinderen uit de buurt verliezen weer een mooi speelterrein, en de wereld wordt er niet beter van.  

http://www.petities24.com/red_het_bos_bij_de_kalmthoutse_heide

"Tegen de sterren op" - Barbara Sarafian en Walter Baele in een unieke parodie op het liedje Si j'étais préseident van Gérard Lenormand.

Eén en de provincie West-Vlaanderen werken samen voor de realisatie van de nieuwe televisiereeks In Vlaamse Velden, die WO I als thema heeft.

'De nieuwe televisiereeks In Vlaamse Velden is de koppeling van fictie en drama. Dit is de beste combinatie om het verhaal over de Eerste Wereldoorlog tot bij de mensen te brengen. De VRT zet zwaar in rond het thema. Deze nieuwe fictiereeks is de opening van de honderdjarige herdenking van de Grote Oorlog. Daarbij willen we de jongeren doen beseffen wat oorlog is. Het is meer dan met het speelgoedgeweer schieten in de tuin of oorlogje spelen op de computer. De reeks is vanaf december 2013 iedere zondagavond op het scherm te zien', zegt Jean Philip De Tender, netmanager van Eén.

Scenario

De televisiereeks brengt het verhaal van een jong meisje dat in de oorlogsjaren uitgroeit tot een volwassen vrouw. De oorlog trekt haar familie letterlijk en figuurlijk uit elkaar en haalt in iedereen het slechtste en het beste naar boven. Vier jaar later komt haar familie, of wat er over blijft, opnieuw samen. De gruwel heeft hun kijk op de wereld en op zichzelf veranderd. Wie de rollen in de reeks zal vertolken, wordt binnenkort bekendgemaakt.

Opnames in frontstreek

Eén doet een beroep op Menuet, het productiehuis dat met de reeksen en films als Katarakt, Code 37 en De Helaasheid der Dingen al bewezen heeft wat het waard is. De regie is in handen van Jan Matthys. De opnames zijn voorzien in de frontstreek, en dit van 20augustus tot 30november 2012 en van 14maart tot 14juni 2013.

Steun van provincie

'De provincie West-Vlaanderen zorgt voor 400.000euro directe financiële steun en voor één miljoen euro aan materiële steun', zegt gedeputeerde Dirk De fauw (CD&V).

@ Het Nieuwsblad

Op 11 november 1918 om 5 uur 's ochtends werd de Duitse capitulatie in een treinwagon op het westelijk front in Rethondes (Bos van Compiègne) getekend door Maarschalk Foch en de Duitse delegatie, maar de wapenstilstand ging pas in om 11 uur. Tijdens deze laatste 6 uur vielen aan beide kanten nog vele slachtoffers, terwijl de overgave al ondertekend was.

In Duitsland was kort tevoren de Weimarrepubliek uitgeroepen en in Beieren kwam zelfs korte tijd een communistisch bewind aan de macht. Keizer Wilhelm II vluchtte naar Nederland en Friedrich Ebert en Philipp Scheidemann wendden zich tot de geallieerden voor het tekenen van een wapenstilstand. Zij stuurden de gematigde Matthias Erzberger en Müller naar de onderhandelingen te Compiègne. Hier tekende Erzberger de wapenstilstand. De dolkstootlegende werd hiermee geboren: het Duitse leger zou niet verslagen zijn, maar zou door de revolutie verraden zijn. Drie jaar later zou Erzberger door verbitterde extreemrechtse veteranen worden doodgeschoten.

Tijdens de Grote Oolog sneuvelden 15 tot 18 miljoen militairen en burgers. Traditiegetrouw brengt Angeltjes op deze dag enkel aangepaste stukken.

Ray  

Filip de Pillecyn, Adiel de Beuckelaere, Frans Daels, Hendrik Borginon en V. Vangramberen

Men kan het niet over de Grote Oorlog hebben in Vlaanderen, zonder te denken aan de gevolgen  voor de Vlaamse Beweging van die ellendige tijd.

De toestanden in Vlaanderen waren kort na het kunstmatig scheppen van de belgische staat een zaak van individuele acties die zich afspeelden binnen de politieke partijen, Van veel overleg of structuren was er geen sprake evenmin als van anti-belgicisme, laat staan dat er gestreefd werd naar een eigen Vlaamse staat.

Aan de vooravond van de Eerste Wereldoorlog werden de Vlaamsgezinden geconfronteerd met een toenemend Belgisch nationalisme en een agressief en nieuw Wallingantisme, dat op dat moment ijverde voor een splitsing van België. In 1913 werd in het parlement de zogenaamde Legerwet verworpen, die de oprichting inhield van Vlaamse regimenten in het Belgisch leger.

Het niet goedkeuren van deze Legerwet had verstrekkende gevolgen voor de Vlamingen aan het front tijdens de oorlog.  Na een oproep van Albert I tot de verdediging van het Belgisch grondgebied, traden verschillende Vlamingen toe tot het leger in de hoop dat hun Vlaamse eisen zouden worden ingewilligd (onder meer de vernederlandsing van de Gentse universiteit). Zij vergisten zich echter schromelijk. Als voorbeeld nemen we Piet van Rossem een student in Gent die bij de naamafroeping antwoordde met "aanwezig" in plaats van présent en daarvoor werd gevangengenomen. Zulke voorvallen waren legio.

De spanningen in het leger situeerden zich op verschillende gebieden. Zo waren de officieren Franstalig, hetgeen een onoverbrugbare kloof creëerde met de meeste Vlamingen. Dit was het gevolg van de verplichting Frans te spreken om kans te maken op promotie, waardoor er dus geen Vlaamse instroom was in het officierenkorps. (Ik heb zelf in 1958 mijn militaire dienst vervuld bij het Vlaamse 5de Geniebataljon in Westhoven nabij Keulen op de sectie personeel. Het volledige officierenkorps was Franstalig, op uitzondering van de opvoedingsofficier (een onderluitenant) en de tweede in bevel, een majoor.  Ik had als soldaat-milicien op sectie Personeel veel contact met al die Franstalige officieren en ik kon hen vlot te woord staan in hun eigen taal. Het is bij het ABL dat ik Vlaams-nationalist geworden ben)

Het leger in het begin van de jaren 1900, en ook veel later, was een zaak van overwegend liberale vrijzinnigen, dit in schril contrast met de vooral katholieke Vlamingen. Dit bracht spanningen teweeg en resulteerde in een nadelige behandeling van de Vlamingen aan het front. Daar liep veel fout doordat gewone soldaten de bevelen van hun meerderen niet of slecht begrepen. Ook al gaan er recentelijk stemmen op om de taalwantoestanden  aan het IJzerfront te minimaliseren : dit is pure propaganda.  Een van de weinige dingen die mijn grootvader, die 4 jaar IJzer overleefd heeft, in beperkte familiekring soms wist te vertellen, was "wij verstonden die mannen niet" (de officieren).

Het was in die omstandigheden dat Vlaamse intellectuelen aan het front gingen ijveren voor de belangen van de Vlaamse militairen. De drie voornaamste figuren waren Adiel Debeuckelaere (klassieke filoloog) als voorzitter, bijgenaamd de Ruwaard, Filip De Pillecyn (de schrijver) en Hendrik Borginon, advocaat.  De beweging hield zich vooral bezig met het  verspreiden van brochures en blaadjes met streeknieuws. Er was een grote aandacht voor het zedelijk verval dat zich onvermijdelijk voordeed.

Het jaar 1917 was opnieuw een breukjaar. Op 11 februari werd de frontbeweging door de legertop verboden, waardoor deze genoodzaakt was haar activiteiten ondergronds voort te zetten. Vanaf dit moment kreeg ze dus een clandestien karakter. In deze periode was er ook een radicalisering van de beweging merkbaar. In drie open brieven aan de koning lichtte ze in dat jaar haar standpunten toe. De eerste verscheen op 11 juli ter ere van de Vlaamse feestdag en was getiteld "Open brief aan den koning der Belgen, Albert I" en was geschreven door Debeuckelaere. Er werden duizend exemplaren van verspreid. De Vlaamse eisen konden samengevat worden als gelijke rechten na de oorlog. Voorts werden de Franse benoemingspolitiek, de tegenwerking van Vlaamse initiatieven, de censuur van de Vlaamse pers en de aanvallen tegen de Vlamingen in de Franstalige pers aangeklaagd.

De brief had een grote weerklank en zorgde voor verontwaardiging bij de Franstaligen.. Ogenblikkelijk werd een klopjacht ingezet op de auteurs en zelfs op de bezitters van een exemplaar van de brief. In augustus en september werd deze actie hernomen, alleen op kleinere schaal.

Op het einde van de oorlog kwam er een voorlopig einde aan de Frontbeweging. Door verschillende individuele contacten, bleven in de burgermaatschappij kleine kringen actief. Er ontstond toenadering met wat overbleef van de Activisten (de meesten van dezen waren gevangen gezet) en in 1919 ontstond dan de Frontpartij, officieel Het Vlaamsche Front. Dat zich in 1933 omvormde tot VNV, waarbij verschillende individuelen de overstap maakten naar de Belgische Werklieden Partij.

 De gewone man wil nooit een oorlog.  Het zijn de koning, de minister, de generaal of de priester die de gewone man opjutten om te gaan strijden voor een vaderland, dat zelden rekening houdt met die zelfde gewone man.  Hij en miljoenen andere gewone mannen  sneuvelen of beëindigen hun leven als wrakken.  Nooit sneuvelt de koning, de minister, de generaal of de priester, die glorie laten zij over aan de gewone man.  Zij moeten in leven blijven om hem te gedenken en de weduwen, ouders en kinderen wijs te maken, dat  hij zijn lijdensweg met fierheid onderging. En intussen loeren zij naar de zonen van de gewone man, of die sterk genoeg zijn om de wapens op te nemen voor de volgende oorlog.

 Deze korte video met ingekleurde beelden toont de hel in de loopgraven en op het slagveld. "Hell in the Trenches",  Ik draag hem op, zoals ik dit deed op 11.11.08 aan mijn grootvader die van 1914 tot 1918 aan het IJzerfront de miserie van de Grote Oorlog heeft meegemaakt en overleefd.  Ik deel met hem het rebels en eigenzinnig karakter dat zich altijd zal verzetten tegen de koning, de minister, de generaal en de priester. 

Ray

 Beroepspolitiekers durven de grootste onzin vertellen!

Gisteren hoorde ik toevallig een interview met een socialistisch kopstuk dat in verband met de nakende presidentsverkiezingen in Frankrijk op de nationale zender RTF werd uitgezonden. Op de vraag van de journalist aan deze politieke krachtpatser om eens enkele voorbeelden te geven van beslissingen die door de nieuwe president zouden moeten genomen worden om de werkloosheid in Frankrijk terug te dringen antwoordde de man het volgende:

""Onze grootste bekommernis blijft inderdaad het werkloosheidsprobleem. Wij zouden er dringend werk moeten van maken om, zoals reeds in Duitsland en België werd beslist, de nucleaire centrales te sluiten. Weet U dat dergelijke beslissing onmiddellijk reeds een belangrijk gedeelte van ons werkloosheidsprobleem zou oplossen door het scheppen van banen in de sector van de "groene energie" ! Het bouwen van duizenden nieuwe windmolens en het aanleggen van vierkante kilometers zonnepanelen zou onmiddellijk reeds goed zijn voor de snelle aanwerving van niet minder dan 60.000 arbeiders en bedienden. Maar de huidige regering blijkt dat niet te begrijpen.""

Tot onze grootste verbazing kwam er geen weerwerk van de journalist om in verband met deze idiote bewering enkele nieuwe vragen te stellen. Integendeel reageerde de journalist met een nietszeggend "ik hoop dat men zo snel als enigzins mogelijk met uw voorstel zal rekening houden!!.

Indien die journalist ons een dergelijke vraag zou stellen zouden wij hem nog een veel beter voorstel kunnen mededelen. Wij zouden voorstellen om een totaal verbod in te stellen op het gebruik van vrachtwagens.

Alle vervoerde goederen zouden in de toekomst door middel van dragers van punt A naar punt B moeten gebracht worden. Op deze wijze zouden niet minder dan 6 miljoen arbeiders een nieuwe broodwinning als beroepsdrager kunnen vinden. Bovendien zou Frankrijk het voortouw nemen om het terugdringen van de schadelijke CO2 uitstoten op versnelde wijze te verminderen en zou ook het aantal verkeersslachtoffers op de weg aanzienlijk kunnen gaan dalen.

Ook op dit voorstel zou de journalist in kwestie, en indien mijn partij tot zijn gedachtengoed behoorde, waarschijnlijk op eenzelfde wijze hebben gereageerd.

Het stoort ons eveneens in ons land dat steeds meer en meer kleurjournalisten de vertegenwoordigers van de politieke partijen waartoe ook zij behoren tijdens een interview naar de mond willen spreken in plaats van met enkele rake tussenvragen te reageren op soms de meest infantiele uitspraken en hierdoor hun gesprekspartners eens duchtig in hun hemd te zetten.

Men zegge het voort...

Freddy Van Gaever

Het is zowat ons gans volwassen leven, dat wij om de zoveel tijd geconfronteerd werden met lachwekkende of beschamende vertalingen uit het Frans in de hoofdstad van het ongelukkige land B.  Het kan zijn dat een winkeljuffrouw op de Louizalaan onze taal radbraakt, tot daar aan toe, maar als de Stad Brussel zelf in haar officiële mededelingenin  het jaar 2011  het Nederlands behandelt als een Zoeloetaaltje, dan heeft dit te maken met minachting, domheid, onerschilligheid en een fundamenteel gebrek aan eerbied.

Een fragment uit het pareltje in kwestie :

'Sinds 1994, de Stad Brussel is om te investeren in stedelijke vernieuwing wijken onveilig. Met dit wijkcontract Bloemenhof als de 14de ontwerp, de Stad is de Brusselse gemeente met de meeste wijkcontracten op zijn naam staan.'

Dit gaat zo verder en is ondertekend door de overigens perfect tweetalige socialistische burgemeester, u kent hem, Freddy Beulemans. Vriend van de allochtonen, beschermheer van al wat met de islam te maken heeft en haatbol tegen al wat Vlaamsgezind is.

De 19 gemeenten van het hoofdstedelijk gewest met zijn 1,1 miljoen inwoners worden alle bestuurd door francofone figuren die zonder uitzondering, lak hebben aan de Vlamingen en aan de wettelijke verplichtingen van de tweetaligheid. Het enige wat die dames en heren interesseert is het geld dat jaarlijks uit Vlaanderen naar Brussel getransfereerd wordt. We zullen het even in verstaanbaar Brussel-Nederlands vertalen.

"De beginning van het nief jaar wil zijn voor Brussel een welkom cadeau met gesloten enveloppe van de nazi's uit le nord du pays oemdat wij zijn allemaal Belgen van goodwil en solidaritijd. Als zij komen naar hier, wij er op kloppen".

Ray